ลึก ๆ...ความในใจ...ที่รู้สึก


" สพฺเพ ธมฺมา นาลํ อภินิเวสาย " = สิ่งทั้งปวงไม่ควรยึดมั่นถือมั่น

       4 ปีกว่า ๆ แล้วสำหรับเหตุการณ์ความไม่สงบในภาคใต้....

       4 ปีที่มีบทเรียนมากมายให้ข้าพเจ้าได้เรียนรู้...หลายชีวิตของเพื่อนครูที่ต้องสละไป...ขอดวงวิญญาณทุกดวงของเพื่อนครูจงไปสู่สุขคติ....ท่านทั้งหลายได้ตอบแทนคุณแผ่นดินด้ามขวานทองของไทยดีที่สุดแล้ว....หลับให้สบายนะค่ะ.....

     พวกเราเพื่อนครูทั้งหลายยังคงสานเจตนารมย์ของท่านต่อไป...

         " จุดเทียนเล่มน้อยขึ้นส่องนำทาง  

            จุดไฟสว่างขึ้นกลางดวงใจ

            ลบลอยความมืดให้จางหายไป...."

       ( บางท่อนของเพลงที่เคยร้องตอนเป็นคนค่าย..สมัยเรียนรามค่ะ....แต่จำชื่อเพลงไม่ได้ค่ะ)

.................................................................................

      ตั้งแต่เริ่มท้องแอมแปร์...ข้าพเจ้ารู้สึกตลอดเวลาว่า...เหมือนชีวิตข้าพเจ้าจะไม่สามารถอยู่กับแอมแปร์ยาวนานตามที่ควรเป็นไป....ข้าพเจ้าก็ไม่เข้าใจว่าทำไมถึงรู้สึกเช่นนั้น....ยิ่งช่วง1 ปีหลังมานี้....ข้าพเจ้ารู้สึกถี่ขึ้น....

      ด้วยความรู้สึกเช่นนี้.....ข้าพเจ้าจึงพยามยามทำทุกอย่างสำหรับแอมแปร์ให้ดีที่สุด....ข้าพเจ้าเคยเล่าความรู้สึกนี้ให้กับพ่อสัมฟังสักครั้งสองครั้ง....พ่อสัมจะเงียบแล้วเอามือมาลูบหัวพร้อมทั้งก้มลงจูบหน้าผากข้าพเจ้า....เหมือนปลอบขวัญเด็กน้อย...ซึ่งเราพ่อแม่ทำกับแอมแปร์ทุกครั้งที่เขาได้เรียนรู้ถึงความเจ็บปวด  รื่นเริง สบาย  ไม่สบาย .....................

       เช้าวันหนึ่งข้าพเจ้าเคยเปรย ๆ ให้ลุงระ(ผอ.ที่ ร.ร)  ป้าสาว  น้องแอน (เพื่อนครูใน ร.ร.ที่รักใคร่กัน)ฟัง ทุกคนเงียบ...ป้าสาว(ซึ่งขยันทำขนมไมตรี) พูดบอกว่า " เป็นเพราะเราอยู่ในสถานการณ์แบบนี้หรือเปล่าละ? จึงรู้สึกเช่นนั้น "........

       ข้าพเจ้าก็ไม่รู้เหมือนกันว่าใช่ไหม....แต่ความรู้สึกนี้มีอยู่ในสำนึก  รู้สึกตลอดเวลา........ข้าพเจ้าพยายามไม่คิด...แต่มันก็ไม่ลืมหายไป....ยังคงวนเวียนมาเตือนให้รู้สึกอยู่บ่อย ๆ .......

       ถามว่าข้าพเจ้าห่วงอะไรไหมหากต้องเป็นเช่นที่รู้สึก...ณ เพลานี้  ข้าพเจ้าไม่ได้ห่วงอะไรเลย  ทั้งนี้เพราะ ทุกสรรพสิ่งมีวิถีบางอย่างที่เป็นของตัวเอง  มาพร้อมกับตัวตนที่กำเนิด  ซึ่งเราไม่สามารถไปกำหนดได้......

       สำหรับแอมแปร์....หากแม่ไม่สามารถอยู่กับแอมแปร์ได้ตามสมควรที่เป็น...แม่เชื่อว่าแอมแปร์มีเลือดแม่มากพอที่จะยืนหยัดอยู่ได้....แอมแปร์มีพร้อมทั้ง ปู่  ย่า  ตา  ยาย ซึ่งทั้งสองฝ่ายมีสายใยที่เหนี่ยวแน่น  เข้มแข็ง  เข้มข้น เป็นที่สุด.........

       สำหรับพ่อสัม....4 ปี สำหรับมิตรภาพแห่งความเป็นเพื่อน... 8 ปี สำหรับชีวิตคู่..... วิถีชีวิตเขาก็คือวิถีชีวิตของเขา......พ่อสัมสามารถดำเนินชีวิตต่อไปได้อย่างปกติสุข....ไม่มีเหตุผลใด ๆ ที่ต้องมายึดติดกับเรื่องราวของข้าพเจ้า...

..................................................................................

         ตั้งแต่มีแอมแปร์...มีครั้งหนึ่งที่เรามีปากเสียงด้วยเรื่องเกี่ยวเนื่องมาจากการกินเลอะเทอะของแอมแปร์....ข้าพเจ้าจำได้แอมแปร์วิ่งมากอดข้าพเจ้าแล้วร้องไห้....พร้อมพูดว่า  "ทำไมพ่อสัมและแม่อ๋อยพูดกันเสียงดัง   พูดกันดี ๆ  แอมแปร์กลัว ฮื่อ ๆ "......ข้าพเจ้าอุ้มลูกมากอดแล้วร้องไห้   แอมแปร์ก็ร้องไห้.....พ่อสัมยืนมองเราสองคนยืนกอดกันร้องไห้........และแล้วพ่อสัมก็ยืนร้องไห้คนเดียว......เวลาผ่านไปยาวนานในความรู้สึก......แล้วทุกอย่างก็ค่อย ๆ สงบลง.......

..................................................................................

      สองวันต่อมา...ขณะที่แอมแปร์กำลังอาบน้ำกับพ่อสัม......ข้าพเจ้าได้ยินเสียงแอมแปร์พูดว่า  " พ่อสัมอย่าพูดเสียงดังกับแม่อ๋อยอีกนะ   แอมแปร์กลัว  เราต้องรักกันใช่ไหมพ่อ? เราต้องสามัคคีกัน   " ......พ่อสัมถามว่าลูกรู้ได้ไง  แอมแปร์ตอบว่า " ก็ครูป้าเอ๋บอกว่าเราเป็นเพื่อนกันเราต้องรักกัน  เราต้องสามัคคีกัน  ไงพ่อ "........

..................................................................................

       จากเหตุการณ์นี้ทำให้ข้าพเจ้ารู้ว่าแอมแปร์มี EQ ดีพอควร....แอมแปร์มีการเชื่อมโยงองค์ความรู้ได้ดี...นั่นหมายถึงแอมแปร์สามารถที่จะนำพาชีวิตตัวเองไปได้...โดยไม่จำเป็นว่าจะมีข้าพเจ้าหรือไม่......

..................................................................................

       สองสามเดือนที่ผ่านมานี้ข้าพเจ้าพยายามรวบรวมสติ  สมาธิในการอ่านทำความเข้าใจ  " แก่นพุทธศาสน์ " ของท่านพุทธทาสภิกขุ

        " สิ่งที่เป็นหัวใจของพุทธศาสนานั้น  อาตมาอยากจะแนะถึงประโยคสั้น ๆ ที่มีกล่าวอยู่ว่า  สิ่งทั้งปวงไม่ควรยึดมั่นถือมั่น "

         ทั้งนี้เพราะพระพุทธองค์ได้ตรัสไว้ว่า  " สพฺเพ ธมฺมา  นาลํ  อภินิเวสาย "  

       - สพฺเพ ธมฺมา  แปลว่า  สิ่งทั้งปวง

       - นาลํ   แปลว่า  ไม่ควร

       - อภินิเวสาย   แปลว่า  เพื่อจะยึดมั่นถือมั่น

....................................................................................

            ลึก ๆ....ความในใจ....ที่รู้สึก

...................................................................................

My Music - อโหสิกรรม
หมายเลขบันทึก: 197950เขียนเมื่อ 1 สิงหาคม 2008 01:25 น. ()แก้ไขเมื่อ 11 มิถุนายน 2012 00:33 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (66)

สวัสดีครับ

แวะมาเยี่ยมและให้กำลังใจ

เห็นใจต่อผู้ที่อยู่ทางภาคใต้ อยากให้ปัญหาหมดไปและมีสถานะการที่ดีขึ้นเรื่อยๆ ครับ

มีกำลังใจดีๆ..

            มีสิ่งดีๆในทุกวัน นะคะ

                       สุขภาพแข็งแรง....ปลอดภัย

                                      

สวัสดีจ้ะ น้องอ๋อย

ด้วยสถานการณ์เช่นนี้คงอดคิดไม่ได้ แต่น้องอ๋อยก็เหมือนจะเตรียมตัว เตรียมใจไว้เพื่อเหตุการณ์ในอนาคต อะไรจะเกิดขึ้นก็ช่าง เราทำวันนี้ให้ดีที่สุด ไม่รอวันพรุ่งนี้

+ ขอบคุณมากค่ะ อ.เพชรากร....

+ หายตื่นเต้นหรือยังค่ะนี่....กับแผ่นดินไหว...

+ อะไรไม่เคยเจอก็ได้เจอ...อะไรที่เคยเจอก็ได้เจอ...

+ รักษาสุขภาพกายและใจด้วยค่ะ...

+ ออ...อีกนานไหมค่ะถึงจะกลับบ้านเรา...สยามประเทศ

+ ขอบคุณค่ะคุณครูสายธาร

+ ชีวิตยังคงต้องดำเนินไป......

+ และอ๋อยก็ยังคงต้องดำเนินต่อไป.....

+ เพียงแค่....ความรู้สึก....ค่ะ

+ หวัดดีค่ะพี่นงเยาว์.....

+ คงเป็นเช่นนั้นแหละค่ะ....

+ ทำให้ดีที่สุดในวันนี้....

