ความดี ที่อยากเล่า ตอนที่ 3


ความประทับใจในวิชาชีพพยาบาล

 

น้องแจง เป็นคนที่ 2 ที่เล่าเรื่องต่อจากเรา น้องเกริ่นนำยาวมาก น้องเล่าถึงชีวิตที่ฟ้ากำหนดให้มาเป็นพยาบาล

 

แจงไม่ชอบอาชีพพยาบาลเนื่องจากมีประสบการณ์ พยาบาลที่ไม่ประสบความสำเร็จในชีวิตครอบครัว  เป้าหมายในชีวิตของแจง คือ การเรียนต่อมหาวิทยาลัย และมีแผนสำรองว่า ถ้า Entrance ไม่ติด จะเรียน ม.ราม (การตั้งเป้าหมายในชีวิตชัดเจนมาก) และได้ประกาศให้ครอบครัวและคนรอบข้างได้รับรู้อย่างทั่วถึงกัน

 

แต่...ฟ้าได้กำหนดแล้วว่าแจงต้องเป็นนางฟ้าในชุดสีขาวเท่านั้น .......แจงมาสอบเรียนต่อพยาบาลเพราะมาสอบเป็นเพื่อนของเพื่อรักด้วยความรักเพื่อนแจงจึงยอมจ่ายค่าใบสมัคร 30 บาท แต่ ตอนสอบแจงก็ยังไม่ลืมเป้าหมายในชีวิตของตนเอง และได้บอกกับทุกคนที่รู้จักว่า ถึงสอบได้พยาบาล 4 ปี (พยาบาลวิชาชีพ) ก็ไม่เรียนเพราะไม่ชอบพยาบาล

 

วันประกาศผลสอบมาถึง แจงสอบได้พยาบาล 2 ปี (พยาบาลเทคนิค) เพื่อรักแจงสอบไม่ติด แม่และชุมชนคนทั้งซอย ตัดสินชีวิตแจงทันที่.......แจงต้องมาเรียนพยาบาลเท่านั้น........... วันมอบตัว น้องแจงผู้ประกาศจุดยืนไปแล้วว่า ถึงสอบได้พยาบาล 4 ปี ก้ไม่เรียน แต่ มามอบตัวเรียนต่อพยาบาล 2 ปี (หน้าแตกชนิดที่เรียกว่า หมอไม่รับเย็บ)อิอิอิ(ที่เล่ามาทั้งหมดแค่เกรินนำน่ะ 5555)

 

แจง....นางฟ้าชุดขาวของ หน่วยทารกแรกเกิด โรงพยาบาลพระนครศรีอยุธยา ขึ้นเวรดึก ผู้ป่วยเด็กเป็นปอดบวม มีเสมหะในคอมาก ทุกเวรดึกแจงจะนำผู้ป่วยมาดูดเสมหะขณะที่แม่ยังนอนหลับอยู่และดูคูณแม่ก็จะไม่ค่อยได้สนใจเท่าไร หลังจากดูดเสมหะแล้วผู้ป่วยก็จะหลับสบาย เป็น อย่างนี้เรื่อยมา จนผู้ป่วยอาการดีขึ้น แพทย์จำหน่ายให้กลับบ้านได้

 

วันที่ผู้ป่วยจะกลับบ้าน น้องแจงเวรเช้า งานยุ่งมาก คุณแม่ซื้อผลไม้มายืนคอยแจงอยู่ที่หน้าประตู เพื่อจะมอบผลไม้ให้และกล่าวขอบคุณ ด้วยความเกรงใจแจงจึงบอกว่า คุณแม่เก็บผลไม้ไว้รับประทานเถอะ แต่พี่ๆที่ทำงานบอกว่า รับไว้เถอะคุณแม่ตั้งใจจะมาขอบคุณแจง และ คอยมานานแล้ว น้องแจงจึงรับไว้ และประทับใจว่า

 

  • ตอนแรกคิดว่าคิดแม่ไม่สนใจ และ นอนหลับ แต่จริงๆแล้ว คุณแม่รับรู้ถึงการกระทำของแจงตลอด

  • คุณแม่ตั้งใจมาขอบคุณแจงจากใจจริง มายืนคอยแจงที่ประตูอยู่นานแล้ว

 

แจงเล่าต่อว่า ถ้าถามว่าทุกวันนี้ ชอบอาชีพ พยาบาล หรือยัง คำตอบ คือ ยังไม่ชอบ แต่ก็ตั้งใจปฏิบัติหน้าที่อย่างดีที่สุด .......จบได้ซึ้งมากน้องแจง

 

สำหรับเราแล้ว ก็เห็นด้วยกับแจง ว่า ไม่ว่าเราจะชอบ หรือ ไม่ชอบสิ่งใดก็ตามแต่ถ้ามันเป็นหน้าที่ ที่ได้รับมอบหมายก็ต้องทำให้เต็มที่และดีที่สุด 

 

แต่เราก็อดวิเคราะห์ ต่อไปไม่ได้ว่า จริงๆน้องแจงหลงรักวิชาชีพพยาบาลแล้วแหละ แต่ไม่รู้ตัว(แบบว่า...หลงรักโดยไม่รู้ตัวน่ะ...ชิมิ) และยังคงยึดมั่นในเป้าหมายเดิมของตัวเอง แต่ถึงแม้น้องแจงจะไม่ชอบพยาบาล.....แต่น้องแจงก็รักผู้ป่วยเด็กที่ดูแลทุกคนก็พอแล้ว....ชิมิ.........

 

,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,, 

 

หมายเลขบันทึก: 423911เขียนเมื่อ 3 กุมภาพันธ์ 2011 16:40 น. ()แก้ไขเมื่อ 11 ธันวาคม 2012 13:37 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-อนุญาตแบบเดียวกันจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (3)
  • ชอบตอนน้องแจงเล่า
  • เล่าเรื่องได้ดีมากๆๆ
  • ขอบคุณคุณสมคิดมากครับ
พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท