ต้นอัลมอนด์ที่สนามหน้าบ้านของเธอ......... ปู่สอน กล้าศึก (ตอน 4)


เมื่อวานนี้ (23 สิงหาคม 2553)

 

 

 

บ่ายโมงกว่าแล้ว สายฝนหยุดพรำ หลังจากที่พรำมาทั้งเช้า

ผมเลยได้ออกไปโรงเรียนด้านหน้า  เอาสมุดบันทึกตรวจสุขภาพตนเอง

ไปให้นักเรียน ป.5 และ ม.1

หลังจากเสร็จกับนักเรียน ที่แสนโกลาหลและวุ่นวาย

แต่เปี่ยมด้วยความสุขของเด็ก ๆ

 

ผมเลยแวะหาบ้าน "ปู่สอน " เห็นปู่กำลังง่วนอยู่กับการทำความสะอาด

และเห็นกระติบข้าว และสำรับอาหาร น่าจะทานข้าวเพิ่งเสร็จ

"ต้นส้มเช้า" บ้านปู่ยังเบ่งบาน รับสายฝน เกิดมาไม่เคยเห็นต้นส้มเช้า

โตและสูง น่าประมาณเกือบ 2 เมตรกว่า ๆ  เช่นนี้

 

ได้คุยกับ "ย่าเพ็ง" หวานใจปู่ ที่กำลังปอกเปลือกหน่อไม้จะนำไปต้ม

"หลานโอม" อายุประมาณปีกว่า ๆ น่ารักน่าชัง

"เจ้าโม้" น้องหมาที่นั่งเฝ้าปู่สอน

 

วันนี้ปู่สอนเล่าว่า เพิ่งกลับจากไปถอด "ควายงู"

เป็นวัชพืชที่ขึ้นตามต้นไม้ที่ปู่ปลูก ต้องรีบกำจัด

เพราะขัดขวางการเจริญเติบโตของต้นไม้

 

ปู่พาเที่ยวรอบ ๆ บ้าน คุยกันสัพเพเหระหลายเรื่อง

แต่ก็วนเวียนมาที่ "ต้นไม้" ตลอดเวลา

ทำให้ผมซึมซับความรักของปู่ที่มีต่อต้นไม้

 

ปู่พาขึ้นชั้นบนบ้าน ได้ไปสำรวจบ้านครับ  ปกติปู่ไม่ได้ขึ้น เพราะสูง และขึ้นมาลำบาก

ปู่พาไปดูหนังสือ  โล่  และวุฒิบัตรมากมาย ที่หลายองค์กรให้

ผมตะลึงมาก  แต่ปู่บอกว่า มันไม่สำคัญ เป็นของนอกกาย

แต่ก็ดีใจ  และถือเป็นบุญของปู่ที่ได้

ถ้าสำคัญและความหมายของปู่ที่ฝากไว้ในแผ่นดิน คือ

แนวคิดการปลูกต้นไม้  ซึ่งเป็นงานง่าย ๆ ที่ทุกคนทำได้

 

ปู่ย้ำเสมอว่า การปลูกต้นไม้ คือ ชีวิต ความจริง และสัจธรรม ที่พระพุทธเจ้าให้กับสิ่งมีชีวิต และต้นไม้ คือ อาจารย์ของพระพุทธเจ้า เพราะท่านประสูติ และตรัสรู้ใต้ต้นสาละ ....

 

ผมให้ผมนึกถึงหนังสือ "ปาฏิหารย์แห่งการตื่นอยู่เสมอ"

ของอาจารย์ "ติช  นัท  ฮันท์"

ในหัวข้อเรื่อง "ต้นอัลมอนด์ที่สนามหน้าบ้านเธอ"

 

เมื่อสามารถสัมผัสสภาวะธรรมชาติของปรมัตถปารมีได้

ต้นอัลมอนด์ที่สนามหน้าบ้านเธอนั้น

ก็จะเปิดเผยธรรมชาติความเป็นหนึ่งเดียวกันสมบูรณ์

ต้นอัลมอนด์นั้นคือสัจธรรม

คือพุทธภาวะ คือความเป็นจริง

คือ ตัวเธอเอง....

การได้เห็นต้นอัลมอนด์ก็คือการเห็นธรรม

อาจารย์เซนท่านหนึ่ง

เมื่อได้รับการขอร้องให้อธิบายความอัศจรรย์ของสัจธรรม

ท่านชี้ไปที่ต้นสนต้นหนึ่ง และพูดว่า ....

"จงมองดูที่สนต่นนั้นซิ"

เธอเข้าใจที่ท่านพูดไหม...

ครูเชื่อว่าเธอเข้าใจ

 

  

ผมรักปู่สอนจังครับ...

ดีใจและภูมิใจที่ชีวิตที่เกิดมาได้เจอปู่

ที่รัก "ต้นไม้" อย่างไร้เงื่อนไข.

 

 

 

******************

หมายเลขบันทึก: 387722เขียนเมื่อ 24 สิงหาคม 2010 13:36 น. ()แก้ไขเมื่อ 6 กันยายน 2013 23:25 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-อนุญาตแบบเดียวกันจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (1)

ยินดีที่รู้จักครับ

บันทึกนี้ โรแมนติกมากครับ

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท