เรื่องเล่าของเจ้าแพลน
เมื่อวานได้ลองผิดลองถูกกับการทำบล็อคครั้งแรกในชีวิตไปเรียบร้อยแล้ว ขอขอบพระคุณพี่ ๆ หลายท่านที่แวะมาให้กำลังใจ แวะทักทาย โดยเฉพาะพี่แอ๊ด ขจิต ที่ช่วยแนะนำ ให้ทำตามขั้นตอนจนทำสำเร็จ แต่ก็มีอีกหลายอย่างที่ยังทำไม่เป็น
คงต้องขอออกตัวก่อนว่า บล็อคของแหม่มคงไม่ได้เป็นบล็อคที่จะแนะนำเรื่องการเลี้ยงดูเด็กเล็กให้กับใครได้ เพราะแหม่มเองก็ไม่เคยมีลูก และก็เพิ่งจะมี ทุกวันนี้อาศัยลูกเป็นเครื่องมือในการลองผิดลองถูก ( ไม่รู้ว่าลูกจะรู้บ้างรึเปล่า 555+ ) จริง ๆ แล้ว อยากให้เป็นบล็อคที่ได้รับคำแนะนำจากพี่ ๆ เพื่อน ๆ ในการเลี้ยงดูลูก เลี้ยงดูเด็กคนนึงให้เจริญเติบโตไปด้วยแนวความคิดที่ดีมากกว่าค่ะ เพื่อส่งเสริมให้เขามีปัญญาในการเรียนรู้ดูแลตัวเองได้ในอนาคต และอย่างน้อยก็จะได้ไม่เป็นปัญหาสังคม หรืออาจจะพัฒนาไปได้อีกหน่อย ในแนวสร้างสรรค์สังคมให้น่าดูและน่าอยู่มากขึ้น เพราะดูจากประวัติการทำงานของหลาย ๆ ท่านส่วนใหญ่จะเป็นอาจารย์ เป็นครู เป็นผู้หลักผู้ใหญ่ในสังคม ยังไงแล้วก็ขอน้อมรับคำแนะนำไปเรื่อย ๆ นะคะ
วันนี้มาทำความรู้จักเด็กน้อยคนนึงค่ะ ชื่อน้องแพลน ตอนนี้อายุห้าขวบ กับอีกสิบกว่าวัน ปัจจุบันเรียนอยู่ชั้น KG 3/1 โรงเรียนสารสาสน์วิเทศเชียงใหม่ สิ่งที่ขาดหายไม่ได้คือแม่ และพี่กระต่าย (เน่า) เน่ายังไงวันหลังจะถ่ายภาพมาให้ดูค่ะ ไส้แตกไปแล้วยังเอามาต่อได้อีก Y_Y
ไม่รู้ว่าจะเริ่มเขียนอะไรลงบล็อค พี่แอ๊ด (อ.ขจิต) ได้กรุณาแนะนำให้เขียนถึงเรื่องการเรียนของแพลน แหม่มเลยคิดว่างั้นขอตั้งหลักเริ่มไปที่ตอนเด็ก ๆ ของแพลนก่อนเลยนะคะ แล้วค่อยมาคุยกันเรื่องเรียน ณ ช่วงเวลาปัจจุบัน คงต้องได้ถามกันเรื่องเรียนอีกเยอะเลยค่ะ :)
......................................
ให้แพลนแนะนำตัวเองเลยละกันนะคะ
ผมชื่อแพลนครับ เกิดที่โรงพยาบาล พญาไท 1 วันที่ 19 สิงหาคม 2547 ตอนเวลาเจ็ดโมงเช้า
( เรื่องคลอดของแม่ผมยาวมากครับไว้ให้แม่เล่าเอง แต่ที่รู้ ๆ แม่เจ็บท้องมาราธอน สิบกว่าชั่วโมง )
คุณยายแก่ ๆ ที่อุ้มผม ท่านเป็นอาจารย์หมอผู้ทำคลอดครับ เก่งมาก ๆ เลย แม่ผมผ่าคลอดพอฟื้นจากสลบ
ตื่นมาปั๊บคุณยายหมอ ( แม่เรียกป้าหมอ ผมคงต้องเรียกคุณยายแล้วล่ะครับ ) คุณยายหมอก็ให้แม่ผม
พลิกตัวทันทีเลยครับ ให้พลิกไปพลิกมา ๆๆๆ พอได้หนึ่งวันผ่านไป บังคับให้แม่ผมเดินไปหาผมที่ห้องดูแลเด็กแรกคลอดเองเลยครับ ท่านบอกว่าแผลจะได้ไม่เป็นคีรอยส์ ให้เดินบ่อย ๆ อย่านอนมาก อย่าอยู่นิ่ง ๆ แล้วแม่ผมก็ไม่เป็นจริง ๆ ซะด้วย
เท้าน้อย ๆ เมื่อได้ประมาณหนึ่งอาทิตย์ แม่บอกว่าจริง ๆ แล้วกำหนดผมต้องคลอดตอนกันยายน
แต่แม่บอกว่า อั้นไม่ไหว ไปเจอหน้ากันเลยดีกว่า
หนึ่งเดือนผ่านไป อาม่า โกนผมไฟให้ผม โดยที่ไม่ถามความสมัครใจของผมซักคำ
ช่วงนี้ได้ประมาณสองเดือน หน้าตาผมเริ่มดีขึ้นขึ้นมาหน่อยแล้วใช่มั้ยครับ
ผมยังคงต้องใส่หมวก เพราะเส้นผมไม่มี ประกอบกับใกล้ฤดูหนาวต้องใส่ไม่ให้หัวเย็น ( อาม่าว่างั้น )
อะไรไม่รู้เยอะแยะ แม่ผมเอามาแขวน เพลงอะไรดังกุ๊งกิ๊ง ๆ ก็ไม่รู้ผมก็ไม่รู้จัก ก็ไม่เห็นถามความสมัครใจของผมอีกนั่นแหละ ว่าผมอยากฟังบ้างรึเปล่า ให้ฟังผมก็ฟัง ให้ดูผมก็ดู พอผมร้องแม่ก็บ่น Y_Y
พอถึงฤดูหนาว ก็ต้องใส่ชุดกันประมาณนี้เลย แม่ผมคงนึกว่าอยู่แถวแอตแลนติค
แล้วแม่ก็ไม่เหลียวแลผมอีก ปล่อยให้ผมนอนจ้องหน้าพี่ตุ๊กตา พอจะคว้าก็คว้าไม่ถึง ทำไมทำกันแบบนี้
จ้องกันแบบนี้ลงมาต่อยกันเลยดีกว่าพี่ !
แล้วแม่ก็ปล่อยให้ผมนอนตามลำพังอีกแหละ เตียงนอนผมก็มีไม่ให้นอน เตียงนอนแม่ก็มีก็ไม่ให้นอนอีก
ไม่สะใจยังเอาผมไปไว้ในรถเข็นตามลำพังได้อีก แม่นะแม่
ช่วงนี้ผมคว่ำได้ นั่งได้แบบเอน ๆ บ้างแล้วแต่ไม่ว่าจะแต่งตัวแบบไหน อาม่าก็ยังให้ผมใส่หมวก
อยู่ทุกเมื่อเชื่อวัน ดังนั้น พอแม่ใส่ผมก็ถอด ๆๆๆ ไม่รู้บ้างเลยว่าผมถอดหมวกแล้วหล่อได้แค่ไหน ;P
ไชโย๊ ... แล้วก็นั่งได้ซะทีครับผม
คนนี้ครับ ปาป๊าของผม ที่แม่อวดนักอวดหนา ว่าลวงหลอกมาแต่งงานได้อย่างสมใจ 555+
ผมได้นิสัยแม่มาตั้งแต่เด็ก คือเป็นคนที่อ่านหนังสือได้แป๊บเดียว เดี๋ยวก็ง่วงนอน
ไม่แค่ง่วงอย่างเดียว นอนหลับไปเลยให้รู้แล้วรู้รอด ( แต่ผมว่าป๊าอ่านนิทานไม่สนุกมากว่า อิอิ ๆ )
แม่ผมเช็ดฟันผมเช้ากลางวันเย็น ๆ นี่ขนาดแค่ 4 ซี่ ยังขนาดนี้ ถ้าผมฟันเต็มปากหวังว่าแม่คงไม่ให้
ผมแปรงฟันทุก ๆ ชั่วโมงหรอกนะครับ
ไปเที่ยวกับผมมั้ยครับ ( นี่กะว่าจะไม่ให้ผมขยับตัวเลยรึยังไงนะแม่ )
ขวบปีแรกของผมก็มีประมาณนี้แหละครับคุณน้าคุณอาคุณลุงคุณป้า
มีอะไรแนะนำแม่ผมได้นะครับ .. แม่ผมน่ะมือใหม่ แต่ผมไม่ยอมให้เป็นมือเก่าหรอก เพราะยังไงแม่ก็สัญญากับผมไว้แล้ว ว่าแม่จะมีผมคนเดียว แล้วเจอกันอีกครั้งช่วงขวบปีที่สองนะครับ
^^
ขอบคุณและสวัสดีครับ : Plan
ความเห็น (57)
อ่านและดูแล้วคิดถึงตอนเลี้ยงพี่อิฐ ก็ถ่ายรูปเก็บไว้ทุกระยะนี่แหละ
พี่อิฐต้องนอนคว่ำ แม่ต้องตบก้นเบาๆจึงจะหลับ (สงสัยกลัวก้นบวม)
น้องแพลนครับ ตอนเลี้ยงลูก ลุงยังไม่ได้เก็บภาพ พอมีหลานก๊จัดการถ่ายทุกตอนแล้วจะนำมาแบ่งปันกันครับ
- รอดูน้องกระต่ายเน่า(เด็กๆๆจะมีสิ่งของที่ติดมาตั้งแต่เด็กผมมีเพื่อนคนหนึ่ง โตจะตายอยู่แล้ว ยังติดผ้าห่มเน่า ฮ่าๆ)
- ไม่มีประสบการณ์ในการเลี้ยงลูก
- โชคดีที่โสด
- เลยต้องศึกษาไว้ก่อน
- เห็นภาพคุณพ่อแล้ว สำเนาถูกต้อง ฮ่าๆๆ
- ชอบภาพนี้มากๆๆๆ
- เขียนสนุกดี รออ่านอีกครับ
- ขอไปตามแม่น้องกู๊ดดี้มาก่อนได้ไหม
- ฮ่าๆๆ
พี่อิฐ : น้องแพลนตบก้นแล้วไม่หลับค่ะต้องตบหลังเบา ๆ เท่านั้น แล้วหลับนี่ต้องหลับในแขนแม่ด้วยนะคะ วางแล้วหลับไม่เคยมีเลย จำได้ว่าปวดแขนมาก ข้อมือนี่เกือบต้องผ่าตัดเลยค่ะ แต่มีหมออีกโรงพยาบาลนึงท่านแนะนำไม่ให้ผ่า ให้ทำกายภาพบำบัดแทน ก็เลยหายมาจนถึงปัจจุบัน :)
โพสรูปน้องอิฐให้ดูบ้างนะคะ
ลุงวอญ่า : ยินดีเลยค่ะ เอามาโพสแบ่งปันกันดูนะคะ เพราะบางทีแหม่มก็ไม่รู้ว่าจะถ่ายอะไรดี กล้องก็ธรรมดา ๆ เพราะมุมมองของคนถ่ายภาพมักจะต่างกัน แต่เด็ก ๆ จะน่ารักเสมอค่ะ เขาบริสุทธิ์
ขอบคุณค่ะพี่แอ๊ด ;) สำเนาถูกต้องนี่ใช่เลยค่ะ ใคร ๆ ก็บอกแบบนั้น ไม่ได้มีเค้าแม่เล้ยยย ได้ไปแต่นิสัย ก๊าก ๆๆๆ
ไม่มีลูกเลี้ยงหลานก็ได้ค่ะ เดี๋ยวพอโตขึ้นแหม่มจะยัดใส่กล่องส่งตรงไปใต้เลย อิอิ ๆ
คุณแม่น้องกู๊ดดี้เขียนได้สนุกกว่าแหม่มเยอะค่ะ แอบอ่านมานานแล้ว แล้วรอดูพี่กระต่าย(เน่า) ภาคต่อไปนะคะ
กว่าจะโต เฮ้อออออออ ~
ชั้นหนังสือคล้าย ๆ แบบนั้น
แบบในภาพที่น้องแปลนนั่งหันหน้าเข้าใส แต่หันก้นให้คนดูนั่นแหละ
ชั้นหนังสือที่บ้านผมสูงและกว้างกว่านั้นหน่อย
เฌวาของปีนขึ้นไป
ปีนเฉย ๆ ยังพอทน ปีนไปถึงชั้นสอง ชั้นสาม คงเห็นว่าพ่อจัดหนังสือไม่เป็นระเบียบ เฌวาเลยรื้อมันแล้วดยนมากองข้างล่าง
...
ตอนเฌวาอายุครบ ๑ เดือน โดนโกนผมไฟเหมือนกันครับ
พ่อเคยเป็นพระมาก่อน จึงโกนให้เอง
โกนแบบนิ่ม ๆ เฌวาหลับตลอดจนโกนเสร็จ
ตื่นมาคงงงที่ผมหายไปหมดหัว
- ฮ่าๆๆ
- กว่าจะโต เขียนอีกได้หลายตอน
- ส่งมาเกษตรศาสตร์นะครับ
- ที่บ้านไร่ กำลังขาดคนเลี้ยงวัว
- ฮ่าๆๆๆๆ
- ลืมเอา link มาฝากที่นี่ครับ
- เห็นพี่หนานเกียรติโกนผมให้เฌวาแล้ว
- ลุ้นๆๆๆ
สวัสดีค่ะพี่หนานเกียรติ
น้องแพลนไม่เคยปีนเลยค่ะ แค่คิดจะปีน แค่ไปเกาะ ๆ ปุ๊บแม่เรียก แพลน ! ปั๊บ !!ทุกอย่างสงบทันที 55+
( แม่ระบอบคอมมิวนิสต์มากไปรึเปล่าคะเนี่ย ) แต่น้องเฌวาถ้าเคยปีนแล้ว หมายถึงปีนจนชิน กะระยะความตกลงมาแม่นยำแล้วก็ไม่น่าห่วงค่ะ แฮ่ ๆๆๆ ลูกคนข้างบ้านสามขวบกว่า ๆ ปีนขึ้นต้นลำไยแล้วค่ะพี่
น้องแพลนก็โกนตอนหลับเหมือนกันค่ะ ตื่นมาคงรู้สึกเย็นหัวพิกล
คุณอาที่นั่งลุ้นอยู่ข้างหลัง ดูท่าทางจะเสียวแทนหลานวาบ ๆ นะคะ :P
พี่แอ๊ด อย่าท้า ๆ ได้เลย ๆ โตขึ้นแหม่มส่งตั๋วไปเที่ยวเดียวให้เลย ตั่วกลับไม่ต้อง (ให้นั่งเจ้ากระต่ายหม้อกลับ 555+ ) หรืออาจจะได้สัมปทานวัวทั้งคอกซะ อิอิ ๆ
น้องแพลนครับ...น่ารักมากเลยครับ...ชอบจูบเท้าเด็กค่ะ เล็ก ๆ นิ่ม ๆ น่าจุ๊ปค่ะ
เด็กตัวเค้าหอมด้วย...ชอบกลิ่นเด็ก...แต่เหม็นสาบคนแก่ (อิๆๆๆๆ) น้องแพลนน่ารักจนอยากมีลูกค้าาาาาา คุณแหม่มขา...
ขอบคุณมากค่ะคุณวิจิตรา :)
รีบ ๆ มีนะคะ ลุ้น ๆ เลี้ยงเด็กหนึ่งคนอายุจะยืนไปหมื่น ๆ ปีเลย
( แต่บางครั้งต้องหัดท่องบทสวดมนต์ยาว ๆ ไว้ด้วยนะคะ เผื่อใจจะเย็นในบางวิกฤต ที่ปรี๊ดแตก แฮ่ ๆ )
ถ้ามีไว้เป็นสมบัติส่วนตัวนะคะ จุ๊บได้ทั้งตัวค่ะ หอมทั้งตัว คอนเฟิม
น้องแพลน ดูแววตาแล้ว คงจะซนไม่ใช่เล่นนะครับ
เลี้ยงเด็กหนึ่งคนอายุจะยืนไปหมื่น ๆ ปีเลยเหรอค่ะ...โอ้แม่เจ้า!! เรารึก็เที่ยวค้นหายาอายุวัฒนะอยู่ตั้งนาน ที่แท้เคล็ดลับความเป็นอมตะก็อยู่ตรงนี้เอง...ต้องหาเด็กมาเลี้ยง(ต้อย)แล้วละคะ...แต่ตอนนี้ก็อยากมีสมบัติเป็นของตัวเองสักชิ้นจังค่ะ..อิๆๆๆ กำลังลุ้น ๆ อยู่ค่ะ
เห็นน้องแพลนน่ารัก...เลยตั้งกฎเหล็กกับตัวเองว่า >> หากมีใครมาขอตอนนี้ จะรีบหลับหูหลับตามแต่งทันทีเลยค่ะ อิๆๆๆๆ แต่งเสร็จรีบสร้างสมบัติไว้สัก 11 คน เผื่อจะได้ตั้งทีมฟุตบอล ที่สำคัญเราก็อายุยืนเป็นหมื่น ๆ ปีด้วย ชอบ ๆ อิๆๆๆ
สวัสดีแม่เจ้าแพลน....
ครั้งแรกเห็นชื่อเก็ดถะวา.....พ่อครูรอพบเพื่อจะบอกว่ามีคนชื่อนี้แล้วจะบอกให้เปลี่ยน..แต่พอมาวันนี้ดูแล้วเปลี่ยนเป็นแม่เจ้าแพลนก็โล่งใจเจ้า...
เก่งมากๆ...เข้ามาเขียนไม่เท่าใดมีคนเข้ามาอ่านกั๋นนักกำแล้วเน้อ....
ปั๋นปอนหื้อก้านกุ่งฮุ่งเฮืองในวงวิชาการต่อไป......
ด้วยความปรารถนาดีจากพ่อครู.....หนานพรหมมา
นั่น ! ลองวิชา ไม่รู้ว่าเค้ายกภาพข้อความมาโพสกันยังไง เลยตอบได้แบบข้างบน
^
^
^
เดี๋ยวลองใหม่ แฮ่ ๆ
: คุณวิจิตราเตรียมสร้างทีมฟุตบอล งั้นเดี๋ยวแหม่มจะสร้างทีมกองเชียร์เองค่ะ 555+
อ่าว .. งง ได้อีก ^^''
งั้นตอบแบบเดิม ๆ ละกัน ใครไปใครมาผ่านมาอ่าน ได้ งง กันพอดี
ธุ ๆ .. ค่ะพ่อครู
ต้องขอโทษพ่อครูด้วยที่ไม่ได้บอกว่าทำบล็อค จริง ๆ กะจะเซอร์ไพรส์บอกให้ทราบวันศุกร์ ( พรุ่งนี้ ) วันที่ไปเรียนอักษรล้านนา แต่พ่อครูเก่งกว่าอีก ตามลูกศิษย์จนเจอ :P
พอสมัครเมื่อวานก็ลองตัดสินใจลองโพสลองทำดูค่ะ โชคดีที่มีพี่แอ๊ด และพี่ ๆ อีกหลายคนให้กำลังใจช่วยเหลือ
ชื่อเดิมตอนแรกก็ไม่ทราบว่ามีแล้ว พอไปอ่านบล็อคของใครคนหนึ่งจำไม่ได้ว่าใคร เห็นชื่อนี้มีอยู่แล้ว ก็เลยรีบแก้ไขเลยค่ะ ขอบพระคุณพ่อครูมาก ๆ เลยนะคะ ปลาบปลื้มและดีใจมาก ๆ ถึงมากที่สุดที่พ่อครูให้เกียรติแวะมา และขอบพระคุณสำหรับพรที่ให้แหม่มด้วยนะคะ จะไม่ทำให้พ่อครูผิดหวังค่ะ
พ่อครูรักษาสุขภาพด้วยนะคะ อย่านอนดึก พรุ่งนี้เจอกันเจ้า :)
้เป็นอันว่าตกลงค่ะ กองเชียร์ล่วงหน้าไปก่อนนะคะ เพราะกองเชียร์ต้องให้พลพรรคมากกว่านักกีฬา...เพื่อนักกีฬาจะได้มีกำลังใจ...สู้ตายค่ะ....
คุณวิจิตราน่ารักมากกกกกก ๆ เลยค่ะ อ่านตรงไหนก็เขียนได้น่ารัก จริง ๆ น๊า ไม่สงสัยเลยว่าทำไมถึงมีคนไปคุยที่บล็อคของ Vij เยอะ
แต่ว่า กองเชียร์คงจะเชียร์ไม่ได้หรอกถ้าขาดนักกีฬา ดังนั้น โค้งหน้าโค้งสุดท้ายโค้งเดียวแล้ว ถ้าหลับหูหลับตาแล้วคิดว่าไม่ทันการณ์ แหม่มแนะนำดักตีหัวลากเข้าบ้านเลยค่ะ :P
รักษาสุขภาพด้วยนะคะ Ph.d ไม่ใช่เรื่องง่าย ๆ เลย สู้ ๆ ค่ะ
มาต้อนรับน้องใหม่
น้องแพลนน่ารักมากครับ
เขียนเกี่ยวกับเรื่องน้องแพลน เล่าเรื่องการเจริญเติบโต ความรู้สึกของแม่วันคลอดน้องแพลน ฯลฯ อย่างน้อยก็จะเป็นบันทึกที่มีคุณค่าสำหรับน้องแพลนแล้วเขาจะไม่พูดคำว่าแม่ไม่รักครับ
มาเป็นกำลังใจให้คุณแม่มือใหม่ครับ...
ภาพและเรื่องราวของน้องแพลนถ่ายทอดออกมาได้น่ารักน่าประทับใจมากครับ...
ขอบคุณครับผม...
- ตาแป๋วเลย น่ารักมากครับ..รวมถึงเรื่องเล่าด้วย
- จะติดตามตอนต่อไปครับ
: ขอบพระคุณมากค่ะพี่อัยการชาวเกาะ ที่แวะมาเยี่ยมหลานแพลน
คนเป็นแม่ทำได้ทุกอย่างเพื่อลูกเสมอค่ะ แค่ลูกบอกว่ารักแม่ แค่นี้แม่ก็ดีใจที่สุดแล้ว
ถ้าน้องแพลนเป็นได้ซักครึ่งนึงของลูกๆพี่แหม่มก็ดีใจแย่แล้วค่ะ
: ขอบคุณมากค่ะ Mr.Direct อยากให้น้องแพลนโตขึ้นแล้วยังคิดถึง ยังรักแม่ได้เหมือนที่คุณรักค่ะ แม่อยู่กับเราไม่นาน แต่ความรักของแม่ยาวนานกว่าที่เราจะมีลมหายใจอยู่ในโลกนี้อีกนะคะ
:)
: พี่ธนิตย์ ขอบคุณอีกครั้งค่ะ ดีใจจังค่ะ ที่แวะมาดูเจ้าแพลนเป็นครั้งที่สองแล้ว เช้านี้เพิ่งมีโอกาสไปดูบล็อคของพี่ที่ถ่ายรูปพระอาทิตย์ตกดิน ชอบมากค่ะ สิ่งหนึ่งที่แหม่มไม่เคยประสบความสำเร็จในการถ่ายภาพเลย คือการถ่ายภาพดวงจันทร์และดวงดาวบนท้องฟ้า ถ้าพี่พอมี แหม่มจะรบกวนขอยืมดู และรบกวนขอเทคนิคด้วยนะคะ จะเป็นพระคุณมาก ๆ เลยค่ะ จะติดตามบล็อคของพี่ไปเรื่อย ๆ เช่นกันนะคะ
วันนี้คงไม่ได้เขียนบันทึกเรื่องเจ้าแพลน ขอเลื่อนไปเขียนในวันพรุ่งนี้ เพราะมีเรียนตัวอักษรล้านนากับพ่อหนานพรหมมา 
NIKHOM
ที่สวนชาปิ้งหินสมุนไพรค่ะ และจะไปอบสมุนไพรไล่สารพิษด้วย ถ้ามีโอกาสจะเขียนเรื่องราวดี ๆ ของกลุ่มอนุรักษ์ผะหญาภูมิปัญญาล้านนาให้อ่านนะคะ หรือสนใจแวะไปอ่านบล็อคดี ๆ ของพ่อครูได้นะคะ :)
พ่อครูเพิ่งจะรับแหม่มไว้เป็นศิษย์เมื่อวันจันทร์ที่ผ่านมานี้เอง ดีใจสุด ๆ ค่ะ
แล้วพบกันใหม่ครับผม ;) คุณพี่คุณน้าคุณลุงคุณป้าพี่น้องชาวไทย
น้องแพลนโชคดีจัง ที่ได้รับความรัก ความอบอุ่นเป็นอย่างดีจากครอบครัว และน้องได้รับการดูแล กระตุ้นพัฒนาการของน้องได้อย่างครบถ้วน เห็นมุมหนังสือแล้ว ต่อไปน้องแพลนต้องเป็นนักอ่านตัวจริง และเติบโตอย่างผู้ที่มัทักษะชีวิตที่ดีรอบด้านครับ เป็นกำลังใจให้นะครับในการอดทน และทุ่มเทด้วยความรัก ครับ
ตามมาเพราะมีคนไปชวนให้มาค่ะ
ชอบภาพนี้จัง
ขอบคุณ คุณยงยศมากเลยค่ะ ที่แวะมาทักทาย
ขอบคุณสำหรับคำชมและกำลังใจที่ให้มาด้วยนะคะ ถ้าคุณยงยศมีลูกแล้วเชื่อว่าคงจะรักลูกมาก ๆ แน่เลย ถ้ามีโอกาสลองสมัครสมาชิกแล้วแบ่งปันเรื่องราวกันบ้างนะคะ จะคอยติดตามอ่านค่ะ หรือแวะมาเยี่ยมเจ้าแพลนอีกก็จะดีใจมากเลย
ปล. มุมหนังสือนี้เป็นมุมเล็ก ๆ ของบ้านค่ะ ตอนนี้หนังสือเจ้าแพลนเยอะกว่าหนังสือของพ่อกับแม่อีก :P
มนัญญา ~ natachoei ( หน้าตาเฉย)
: พี่เขี้ยว ขอบพระคุณมาก ๆ ค่ะที่แวะมาเยี่ยม
อยากทราบจังว่าใครน๊าชวนมา .. แหม่มแวะไปที่บล็อคพี่เขี้ยวแล้วนะคะ
ปล. ศูนย์อนามัยที่ 10 คือ ที่ รพ. แม่และเด็กถูกต้องมั้ยคะ :)
ตามมาดูน้องแพลนน่ารักจัง..
ดูท่าทางฉลาดน่าดูเลย..
น้องแพลนคงเป็นเด็กดีแน่เพราะได้เบ้าหลอมที่ดีขอรับ..
นมัสการค่ะพระอาจารย์
รู้สึกเป็นเกียรติและดีใจมาก ที่พระอาจารย์แวะมาดูเจ้าแพลน
ความหวังของแม่ ก็แค่ขอแค่วันนึงเขาโตขึ้น ให้เขาเป็นคนดีของสังคม และ เอาตัวรอดได้ในสังคมในอนาคตด้วยความดี ก็เกินความคาดหวังของคนที่เป็นแม่แล้วค่ะพระอาจารย์
รักน้องแพลนและพ่อแม่น้องแพลนด้วยค่ะ พี่ขัวญ พี่เพขรและแม่แมวเองค่ะ
สวัสดีแม่แมว พี่ขวัญ และพี่เพชรด้วย
ดีใจที่แวะมาค่ะ รักษาสุขภาพด้วยนะคะพี่
รักกัน ๆ ค่ะ ฝากจุ๊บ ๆ หลานทั้งสองก่อนนอนด้วยนะคะ :)
สวัสดีค่ะ ยินดีต้อนรับสมาชิกใหม่นะคะ น้องแพลนและคุณแม่
ได้อ่านบันทึกเกี่ยวกับเด็กๆ แล้วชอบค่ะ เพราะว่ามีหลานตัวน้อย และตัวใหญ่เท่าน้องแพลนเลยค่ะ
สวัสดีเช่นกันค่ะคุณมะปรางเปรี้ยวสาวเก่งและน่ารักประจำ GotoKnow :)
ขอบคุณที่แวะมาให้การต้อนรับค่ะ ดีใจ ๆ ถ้าว่างแวะเอารูปหลาน ๆ มาให้กันชมบ้างนะคะ
เจ้าแพลนจะได้มีเพื่อน
น้องแพลนครับ
ไม่ได้ไปโรงเรียนใช่ไหมครับวันนี้
เฌวาตื่นมาตอนเช้าบอกว่า อยากไปโรงเรียน
????
ไว้ขึ้นเชียงใหม่ จะพาเฌวาไปวิ่งเล่นด้วยนะครับ
อ้อ... ต้องระวังตัวหน่อยนะครับ
เพราะเฌวาขอบกัดมาก กัดทุกคนที่ขวางหน้า ไม่เว้นทั้งพ่อและแม่
น้องแพลนวันนี้ไม่ได้ไปโรงเรียนค่ะ
พอวันจันทร์ก็นั่งนับวันในรถ ถามอยู่นั่นเองว่า แม่ครับ ๆ เมื่อไหร่จะฟรายเดย์
ก็ตอบไปว่า อีก 4 วันครับลูก
พอวันอังคารก็ถามอีก แม่ครับ ๆ เมื่อไหร่จะฟรายเดย์
ก็ต้องตอบอีกว่า อีก 3 วันครับลู้กกกกกกก
ตอบแบบนี้ไปจนถึงวันศุกร์เลยค่ะ
แล้วต้องกำชับแม่ให้บอกครูทุกวันด้วยว่า แม่ครับ ๆ แม่ต้องบอกคุณครูด้วยนะ
ว่าน้องแพลนไม่อยากเรียนเยอะ แม่ก็ได้แต่ ครับ ๆ พอไปถึงห้องก็ขยิบตาให้ครู
แล้วบอกครูว่า คุณครูคะวันนี้ไม่ต้องให้น้องแพลนเรียนเยอะนะคะ
เป็นอันรู้กัน ระหว่างแม่กับครู พอเลิกเรียนจะรับกลับบ้าน ก็บอกแม่ทุกเย็นเลยว่า
แม่ครับ ๆ .. น้องแพลนยังไม่อยากกลับบ้านครับ อ้าว ! ลู้กกกกกกกกก ^^''
.........
พี่หนานจะพาน้องเฌวาไปโรงเรียนได้เมื่อไหร่คะ วางไว้บ้างรึยังว่าให้เรียนที่ไหน?
วันแรกที่พาลูกไปโรงเรียน หัวใจหวิว ๆ ชอบกลค่ะ บอกไม่ถูกต้องลองเอง :)
แต่อย่าลืมบอกคุณครูให้เก็บชั้นวางหนังสือสูง ๆ ไว้ไกล ๆ น้องเฌวาด้วยละกัน แฮ่ ๆ :P
พี่หนานและครอบครัวได้มาเชียงใหม่เมื่อไหร่ จะพาเจ้าแพลนไปให้น้องเฌวาไล่จับค่ะ ;)
แม่น้องแพลนครับ
ตอนแรกว่าจะให้เรียนที่เพลินพัฒนา ซึ่งอยู่ไม่ไกลจากบ้านนัก
แต่ค่าเทอมมหาโหดครับ เทอมละสี่หมื่น ปีละสี่เทอม ขี้เกียจหาเงินครับ
เรื่องแพงก็เรื่องนึง แต่ผมคิดว่าลูกไม่ควรเป็นเทวดาครับ ผมอยากให้แกเป็นคนธรรมดามากกว่า ไม่อยากส่งเสริมลักษณะอภิสิทธิชนต้ังแต่เล็ก โรงเรียนนั้นเป็นดรงเรียนทางเลือก ที่พิถีพิถันมาก ถามว่าดีไหม ดีสุดยอดครับ แต่มันไม่ใช่สังคมจริง สังคมจริง ๆ ไม่ใช่แบบนั้น
ก็เลยคิดว่าจะให้เรียนโรงเรียนใกล้บ้านครับ เป็นดรงเรียนเอกชนที่ตรวจสอบคุณภาพแล้วอยู่ประมาณกลาง ๆ ค่าเทอมไม่แพงนัก มีเหตุผลประกอบ ๒ อย่างครับที่เลือก
(๑) ผมไม่อยากฝากความหวังไว้กับโรงเรียนมากเกินไป คิดแบบนี้ที่ไหน ๆ ก็ไม่ต่างกันมาก แต่ถ้าอยู่ใกล้บ้านสะดวกหลายอย่าง
(๒) ในเมื่อเอาลูกไปฝากเรียน ผมก็อยากจะมีส่วนร่วมกับทางโรงเรียนด้วย ต้ังใจจะเสนอตัวเข้าไปเป็นกรรมการศึกษาของโรงเรียน มีส่วนร่วมในการกำหนดแนวทางการเรียนการสอนด้วย เพราะอยุ่ใกล้บ้านจึงน่าจะทำให้ความต้ังใจนี้เป็นจริง
- เมื่อกี้เห็นไข่ป๋ามจากบล๊อกอ.ขจิตเลยตามมาดูที่บล๊อกนี้ค่ะ ตามกลิ่นไข่มาเลย..อิอิ เพราะว่าอยากทานมาก กะว่าพรุ่งนี้จะไปหาซื้อใบตองมาทำทานให้หายอยาก
- ขอบคุณที่นำเสนอไข่ป๋ามนะคะ ทำให้คิดถึงความหลังเมื่อสิบปีก่อน ที่ได้ทานไข่ป๋ามที่เชียงใหม่ เป็นครั้งแรกและครั้งเดียวในชีวิต แต่ก็ยังจำรสชาดได้จนถึงทุกวันนี้
- น้องแพลนน่ารักมากเลยค่ะ..แววตาสดใส มีประกายของความฉลาด และจิตใจดีนะคะ
- เจนเขียนเรื่องเด็กๆ ของแคนาดาไว้ที่นี่ http://gotoknow.org/blog/jj-jenjira04/259280 หากคุณแม่น้องแพลนมีเวลา ลองอ่านดูนะคะ
สวัสดีครับ มาขอบคุณที่เข้าไปทักทายที่บันทึกนายก้ามกุ้งครับ
: พี่หนาน ค่าเทอมมหาโหด และโหดจริง ๆ ด้วยค่ะ เรียนตั้งสี่เทอมอีกต่างหาก เปิดเทอมแต่ละครั้งพ่อแม่เหงื่อหยดติ๋ง ๆ แน่ค่ะ ^^''
ทฤษฎีเลี้ยงลูกไม่ให้เป็นเทวดาเป็นทฤษฎีที่แหม่มตั้งไว้ตั้งแต่ก่อนแต่งงานเหมือนกันเลยค่ะ พยายามสั่งสอนให้เขาพึ่งพาตัวเองให้ได้มากที่สุด เผื่อวันหนึ่งเราไม่ได้อยู่ด้วยเขาจะต้องอยู่ได้ในสังคม
ไว้จะพาไปเที่ยวโรงเรียนเจ้าแพลนในตอนเตรียมอนุบาลนะคะ สอนดำนา ปลูกผัก เกี่ยวข้าวด้วย เด็ก ๆ ชอบใจสนุกกันใหญ่ :)
นั่นเลยครับโรงเรียนในฝันของผม
จริง ๆ แล้วผมอยากใช้ชีวิตอยู้ในหมู่บ้านครับ
อยากให้ลูกอยู่ในหมู่บ้าน เรียนโรงเรียนในหมู่บ้าน ทำกิจกรรมร่วมกับชุมชน
แต่ทักษะการอยู่บ้านอยู่ชุมชนของผมถูกทำลายด้วยการเรียนหนังสือไปหมดแล้ว
กลับไปทำไร่ ทำนาไม่ไหว เลี้ยงตัวเองไม่รอด
ทำได้แต่รับจ้าง ก็เลยต้องเป็นแบบนี้
.
คุยกับแม่น้องแพลนนี่ถูกคอจังครับ
: คุณ Jen ขอบคุณมากค่ะที่แวะตามกลิ่นไข่ป่ามมา ;) ทานเผื่อกันด้วยนะคะ แหม่มแวะไปเยี่ยมที่บล็อคแล้วค่ะ รออ่านเรื่องราวดี ๆ อีกนะคะ
: พี่หนานคะ แหม่มหาภาพตอนเจ้าแพลนทำกิจกรรมตอนเตรียมอนุบาลไม่เจอ :P
ฝาก link ให้พี่หนานลองดูกิจกรรมเกี่ยวข้าวที่โรงเรียนไปก่อนนะคะ
เจ้าแพลนเรียนอยู่ที่นี่สองปี ตั้งแต่เตรียมอนุบาล 2 และ 3 ค่ะ แพลนไปโรงเรียนอย่างมีความสุข วันพระทางโรงเรียนนิมนต์พระมายืนรอรับการนมัสการจากเด็ก ๆ ที่หน้าโรงเรียนด้วยนะคะ ประทับใจมาก ๆ
พอขึ้นอนุบาลต้องเปลี่ยนโรงเรียน เรื่องมันยาวไว้ค่อย ๆ เล่าสู่กันฟังนะคะ
ดีใจค่ะ ที่พี่หนานอยากคุยด้วย :)
บันทึกแห่งความรัก ครับ ;)
ขอบคุณมากครับ
หวัดดีคับ คุณแม่พี่แพลน..
ผ่าคลอดพี่แพลนเหมือนคุณแม่กู๊ดดี้เลยคับ.. และก็..ใช่ๆๆๆ ผ่าเสร็จ พอตื่นก็เดินเลย..แทบตาย..เจ็บสุดๆๆ
แต่ก็ไม่ได้ผ่านการคลอดธรรมชาติเหมือนที่ผู้หญิงหลายคนเค๊ามีประสบการณ์มานะคับ
ดีใจที่ได้อ่านบันทึกนี้คับ สนุกมากกก..
- ธุค่ะ..
ขอบคุณนะคะที่แวะไปทักทายกันในบันทึกปาย ^^ และยินดีที่ได้รู้จักกันด้วยค่ะ ช่วงนี้ดวงต้อมใกล้เด็กจัง อิอิ มีแต่บล็อกเกอร์ที่หลงลูกได้แวะเวียนมาให้คุยด้วย เช่น ....จุ๊ๆๆ เม้าท์ค่ะเม้าท์ เอียงตามาดูรายชื่อใกล้ๆ ค่ะ เบาๆ ชู่วว์..ว์..ว์ คนนี้ หนานเกียรติ คนนี้ 
ครูใหม่ บ้านน้ำจุน คนนี้ 
goody krub
น้องแพลนดูเป็นเจ้าชายอารมณ์ดีชะมัด ยิ้มตายิบหยี..เกือบทุกรูปเลย ชอบค่ะ ต้อมชอบอ่านเรื่องราวของเด็กๆ ร๊าก..ก..ก รักเด็กโดยไม่ต้องเป็นนางงามมาจากสถาบันไหนๆ เลยนะเนี่ย
สวัสดีครับ คุณแม่น้องแพลน,
เป็นบันทึกที่อบอุ่นครับ
น่ารักมากๆครับ
: ขอบพระคุณมาก ๆ เช่นกันนะคะ และขอแสดงความยินดีกับปีที่สองและวันที่สามของ 614 บันทึกด้วยค่ะ
: คุณแม่น้องกู๊ดดี้ .. ผ่าคลอดเป็นประสบการณ์ที่ตื่นเต้นและน่าจดจำจริง ๆ นะคะ ให้ผ่ารอบสองนี่คงไม่ไหวแล้ว วันที่เดินไปหาลูกวันแรกนั้น ถ้าคลานได้ก็คงก้มลงคลานไปแล้ว เจ็บสุด ๆ
: น้องต้อมที่รัก ขอบใจมากที่แวะมาค่ะ :) อยู่ใกล้เด็ก ๆ ดีค่ะ จิตใจจะได้สดใสเบิกบาน ชอบประโยคที่น้องต้อมเขียนโพส เขียนตอบ เขียนได้น่ารักดีค่ะ อ่านแล้วได้อารมณ์เหมือนนั่งคุยกันเลย
: สามท่านที่ส่งรายชื่อมา พี่แหม่มแวะไปสวัสดีทักทายหมดแล้วค่ะ และได้รับมิตรภาพที่ดีตอบกลับมาเช่นกัน ขอบคุณมากนะคะ แวะมาเยี่ยมหลานได้อีกนะคะ สอนพี่แหม่มทำหนังสือบ้างก็ดี บางทีหัวสมองมันก็ตื้อ ๆ แค่ไล่จับเด็กวัน ๆ ก็เหนื่อยแล้ว คิดอะไรก็ไม่ค่อยออก
: ถ้ามีมงกุฎนางฟ้าของเด็ก ๆ ยกให้น้องต้อมแล้วเนี่ย ไม่ต้องรอนางสาวไทยหรอก :)
แม่น้องพลอย
.....สวัสดีค่ะ น้องแพลนน่ารักมากนะคะ จะเข้ามาคุยด้วยบ่อยๆๆนะคะ
น้องพลอย สองขวบครึ่ง เอาไว้ขอคำแนะนำบ้างนะคะ
น้องแพลน ดูแววตาแล้ว คงจะซนไม่ใช่เล่นนะครับ