คณะชาวไทยกับมองโกเลียค่ะ..หน้าตาไม่แตกต่างใช่มั้ยคะ...
และนี่เป็นภาพจากหนังสือพิมพ์ที่ลงข่าวการที่คณะพวกเราไปที่มันยองแดค่ะ
ทางเข้าค่ะ
นิวเจนเนอร์เรชั่นค่ะ...2ทายาทตระกูล...พูลลาภ..และท่านอาค่ะ
ที่หน้าโรงงานค่ะ......
อาคารยิมเนเซียมแบตมินตันค่ะ....
บันทึกไว้เมื่อ 9 ต.ค.53.ที่เมืองเปียงยาง
ชอบแนวคิดเรื่องปลูกต้นไม้ปีละแถว ตรงกับไทยเราเลยครับ ตัดปีละแถวขึ้นไป ฮาหน่อยก็ดี
สวัสดีค่ะคุณโสภณ เปียสนิท
บ้านเราตัดแถวละหลายๆต้นด้วยค่ะ ขอบคุณที่มาแวะนะคะ
บทเรียนที่เจ็บปวด...
สร้างให้ผู้คนอดทน
..นี่แหละที่เราไม่มี..
สวัสดีค่ะพี่ครูป.1ครู ป.1
ใช่ค่ะ..เราลืมแม้กระทั่งกรุงศรีถูกพม่าเผาค่ะ..
แนวคิดและการปฏิบัติของเขาเข้าท่าดีนะพี่ว่า
เพราะเขามีแต่สร้างและรักษา ของเรามีแต่ทำลายและทำลาย....
อีกหน่อยความมีวินัยและมีความอดทนของเขาจะเอาชนะเพื่อนบ้านได้หลายๆประเทศ ( ไม่อยากบอกเลยว่าอาจจะมีไทยรวมอยู่ด้วย )
เหอๆๆๆๆๆๆเน้นทุก....อย่างแบบไทย....
สวัสดีค่ะคุณครูฐานิศวร์
เป็นประเทศที่น่าชื่นชมในการสร้างคน,การสร้างชาติค่ะ...ขอบคุณที่มาแวะนะคะ
สวัสดีค่ะพี่ครูกีร์krugui Chutima
ใช่แล้วค่ะขนาดจีนยังสามารถเป็นมหาอำนาจได้...เกาหลีเหนือก็น่าจับตามองค่ะ
ขอบคุณที่มาแวะเยี่ยมเยือนนะคะ
สวัสดีค่ะคุณกิตติพัฒน์
ขอบคุณที่นำดอกทานตะวันแดงมาฝากนะคะ..กำลังจะสื่ออะไรมั้ยคะ...อิอิ555+
สวัสดีค่ะ
ดอกไม้คือที่บ้านเราเรียกดอกดาวกระจายใช่ไหมค่ะ ตอนใบเป็นฤดูใบไม้ล่วงของเกาหลีหรือเปล่าค่ะเนี่ย ต้นไม้แถวๆใบหายหมด สวยไปอีกแบบนะคะ ทหารหญิงก็ดูเข้มแข็งดี อาคารก็งาม การปลูกพืชของเขาเป็นระเบียบเป็นแถวตรงดีจังนะคะ อ่านแล้วชมภาพตามไปด้วย ดีจังเลยค่ะ ขอบคุณมากนะคะ
■เก่งอย่างไต้หวัน
■ขยันอย่างเกาหลี
■สู้ไม่หนีอย่างอิสราเอล
■เน้นทุกอย่างแบบไทย.
