ผมกำลังมีปัญหาเล็กๆ กับคนทำงานในกลุ่มครับ เนื่องจากความคิดเห็นไม่ตรงกัน อ่านตรงนี้แล้วดีขึ้นครับ

อยู่ที่การปรับกฎเกณฑ์ในชีวิตให้สมดุลกัน

หากต่างฝ่ายต่างยึดมั่นในกฎเกณฑ์ของตนอย่างตายตัว

ความสัมพันธ์จะขาดสะบั้นลงในไม่ช้า

ขอบคุณครับ

ท่านรองรู้ตอปัญหาเท่ากับแก้ไปแล้วครึ่งนึงขอรับ..

• นมัสการหลวงพี่
• ได้ศึกษาเรื่องราวธรรมมะไปด้วย
• ปรากฎว่านักเรียนได้น้องตุ๊กตาคนละตัวเพราะได้น้องตุ๊กตาประมาณ 400 กว่าตัว
• นอกจากนี้นักเรียนยังได้ชุดเครื่องเขียนคนละชุดอีกด้วยครับ
• อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่ครับ

• ครูตุ๊กแก http://gotoknow.org/blog/k-took/290085

                http://gotoknow.org/blog/k-took/285881

   น้อง did  http://gotoknow.org/blog/manunited/290728

   น้องพอลล่า  http://gotoknow.org/blog/paula-story/290113

   ครูใหม่ http://gotoknow.org/blog/bupphakan/290572

• 

นมัสการค่ะ...หลวงพี่

"กฏเกณฑ์นั้นเมื่อเราสามารถสร้างขึ้นมาได้ เราก็ย่อมที่จะเปลี่ยนแปลงได้เช่นกัน"

แต่สังคมปัจจุบัน...กฎหมู่จะอยู่เหนือกฎเกณฑ์ไปแล้ว...(ยิ้มๆ เจ้าค่ะ)

---------------

ปรับเปลี่ยนแนวคิด...ชีวิตสมดุล

ขอบพระคุณเจ้าค่ะ

ขอสาธุกับกิจกรรมดีๆขอรับอาจารย์

อาจจะใช่ดังที่อาจารย์ว่าเหนาะ..

ธรรมะย่ำค่ำขอรับ..

นมัสการพระคุณเจ้า

• ระเบียบวินัยของชีวิตมีความจำเป็นต้องปฏิบัติเพื่อสังคมเป็นสุข
• แต่เงื่อนไข กฏเกณฑ์ ที่แต่ละคนกำหนดขึ้น  เพื่ออะไรก็ตามถือว่าเป็นทุกข์นะ  เจ้าคะ เช่น
• ผิดหวังแล้วต้องคร่ำครวญ อะไร ทำไม ต้องแก้แค้น เป็นไปไม่ได้
• ไม่สบอารมณ์  ก็ตำหนิ ไม่น่าเลย ไม่เหมาะ ไม่ควร ไม่สมศักดิ์ศรี
• แบบนั้น  แบบนี้สวย สีนั้นสีนี้ถูกใจ หรือไม่ถูกโฉลก
• เงื่อไขเหล่านี้..ก่อให้เกิดความผิดพ้องหมองใจ กันได้เจ้าค่ะ

ไม่ว่าจะกฎ  กติกา หรือเงื่อนไข

ถ้าเราอยู่เหนือมันได้ๆก็ทำอะไรเราไม่ได้หรอกพี่ครู..

แต่เราให้มันเป็นแล้วเราก็ยอมเป็นขี้ข้ามันก็จบขอรับ..

ธรรมะยตอนค่ำขอรับ..

เราไม่ได้อยู่คนเดียวในโลก ฉะนั้นจึงต้องรู้จักปรับเปลี่ยนชีวิตให้เข้ากับสังคมด้วยเช่นกันคะ

ถูกต้องขอรับ..