เขียนบันทักนี้ต่อยอดจากเพื่อนพ้องน้องพี่ชาว GTK..
คือคุณครูวราภรณ์หรือธรรมทิพย์
.
..
เล่าว่ามีเด็กนักเรียนถามว่า..ความสุขคืออะไร..
ธรรมฐิตตอบไปว่าความสุขคือ..ความพอใจ..
แต่ความพอใจในความสุขก็มีระดับจริงแท้ในตัวของมัน
เพราะการทำให้เกิดความพอใจ(แบบทั่วไป)เพื่อจะมีความสุขมีสองระดับ คือ
เราอยากได้อะไรที่น่าพอใจก็พยายามแสวงหามันมา
เพื่อตอบสนองความต้องการความอยากจนกว่าจะพอใจ
โดยบางครั้งไม่ได้ไปใส่ใจว่าความพอใจของเรานี้
จะทำให้คนอื่นเดือดร้อนหรือไม่อย่างไรไม่สน
วิธีนี้ใช้กันทั่วไปและคนชอบกระทำกัน
แต่ไม่ประสบผลสำเร็จในความสุข
ซึ่งเกิดจากความพอใจด้วยวิธีนี้
เพราะคนเรามีขีดจำกัดของความสามารถ
ในการขวนขวายแสวงหา
แต่ความพอใจในการสนองความอยากมันหาขีดจำกัดไม่ได้
นี้ประการหนึ่ง และอีกอย่าง
เมื่อเรามีขีดจำกัดของความสามารถในการขวนขวายแสวงหา
ความพอใจที่เราต้องการบางอย่างมันเกินความสามารถ
ที่เราจะได้มาโดยชอบธรรม
ดังนั้น เราก็พยายาม..ทำความพอใจในสิ่งที่เรามีอยู่..ดูสิ
เมื่อเราควบคุมความต้องการของตัวเอง
ให้รู้จักพอใจในสิ่งที่ตนมีอยู่
ความพอใจซึ่งเป็นพื้นฐานของความสุขก็จะเกิดขึ้นมาเอง
ท่านเลือกจะพอใจเพื่อสุขแบบไหนก็สุดแล้วแต่นะขอรับ
ธรรมะสวัสดีขอรับ
นมัสการหลวงพี่ ดีใจที่ได้ทำความดี
ถ้าแค่ความพอใจ ก็คือความสุขนั้น น่าจะเป็นความสุขแบบหยาบๆ นะครับ
หรือว่าความพอใจก็มีอีกหลายระดับ ที่จะต้องแจงลงไปอีกครับ
แต่ผมก็ยังรู้สึกว่าความพอใจไม่ใช่คำตอบสุดท้าย
เพราะแม้ไม่พอใจ ก็อาจจะสุข (ในระดบหนึ่ง)ได้
เพราะ ผมคิดว่าเรากำลังคุยกันเรื่องโลก ที่ผมมั่นใจว่าท่านทราบดีว่าเป็นเพียงโลกมายา
แท้ที่จริงคือความไม่ทุกข์มากกว่า
(อันเกิดจากการไม่ไปยึดติดกับ "ทุกข์" ที่เป็นปรากฏการณ์ของธรรมชาติ)
และการพอใจ ก็เป็น "ตัณหา" ของการไปยึดติดกับ "ทุกข์" ใช่ไหมครับ
แล้วจะสุขได้อย่างไร
หรือผมเข้าใจอะไรผิดไปครับ
สาธุขอรับ..
บางครั้งการตอบให้เด็กฟังถ้าลึกเกินเด็กจหนีขอรับ..
..ถ้าพูดแบบจริงแท้..ความสุขคือการไม่สุข..ขอรับ
กราบนมัสการค่ะ
มารับพรตอนเช้า..อ้อนเลือก..ความพอใจเพื่อสุข..
ในแบบของอ้อนค่ะ..และรู้สึกว่าคำๆนี้ดีจัง^^
เพราะ..เปิดกว้าง..ไม่บีบคั้น..และเคารพความเป็นตัวเรา
ขอบพระคุณค่ะ
จะทำทุกข์ให้น้อยลง เพื่อจะได้สุขมากขึ้น กราบนมัสการพระคุณเจ้า
ถูกต้องแล้ว..อ้อน..เลือกในสิ่งที่เราเป็นขอรับ
สาธุท่านผอ.ขอรับ..
ความสุขที่ใฝ่หากัน มักจะเป็นความสุก เสียมากกว่านะครับ
เห็นด้วยกับท่านรองขอรับ..
เมื่อเราทำหน้าที่ของเราอย่างดีที่สุดแล้วก็ต้องปล่อยวางอย่างนิ่มนวลกับสิ่งที่ตามมา
เพราะการตัดสินใจทำนั่นแหละคือ..Freedom ของเราละคุณครู
ถูกแล้วคะความสุขนี่คือความพอใจจริงๆ ถ้าเราอยากเป็นบุคลที่มีความสุขมากมากเราก็พอใจในสิ่งที่เรามีจะรวยจนก็สามารถมีความสุขใจได้ไม่ต่างกัน
มันเป็นเช่นนั้นเองแหละดาว..
สาธุๆๆ