■ชอบบทความนี้ค่ะ ขออนุญาตนำมาเป็นข้อคิดนะคะ คุณ มาตายี
สวัสดีค่ะพี่ดา กานดา น้ำมันมะพร้าว
ขอบคุณที่มาแวะนะคะ ดอกที่เห็นก็คือดอกดาวกระจายบ้านเราค่ะ ที่โน่นเรียกว่าดอกคอสมอสค่ะ ต้นไม้ เขาปลูกอย่างตั้งใจมาก เห็นคุณผักเล่าให้ฟังว่าช่วงที่ญี่ปุ่นยึดครองนั้นได้ตัดไม้ส่งไปที่ญี่ปุ่นเป็นจำนวนมาก เขาจึงเร่งปลูกค่ะ และช่วงนี้ใบไม้กำลังร่วงพอดีค่ะ ต้นแอปเปิ้ลในคอมมูนก็ปลูกเรียงรายเป็นระเบียบมากค่ะ
สวัสดีค่ะคุณวันเพ็ญ
ยินดีค่ะ..ขอบคุณที่แวะมานะคะ
สวัสดีค่ะอาจารย์ธนิตย์ สุวรรณเจริญ
ที่เกาหลีเหนือก็เช่นกันนะคะ ทำอะไรทำแบบสุดๆค่ะ ขอบคุณที่แวะมานะคะ
สวัสดีค่ะอาจารย์
ทิวทัศน์สวยงามนะค่ะ
อ่านแล้วได้ความรู้มากค่ะ ขอบคุณที่นำมาแบ่งปันค่ะ
อ่านตอนนี้แล้ว นึกถึงสงครามเกาหลี ที่ยังมีนักรบไทยที่ไปเกาหลีเหลืออยู่แถวบ้าน namsha เลยค่ะ บางคนเล่าว่ามีภรรยาที่นั่น แต่ต้องจากมาหลังยุติสงครามถอนกำลังกลับประเทศไทย
อีกอย่างที่นึกถึงเกาหลีคือ เพลงอารีดัง จะรอชมการแสดง อารีรัง นะคะ
บ้านเมืองเค้าเป็นระเบียบเรียบร้อยดีจังเลยนะคะคุณครู
บันทึกนี้ namsha ค่ายๆอ่านทีละตัวอักษรเลยค่ะคุณครู ไม่อยากให้จบเร็ว มันมีคุณค่ามากค่ะ ทั้งเรื่องราวของประเทศและประวัติวีรบุรุษของเกาหลี
ด้วยความขอบคุณค่ะ
สวัสดีค่ะคุณยาย
ที่โน่นสงบสวยงามค่ะแต่ความงามไม่สู้บ้านเราค่ะบ้านเราสวยงามมากๆแต่ไม่สงบค่ะ...ขอบคุณที่มาแวะเยี่ยมเยือนนะคะ.
สวัสดีค่ะคุณถาวร
ขอบคุณที่เข้ามาแวะให้กำลังใจนะคะ
สวัสดีค่ะคุณKanchana
ขอบคุณที่มาชมบ้านท่านคิมอิลซุงและเที่ยวเกาหลีเหนือด้วยกันนะคะ..เขาสร้างคนสร้างชาติได้อย่างยอดเยี่ยมมากค่ะ
สวัสดีค่ะคุณน้ำชา namsha
อ่านเม้นท์น้องน้ำชาแล้วหัวใจพองโตค่ะ..ดีใจที่มีคนสนใจสิ่งที่นำเสนอซึ่งเป็นประสบการณ์ที่ไปประสบมาก็เก็บมาเล่าอย่างตั้งใจและละเมียดละมัยค่ะ..พยายามเก็บทุกรายละเอียดที่ไปรับรู้ ที่ไปซักไซร้ไล่เรียงเจ้าคุณผัก พยายามบันทึกให้ได้มากที่สุด บันทึกหน้าเรื่องอารีรัง(คนไทยชอบเรียกว่าอารีดัง)แต่เสียดายว่าไม่สามารถบันทึกภาพมาได้ นักรบที่ไปเกาหลีแถวบ้านคุณครูไปขยายครอบครัวทางโน้นก็มีเช่นกันค่ะ...เขายังบอกให้คุณครูไปตามหาลูกให้อยู่ค่ะ...อิอิอิ... ขอบคุณที่มาเป็นกำลังใจคุณครูนะคะ
สวัสดีค่ะน้องนก บุษรา
ขอบคุณที่มาแวะเยี่ยมชมและมาให้กำลังใจนะคะ
* ขอบคุณค่ะ..เดินเนื้อเรื่องได้น่าสนใจมากค่ะ..