+ ที่เหลือเราไม่สามารควบคุมได้.....ปล่อยตามวิถี

+ สนุกกับเด็ก ๆ นะค่ะวันนี้และวันต่อๆ ไปด้วยค่ะ

สวัสดีค่ะ ครูอ๋อย สาวแกร่งแห่งแดนใต้

อ่านแล้วก็เข้าใจความรู้สึกครูอ๋อยค่ะ การได้คิดเตรียมล่วงหน้า ก็นับเป็นความไม่ประมาทอย่างหนึ่งในชีวิต คิดเพื่อปล่อยวาง มิใช่คิดเพื่อกังวล ใบไม้คิดว่าครูอ๋อยเข้าใจเรื่องนี้ดีกว่าใบไม้อยู่แล้ว

ใบไม้ก็เคยคิดเหมือนกันว่า หากเราจากไป จะไปอย่างไร.. และยิ่งได้เข้าอบรม "การเผชิญความตายอย่างมีสติ" ยิ่งเห็นประโยชน์ ถึงไม่ได้อยู่ในพื้นที่เสี่ยง แต่ใครจะรู้ว่าเมื่อไรจะเกิดอะไรขึ้นกับเรา

สำหรับใบไม้ มรณานุสติ มิใช่เป็นเรื่องอัปมงคล แต่เป็นการเตือนสติให้เรารับรู้ถึงอนิจจัง และสามารถปล่อยวาง เช่นดังคำสอนที่ว่า "ตกกระไดพลอยกระโจน" เมื่อเวลานั้นมาถึง ถ้าเราฝึกฝนเพียงพอ เราก็จะจากไปอย่างไร้กังวล ไร้ความยึดมั่นถือมั่นค่ะ

เป็นกำลังใจให้อยู่กับปัจจุบันอย่างมีสติและเบิกบานนะคะ

ป.ล. เห็นไปเขียนในบันทึกของครูมิมว่าสนใจหนังสือแผนที่ความสุข ใบไม้คิดว่า อาจจะไม่ค่อยมีวางขายแล้วค่ะ ไว้ใบไม้สั่งซื้อแล้วส่งไปให้เป็นกำลังคุณครูคนกล้าดีกว่านะคะ แต่รอนานหน่อยนะคะ ^_^

สวัสดีค่ะ

ครูอ้อย มาด้วยกำลังใจ หนึ่ง เข่งค่ะ

อดทน สู้สู้ นะคะ

ยังมีพวกเรา หลายๆคน เป็นกำลังใจให้กันค่ะ

มาอีกรอบค่ะ..

ขอร่วมไว้อาลัยครูที่จากไปทุกท่านค่ะ ด้วยความซาบซึ้งในคุณงามความดีของทุกท่าน ขอให้ดวงวิญญาณไปสู่สุขคติอย่างสงบ

สำหรับครูที่ยังยืดหยัดทำหน้าที่ ขอเป็นกำลังใจและน้อมคารวะด้วยความชื่นชมค่ะ ...^_^....

  • ธุ แม่อ๋อยของน้องแอมแปร์..

ขอร่วมไว้อาลัยแด่คุณครูผู้จากไป  และขอเป็นกำลังใจให้คุณแม่อ๋อยด้วยนะคะ ^^

 

สวัสดีครับครูอ๋อย

                ข้าพเจ้าเกิดตรงนั้น ข้าพเจ้าอยู่ตรงนั้นเพียง 15 ปี ข้าพเจ้าบวชที่นั่น พ่อแม่ข้าพเจ้าตายที่นั่นแต่ไม่ยอมให้นำกลับถิ่นเกิดที่สงขลา ตรงนั้นมีเสน่ห์ เป็นความทรงจำพื้นฐานที่แน่นที่สุด...ทุกอย่างที่เกิดมีมาตั้งแต่จำความได้ จึงไม่มีความกลัว...คิดว่าวันหนึ่งข้าพเจ้าจะกลับถิ่นเกิด....ที่ไหน ๆ ก็ไม่สุขใจเท่าบ้านเรา

               ขอเป็นกำลังใจให้ครูอ๋อยและครอบครับ

                                                     โชคดีครับผม

สวัสดีครับ คุณแม่อ๋อยและน้องแอมแปร์

  • แวะมาเยี่ยมและให้กำลังใจนะครับ
  • อยู่ทางนี้ก็ได้แต่ภาวนาให้เกิดสันติภาพโดยเร็ว
  • รักษาเนื้อรักษาตัวนะครับ
  • กำลังใจมีให้เต็มเปี่ยมครับ
  • คิดถึงมากครับ

อยากบอกว่า...ให้ พยายามเปลี่ยนความรู้สึกทันทีที่รู้สึกแบบนี้ ตัดบทไปเลย เช่น ลุกขึ้นไปล้างหน้า เดินเล่น ฯลฯ..เพราะถ้าเรารู้สึกกับอะไรบ่อยๆ มันจะ in ในบทนั้นได้มาก จนอาจจะต้องไปเกี่ยวข้องมัน และอยากให้เวลามีโอกาสทำบุญ ก็อุทิศให้กับนายเวรที่กำลังเดินทางมาถึง..ระลึกแบบนี้ดูนะครับ..จริงใจ.....ชยพร

สวัสดีค่ะ ครูอ๋อย

  • แวะมาให้กำลังใจด้วยคนค่ะ
  • และขอบคุณแทนเพื่อนพี่ด้วยค่ะ
  • ถ้าจะตามทักทายพี่ไปที่บล็อกเรียนรู้ชีวิตก็ได้ค่ะ พี่จะมีงานและเครือข่ายเยอะค่ะ ทำบล็อก/บันทึกเผื่อเพื่อน ๆ อยากให้เขามาใช้งานใน G2K มากๆ ค่ะ
  • อยากไปเที่ยวเหมือนกันค่ะ
  • ขอบคุณอีกครั้งค่ะ

มาเยี่ยม คุณแอมแปร์

 สพฺ ธมฺมา นาลํ อภินิเวสาย " คงเป็น...สพฺเพ นะนี่

 

อ่านแล้ว บางครั้งชีวิตคนเราเหมือนนกน้อยจับกิ่งไผ่ในฤดูหนาว...เดียวดายและสั่นไหวไปกับความเหน็บหนาวนั้นนะ

ส่งกำลังใจมาช่วย...

 

สวัสดีค่ะ คุณแม่อ๋อย ของน้องแอมแปร์ ความรักที่แม่มีต่อลูกนั้นใหญ่หลวง อ่านแล้วซึ้งใจจังเลยค่ะ เป็นกำลังใจให้พี่และครอบครัวนะคะ ขอให้พบเจอสิ่งที่ดีงามในชีวิตค่ะ ขอให้ภาคใต้ของเราสงบสุขในเร็ววัน หวังไว้อย่างนั้นค่ะ ...

+ พี่ใบไม้ที่คิดถึง.....

+ " เป็นกำลังใจให้อยู่กับปัจจุบันอย่างมีสติและเบิกบานนะคะ "

+ ขอบคุณค่ะ...กำลังปฏิบัติค่ะ...

+ เมื่อคืนตอนเขียนบันทึกก็เปิดเพลง.." รับขวัญบายศรี" ฟังซ้ำ ๆ ...สบายใจค่ะ

+ ตอนเขียนก็เขียนแบบ...สบายใจค่ะ

+ คิดถึงค่ะ

  • แวะมาเยี่ยมพี่อ๋อยครับ
  • เพลงเพราะ
  • และโดนมากครับพี่
  • สบายดีนะครับ
  • น้องแอมแปร์เป็นไงบ้าง
  • คิดถึงนะครับ

+ คุณครูพี่อ้อยเจ้าขา.....

+ อึ๊บ......โอ้โห....กำลังใจมากมายเลยค่ะ..

+ แต่ไม่เป็นไรค่ะ..รับไหวค่ะ...เอ้า...พ่อสัม..แอมแปร์มาช่วยแม่อ๋อยยกเข่งกำลังใจหน่อย...

+ หนึ่ง สอง สาม.... อึ๊บ.....

+ อิ อิ...

+ ขอบคุณค่ะ...พี่อ้อย..ที่ใจนิ่งและมั่นคงกับสรรพสิ่งค่ะ

+ จะนำไปเป็นแบบอย่างค่ะ

+ สวัสดีค่ะ...ท่านพี่บ่าว...นายช่างใหญ่..

+ โอ้โฮปักษ์ใต้บ้านเรา....โอ้โฮปักษ์ใต้รูเมาะห์กีตอฮ์ค่ะ...

+ อ่านแล้วกำลังใจมาเลยค่ะ...

+ หากด้วยภารกิจ...เราจึงต้องจากถิ่นกำเนิดเกิดกายค่ะ

+ แต่ใจเรารู้สึกสำนึกทุกลมหายใจ...ว่าเรามาจากไหน....

+ ขอบคุณมากมายเลยค่ะ..สำหรับการบอกให้รู้ว่าท่านพี่บ่าวเป็นเช่นนั้น...

+ อุ่นใจค่ะ

+ ออ...เมื่อตอนเย็นอ๋อยไปสถานีรถไฟโคกโพธิ์มาค่ะ...ไปซื้อ เงาะ มังคุด ทุเรียน ของพี่น้องทรายขาวมาค่ะ.....

+ คงไม่ต้องบอกว่าทำไมต้องที่ทรายขาว....

+ จากห้วงคำนึงค่ะ....

 

 

... เข้าใจความรู้สึกพี่อ๋อยค่ะว่า ต้องพยายามฝึกใจแค่ไหนนะคะ

... แต่ปูก็เชื่อมั่นนะคะว่า คนดีย่อมคู่ควรกับสิ่งดีๆ ค่ะ ...

... ไม่ว่าบททดสอบที่ได้รับ จะเป็นเช่นไร แต่อย่างน้อยที่สุด

... พี่อ๋อยก็ภาคภูมิ กับทุกวันนี้ ... ชื่นชม ด้วยจิตปรารถนาดีค่ะ

... เป็นกำลังใจให้พี่อ๋อย และครอบครัว ตลอดจนพี่น้องทุกคน

... ....

... และขอให้วิญญาณ ของเหยื่อผู้บริสุทธิ์ จงไปสู่สุขคติ ขอบคุณค่ะ ....

สวัสดีครับ  ครูอ๋อย

  • ทำไมถึงคิดแปลกๆ คิดมากหรือเปล่า ข้างหน้ายังอีกยาวไกล
  • ทำปัจจุบันให้ดีก็พอ....เรื่องอนาคตดีเอง.. ถ้าวันนี้ดีแสดงว่าเมื่อวานก็ดีเหมือนกัน
  • ทุกอย่างเป็นกฏแห่งกรรม
  • ขอบคูรมากครับ

สวัสดีครับแม่น้องแอมแปร์

  • ขอเป็นกำลังใจให้คุณครูอ๋อย
  • ขอคุณครูอ๋อยอย่าวิตกไปมากกว่านี้ ขอให้มีสติในการแก้ปัญหาสถานการณ์เฉพาะหน้าให้ดีที่สุด
  • คนเราย่อมเป็นไปตามกรรม
  • ขอเพียงเราทำวันนี้ให้ดีที่สุด และมีคุณค่ามากที่สุด
  • ขอคุณพระคุ้มครองให้พี่น้องชาวสามจังหวัดชายแดนใต้ปลอดภัยทุกคนครับ

+ น้องโย่ง....

+ รักษาตัวนะพี่อ๋อย...

+ ส่วนรักษาเนื้อนะ...พ่อสัมค่ะ...

+ ขอบคุณมากค่ะสำหรับความห่วงใย....

+ วันนี้มีชาวบางลี่มาเยี่ยมเหรอ.....

+ วันหยุดนี้ไปซ้อมดนตรีอีกไหม....

+ สุขสันต์วันหยุดนะ....พ่อคนหน้าตาดี...

  • สวัสดีหลาน แอมแปร์  ที่น่ารัก
  • หลานรู้ไหมว่า ทุกวันนี้ตาประจักษ์
  • อยู่เพื่ออะไร  อยู่เพื่อใคร
  • ตาอยู่เพื่อ หลาน ม่อน
  • ตาเคยทำความไม่ดี
  • สร้างปัญหา ให้คนรอบๆ ข้างไว้มากมาย
  • เดี๋ยวนี้ตารู้แล้วว่า เวลามันมีคุณค่ามาก
  • ตาอยากใช้เวลาที่มีอยู่เพื่อ ม่อน
  • อยากเห็น ม่อน เป็นคนดี
  • อยู่ด้วยความอบอุ่น มีความสุข
  • มีพ่อ แม่ และญาติพี่น้อง
  • อยากเห็น ม่อนยิ้ม หัวเราะ.........
  • ตาก็อยากเห็น แอมแปร์ 
  • มียิ้ม หัวเราะ อบอุ่น มีคนรอบข้าง
  • ญาติๆ.อยู่พร้อมหน้า แบบม่อนครับ
  •  แอมแปร์  ต้องช่วยระวังผู้ใหญ่ด้วยนะ
  • ฝากดูแลด้วย โชคดี มีความสุขนะ

 

+ สวัสดีค่ะ อ.ชยพร...

+ ขอบคุณมากค่ะสำหรับทุกความห่วงใยและความปราถนาดี...

+ ทำสมำเสมอค่ะ...สำหรับคำแนะนำ...

+ มันเป็นเพียงความรู้สึกลึก ๆนะค่ะ

+ มันจะแว้ป...ขึ้นมา...แบบ...บรรยายไม่ถูก...

+ บางที...สอน ๆ อยู่... ยุ่ง ๆ นี่แหละ..มันก้แว้ปขึ้นมาเฉยเลย....

+ แต่ไม่ได้เป็นกังวลนะค่ะ...แค่เล่าให้ฟังนะค่ะ.....

+ เพราะอ๋อยเชื่อกฎแห่งกรรมนี่แหละ...เลยเตรียมตัวเตรียมใจ...หัดปล่อยวาง...

+ ขอบคุณมากค่ะ

+ พี่ไก่เจ้าขา....

+ ขอบคุณมากค่ะสำหรับกำลังใจ...

+ โอเคค่ะ...จะได้ไปหาได้อย่างทันใจค่ะ...

+ วันนี้ยังไม่ปวดคอค่ะ...แต่ถึงปวดก็บ่ยั่นค่ะ...

+ อิ อิ..ก้รู้แล้วนิ...ว่าต้องทำอย่างไร

+ สุขสันต์วันหยุดค่ะ

+ อ.ยูมิ เจ้าขา.....

+ ขอบคุณมากค่ะสำหรับกำลังใจค่ะ.. + ที่สำคัญคือนี่ " คงเป็น...สพฺเพ นะนี่ "

+ แฮะ ๆ ถูกต้องเลยค่ะ...แก้ไขแล้วค่ะ....

+ ขอบคุณมากค่ะ...

+ ดูเหมือนชีวิตอาจารย์หนุกหนาน่าดูชมนะค่ะ...กับภารกิจของการเป็นครู...

+ สุขสันต์วันหยุดค่ะ

+ หนูพอลล่า...

+ ขอบคุณมากค่ะ..สำหรับกำลังใจ...

+ ว่าแต่หนูเถอะ...เมื่อไหร่จะตกลงปลงใจอยากเป็นแม่คนเหมือนใคร ๆ เขาบ้างหรือ..

+ ลุ้น ๆ ค่ะ...รอวันนั้น...รอรับขวัญหลานค่ะ...

+ เอ...พี่อ๋อยเพ้อเจ้อไปไหม...พอลล่า..

+ สุขสันต์วันหยุดค่ะ....

+ หัลโลพอลล่า...

+ เมื่อกี้ลืม...มาบอกว่า...

+ ภาพที่ส่งมาพร้อมความห่วงใย..โดนใจมากค่ะ..

+ ชอบสีเขียวค่ะ....

+ กรี้ดดดดด....น้องโย่ง

+ เพลงโดนใจเหรอ...

+ พี่อ๋อยชอบเพลงท่านอารักษ์ อาภากาศ ทุกเพลงเลยค่ะ...

+ ยิ่งได้อ่าน" พันธุ์หมาบ้า " ของชาติ กอบจิตติ แล้วโอ้ย..ช้อบ...ชอบ

+ มีอีกเพลงที่โดนใจมากคือ.." น้อยก็หนึ่ง" ค่ะ

+ สุขสันต์วันหยุดค่ะ

+ หนูปูเหอ....

+ ขอบคุณนะนังหนูสำหรับทุกความห่วงใย...

+ เหนื่อยมากไหมช่วงนี้....

+ ทราบมาว่า..สับสน ๆ ..เหรอเจ้าค่ะ

+ ชีวิต คือการเดินทาง..หากเรายังรักการเดินทาง..ก็ธรรมดาที่เราต้องพบเจอการเปลี่ยนแปลง....

+ ทำใจร่ม ๆ ไว้นังหนู..

+ สุขสันต์วันหยุดค่ะ

+ ท่านพี่ยาว...

+ อิ อิ..ขำ ๆ เมื่อคืนทำไมหรือท่านพี่...

+ ส้มแขกเป็นเหตุทำให้ท่านพี่ยอมแพ้เลยเหรอ....

+ ไม่มีอะไรหรอกค่ะท่านพี่...

+ มันเป็นแค่เพียงความรู้สึกลึก ๆ....

+ บางทีสอน ๆ อยู่...มันก็แว้ปมาเลยความรู้สึกแบบนี้...

+ แต่ไม่ได้อะไรมากมายค่ะ..ไม่ได้กังวล...

+ เพียงแต่มาเล่าว่า...รู้สึกแบบนี้....

+ ดดยส่วนตัว..เชื่อว่าน่าจะจริง....

+ เตรียมพร้อมค่ะ...

+ ท่านพี่ไข่....

+ ขอบคุณมากค่ะสำหรับทุกความห่วงใย..

+ เพียงความรู้สึกค่ะ...ไม่ได้วิตกกังวลอันใดค่ะ...

+ เพยงแต่ว่าช่วงนี้ความรู้สึกนี้เป็นบ่อย...ไม่เกี่ยวกับเหตุการณ์นะค่ะ..

+ บางที่อยู่ที่บ้านที่หาดใหญ่...ท่ามกลางความอบอุ่น..ก็รู้สึก...

+ จึงเตรียมพร้อมค่ะ...

+ สวัสดีค่ะท่าน ผอ.คุณตาประจักษ์....

+ คุณตามาซะยาวเลยค่ะ.....

+ ขอบคุณมากค่ะ...

+ ย่าแอมแปร์เคยพูดว่า... " พ่อแม่ว่ารักลูกเกินจะบรรยายแล้ว...แต่สำหรับหลานรักยิ่งกว่า"

+ คุณตา ผอ.ประจักษ์ กำลังเป็นเช่นนี้ใช่ไหมค่ะ...อิ อิ..

+ โชคดีมีแด่"น้องม่อน"แล้ว...ดีใจไชโย้...

+ ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้น... "สายใยแห่งครอบครัว" สำคัญที่สุดค่ะ

+ สุดยอดคุณตาเลยค่ะ.....

+ สุขสันต์วันหยุดค่ะ

คุณแม่อ๋อย น้องแอมแปร์ค่ะ

  • พลาดอ่านบันทึกนี้ไปได้...วันเดียวบันทึกนี้กำลังใจล้นเลยนะคะ
  • พี่เอามาฝากด้วย...
  •  จาก "มรดกที่ขอฝากไว้" หน้า 43) มรดกที่ 37 ท่านพุทธทาส ค่ะ

"สุญญาตาสำหรับฆราวาส แม้ที่เป็นผู้หญิงและเด็ก คือมีสติสัมปชัญญะ ไม่ให้เกิดความรู้สึกยึดมั่นถือมั่นในสิ่งใด จนเกิดความรัก-โกรธ-เกลียด-กลัว-วิตกกังวล-อาลัยอาวรณ์-อิจฉาริษยา-หวง-หึง ด้วยอำนาจความรู้สึกเป็นตัวกูของกู ขอยืนยันว่า ข้อนี้เป็นสิ่งที่ปฏิบัติได้ตามสติกำลัง และควรปฏิบัติ จึงขอฝากไว้เป็นมรดกพิเศษสำหรับฆราวาส"

น้องแอมแปร์เด็กน่ารัก เป็นโซ่ทองคล้องใจคุณแม่อ๋อยและคุณพ่อสัมค่ะ ดังนั้น ทั้งสามคนพ่อแม่ลูกจะมีแรงใจก้าวพร้อมกันต่อๆ ไปค่ะ เป็นกำลังใจนะคะ

 

  • มาเป็นกำลังใจให้แม่น้องแอมแปร์
  • อาจเป็นเพราะความรัก ที่มีต่อลูกนั้นมากล้น
  • จึงทำให้คุณแม่ รู้สึกเหมือนจะต้องจากเร็ว
  • น้องสาวดิฉันเขาก็รู้สึกอย่างนี้ค่ะ
  • เขาเคยมาฝากลูกกับดิฉัน เพราะเขาคิดว่าเขาต้องไปเร็ว
  • เขาบอกว่าเขาใช้วิธีไหว้พระ นั่งสมาธิ ขอพรขออยู่ดูแลถึงลูกเรียนจบ
  • ทำให้เขารู้สึกดีขึ้นค่ะ

วันเวลาที่ผ่านไป เวลาที่กำลังเคลื่อนเข้ามา  ล้วนเป็นชีวิตที่ดำรงในสถานะหนึ่งของเรา

เป็นกำลังใจให้ตลอดเวลา ถึงแม้ว่าผมอยู่ในที่ห่างไกลจากคุณ

แต่ใจได้อยู่ด้วยนานแล้ว และยังอีกนานครับ

แอมแปร์ ที่น่ารัก ย่อมประจักษ์ถึงความผูกพันที่มีต่อสังคมใบน้อยของท่าน

จงมั่นใจในตัวให้มั่น เข้มแข็ง  ผมและหลายๆคนยังอยู่เคียงข้าง

น้องแอมแปร์ แม่อ่อย พ่อส้ม กินข้าวแล้วม่ายจ้ะ

* .... กินกับอะไรเอ่ย ...

* เห็นภาพทะเล ที่ไหนเอ่ย ไปทะเลกันมารึค่ะ

งามมากๆ เลยค่ะ ... ฝันดีล่วงหน้า ราตรีสวัสดิ์ค่ะ

สวัสดีครับน้องแอมแปร์

     น่ารักจริงๆ ครับ มาให้กำลังใจทั้งครอบครัวครับผม ฟังเพลงนี้ไปเกือบยี่สิบรอบครับ เข้าใจในหลายๆ ความรู้สึกครับผม

รักษาสุขภาพนะครับ

คิดถึงนะครับผม

  • ธุ แม่อ๋อยของน้องแอมแปร์ค่ะ..

แวะเอา "กำลังใจ" มาฝากภาคดึกๆ  ^^

สวัสดีค่ะคุณอ๋อย

มาเยี่ยมและอ่าน...ความใจใน...พร้อมส่งกำล้งใจให้ค่ะ

คนไม่มีรากเห็นด้วยค่ะ...สิ่งทั้งหลายไม่ควรยึดมั่นถือมั่น....

" สพฺเพ ธมฺมา  นาลํ  อภินิเวสาย "  

เชื่อมั่นว่า...แม่อ๋อย พ่อสัม และน้องแอมแปร์จะต้องปลอดภัยค่ะ

ธรรมะรักษานะคะ

                   (^___^)

สวัสดีค่ะ

* ความหวาดระแวงเป็นทุกข์เหลือเกิน

* ขอเป็นกำลังใจให้ค่ะ

* ขอให้สุขกายสุขใจนะคะ

+ ท่านพี่ดาว....พี่สาวคนสวย...

+ แฮะ ๆ มาแล้วหรือค่ะ...รอตั้งนาน...

+ ขอบคุณมากค่ะสำหรับกำลังใจ...

+ สุขภาพกายเป็นอย่างไรบ้างค่ะ...

+ คิดถึงค่ะ...

+ สวัสดีค่ะ อ.ลำดวน

+ ขอบคุณมากค่ะสำหรับกำลังใจ...

+ แล้วจะไหว้พระ...ส่วนนั่งสมาธินี่...คงหาเวลาได้ยากอยู่ค่ะ...

+ แบบว่าขนาดการบ้านต้องหอบมาตรวจที่บ้านนะค่ะ..

+ เพราะว่า..14.50น ก็ต้องออกจากโรงเรียนแล้วค่ะ...

+ ที่สำคัญคือใจไม่นิ่งพอที่นั่งสมาธิ...นั่งแล้วใจชอบแว้บบบบบไปอื่นค่ะ...

+ ขอบคุณมากมายเลยค่ะ....แล้วจะสวดมนต์ไหว้พระให้มากขึ้นค่ะ...

+ สวัสดี่ค่ะ...ท่านสิทธิรักษ์...

+ เย้ ๆ วันนี้ท่านว่างมาเยี่ยมแอมแปร์และแม่อ๋อย...

+ ดีใจมากค่ะ....คิดถึงบ่อยมากค่ะ....

+ ส่งใจฝากลมไปให้ท่านเสมอ ๆ ค่ะ...

+ " จงมั่นใจในตัวให้มั่น เข้มแข็ง" ขอบคุณค่ะ

+ มันเป็นเพียงความรู้สึกนะค่ะ...ลึก ๆ เลยค่ะ...

+ คิดถึงเสมอค่ะ....

P สวัสดีค่ะ คุณเม้ง.....

+ ถ้าคุรเม้งชอบเพลงนี้แสดงว่า...ท่านเข้าใจความรู้สึกของอ๋อยได้ดีเลยค่ะ....

+ แต่มันเป็นเพียงความรู้สึกลึก ๆ นะค่ะ...เลยเอามาเล่าให้กันฟัง....

+ หนทางข้างหน้าเป็นอย่างไรก็.....อืม...อโหสิกรรมด้วย....

+ เข้าไปเยี่ยมบ่อย ๆ ค่ะ...แต่ไม่ค่อยได้แสดงความคิดเห็นเพราะ........

+ คิดถึงเสมอค่ะ

  • ไม่ทราบว่าชอบหนังสือของชาติด้วย
  • ผมชอบอ่านของอาจารย์เสกสรรค์ ประเสริฐกุลครับ
  • ของชาติ กอบจิตติ
  • ก็อ่านหลายเรื่องครับ
  • พี่ครูอ๋อยสบายดีไหมครับ

P  + หนูต้อม...พี่อ๋อยก็ไม่ได้ไปถามไถ่เลยวันสองวันนี้.....

+ แบบว่าพ่อสัมไม่สบายนะค่ะ.....

+ แบบว่า...ลมมันเย็นมาก...จนต้องไปหาหมอ.....

+ ขอบใจนะนังหนูที่มาส่งกำลังใจ...

+ ความลับไปไกลถึงข้อ 5 แล้วหรือ....

+ แล้วจะไปอ่านย้อนหลัง...นะนังหนูตัวกลม...อิ อิ

P + ท่านคนไม่มีราก.....

+ อ๋อยหายไป 2 วัน..อิ อิ...

+ พ่อสัมป่วยค่ะ.....

+ กลับบ้านไปหาหมอที่หาดใหญ่ตอน 3 ทุ่มกว่าของวันเสาร์...

+ วันจันทร์ลางานเฝ้าดูอาการ....

+ วันนี้ดูเหมืออาการดีขึ้นค่ะ.....

+ ในรอบ 10 ปี ที่พ่อสัมป่วยค่ะ....ตลกดี...คนไม่เคยป่วย...พอป่วยดูเหมือนอารมณ์ไม่ดีค่ะ....

+ ขอบคุณมากค่ะสำหรับกำลังใจ....

+ คิดถึงเสมอค่ะ

P + สวัสดีค่ะท่านพี่ครูพรรณา....

+ ขอบคุณมากค่ะ....

+ เพียงความรู้สึกลึก ๆ นะค่ะ....

+ ทำให้มีสติ...ที่จะทำวันนี้ให้ดีที่สุดนะค่ะ

+ ขอบคุณค่ะ.....

P + ฮา ๆ เจอเพื่อนคอเดียวกันอีกแล้ว......

+ พี่อ๋อยชอบงานอ.เสกสรร  ประเสริฐกุลมากค่ะ

+ มีผลงานท่านอาจารย์เกือบทุกเล่มเลยค่ะ.....

+ เย้ ๆ ....

+ น้องขจิตหายเหนื่อยหรือยังเอ่ย.....

+ วันแม่ปีนี้..แม่จะถามอีกไหมว่า....

  " ทำไม่ขจิตถึงไม่แต่งงาน   จะอยู่อีกนานเท่าไหร่   จะครองโสดความหนุ่มให้หนาวใจไว้คอบใครเล่าหนา...."

+ ไปอ่านเจอที่บ้านครูพรรณามา...

+ อิ อิ..ขำ ๆ

แวะมาเยี่ยมพี่อ๋อย

  • คิดถึงครับ
  • สบายดีนะครับ
  • งานเข้าเยอะไหม ครับ
  • ยังไงก็เป็นกำลังใจให้นะครับ
  • แอมแปร์สบายดีนะครับ

 

อาราธน์เทพทั่วไท้        นภากาศ
อาราธน์องค์พระศาสด์   ทั่วล้วน
อาราธน์นฤนาถ            ทั่วถิ่น
จอมปิ่นประชุมถ้วน       ช่วยคุ้มแอมแปร์

พาสาวน้อยกลับมาส่งบ้านค่ะ

ดึกแล้ว ได้เวลานอนนะคะ อ้าว...ห่มผ้าด้วย เดี่ยวจะเป็นหวัด ปวดหัวเหมือนป้าดาวค่ะ

  • จ๊ากหลานใครนั่น
  • ทำไปได้
  • ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆ

+P น้องโย่ง..พ่อคนหน้าตาดี...

+ ก็ยุ่ง ๆ พอควรเมื่อคืนไปแจ้งข่าวแล้วนะเจ้า....

+ ขอบใจ...คิดถึงเช่นกัน...

+ P สวัสดีค่ะท่านคุณตา อ.ทนัน

+ ใช่ค่ะ..หายไปหลายวัน...

+ ช่วงนี้ว่างพอ..เลยแวะไปดูค่ว่าอาจารย์สบายดีฉันใด....

+ ดีใจค่ะที่สบายดีค่ะ....

+ ขอบคุณมากค่ะ

+ P ท่านพี่ดาว....

+ แฮะ ๆ ขอบคุณค่ะที่มาส่ง..

+ อิ อิ...เที่ยวเพลินค่ะ....

+ พีดาวว่าไหม...แอมแปร์ยิ่งโตยิ่งดำด๊ำ...

+ P น้องขจิต....

+ อิ อิ....นั่นแหละหลานน้าขจิต..

+ เป้นไงละ...ซ่าส์...ถึงใจ..

+ ความเจ้าเลห์นี่..เหมือนนังหนูต้อมเลยละ

+P ..อิ อิ..นังหนูต้อม...วันนี้โดนหลายบาท..อ้าว..หยอดอีก...ปุ้ง....

+ วันก่อนไปหาที่ความลับที่ 4 ..วันนี้ไปเยี่ยมไม่เห็นนังหนูตอบพี่เลย...

+ แอมแปร์อิ๊บความเจ้าเล่ห์ของน้าต้อมมาเต็มพิกัดเลยแหละ...

+ เจ้าเล่ห์ทีไรทำให้นึกถึงทั้งน้า  ทั้งหลานเลย...อิ อิ

เป้นไงละ.. << เป็น

ความเจ้าเลห์นี่  << เจ้าเล่ห์

 

  • ธุ แม่อ๋อยของน้องแอมแปร์ค่ะ..

วันนี้ตามปรับจนเหนื่อยๆๆๆๆ   ป่านนี้เต็มกระปุกแอมแปร์น้อยแล้วมั้งคะ?  สงสัยพรุ่งนี้ทุบกระปุกเอาไปซื้อไอติมให้แอมแปร์น้อยได้เลย

ต้อมไม่ได้เจ้าเล่ห์น๊าๆๆๆ  ไม่เชื่อถามพี่จ๊ะดูสิ   ตัวเป็นๆ เค้าออกจะใสซื่อ  ^^

+ P  ยอมแล้ว...

+ โอ้ย...เยอะจริง ๆ อิ อิ..สงสัยแอมแปร์ได้กินไอติมหลายแท่ง...

+ แบ่งให้น้าต้อมด้วย....

+ อิ อิ...สงสัยมึน....

สวัสดีค่ะ  หนู แอมแปร์  แอนด์คุณแม่อ๋อย แอนด์เดอะแก๊งค์ อิอิ

  • ขอบคุณค่ะ สำหรับคำอวยพรดี ๆ ในวันดี ๆ เช่นนี้นะคะ
  • พรใดอันประเสริฐขอพรนั้นจงบังเกิดแด หนูแอมแปร์แอนด์เดอะแก๊งค์ตลอดไปนะคะ
  • ขอบคุณจ้า
  • ( ^ __ ^ )

 

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท