ตอนก่อนหน้านี้

รถตู้คันที่ดิฉันโดยสารกลับ มวล. มีผู้บริหารนั่งกันมาหลายคน ได้แก่ ศ.ดร.วินัย ประลมพ์กาญจน์ รองอธิการบดีฝ่ายบริหาร รศ.ดร.สุรสีห์ วัฒนวิกย์กิจ รองอธิการบดีฝ่ายกิจการสภาฯ และรักษาการแทนคณบดีสำนักวิชาสหเวชศาสตร์ฯ ผศ.ดร.มารวย เมฆานวกุล รองอธิการบดีฝ่ายกิจการนักศึกษา ศ.พิเศษ ดร.ชลธิรา สัตยาวัฒนา คณบดีสำนักวิชาศิลปศาสตร์ ผศ.พญ.มยุรีวศินานุกร คณบดีสำนักวิชาแพทยศาสตร์ อาจารย์สุวัจนา เพ็งจันทร์ ผู้ช่วยอธิการบดีและรักษาการแทนคณบดีสำนักวิชาการจัดการ รศ.ดร.ทวีพร ประลมพ์กาญจน์ รองคณบดีสำนักวิชาสหเวชศาสตร์ฯ รศ.ดร.สืบพงศ์ ธรรมชาติ ผอ.โครงการอาศรมวัฒนธรรม

เราออกจากบ่อแสนวิลล่าฯ บ่ายโมงกว่าแล้ว รถคันนี้มีที่นั่งน้อย อาจารย์วินัยจึงเสียสละไปนั่งข้างหน้ากับอาจารย์ทวีพร ทั้งๆ ที่ขายาว คงนั่งที่ตรงนั้นไม่สบายเท่าไหร่ พวกเราได้นั่งเก้าอี้คนละตัวอย่างสบาย เดินทางกันมาได้สักพักพรรคพวกบางคนก็ส่งเสียงกรนอย่างมีความสุข ดิฉันพยายามเชิญชวนให้พากันดูทิวทัศน์สองข้างทางที่สวยงามมากๆ ก็ไม่สำเร็จ

ทิวทัศน์สองข้างทาง (ถ่ายผ่านกระจกรถ)

เราคุยกันเรื่องเพลงประจำ มวล. ว่าน่าจะมีการจัดทำเป็น CD เวลาแขกไปใครมาสามารถมอบให้เป็นของที่ระลึกได้ การประกวดแต่งเพลง มวล. ในยุคแรกนั้น ไม่มีเพลงไหนได้รับรางวัลชนะเลิศ แต่ทุกเพลงที่เราใช้อยู่ก็มีความไพเราะ อาจารย์ชลธิราเสนอว่าถึงเวลาที่ควรมีเพลง มวล.ยุคปัจจุบันได้แล้ว อาจจะจัดให้มีการประกวดการแต่งเพลง โดยให้นักศึกษาและคนภายนอกได้มีส่วนร่วม ได้เรื่องดีที่น่าทำอีก ๑ อย่าง

ดิฉันชวนเพื่อนในรถใหม่ว่ามาต่อกลอนกันดีกว่า แถมคุยว่าตอนยังสาวๆ เป็นนักกลอน เคยส่งคำกลอนไปออกอากาศทางรายการวิทยุ ทำให้มีทหารหนุ่มตามมาหาถึงหอพัก เพื่อนร่วมรถได้เฮฮากันบ้าง คำชวนต่อกลอนได้ผล ทำให้ทุกคนตื่นและช่วยกันแต่งกลอนเกี่ยวกับทิวทัศน์และการประชุมของ มวล.ได้ ๕ ท่อน

ทิวทัศน์สวยๆ ที่มาของอารมณ์นักกลอน

คำกลอนที่แต่งระหว่างทาง

เห็นทิวเขาเหล่าไม้ให้สดชื่น
ใจระรื่นชื่นชีวาพาสุขสันต์
เรามาร่วมสัมมนาพาสุขพลัน
ร่วมสร้างสานฝันนำพา มวล.

เห็นต้นปาล์มใบเรียวเขียวชอุ่ม
มีทรงพุ่มสูงต่ำช่างงามหนอ
ออกลูกดกเป็นทะลายรายรอบกอ
เปรียบเหล่าหน่อน้องพี่ที่วลัยฯ

เหลือบเห็นนกบินมาท่าสวยสวย
แต่งแต้มด้วยเมฆขาวพราวฟ้าใส
มองเห็นทางข้างหน้ามรรคาไกล
อีกเมื่อใดหนอจะถึงซึ่งปลายทาง

ด้วยเป้าหมาย มวล. ขอเป็นเลิศ
ก่อให้เกิดความรู้ใหม่ใช้กว้างขวาง
หวังจะให้ มวล. เป็นศูนย์กลาง
ทุกสิ่งอย่างสำเร็จหวังดั่งตั้งใจ

เห็นธารใสไหลลื่นระรื่นจิต
เปรียบความคิดพรูพรั่งดั่งน้ำไหล
จะนำพา มวล. ให้ก้าวไกล
มุ่งหลักชัยก้าวหน้าสู่สากล

จบบทกลอนชุดนี้ เราคิดกันว่าน่าจะมีกิจกรรมรวมกลุ่มต่อกลอนแบบนี้บ้าง พากันคิดขำๆ ต่อไปอีกว่าถ้าการประชุมต่างๆ พูดกันเป็นคำกลอนบ้างก็คงจะสนุกดี เราต่อกลอนการประชุมได้ยังไม่จบ จนเมื่อวันที่ ๑๐ เจออาจารย์สุวัจนามาประชุมผู้บริหารด้วยกัน อาจารย์สุวัจนาบอกว่าแต่งกลอนปิดประชุมได้แล้ว

เริ่มด้วยเรื่องประธานแจ้งแถลงไข
รับรองให้อ่านมาอย่าเมินเฉย
เรื่องสืบเนื่องติดตามไปอย่าละเลย
พิจารณา................(ยังแต่งไม่เสร็จ)

บัดนี้ใกล้เวลาห้าโมงแล้ว
ต้องรีบแจวไปขึ้นเครื่อง (บิน) เรื่องสุดฝืน
ขอบคุณที่ทุกท่านมั่นจุดยืน
เรื่องอื่นๆ เอากลับบ้านอ่านกันเอง

ใครจะช่วยต่อให้จบก็ได้ จะเอาไปใช้ก็ไม่ว่ากัน

วัลลา ตันตโยทัย