* พี่ใหญ่เกิดในช่วงที่เกาหลีเหนือขับไล่ญี่ปุ่นออกนอกประเทศ..และไทยเราถูกดึงให้เข้าไปร่วมในสมรภูมิเกาหลีด้วย..
* อยากเห็น เกาหลีเหนือ-ใต้รวมประเทศกันในวันหนึ่ง..น่าเสียดายเหมือนหลายประเทศที่ดินแดนถูกแบ่งแยกโดยอิทธิพลของมหาอำนาจ..
* เป็นบทเรียนที่ไทยควรศึกษาไว้ด้วย เพื่อรักษาความเป็นปึกแผ่นบนผืนดินเดียวกันของเรา..
สวัสดีค่ะ
ยายคิมมาคั้งที่สองแล้วนะคะ มาครั้งแรกเม้นท์และไม่ขึ้น วันนี้กลับมาใหม่ อ่านตรงนี้แล้วจุดประกายให้ไปหาหนังสืออ่านต่อเสียแล้ว น่าสนใจมากค่ะ อยากรู้อยากเห็นมากขึ้น
อ่านแบบตั้งใจเลยค่ะ เล่าเรื่องได้น่าติดตามมากเลยค่ะ
อีกอย่างเป้นเรื่องราวที่น่าสนใจมาก ดูแล้วบ้านเขามีของดีเยอะนะคะ
สวัสดีครับคุณครูกระแต
ผมคิดว่าท่านโสภณ เปียสนิท กับคุณครูกระแต เข้าใจคล้าดเคลื่อนนะครับ ผมเคยไปประเทศไทย ไม่เคยเห็นใครตัดต้นไม้ที่ละแถวซักกะหน่อย เคยเห็นแต่เขาช่วยกันปลูกยางพารา (ก็ต้นไม้นะ) แต่ก่อนปลูกเขาเอารถแบ็คโฮดันให้ต้นไม้ล้มเสียก่อนแล้วค่อยเผาที่ละไร่ครับ....ฮา....ยืนยันครับว่าผมเคยไปเมืองไทยมาจริงๆ...ฮิ.ฮิ.
ก็คุณครูกระแตบอกเองว่า
เก่งอย่างไต้หวัน ขยันอย่างเกาหลี
สู้ไม่หนีอย่างอิสราเอล เน้นทุกอย่างแบบไทย.
ผมชอบถนนในเมืองของประเทศเขาที่ไม่มีสะพานลอยและไม่มีเสาไฟฟ้านะครับ เข้ามาอ่านบันทึกแล้วชักจะกลัวนักการเมืองของไทยเราเข้ามาอ่านครับ กลัวท่านมาทำลายภาพสะพานลอย เสาไฟฟ้า สายโทรศัพท์ ที่เมืองไทยเราอุตสาห์สร้างมาให้ชนรุ่นเราได้ภูมิใจกัน กลัวลูกของเหลนผมจะไม่ได้เห็น.....ฮิ.ฮิ..
ขอบพระคุณครับที่แบ่งปันครับ
สวัสดีค่ะพี่ใหญ่นาง นงนาท สนธิสุวรรณ
ขอบคุณที่มาให้กำลังใจนะคะ ได้กำลังใจมากๆที่พี่ใหญ่ติดตามค่ะ...คนไทยควรศึกษามากๆเลยค่ะเรื่องความเป็นอันหนึ่งอันเดียวกัน..สามารถสร้างชาติได้จากซากปรักหักพังแม้แต่อเมริกาเองยังบอกว่าอีก100ปีเกาหลีเหนือจึงจะฟื้น แต่เขาสามารถฟื้นและยืนหยัดได้ในเวลาเพียง 14 ปีเท่านั้นค่ะ
ที่อนุสาวรีย์รวมประเทศที่อยู่ตรงเส้นขนานที่38มีลายเซ็นชองท่านประธานาธิบดีคิมอิลซุงและมีข้อความว่า"ทรัพย์สินที่จะรวบรวมมอบให้ลูกหลานคือ การรวมประเทศ"
สวัสดีค่ะพี่ดากานดา น้ำมันมะพร้าว
ไปเยี่ยมชมมาแล้วนะคะ...ยินดีด้วยกับลูกสาวที่เก่งเหมือนคุณแม่ค่ะ
สวัสดีค่ะพี่คิมยายคิม
ขอบคุณพี่คิมมากๆนะคะที่ติดตาม ส่งผลให้กำลังใจพองโตเลยค่ะ หนังสือที่เกี่ยวข้องก็มีบ้าง ตอนนี้กำลังถ่ายสำเนาอยู่ค่ะ จะส่งไปให้อ่านเล่นนะคะ..คิดถึงเสมอดูแลสุขภาพด้วยค่ะ
สวัสดีค่ะพี่นาง...มณีวรรณ ตั้งขจรศักดิ์
สวัสดีค่ะคุณทนายฝนแปดแดดสี่
ขอบคุณที่มาแวะเยี่ยมนะคะ..ครูกระเเตก็เคยไปค่ะ..อิอิ..ได้ยินแต่เขาเล่ามาแต่ไม่เคยเห็นค่ะ...อิอิอิ...แต่ที่ว่าเขาเผารวมกันเลยน่ะยกไร่เป็นแปลงๆเลยใช่มั้ยคะ..ไม่ได้ปลูกทีละเเถวเหมือนเกาหลีเหนือเหรอคะ...เอ.เมืองนี้.สงสัยจะทันสมัยกว่า..ไปคราวหน้าคงต้องไปสอนเขาเผาทีละแถวๆแล้วล่ะค่ะ....ฮา..รับอรุณหน่อยนะคะ...คุณทนายไปไหนมุกกระจัดกระจายจริงๆค่ะ....
ที่โน่นไม่มีสะพานลอยค่ะ ไม่มีสายไฟ ไม่มีสายโทรศัพท์ระโยงระยาง ครูกระเเตก็เริ่มเห็นด้วยกับท่านทนายแล้วล่ะสิว่าหากนักการเมืองเข้ามาอ่านอาจจะยกเลิกสะพานลอย สายไฟ สายโทรศัพท์ ตั้งงบทำให้ทุกอบ่างลงดินก็เป็นได้นะคะ.....ขอบคุณมากมายค่ะ
สวัสดีค่ะคุณพี่ ธรรมทิพย์
ขอบคุณนะคะที่มาแวะบันทึก มาชมเรื่องราวที่เรียบง่ายแต่เปี่ยมไปด้วยวินัยอันแรงกล้าค่ะ
สวัสดีค่ะครูฐานิศวร์
ขอบคุณที่มาเที่ยวด้วยกันนะคะ..อย่าลืมไปต่อที่บันทึก"อารีรัง"นะคะ
มาชม
เก่งอย่างไต้หวัน ขยันอย่างเกาหลี
สู้ไม่หนีอย่างอิสราเอล เน้นทุกอย่างแบบไทย.
น่าคิดนะนี่...อิ อิ อิ
สวัสดีค่ะคุณครูกระแต
เป็นประสบการณ์ที่น่าประทับใจมากๆ เลยค่ะ .. อยากไปบ้างจังเลย...
เต็มอิ่มกับเรื่องราว และภาพบรรยากาศค่ะ...
คิดถึงเสมอนะคะ... ช่วงนี้ครูใจดีสุขภาพไม่ค่อยเป็นใจนัก นั่งหน้าคอมพ์นานๆ ไม่ได้ จึงห่างหายไป แต่คิดถึงอยู่เสมอค่ะ...
ขอบคุณที่หมั่นไปทักทาย... และห่วงใยกัน ปิดเทอมครูใจดีไปรักษาด้วยการฝังเข็ม ที่ รพ.สมเด็จพระปิ่นเกล้า... และคุณหมอส่งตัวมารักษาต่อเนื่องที่อุตรดิตถ์ เพราะพึ่งมีหมอด้านการฝังเข็มย้ายมาที่นี่ค่ะ... คงต้องรอดูผลการรักษาต่อไปค่ะ
คิดถึงเสมอค่ะ...
สวัสดีค่ะท่านดร.ยูมิumi
ขอบคุณที่แวะมานะคะ
สวัสดีค่ะคุณยาย
ขอบคูณที่แวะมานะคะตอนนี้ที่อาจสามารถก็เริ่มหนาวเช่นกันค่ะ...มีความสุขเช่นกันนะคะ...
สวัสดีค่ะคุณครู ครูใจดี
ดีใจที่ได้เจอครูใจดีในบันทึกนี้นะคะ...ไปเยี่ยมหลายหนค่ะแต่ไม่ค่อยได้เจอกันเท่าไหร่...สุขภาพเป็นอย่างไรบ้างคะ...ขอให้ดีวันดีคืนนะคะ...ตอนนี้ก็เริ่มเปิดเทอมแล้วรักษาสุขภาพด้วยนะคะ...อย่าโหมงานมากนะคะ...คิดถึงเสมอค่ะ
พี่สุมาตามเยี่ยม ตอน 4 คะ ว่าจะมาหลายวันแล้ว แต่คอมไม่เสถียร อาจจะเป็นเพราะน้ำท่วม มันเลยเออเร่อ หรือคนเปิดดูข่าวในคอมเรื่องน้ำท่วมมากไป อาจเป็นได้
-ปรัชญาจูเซ่ มีพลังทำให้ชาวเกาหลียืนหยัดอยู่ได้ด้วยลำแข้งของตนเอง พี่อ่านดูแล้ว เหมือนบ้านเมืองจะมีความเป็นอยู่ที่ดีไม่อดอยาก อยู่แบบพอเพียง มีระเบียบวินัย เพราะไม่เห็นป้ายโฆษณาผลิตภัณฑ์ มีแต่ป้ายปลุกระดม
-ต้องรู้เรื่องประเทศตนเองอย่างลึกซึ้ง อิสระจากการครอบเงา เขาช่างเป็นตัวของตนเองดีเหลือเกินนะคะ
-ปลูกสำนึกให้คนรักชาติ รักศักดิ์ศรี เขาก็ช่างเป็นสังคมนิยม ที่ใจดีไม่โหดร้าย
-ถนนกว้างสวย แต่เขาคงไม่ให้คนในชาติหลงวัตถุนิยม จนพาครอบครัวลำบาก มีอะไรก็กินเท่านั้นใช้เท่านั้น
-ตามจริง พี่สุก็ชอบเงียบสงบ ใช้ชีวิตแบบธรรมดา ไม่ฟุ้งเฟ้อฟุ่มเฟือย มาอยู่เกาหลีได้
-พี่สุชอบตำรวจหญิง ใส่ชุดน่ารักจังนะ บ้านเมืองเขาคงไม่มีขโมย
-สังคมนิยม จะให้เด็กมีหน้าที่เรียน สนับสนุนการเรียน เพื่อจะได้ฉลาด และพัฒนาประเทศในระบบนี้ได้
-และรู้สึกว่า ประชาชน จะมีความเป็นอยู่แบบเดียวกัน ไม่เกินกัน
-อย่าว่าแต่ประเทศตะวันตกมองเขาในแง่ร้ายเลย ตัวพี่สุเองก็ยังคิด ร้ายจนแยกเป็นเกาหลีเหนือเกาหลีใต้ แตกแยก แตกต่าง
-และพี่สุพึ่งเห็นป๋า ทรงจิต ชัดๆๆ ถ้าน้องไม่บอกพี่สุก็จะทักถูกเลยคะ
พี่สุมาเยี่ยมซ้ำนะคะรู้สึกว่าจะมีรูปมากขึ้นคะ
น่าสนใจมากเลยนะคะ พี่สุคอมเออเร่อ มันอืดอาด โหลดนานคะ พี่สุเลยทิ้งช่วงไม่ได้เข้ามาเยี่ยมเสียนาน แต่มาครั้งนี้พบภาพเพิ่มอีกมากมาย
-สนใจปลูกต้นไม้ปีละแถว-มีทหารหญิงด้วย-ปลูกแอปเปิ้ลเป็นอาชีพ
-เห็นป๋าทรงจิตด้วยคะ เห็นยังไง ป๋าก็หน้าตาไม่แก่ขึ้นเลยคะ หนุ่มลงด้วย ท่านอาก็หน้าตา จิ้มลิ้มส่วนคางเอาว่าเค้าเหมือนกัน ก้แล้วกันคะ
-ขี่แต่จักรยาน เขาก็ช่างรักษาเอกลักษณ์ อัตตาลักษณ์ได้เนาะ รถยนต์น้อยมาก
-น่าสงสารอดีตเมืองเขานะคะ มีแต่คนมาข่มเหง มาทิ้งระเบิดถลมทลายเลย
-พี่สุว่าพี่สุมาเยี่ยมทีหนึ่งแล้วนะ คะ แต่เม้นท์ไม่ได้ มันโหลดนานคะ
-คิดถึงนะคะ มาย้อนรอยหมดแหละคะ
สวัสดีค่ะพี่สุ-มหาวิทยาลัยชีวิต ที่ไม่มีวันปิดทำการ
ขอบคุณพี่สุที่มาย้อนรอยนะคะ..ที่บ้านน้ำท่วมมั้ยคะ..
ปรัชญาจูเช่..เป็นปรัชญาที่ท่านประธานาธิบดีคิมอิลซุงใช้เป็นความคิดหลักในการสร้างชาติให้ยึนหยัดได้ด้วยตนเองค่ะ ท่านประกาศต่อสู้ที่จะปลดแอกญี่ปุ่นและความเป็นเอกภาพของคนเกาหลี โดยมีวลีเด็ดว่า"เราจะตายอย่างผู้มีศักดิ์ศรี ดีกว่าจะมีชีวีอย่างไร้เกียรติ"
ที่นี่ไม่อดอยากทุกๆบ้านในชนบทเขาจะมีต้นกิมจิปลูกรายรอบบ้านไว้เป็นอาหาร ความจำเป็นพื้นฐานรัฐบาลจัดหาให้หมดค่ะ..ใช้ของที่เขาทำเอง..มีบ้างของรัสเซีย จีนค่ะ..เขาเป็นสังคมนิยมที่แท้จริงที่หลงเหลืออยู่ในโลกนี้ค่ะ..แต่เขามีความสุข..เป็นตังของตัวเอง ที่สำคัญมีวินัยมาก หลายๆคนเตือนว่าจะไปทำไม..แล้วจะได้กลับมารึเปล่า..ก็สร้างความกังวลก่อนเดินทางไม่น้อย..แต่เมื่อไปถึง..มันไม่ใช่..เราอาจฟังสื่อทางอเมริกามากเกินไปว่าเขาโหดร้าย,กระหายสงคราม..แต่ไม่ใช่ค่ะ..
คุณอาทรงจิตท่านเป็นแชร์แมน..ที่เกาหลีเหนือเกรงใจมาก นับว่าโชคดีที่เขาเปิดโอกาสให้หลายๆประเทศได้เข้าไปเรียนรู้ศึกษาวิถีทางที่เขาสร้างชาติ..อย่างภาคภูมิใจค่ะ...