เกาหลีเหนือ4..มันยองแด


การสร้างปัญญาชนตามอุดมการณ์หรือปรัชญาจูเช่นั้น จะต้องติดอาวุธทางปัญญา โดยต้องมุ่งมั่นศึกษาเล่าเรียนอย่างจริงจัง สำนึกของทุกคนคือเกิดมาเพื่อสร้างประเทศ

มันยองแด(Mangyongdae)

                     บ่ายสองโมงครึ่งของวันนี้(9ต.ค.53)คณะเราได้มีโอกาสเดินทางไปที่Native Home of President Kim Il Sung and Historical Museum in Mangyongdae        มันยองแด(Mangyongdae)เป็นบ้านเกิดของท่านประธานาธิบดีคิมอิลซุง

     

         ซึ่งคำว่า”มันยองแด”หมายความว่า”ทิวทัศน์นับหมื่นจุดที่สวยงาม”Ten Thousand Beautiful Sceneries รอบๆบริเวณมีลำธารสายเล็กๆ มีสวนหย่อมมีดอกไม้โดยรอบสวยงามมาก เมื่อเดินตามทางเดินเล็กๆจะปรากฏบ้านหลังไม่ใหญ่มาก เป็นแบบบ้านชาวนาโบราณแบ่งเป็น 3 เรือน ซึ่งดูคล้ายๆกับบ้านมารดาของท่านประธานาธิบดีคิมอิลซุง

    

โดยมีเรือนพัก เรือนเก็บข้าวของเครื่องใช้ และเรือนครัว เมื่อเดินเข้าไปในเรือนพักจะเห็นว่าได้แบ่งออกเป็น 3 ห้องซึ่งมีของใช้ครบครัน มีภาพถ่ายของครอบครัวติดที่ผนังอีกด้วย

     

ส่วนเรือนที่อยู่ฝั่งตรงกันข้ามกับเรือนพักจะเป็นเรือนครัว ที่มีไหบิดเบี้ยวที่ใช้ดองกิมจิมีอายุร้อยกว่าปีตั้งอยู่ด้วย ถัดจากเรือนครัวเรือนที่ติดกันนั้นเป็นเรือนเก็บข้าวของเครื่องใช้ในการทำนา

          

                          

         มิสเตอร์ปาร์คหรือคุณผักของดิฉัน เล่าว่า ครอบครัวท่านประธานาธิบดีคิมอิลซุงนั้นเป็นครอบครัวชาวนา  แต่ในช่วงที่ญี่ปุ่นเข้ามาครอบครองเกาหลีนั้นท่านประธานาธิบดีคิมอิลซุงได้เข้าร่วมขบวนการกอบกู้เอกราชของชาติตั้งแต่ท่านอายุเพียงแค่ 13 ปีเท่านั้น  สามารถขับไล่ญี่ปุ่นออกจากประเทศได้ในปี1945ตอนนั้นท่านอายุเพียง 33 ปี เมื่อขับไล่ญี่ปุ่นออกไปได้ อเมริกาก็ได้เข้ามารุกรานและยึดครองแทนญี่ปุ่น ในระหว่างสงครามเกาหลีในปี 1951 เป็นช่วงการต่อสู้ที่ดุเดือดมาก อเมริกาได้ส่งเครื่องบินทิ้งระเบิดถล่มเมืองหลวงเปียงยางถึง 1,431 เที่ยว โดยหย่อนระเบิดขนาดใหญ่มากเป็นจำนวน 428,700 ลูกขณะนั้นมีประชากรเพียง 4 แสนคน  นี่คือความทรงจำอันเจ็บปวดที่อยู่เบื้องหลังการสร้างชาติบนหลักการคิดพึ่งตนเอง พึ่งพลังมวลชน โดยการพัฒนาศักยภาพของประชาชนทุกคนให้มีคุณภาพเป็นมืออาชีพ และทุ่มพัฒนากำลังทหารให้รักชาติ และร่วมสร้างชาติใหม่

          

คณะชาวไทยกับมองโกเลียค่ะ..หน้าตาไม่แตกต่างใช่มั้ยคะ...

