เหนื่อยนัก ... ก็พักก่อน

เหนื่อยนักก็พักก่อน

ด้วยเหนื่อยนัก พักลงบ้าง วางลงก่อน
ค่อยคลายถอน ผ่อนเมื่อยล้า พาสุขี
งานแสนหนัก เว้นวรรคบ้าง ห่างสักที
หาสิ่งดี ที่สร้างสุข สนุกกัน

ความสุขนั้น อันมีค่า พาสดชื่น
เหมือนคนตื่น จากหลับไหล ใช่เสกสรรค์
คือสรรสร้าง ทางสดสวย ช่วยโลกกัน
คือสร้างสรรค์ อันคุณค่า น่าภูมิใจ

ถึงเหนื่อยนัก ก็จักวาง ว่างสักนิด
ค่อยครุ่นคิด พินิจดู จึงรู้ได้
แม้ลำบาก ตรากตรำ นำสู้ไป
ด้วยเข้าใจ และเข้าถึง จึงรู้คุณ
...........................................

(ผมแต่งบทนี้ไว้หลังจากเสร็จสิ้นงานในช่วงหนึ่งได้มีโอกาสและเวลาพอที่จะเขียนครับ (ตอนแรกว่าจะของดก่อนเพราะอยากตั้งใจทำงานที่ทำอยู่ให้เสร็จครับ พองานเสร็จแล้วก็อดใจไม่ไหวเหมือนกัน เลยกลับมาเขียนครับ)และผมได้แต่งกลอนบทนี้เพราะมองเห็นความอุตสาหะและความพยายามของพี่ๆ เพื่อนๆ ที่ทำงานกันอย่างเหน็ดเหนื่อยแต่ก็มียังมีรอยยิ้มให้กันอยู่เสมอ...จึงอยากมอบกลอนบทนี้ให้เป็นกำลังใจรวมถึง เพื่อนนักเรียนรู้ที่ทำงานเหน็ดเหนื่อยทุกท่านครับ)

ภาพ : http://redcrossselanprc.wordpress.com/2009/12/29/tired-collins/

เขียนใน GotoKnow โดย รีไซเคิลแมน
ใน บทกวีปี52-53

คำสำคัญ (Tags): #เหนื่อยนักก็พักก่อน#กวีศิลป์กวีธรรม#คำประพันธ์

หมายเลขบันทึก: 329245เขียนเมื่อ 19 มกราคม 2010 17:41 น. ()แก้ไขเมื่อ 20 มิถุนายน 2012 11:28 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-ไม่ดัดแปลงจำนวนที่อ่าน