สวัสดีค่ะ ครูอ๋อย สาวแกร่งแห่งแดนใต้
อ่านแล้วก็เข้าใจความรู้สึกครูอ๋อยค่ะ การได้คิดเตรียมล่วงหน้า ก็นับเป็นความไม่ประมาทอย่างหนึ่งในชีวิต คิดเพื่อปล่อยวาง มิใช่คิดเพื่อกังวล ใบไม้คิดว่าครูอ๋อยเข้าใจเรื่องนี้ดีกว่าใบไม้อยู่แล้ว
ใบไม้ก็เคยคิดเหมือนกันว่า หากเราจากไป จะไปอย่างไร.. และยิ่งได้เข้าอบรม "การเผชิญความตายอย่างมีสติ" ยิ่งเห็นประโยชน์ ถึงไม่ได้อยู่ในพื้นที่เสี่ยง แต่ใครจะรู้ว่าเมื่อไรจะเกิดอะไรขึ้นกับเรา
สำหรับใบไม้ มรณานุสติ มิใช่เป็นเรื่องอัปมงคล แต่เป็นการเตือนสติให้เรารับรู้ถึงอนิจจัง และสามารถปล่อยวาง เช่นดังคำสอนที่ว่า "ตกกระไดพลอยกระโจน" เมื่อเวลานั้นมาถึง ถ้าเราฝึกฝนเพียงพอ เราก็จะจากไปอย่างไร้กังวล ไร้ความยึดมั่นถือมั่นค่ะ
เป็นกำลังใจให้อยู่กับปัจจุบันอย่างมีสติและเบิกบานนะคะ
ป.ล. เห็นไปเขียนในบันทึกของครูมิมว่าสนใจหนังสือแผนที่ความสุข ใบไม้คิดว่า อาจจะไม่ค่อยมีวางขายแล้วค่ะ ไว้ใบไม้สั่งซื้อแล้วส่งไปให้เป็นกำลังคุณครูคนกล้าดีกว่านะคะ แต่รอนานหน่อยนะคะ ^_^