                   ความที่ครอบครัวท่านประธานาธิบดีคิมอิลซุง เป็นครอบครัวที่เสียสละเพื่อประเทศชาติ ทำให้ประชาชนชาวเกาหลีเหนือยกย่องและถือว่าท่านเป็นผู้นำที่สร้างชาติ วันที่คณะเราไปได้เห็นชาวเกาหลีหลายคนแต่งกายสวยงาม สุภาพสตรีแต่งชุดโกโจริ  มาวางดอกไม้เพื่อเป็นการรำลึกถึงท่านประธานาธิบดีคิมอิลซุงในช่วงเฉลิมฉลอง 65 ปีของพรรคแรงงานเกาหลี

      

ปัจจุบันนี้บ้านเกิดของท่านประธานาธิบดีคิมอิลซุง ถูกจัดให้เป็นพิพิธภัณฑ์ไปแล้ว

และนี่เป็นภาพจากหนังสือพิมพ์ที่ลงข่าวการที่คณะพวกเราไปที่มันยองแดค่ะ

               

                  หลังจากชมบ้านเกิดท่านประธานาธิบดีคิมอิลซุงเสร็จแล้ว คณะเราได้เดินทางไปยัง Taedonggang Combined Fruit Farm 

ทางเข้าค่ะ

       

       

  เป็นคอมมูนที่ปลูกแอปเปิ้ลขนาดใหญ่ มีบ้านพักของคนที่อาศัยในคอมมูนนี้เรียงรายเป็นทิวแถว

    

 รอบๆบริเวณที่จอดรถเต็มไปด้วยดอกคอสมอสออกดอกสีแดง ชมพู สีสันสวยงาม

    

นิวเจนเนอร์เรชั่นค่ะ...2ทายาทตระกูล...พูลลาภ..และท่านอาค่ะ

  เมื่อมองลงไปยังแปลงแอปเปิ้ลที่เบื้องล่างแล้ว จะเห็นต้นแอปเปิ้ลปลูกเรียงรายเป็นทิวแถวสุดลูกหูลูกตา 

        

     

        

มิสเตอร์.ปาร์ค  บอกว่าผลผลิตที่นี่ตกปีละ 700 ตันต่อปี   และยังมีโรงงานรองรับผลผลิต ซึ่งโรงงานแห่งนี้ตั้งอยู่ในบริเวณเดียวกัน เพิ่งเปิดทำการเมื่อจูเช่ที่99 หรือปี ค.ศ.2010 นี่เอง

ที่หน้าโรงงานค่ะ...... 

        

                   คำว่า “จูเช่” นอกจากจะหมายถึงปรัชญา หรืออุดมการณ์ของท่านประธานาธิบดีคิมอิลซุงแล้ว ยังหมายถึง “ปี” ที่ทางเกาหลีเหนือใช้เหมือนกับ พ.ศ.ของบ้านเรา แต่ในเกาหลีเหนือเขาเรียกว่า”จูเช่”(Juche Era)โดยเริ่มจูเช่ปีที่ 1  ตั้งแต่ ค.ศ. 1912 ซึ่งเป็นปีเกิดของท่านประธานาธิบดีคิมอิลซุง ปัจจุบันนี้ ค.ศ.2010 ตรงกับจูเช่ที่ 99

        ด้านหน้าโรงงานจะมีทหารประชาชนเดินตรวจตราและเปลี่ยนเวรกันค่ะ ทหารที่เกาหลีมี 2 แบบคือทหารอาชีพ(ทหารรบ)และทหารประชาชนซึ่งมีหน้าที่ไปช่วยเหลือประชาชนตามคอมมูนต่างๆตามวาระและโอกาสเช่นทำนา ทำถนนฯลฯ 

  

                   ขากลับที่พักรถแล่นผ่านทุ่งนา..สองข้างทางตามคอมมูนต่างๆกำลังเก็บเกี่ยวข้าว ริมถนนทุกสายจะต้องมีต้นไม้ปลูกเรียงรายเป็นทิวแถว

  

 คุณผักบอกว่าหากอยากรู้ว่าถนนสายไหนสร้างมากี่ปีแล้ว ให้นับแถวของต้นไม้ดูก็ได้ ที่นี่เขาจะปลูกต้นไม้ปีละแถว เพื่อให้เป็นแนวเขตห้ามคอมมูนใดๆบุกรุก และเป็นร่มเงาให้กับคนเดินเท้าด้วย เข้าท่าดีนะคะ  หากเป็นบ้านเราต้นไม้ก็คงไม่เหลือแน่ ฉันเลยหายสงสัยแล้วล่ะว่าทำไมถนนบางสายมีต้นไม้5แถวบางสายมีต้นไม้3แถว

      

                วันนี้พวกเรากลับเข้าที่พักเร็วกว่าปกติเพราะคืนนี้จะต้องไปชมการแสดง"อารีรัง"อันยิ่งใหญ่   ระหว่างเดินทางกลับจากคอมมูนแอปเปิ้ล  เราได้เดินทางผ่านถนนสายกีฬา มิสเตอร์.ปาร์คหรือคุณผักของดิฉันได้เล่าให้ฟังว่า กีฬาประเภทต่างๆจะแยกเป็นอาคารยิมเนเซียมขนาดใหญ่ มีรูปที่ปั้นด้วยทองแดงเป็นรูปกีฬาแต่ละประเภทติด หรือบางอาคารก็ตั้งที่ด้านหน้าอาคาร

อาคารยิมเนเซียมแบตมินตันค่ะ....  

      

ในอาคารนั้นๆก็จะต้องมีอุปกรณ์กีฬาครบในทุกๆอาคาร คุณผักยังบอกว่าที่นี่เขาเน้นเรื่องของกีฬามากๆ ไม่ต่างจากประเทศจีน เขาฝึกฝนมาตั้งแต่เด็กๆ ซึ่งดิฉันมองรอบๆถนนสายนี้จะเห็นอาคารยิมเนเซียมมากกว่า 10 อาคารเรียงรายตามถนนแต่ละอาคารใหญ่โตมากๆ

                   การสร้างปัญญาชนตามอุดมการณ์หรือปรัชญาจูเช่นั้น จะต้องติดอาวุธทางปัญญา โดยต้องมุ่งมั่นศึกษาเล่าเรียนอย่างจริงจัง สำนึกของทุกคนคือเกิดมาเพื่อสร้างประเทศ  ดังนั้นประเทศของเขาจึงผลิตคนให้ตรงกับภาระงานและความต้องการของประเทศ และต้องให้เก่งจริงใช้การได้และเป็นเยี่ยมในวิชาชีพของตน.ทำให้นึกถึงบทกลอนบทหนึ่ง ท่านใดแต่งไว้ดิฉันจำไม่ได้แล้วค่ะ....

    เก่งอย่างไต้หวัน                ขยันอย่างเกาหลี

   สู้ไม่หนีอย่างอิสราเอล   เน้นทุกอย่างแบบไทย.

  บันทึกไว้เมื่อ 9 ต.ค.53.ที่เมืองเปียงยาง

                     ด้วยจิตคารวะ

                          มาตายี.

 

 

หมายเลขบันทึก: 404698เขียนเมื่อ 26 ตุลาคม 2010 18:21 น. ()แก้ไขเมื่อ 22 มิถุนายน 2012 22:09 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-อนุญาตแบบเดียวกันจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (48)

ชอบแนวคิดเรื่องปลูกต้นไม้ปีละแถว ตรงกับไทยเราเลยครับ ตัดปีละแถวขึ้นไป ฮาหน่อยก็ดี

สวัสดีค่ะคุณIco32โสภณ เปียสนิท

บ้านเราตัดแถวละหลายๆต้นด้วยค่ะ ขอบคุณที่มาแวะนะคะ

บทเรียนที่เจ็บปวด...

สร้างให้ผู้คนอดทน

..นี่แหละที่เราไม่มี..

สวัสดีค่ะพี่ครูป.1Ico32ครู ป.1

ใช่ค่ะ..เราลืมแม้กระทั่งกรุงศรีถูกพม่าเผาค่ะ..

  • สวัสดีครับ คุณมาตายี
  • น่าชื่นชมประเทศเขาครับ
  • ขยันๆ
  • และชอบกลอนตอนท้ายครับผม

แนวคิดและการปฏิบัติของเขาเข้าท่าดีนะพี่ว่า

เพราะเขามีแต่สร้างและรักษา  ของเรามีแต่ทำลายและทำลาย....

อีกหน่อยความมีวินัยและมีความอดทนของเขาจะเอาชนะเพื่อนบ้านได้หลายๆประเทศ ( ไม่อยากบอกเลยว่าอาจจะมีไทยรวมอยู่ด้วย )

เหอๆๆๆๆๆๆเน้นทุก....อย่างแบบไทย....

  • มาชมทิวทัศน์สวย ๆ ครับ
  • เอาดอกทานตะวันสีแดงมาฝากด้วย

สวัสดีค่ะคุณครูIco32ฐานิศวร์

เป็นประเทศที่น่าชื่นชมในการสร้างคน,การสร้างชาติค่ะ...ขอบคุณที่มาแวะนะคะ

สวัสดีค่ะพี่ครูกีร์Ico32krugui Chutima

ใช่แล้วค่ะขนาดจีนยังสามารถเป็นมหาอำนาจได้...เกาหลีเหนือก็น่าจับตามองค่ะ

ขอบคุณที่มาแวะเยี่ยมเยือนนะคะ

 

สวัสดีค่ะคุณIco32กิตติพัฒน์

ขอบคุณที่นำดอกทานตะวันแดงมาฝากนะคะ..กำลังจะสื่ออะไรมั้ยคะ...อิอิ555+

สวัสดีค่ะ

      ดอกไม้คือที่บ้านเราเรียกดอกดาวกระจายใช่ไหมค่ะ  ตอนใบเป็นฤดูใบไม้ล่วงของเกาหลีหรือเปล่าค่ะเนี่ย ต้นไม้แถวๆใบหายหมด สวยไปอีกแบบนะคะ ทหารหญิงก็ดูเข้มแข็งดี  อาคารก็งาม การปลูกพืชของเขาเป็นระเบียบเป็นแถวตรงดีจังนะคะ อ่านแล้วชมภาพตามไปด้วย ดีจังเลยค่ะ  ขอบคุณมากนะคะ

 

เก่งอย่างไต้หวัน

■ขยันอย่างเกาหลี

■สู้ไม่หนีอย่างอิสราเอล

■เน้นทุกอย่างแบบไทย.

■ชอบบทความนี้ค่ะ ขออนุญาตนำมาเป็นข้อคิดนะคะ คุณ มาตายี

  • ได้รู้เรื่องดีๆของเกาหลีเหนือหลายอย่างเลย รวมทั้งท่านประธานาธิบดีคิมอิลซุง
  • ตัวเองจะรู้สึกว่า ถ้าเป็นยี่ห้อเกาหลี ไม่ว่าจะทำอะไร ดูจะทำกันอย่างจริงๆจังๆมาก หลายๆอย่างของเขาจึงไปถึงระดับโลกแล้ว 
  • ขอบคุณประสบการณ์ดีๆนี้ครับ

สวัสดีค่ะพี่ดา  Ico32กานดา น้ำมันมะพร้าว

ขอบคุณที่มาแวะนะคะ  ดอกที่เห็นก็คือดอกดาวกระจายบ้านเราค่ะ  ที่โน่นเรียกว่าดอกคอสมอสค่ะ  ต้นไม้ เขาปลูกอย่างตั้งใจมาก เห็นคุณผักเล่าให้ฟังว่าช่วงที่ญี่ปุ่นยึดครองนั้นได้ตัดไม้ส่งไปที่ญี่ปุ่นเป็นจำนวนมาก เขาจึงเร่งปลูกค่ะ  และช่วงนี้ใบไม้กำลังร่วงพอดีค่ะ  ต้นแอปเปิ้ลในคอมมูนก็ปลูกเรียงรายเป็นระเบียบมากค่ะ

สวัสดีค่ะคุณIco32วันเพ็ญ

ยินดีค่ะ..ขอบคุณที่แวะมานะคะ

สวัสดีค่ะอาจารย์Ico32ธนิตย์ สุวรรณเจริญ

ที่เกาหลีเหนือก็เช่นกันนะคะ  ทำอะไรทำแบบสุดๆค่ะ ขอบคุณที่แวะมานะคะ

สวัสดีค่ะIco64

  •  ทิวทัศน์สวยงาม ดูสงบดีนะคะ
  •  มีความสุขมากมายค่ะ
  • ราตรีสวัสดิ์ค่ะ

สวัสดีค่ะอาจารย์

ทิวทัศน์สวยงามนะค่ะ

อ่านแล้วได้ความรู้มากค่ะ ขอบคุณที่นำมาแบ่งปันค่ะ

  • ตามมาเยี่ยมบ้านท่านประธานาธิบดีคิมอิลซุงกับคุณครูกระแตด้วยค่ะ
  • ประวัติศาสตร์การต่อสู้ในอดีต มาถึงแนวคิดแนวปฏิบัติในปัจจุบัน ถึงทำให้ประเทศเค้าและประชากร มีคุณภาพมากอย่างนี้
  • ขอบคุณภาพและประสบการณ์ที่แบ่งปันนี้มากค่ะ

อ่านตอนนี้แล้ว นึกถึงสงครามเกาหลี ที่ยังมีนักรบไทยที่ไปเกาหลีเหลืออยู่แถวบ้าน namsha เลยค่ะ บางคนเล่าว่ามีภรรยาที่นั่น แต่ต้องจากมาหลังยุติสงครามถอนกำลังกลับประเทศไทย

อีกอย่างที่นึกถึงเกาหลีคือ เพลงอารีดัง จะรอชมการแสดง อารีรัง นะคะ

บ้านเมืองเค้าเป็นระเบียบเรียบร้อยดีจังเลยนะคะคุณครู

บันทึกนี้ namsha ค่ายๆอ่านทีละตัวอักษรเลยค่ะคุณครู ไม่อยากให้จบเร็ว มันมีคุณค่ามากค่ะ ทั้งเรื่องราวของประเทศและประวัติวีรบุรุษของเกาหลี

ด้วยความขอบคุณค่ะ

สวัสดีค่ะIco32คุณยาย

ที่โน่นสงบสวยงามค่ะแต่ความงามไม่สู้บ้านเราค่ะบ้านเราสวยงามมากๆแต่ไม่สงบค่ะ...ขอบคุณที่มาแวะเยี่ยมเยือนนะคะ.

  • สวัสดีค่ะ
  • บุษราแวะมาชมความงดงามของประเทศเกาหลีเหนือ แค่ชมผ่านบันทึกก็เป็นวาสนาแล้วค่ะ อิอิ 
  • เก่งอย่างไต้หวัน  ขยันอย่างเกาหลี  สู้ไม่หนีอย่างอิสราเอล   เน้นทุกอย่างแบบไทย. ชอบจังคิดได้ไงเนี่ย....
  • ขอบคุณค่ะ

                                        

สวัสดีค่ะคุณIco32ถาวร

ขอบคุณที่เข้ามาแวะให้กำลังใจนะคะ

สวัสดีค่ะคุณIco32Kanchana

ขอบคุณที่มาชมบ้านท่านคิมอิลซุงและเที่ยวเกาหลีเหนือด้วยกันนะคะ..เขาสร้างคนสร้างชาติได้อย่างยอดเยี่ยมมากค่ะ

สวัสดีค่ะคุณน้ำชา  Ico32namsha

อ่านเม้นท์น้องน้ำชาแล้วหัวใจพองโตค่ะ..ดีใจที่มีคนสนใจสิ่งที่นำเสนอซึ่งเป็นประสบการณ์ที่ไปประสบมาก็เก็บมาเล่าอย่างตั้งใจและละเมียดละมัยค่ะ..พยายามเก็บทุกรายละเอียดที่ไปรับรู้ ที่ไปซักไซร้ไล่เรียงเจ้าคุณผัก พยายามบันทึกให้ได้มากที่สุด บันทึกหน้าเรื่องอารีรัง(คนไทยชอบเรียกว่าอารีดัง)แต่เสียดายว่าไม่สามารถบันทึกภาพมาได้ นักรบที่ไปเกาหลีแถวบ้านคุณครูไปขยายครอบครัวทางโน้นก็มีเช่นกันค่ะ...เขายังบอกให้คุณครูไปตามหาลูกให้อยู่ค่ะ...อิอิอิ... ขอบคุณที่มาเป็นกำลังใจคุณครูนะคะ

สวัสดีค่ะน้องนก  Ico32บุษรา

ขอบคุณที่มาแวะเยี่ยมชมและมาให้กำลังใจนะคะ

* ขอบคุณค่ะ..เดินเนื้อเรื่องได้น่าสนใจมากค่ะ..

* พี่ใหญ่เกิดในช่วงที่เกาหลีเหนือขับไล่ญี่ปุ่นออกนอกประเทศ..และไทยเราถูกดึงให้เข้าไปร่วมในสมรภูมิเกาหลีด้วย..

* อยากเห็น เกาหลีเหนือ-ใต้รวมประเทศกันในวันหนึ่ง..น่าเสียดายเหมือนหลายประเทศที่ดินแดนถูกแบ่งแยกโดยอิทธิพลของมหาอำนาจ..

* เป็นบทเรียนที่ไทยควรศึกษาไว้ด้วย เพื่อรักษาความเป็นปึกแผ่นบนผืนดินเดียวกันของเรา..

 

สวัสดีค่ะ

ยายคิมมาคั้งที่สองแล้วนะคะ  มาครั้งแรกเม้นท์และไม่ขึ้น วันนี้กลับมาใหม่  อ่านตรงนี้แล้วจุดประกายให้ไปหาหนังสืออ่านต่อเสียแล้ว  น่าสนใจมากค่ะ อยากรู้อยากเห็นมากขึ้น

อ่านแบบตั้งใจเลยค่ะ เล่าเรื่องได้น่าติดตามมากเลยค่ะ

อีกอย่างเป้นเรื่องราวที่น่าสนใจมาก ดูแล้วบ้านเขามีของดีเยอะนะคะ

สวัสดีครับคุณครูกระแต

ผมคิดว่าท่านโสภณ เปียสนิท กับคุณครูกระแต เข้าใจคล้าดเคลื่อนนะครับ ผมเคยไปประเทศไทย ไม่เคยเห็นใครตัดต้นไม้ที่ละแถวซักกะหน่อย เคยเห็นแต่เขาช่วยกันปลูกยางพารา (ก็ต้นไม้นะ) แต่ก่อนปลูกเขาเอารถแบ็คโฮดันให้ต้นไม้ล้มเสียก่อนแล้วค่อยเผาที่ละไร่ครับ....ฮา....ยืนยันครับว่าผมเคยไปเมืองไทยมาจริงๆ...ฮิ.ฮิ.

ก็คุณครูกระแตบอกเองว่า

เก่งอย่างไต้หวัน                ขยันอย่างเกาหลี   

สู้ไม่หนีอย่างอิสราเอล   เน้นทุกอย่างแบบไทย.

ผมชอบถนนในเมืองของประเทศเขาที่ไม่มีสะพานลอยและไม่มีเสาไฟฟ้านะครับ เข้ามาอ่านบันทึกแล้วชักจะกลัวนักการเมืองของไทยเราเข้ามาอ่านครับ กลัวท่านมาทำลายภาพสะพานลอย เสาไฟฟ้า สายโทรศัพท์ ที่เมืองไทยเราอุตสาห์สร้างมาให้ชนรุ่นเราได้ภูมิใจกัน กลัวลูกของเหลนผมจะไม่ได้เห็น.....ฮิ.ฮิ..

ขอบพระคุณครับที่แบ่งปันครับ

  • สวัสดีค่ะ คุณมาตายี
  • แวะมาทักทายมาศึกษาวิถีชีวิตที่เรียบง่าย
    มีเรื่องราวน่ารู้มากมาย
  • คนเกาหลีนับเป็นชาติที่มีความขยันและอดทนสูงมาก
  • ขอบพระคุณที่แบ่งปันเรื่องดี ๆ ค่ะ

สวัสดีค่ะพี่ใหญ่Ico32นาง นงนาท สนธิสุวรรณ

ขอบคุณที่มาให้กำลังใจนะคะ ได้กำลังใจมากๆที่พี่ใหญ่ติดตามค่ะ...คนไทยควรศึกษามากๆเลยค่ะเรื่องความเป็นอันหนึ่งอันเดียวกัน..สามารถสร้างชาติได้จากซากปรักหักพังแม้แต่อเมริกาเองยังบอกว่าอีก100ปีเกาหลีเหนือจึงจะฟื้น แต่เขาสามารถฟื้นและยืนหยัดได้ในเวลาเพียง 14 ปีเท่านั้นค่ะ

     ที่อนุสาวรีย์รวมประเทศที่อยู่ตรงเส้นขนานที่38มีลายเซ็นชองท่านประธานาธิบดีคิมอิลซุงและมีข้อความว่า"ทรัพย์สินที่จะรวบรวมมอบให้ลูกหลานคือ การรวมประเทศ"

สวัสดีค่ะพี่ดาIco32กานดา น้ำมันมะพร้าว

ไปเยี่ยมชมมาแล้วนะคะ...ยินดีด้วยกับลูกสาวที่เก่งเหมือนคุณแม่ค่ะ

สวัสดีค่ะพี่คิมIco32ยายคิม

ขอบคุณพี่คิมมากๆนะคะที่ติดตาม ส่งผลให้กำลังใจพองโตเลยค่ะ หนังสือที่เกี่ยวข้องก็มีบ้าง ตอนนี้กำลังถ่ายสำเนาอยู่ค่ะ จะส่งไปให้อ่านเล่นนะคะ..คิดถึงเสมอดูแลสุขภาพด้วยค่ะ

สวัสดีค่ะพี่Ico32นาง...มณีวรรณ ตั้งขจรศักดิ์

ขอบคุณมากๆนะคะที่แวะมาเป็นกำลังใจอย่างต่อเนื่องค่ะ
  • สวัสดีครับ คุณกระแต
  • ไปเที่ยวเกาหลีด้วยครับ

สวัสดีค่ะคุณทนายIco32ฝนแปดแดดสี่

ขอบคุณที่มาแวะเยี่ยมนะคะ..ครูกระเเตก็เคยไปค่ะ..อิอิ..ได้ยินแต่เขาเล่ามาแต่ไม่เคยเห็นค่ะ...อิอิอิ...แต่ที่ว่าเขาเผารวมกันเลยน่ะยกไร่เป็นแปลงๆเลยใช่มั้ยคะ..ไม่ได้ปลูกทีละเเถวเหมือนเกาหลีเหนือเหรอคะ...เอ.เมืองนี้.สงสัยจะทันสมัยกว่า..ไปคราวหน้าคงต้องไปสอนเขาเผาทีละแถวๆแล้วล่ะค่ะ....ฮา..รับอรุณหน่อยนะคะ...คุณทนายไปไหนมุกกระจัดกระจายจริงๆค่ะ....

          ที่โน่นไม่มีสะพานลอยค่ะ  ไม่มีสายไฟ ไม่มีสายโทรศัพท์ระโยงระยาง ครูกระเเตก็เริ่มเห็นด้วยกับท่านทนายแล้วล่ะสิว่าหากนักการเมืองเข้ามาอ่านอาจจะยกเลิกสะพานลอย สายไฟ สายโทรศัพท์ ตั้งงบทำให้ทุกอบ่างลงดินก็เป็นได้นะคะ.....ขอบคุณมากมายค่ะ

สวัสดีค่ะคุณพี่  Ico32ธรรมทิพย์

ขอบคุณนะคะที่มาแวะบันทึก มาชมเรื่องราวที่เรียบง่ายแต่เปี่ยมไปด้วยวินัยอันแรงกล้าค่ะ

สวัสดีค่ะครูIco32ฐานิศวร์

ขอบคุณที่มาเที่ยวด้วยกันนะคะ..อย่าลืมไปต่อที่บันทึก"อารีรัง"นะคะ

มาชม

เก่งอย่างไต้หวัน ขยันอย่างเกาหลี

สู้ไม่หนีอย่างอิสราเอล เน้นทุกอย่างแบบไทย.

น่าคิดนะนี่...อิ อิ อิ

สวัสดีค่ะIco32

  •  คุณยายขอมาเที่ยวด้วยคนนะคะ
  •  และอยากบอกว่า ตอนนี้บรบือหนาววววววววววว แล่ว
  • ขอให้มีความสุขทุกๆวันค่ะ

 

สวัสดีค่ะคุณครูกระแต

เป็นประสบการณ์ที่น่าประทับใจมากๆ เลยค่ะ .. อยากไปบ้างจังเลย...

เต็มอิ่มกับเรื่องราว และภาพบรรยากาศค่ะ...

คิดถึงเสมอนะคะ... ช่วงนี้ครูใจดีสุขภาพไม่ค่อยเป็นใจนัก  นั่งหน้าคอมพ์นานๆ ไม่ได้  จึงห่างหายไป  แต่คิดถึงอยู่เสมอค่ะ...

ขอบคุณที่หมั่นไปทักทาย... และห่วงใยกัน ปิดเทอมครูใจดีไปรักษาด้วยการฝังเข็ม ที่ รพ.สมเด็จพระปิ่นเกล้า... และคุณหมอส่งตัวมารักษาต่อเนื่องที่อุตรดิตถ์ เพราะพึ่งมีหมอด้านการฝังเข็มย้ายมาที่นี่ค่ะ... คงต้องรอดูผลการรักษาต่อไปค่ะ

คิดถึงเสมอค่ะ...

 

สวัสดีค่ะท่านดร.ยูมิIco32umi

ขอบคุณที่แวะมานะคะ

สวัสดีค่ะIco32คุณยาย

ขอบคูณที่แวะมานะคะตอนนี้ที่อาจสามารถก็เริ่มหนาวเช่นกันค่ะ...มีความสุขเช่นกันนะคะ...

สวัสดีค่ะคุณครู  Ico32ครูใจดี

ดีใจที่ได้เจอครูใจดีในบันทึกนี้นะคะ...ไปเยี่ยมหลายหนค่ะแต่ไม่ค่อยได้เจอกันเท่าไหร่...สุขภาพเป็นอย่างไรบ้างคะ...ขอให้ดีวันดีคืนนะคะ...ตอนนี้ก็เริ่มเปิดเทอมแล้วรักษาสุขภาพด้วยนะคะ...อย่าโหมงานมากนะคะ...คิดถึงเสมอค่ะ

พี่สุมาตามเยี่ยม ตอน 4 คะ ว่าจะมาหลายวันแล้ว แต่คอมไม่เสถียร อาจจะเป็นเพราะน้ำท่วม มันเลยเออเร่อ หรือคนเปิดดูข่าวในคอมเรื่องน้ำท่วมมากไป อาจเป็นได้

-ปรัชญาจูเซ่ มีพลังทำให้ชาวเกาหลียืนหยัดอยู่ได้ด้วยลำแข้งของตนเอง พี่อ่านดูแล้ว เหมือนบ้านเมืองจะมีความเป็นอยู่ที่ดีไม่อดอยาก อยู่แบบพอเพียง มีระเบียบวินัย เพราะไม่เห็นป้ายโฆษณาผลิตภัณฑ์ มีแต่ป้ายปลุกระดม

-ต้องรู้เรื่องประเทศตนเองอย่างลึกซึ้ง อิสระจากการครอบเงา เขาช่างเป็นตัวของตนเองดีเหลือเกินนะคะ

-ปลูกสำนึกให้คนรักชาติ รักศักดิ์ศรี เขาก็ช่างเป็นสังคมนิยม ที่ใจดีไม่โหดร้าย

-ถนนกว้างสวย แต่เขาคงไม่ให้คนในชาติหลงวัตถุนิยม จนพาครอบครัวลำบาก มีอะไรก็กินเท่านั้นใช้เท่านั้น

-ตามจริง พี่สุก็ชอบเงียบสงบ ใช้ชีวิตแบบธรรมดา ไม่ฟุ้งเฟ้อฟุ่มเฟือย มาอยู่เกาหลีได้

-พี่สุชอบตำรวจหญิง ใส่ชุดน่ารักจังนะ บ้านเมืองเขาคงไม่มีขโมย

-สังคมนิยม จะให้เด็กมีหน้าที่เรียน สนับสนุนการเรียน เพื่อจะได้ฉลาด และพัฒนาประเทศในระบบนี้ได้

-และรู้สึกว่า ประชาชน จะมีความเป็นอยู่แบบเดียวกัน ไม่เกินกัน

-อย่าว่าแต่ประเทศตะวันตกมองเขาในแง่ร้ายเลย ตัวพี่สุเองก็ยังคิด ร้ายจนแยกเป็นเกาหลีเหนือเกาหลีใต้  แตกแยก แตกต่าง

-และพี่สุพึ่งเห็นป๋า ทรงจิต ชัดๆๆ ถ้าน้องไม่บอกพี่สุก็จะทักถูกเลยคะ

 

พี่สุมาเยี่ยมซ้ำนะคะรู้สึกว่าจะมีรูปมากขึ้นคะ

น่าสนใจมากเลยนะคะ พี่สุคอมเออเร่อ มันอืดอาด โหลดนานคะ พี่สุเลยทิ้งช่วงไม่ได้เข้ามาเยี่ยมเสียนาน แต่มาครั้งนี้พบภาพเพิ่มอีกมากมาย

-สนใจปลูกต้นไม้ปีละแถว-มีทหารหญิงด้วย-ปลูกแอปเปิ้ลเป็นอาชีพ

-เห็นป๋าทรงจิตด้วยคะ เห็นยังไง ป๋าก็หน้าตาไม่แก่ขึ้นเลยคะ หนุ่มลงด้วย ท่านอาก็หน้าตา จิ้มลิ้มส่วนคางเอาว่าเค้าเหมือนกัน ก้แล้วกันคะ

-ขี่แต่จักรยาน เขาก็ช่างรักษาเอกลักษณ์ อัตตาลักษณ์ได้เนาะ รถยนต์น้อยมาก

-น่าสงสารอดีตเมืองเขานะคะ มีแต่คนมาข่มเหง มาทิ้งระเบิดถลมทลายเลย

-พี่สุว่าพี่สุมาเยี่ยมทีหนึ่งแล้วนะ คะ แต่เม้นท์ไม่ได้ มันโหลดนานคะ

-คิดถึงนะคะ มาย้อนรอยหมดแหละคะ

สวัสดีค่ะพี่Ico32สุ-มหาวิทยาลัยชีวิต ที่ไม่มีวันปิดทำการ

ขอบคุณพี่สุที่มาย้อนรอยนะคะ..ที่บ้านน้ำท่วมมั้ยคะ..

ปรัชญาจูเช่..เป็นปรัชญาที่ท่านประธานาธิบดีคิมอิลซุงใช้เป็นความคิดหลักในการสร้างชาติให้ยึนหยัดได้ด้วยตนเองค่ะ  ท่านประกาศต่อสู้ที่จะปลดแอกญี่ปุ่นและความเป็นเอกภาพของคนเกาหลี  โดยมีวลีเด็ดว่า"เราจะตายอย่างผู้มีศักดิ์ศรี ดีกว่าจะมีชีวีอย่างไร้เกียรติ"

ที่นี่ไม่อดอยากทุกๆบ้านในชนบทเขาจะมีต้นกิมจิปลูกรายรอบบ้านไว้เป็นอาหาร ความจำเป็นพื้นฐานรัฐบาลจัดหาให้หมดค่ะ..ใช้ของที่เขาทำเอง..มีบ้างของรัสเซีย จีนค่ะ..เขาเป็นสังคมนิยมที่แท้จริงที่หลงเหลืออยู่ในโลกนี้ค่ะ..แต่เขามีความสุข..เป็นตังของตัวเอง ที่สำคัญมีวินัยมาก หลายๆคนเตือนว่าจะไปทำไม..แล้วจะได้กลับมารึเปล่า..ก็สร้างความกังวลก่อนเดินทางไม่น้อย..แต่เมื่อไปถึง..มันไม่ใช่..เราอาจฟังสื่อทางอเมริกามากเกินไปว่าเขาโหดร้าย,กระหายสงคราม..แต่ไม่ใช่ค่ะ..

         คุณอาทรงจิตท่านเป็นแชร์แมน..ที่เกาหลีเหนือเกรงใจมาก นับว่าโชคดีที่เขาเปิดโอกาสให้หลายๆประเทศได้เข้าไปเรียนรู้ศึกษาวิถีทางที่เขาสร้างชาติ..อย่างภาคภูมิใจค่ะ...

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท