วันนี้..สบาย ๆ สไตล์...แอมแปร์แอนด์เดอะแก็งค่ะ....คือผู้เขียนมานั่งนึก ๆ ...ว่าไปเจ้าแอมแปร์หล่อนก็มีเพื่อนในG2K หลายคนเหมือนกัน....
แต่ก่อนที่จะไปรู้ว่าเพื่อนเจ้าหล่อนเป็นใครบ้าง...มารู้จักดาราตัวน้อย (เจ้าอิ่มแปร้...ของน้าเอ๊ะคนนี้. 
..ในหนังดังฟอร์มยักษ์ " คู่กัดฟัดข้ามบล็อก") กันก่อนค่ะ....
แอมแปร์เกิด 10 ก.พ. 2548 (ตอนนี้หล่อนอายุ 3.8 ปี ค่ะ) เกิดมาด้วยน้ำหนัก 2940 กรัม ความยาว 54 ซม. เส้นรอบศรีษะ 33 ซม. ค่ะ เกิดมาได้ ประมาณ 60 กว่าวัน หล่อนก็กลายเป็น " โคลิคเด็กเห็นผี" พอถึงช่วง หกโมงเย็นกว่า ๆ หล่อนจะแหกปากร้อง...ร้อง...และร้อง...จนตัวเมือก...ร้องอย่างนี้ไปจนถึงเวลา 3 ทุ่มกว่าๆ แล้วหล่อนก็ปิดปากสนิทหยุดร้องกึ๊ก. แม่ก็พาไปอาบน้ำ..กินนมนอน.... (แถมตอนนอนมีการอมยิ้มเยาะเย้ยแม่เล็กน้อยอีกต่างหาก)
แอมแปร์เป็นหลานคนแรกของปู่และย่า...แถมเป็นหลานสาวด้วย.(บ้านนี้เขามีแต่ชายค่ะ)..หล่อนจึงเหมือนไข่ในหิน...(ซึ่งแม่อ๋อยไม่ชอบมาก ๆ )..ไว้วันหลังจะมาเล่าให้ฟังค่ะ...ว่ากว่าจะมาเป็นแอมแปร์ในวันนี้...ต้องผ่านอะไรกันมาบ้าง....
เริ่มเลยดีกว่าค่ะ...แอ่น แอ้น.....บันทึกของท่านตาครูบาสุทธินันท์ 
คนนี้ ทำเอาครอบครัวเราตื่นเต้นและก็ยึดถือทึกทักเอาเองว่าท่านตาครูบาสุทธินันท์เป็นเพื่อนคนแรกของแอมแปร์ค่ะ...ทั้งนี้เพราะท่านตาครูบาสุทธินันท์ เป็นคนแรกที่แอมแปร์สื่อสารด้วยค่ะ...มาดูกันค่ะว่าเจ้าหล่อนคุยกับพ่อครุอย่างไรบ้าง
15. แอมแปร์~natadee
เมื่อ พ. 04 มิ.ย. 2551 @ 15:55
684949 [ลบ]
+ สวัสดีค่ะพ่อครู.....
+ มาเยี่ยมพ่อครูที่ไร...ต้องชวนแอมแปร์มาเยี่ยมด้วยทุกที
+ ชวนมาดูรูปค่ะ..ส่วนเนื้อหาแม่เล่าให้ฟัง...
+ แอมแปร์ถามทุกรูป...แต่ที่สนใจคือ..รูปสัตว์ทุกชนิด..และที่ฝังใจคือ..วัว...
+ แอมแปร์มีวัวที่สวนยาง 6 ตัวค่ะ..ปู่เลี้ยงให้
+ เวลากลับบ้านแอมแปร์ก็จะไปเล่นกับลูกวัว
+ ล่าสุด..ลูกวัวตัวผู้ที่เกิดใหม่เป็นของแอมแปร์..ได้เสียชีวิต...
+ ตอนฝัง..แอมแปร์ร้องไห้..ปู่ก็ร้องไห้...
+ เมื่อกี้
แอมแปร์ : วัวใครงะแม่...วัวเยอะเลยเหรอแม่...ของแอมแปร์ก็มี...
ทำไมมันอยู่ในนี้นะแม่..เขาขังมันเหรอแม่....แต่ของแอมแปร์ปู่ไม่ขัง...ปู่ผูกมันกับต้นยางที่หนำใช่ไหมแม่....
+ แอมแปร์สนุกทุกทีที่มาเยี่ยมพ่อครูค่ะ
+ ขอบคุณมากค่ะ
ป.ล. ตอนนี้ท่านตาครูบาสุทธินันท์ ไปเป็นนักเรียนโข่ง...แอมแปร์เลยไม่ค่อยไปแวะไปเที่ยวที่บ้านและสวนท่านครูบาสุทธินันท์ค่ะ
....................................................................................
ต่อมาท่านลุงคนนี้ก็กลายเป็นเพื่อนคนที่สองของแอมแปร์ค่ะ...ใครเอ่ย...ทะแล้ม..ทะแล้ม...ก็จะใครไหนละค่ะ....ก็ลุงคนนี้ไง..
ลุงขจิต เจ้าค่ะ...แอมแปร์ชอบไปไร่พนมทวนกับลุงขจิตค่ะ..แอมแปร์ชอบรูปวัว (เจ้าเก้งหม้อ) และรูปเคลื่อนไหวคนขี่ม้าของลุงขจิตม้าก มาก ค่ะ...
+ เมื่อแอมแปร์กลับถึงบ้าน จัดการแอมแปร์เรียบร้อย ก็เปิดคอมฯ แอมแปร์ก็เดินเตร่ ๆ มาถามว่า
"ลุงขจิตส่งลูกวัวเล็ก ๆ มาให้หรือยังงะแม่" มาเปิดดูพร้อมกัน....
+ ลุงขจิตจะตั้งชื่อลูกวัวว่า "แอมแปร์" ได้ไหมลูก
"ชื่อเหมือนลูกเหรอแม่" "อ๋อ...ที่เดินข้าง ๆ แม่มันเหรอ..ก็ชื่อแม่อ๋อยใช่ไหม" "ไหนพ่อมันงะ"
+ สวัสดีค่ะอาจารย์ขจิต
+ แอมแปร์ตามมาขอบคุณค่ะ...."ขอบคุณมากค่ะ"
+ แอมแปร์ถามว่า..." ไหนพ่อแม่มันงะ...พ่อแม่มันมีไหมแม่...แล้วลูกตัวเล็ก ๆ กว่านี้มีไหม..แอมแปร์ชอบจังเลยงะแม่...งัวมันพูดอะไรกันงะแม่"
+ ถ้าชวนแอมแปร์มาเรียนรู้ที่ blog จะเหนื่อยกับการตอบคำถามค่ะ...
+ " น้าขจิตส่งรูปลูกงัวมาให้แอมแปร์หรือยังละแม่อ๋อย"
+ " อ้าว...ก็เมื่อคืนลูกดูแล้วไง"
+ " ออ..แอมแปร์ลืมค่ะ"
+ แม่ ...แล้วน้าขจิตเขาทำอะไรแล้วหนา...ลูกลืมแล้วงะ"
+ " เป็นคุณครูค่ะ"...
+ " อ๋อใช่ ๆ ..เขาสอนอังกฤษนั่นไงแม่..."
+ " น้าขจิตเป็นครูที่ไหนงะแม่.."
+ " มหาลัยเกษตรค่ะ"
+ " แอมแปร์ไม่เรียนที่นั่นหรอกค่ะ...แอมแปร์จะเรียนราม..."
+ " ค้างคาว...น่ากลัวไหมแม่...มันเยอะจัง"
+ " มะละกอก็มีด้วย...เขาเอาไว้กินเหรอแม่...แต่มันยังไม่สุกนี่แม่.."
" แม่อ๋อยจ๋า...น้าขจิตเขาขี่ม้าไปไหน.."
+ " เขาขี่ไปกรุงเทพเหรอแม่..."
.................................................................................................................
ตามมาติด ๆ ค่ะ...ทันไหมค่ะ..โอเคทันนะค่ะ...มาดูว่าเพื่อนคนที่สาม....ที่แอมแปร์บังอาจเอาเป็นเพื่อน คือ ใคร...ฮ่า ๆ สาวสวยสองพันปี...คนนี้ค่ะ 
ครูป้าปู มาดูกันค่ะว่าเจ้าหล่อนสนทนาอะไรกับป้าปู
30. แอมแปร์~natadee
เมื่อ ส. 31 พฤษภาคม 2551 @ 14:37
678838 [ลบ]
+ ขอบคุณมาค่ะครูปู
+ แอมแปร์มีคำถามมากมายเมื่อได้ดูรูปที่ครูปูนำมาฝาก
+ รูปอะไรนะแม่?
ลูกหมามันกินอะไรนะแม่?
ลูกหมากินนิ้วใครนะแม่?
แม่ไม่รู้หรือแม่ ทำไมแม่ไม่รู้?
ใครส่งมาให้แอมแปร์ละแม่?
ครูปูนี่ใครหรือแม่ ?
เพื่อนแม่เหรอ?
อ๋อสอนที่กรุงเทพเหรอแม่?
กรุงเทพที่ราม ที่อาโท๊ะรับปริญญาใช่ไหม?
กรุงเทพที่มียักษ์ที่แอมแปร์ไปถ่ายรูปที่วัดใช่ไหมแม่ ?
+ อื่น ๆ อีกมากมาย............
.......................................................................................
คนต่อมา....ก็คือท่านน้าคนนี้ค่ะ...
น้าปู
..............................................................................................
เหนื่อยค่ะ...ก็วิ่งไปบ้านโน้นบ้านนี้...เพื่อหาข้อมูล...แฮ๊ก ๆ ...เอือก ๆ ...ดื่มน้ำค่ะ....มาลุยกันต่อค่ะ...ว่าเพื่อนคนต่อไปจะเป็นใคร...อ๋อ...คนนี้ค่ะ...คนนี้เลย...พี่โอ๋ 
สำหรับป้าโอ๋ คนนี้แอมแปร์ได้เจอกันตัวเป็น ๆ มากกว่าหนึ่งครั้งค่ะ...หล่อนจึงสนิทมากเป็นพิเศษค่ะ...มาฟังหล่อนคุยโทรศัพท์กับคุณป้าของเธอค่ะ..
" ป้าโอ๋...ที่ รพ.ที่ป้าโอ๋ทำงานงั้นมีปลาดุกดิกไหมง่ะ"
" ปลาดุกดิกที่มันมีหนวดงั้น..มีไหมป้าโอ๋..."
" ป้าโอ๋..ถ้าเรากินผักเยอะ ๆ งั้น...เราจะไม่เป็นมะเร็งนา...วันนี้แอมแปร์กินถั่งงอกด้วย..เห็นไหม..แอมแปร์แข็งแรง..."
ไปเยี่ยมป้าโอ๋ครั้งที่สองหล่อนเอาขนมเดือนสิบไปฝาก...ป้าโอ๋ให้บัตรภาพดอกไม้...มาดูกันค่ะว่าเป็นอย่างไรบ้าง
พี่โอ๋ค่ะ...วันนี้แอมแปร์ตามอ๋อยไปทำงานที่ ร.ร.ค่ะ ไปเล่นกับน้องมีน เจ้าหล่อนชวนมีนเล่นบัตรดอกไม้ค่ะ...โดยการหยิบบัตรดอกไม้แล้ววิ่งไปหาของจริงค่ะ...มีดอกเฟื่องฟ้า ดอกมะลิ ดอกบานบุรี ค่ะ...มีการอธิบายน้องมีนด้วยค่ะ...+ " น้องมีน..เห็นไหมนี่ง่ะ...เหมือนในภาพเลย...เอาน้องมีนดูเร็ว..." + " เหมือนม๊ะ...ไปเราไปดูดอกเฟื่องฟ้ากัน...นี่เขาเรียกดอกเฟื่องฟ้า...จำไว้น่ะ..." + ดูหล่อนจะแก่ลมแก่แดดขึ้นมากเลยค่ะในอาทิตย์นี้....
" ป้าโอ๋ค่ะ....ที่บ้านป้าโอ๋มีมือพันธมิตรไหมง่ะ...แอมแปร์อยากได้ง่ะ...มือพันธมิตรที่แบบป้าเขี้ยวเขาจะส่งมาให้แอมแปร์นั้น...ที่บ้านป้าโอ๋มีไหม...ขอบคุณค่ะ" " เย้ๆ ...พ่อสัมขา...ป้าโอ๋เขาจะซื้อมือพันธมิตรให้แอมแปร์ด้วย...ป้าโอ๋จะซื้ออันที่มีสีแดงให้แอมแปร์ค่ะ...."
................................................................................................................
เหนื่อยกันหรือยังค่ะ...ยังไม่เหนื่อยหรือค่ะ...ไปต่อค่ะ...ข้าพเจ้าตามมา....ฮ่า ๆ ....คนต่อไป...ทะแล้ม...ทะแล้ม....ป้าดาว 
คนนี้ค่ะ...สาวงามประจำเวียงเชียงใหม่และประจำบ้านเราค่ะ จริง ๆ กับป้าดาวคนนี้แอมแปร์เริ่มคุยด้วยตอนที่ป้าดาวทำภาพไดโนเสาร์มาให้ภาพนี้ค่ะ 
33. แอมแปร์~natadee
เมื่อ พฤ. 03 ก.ค. 2551 @ 20:32
727121 [ลบ]
+ ป้าดาวเจ้าขา....
+ ป้ามาแบบ...คุ้มกับการรอคอย...
+ แอมแปร์กรี๊ดดดดด.....
+ ถูกใจกับโพสการ์ดที่ได้รับ....
+ " แม่อ๋อย..มันมีลูกบอลด้วยเหรอแม่...มันไปเล่นกันเหรอแม่..."
+ " ป้าดาวเป็นใครงะแม่...ป้าเค้าทำให้แอมแปร์เหรอแม่..แม่ดูซิมันใส่เสื้อด้วยงะแม่"
+ พ่อสัมบอกว่า" เออภาพน่ารักจัง...เขาเป็นใครเหรอ...เข้าใจทำ.."
+ อ๋อยก็เล่าให้ฟังว่า พี่ดาว คือ .................................
" ป้าดาว...ทานข้าวหรือยังค่ะ....เราต้องกินผักเยอะ ๆ เราจะได้ไม่เป็นมะเร็ง เรากินพิชซ่า กินไก่KFC ไม่ดีค่ะ...ถ้าเรากินบ่อย ๆ เราก็จะเป็นมะเร็งลำไส้นั้นแหละ..."...
มาให้...แอมแปร์หล่อนสนใจมากค่ะ...มาดูกันค่ะ...ว่าเป็นอย่างไรบ้าง+ พ่อ...เอ..อยู่ตรงไหนงะ..ภาพไส้ที่ตัดออกมา..แล้วอะไรที่มันขาว ๆ งะพ่อ...หาให้ลูกหน่อย..เร็ว ๆ สิพ่อ...
+ เออนั่นแหละพ่อ..นี่..เขาเรียกว่ามะเร็ง...เจ็บมากเลยนะพ่อ...
( เสียดายที่ไม่มีเทคโนโลยี่พอที่จะอัดเสียง ถ่ายภาพ ให้พี่ดาวดูนะค่ะ...ก็อย่างว่านะค่ะครูบ้านอกที่ใช้ชีวิตพอเพียงก็เป็นแบบนี้แหละค่ะ)
+ แม่อ่านให้ลูกฟังหน่อยค่ะ..ว่าภาพนี้เขาเขียนว่าอะไร...
+ พ่ออ่าน ..อ่าน...พ่ออ่าน...ลูกอยากฟังง่ะ....
+ พ่อเล่าภาพนี้มั่งแล...แม่ต้องมีกรรไกรใช่ไหม...เราถึงจะตัดไส้ได้...แม่อ๋อยไม่ใช่คุณหมอทีง่ะพ่อ..แม่อ๋อยจะรู้ได้ไงงะ...ถ้าพ่ออยากรู้พ่อต้องไปหาหมอสิ...ไม่ใช่ให้แม่อ๋อยตรวจให้...
+( แอมแปร์รบกวนให้แม่อ่านให้ฟังตั้งแต่เมื่อคืนแล้วค่ะ... ออ..คืนนี้แอมแปร์คงนอนดึกค่ะ..เพราะเพิ่งตื่นตอนเกือบจะทุ่มแล้วค่ะ...)
+ เอาคนนี้หายแล้ว..กลับบ้านได้แล้ว..รักษาตัวดี ๆ นะ...ส่วนคนนี้เลือดออกเต็มเลย...หมอมาช่วยแล้วนะ...อย่าร้องนะ...
+ พ่อ...จับน้องไว้เร็ว..เดี๋ยวหมอจัดยาให้ก่อน....
+ หนังสือที่ป้าดาวเขาส่งมาให้อยู่ไหนง่ะแม่...มีเท่านี้เล่มง่ะแม่.."
+ มีเท่านี้เล่ม..เจ้าหล่อนจะชูนิ้วให้ดู...ชู 3 นิ้วค่ะ...แต่ไม่รู้ว่านี่ คือ 3 แต่รู้ว่าเท่ากับนิ้วที่ชูค่ะ...อือฮึ๊...เด็ก ๆ มีการเรียนรู้ที่น่าทึ่งจริง ๆ ค่ะ...
+ เดี๋ยวแม่หาให้...รอก่อน...
+ " ใช่แล้วแม่..นี่แหละหนังสือที่ป้าดาวส่งให้แอมแปร์...อืม...แม่อ่านเรื่องที่มีพระจันทร์ให้แอมแปร์ฟังหน่อยตะแม่...
+ " แม่..เต่าลูกมันกินไม่ถึงเหรอแม่..ต้องเต่าแม่ตัวใหญ่ ๆ โด๊ะถึงจะกินถึง..ใช่ไหมแม่.."
+ " สงสารเต่าจังเลยแม่...ก็ช้างมันเหยียบเต่างะแม่..เต่าตายแหงๆ ...อะจึยยยแย่แล้ว"
+ " ยี่ราฟ..คอยาวก็ยังกินไม่ถึงอีกเหรอแม่...ใช่ ๆ พระจันทร์มันอยู่บนท้องฟ้าสูง ๆ จะกินถึงได้ไง.."
+ " เจี๊ยก ๆ ลิงมาช่วยแล้วแม่..ลิงเหมือนธิดาวานรไงแม่..."
+ "เฮ้อ...จะได้กินไหมนี่...พระจันทร์อยู้บนฟ้าไกล ๆ จะตาย...สงสัยอดแน่ ๆ นะแม่นะ"
+ " โอ้โห..เย้ ๆ ...หนูตัวเล็ก...ก็ชนะ..ได้กินพระจันทร์..อร่อยไหมแม่.."
+ แอมแปร์อยากกินพระจันทร์ไหมลูก....
+ " ไม่เอาดีกว่าค่ะแม่...แอมแปร์ว่ามันอยู่สูง..แอมแปร์ไม่อยากเหยียบสัตว์ด้วยสงสารมันงะแม่...แต่แอมแปร์ชอบกินไข่ดาวมากกว่า...ไข่แดงอร่อยนา..จะบอกให้..."
+ อิ อิ....เป็นไงบ้างละค่ะ...หลานป้าดาว...
หล่อนภูมิใจหนัหหนากับตุ๊กตาหุ่นมือของพี่น้ำฝน(สาวน้อยของป้าดาว) ที่ป้าดาวกรุณาส่งมาให้...หล่อนขนใส่ถุงผ้าไปอวดเพื่อน ๆ ของแม่ที่ ทำงานแม่ด้วค่ะ...นี่ไง...
................................................................................................................
คนต่อไป....คนนี้ค่ะ...คนนี้ทำให้แอมแปร์งงเรื่องชื่อมากค่ะ...ต้องส่งรูปมายืนยันกันเลยค่ะ....จะใครไหนอื่นคุณป้าคนนี้ค่ะ .."ป้าคนดอกไม้สีม่วง"
(พี่คนไม่มีรากค่ะ) ค่ะ...มาดูกันค่ะว่าเพื่อนซี้สองคนนี้เขาคุยอะไรกัน...
โอ้โห...ไดโนเสาร์...ป้าคนที่เป็นดอกไม้สีม่วงส่งมาให้แอมแปร์เหรอค่ะแม่....พ่อ ๆ ดูสิ...ป้าคนที่เป็นดอกไม้สีม่วงส่งมาให้แอมแปร์งะ...แอมแปร์อยากไปดูจังเลยงะพ่อ...มันอยู่ที่ไหนงะแม่...
+ อยู่ที่จุฬาฯ...ถ้าแอมแปร์อยากเห็นแอมแปร์ก็ต้องไปเรียนที่นั่นตอนโตขึ้น...
+ แอมแปร์ไม่ไปหรอกแม่...แอมแปร์จะเรียนราม...ไม่ ไม่...เรียนที่มีแม่น้ำ..ที่เราไปกินข้าว...ที่อยู่ใกล้วัดมียักษ์ดีกว่า...ที่ไหนแล้วนะแม่...
+ อ๋อ...ที่ธรรมศาสตร์..ค่ะลูก...
+ นั่นแหละ..แอมแปรืจะเรียนที่นั่น...
+ อืมดีเหมือนกันค่ะ..เพราะ " ฉันรักธรรมศาสตร์ เพราะธรรมศาสตร์สอนให้ฉันรักประชาชน"...จึยยยยยย
+ ชอบวลีนี้มากค่ะ....
+ แอมแปร์นี่ไง...ป้าดอกไม้สีม่วงมาแล้ว....
+ " โอ้โห...ใหญ่เลยเหรอแม่...สวยจังเลยแม่...สวยจริง ๆ ..พ่อสัมมาดูสิ..ดอกไม้สีม่วง..สวยไหมพ่อ..."
+ " พ่อ ๆ ทำไมป้าเขาถึงไม่มีรากง่ะ..."
" อ๋อ...ป้าคนที่ไม่มีรากเขาส่งมาให้แอมแปร์อีกแล้วเหรอแม่..."
+ " พ่อสัม...ป้าคนไม่มีรากเขาเป็นดอกไม้สีม่วง...."
+ ฮ่า ๆ..ถามให้แล้วค่ะ..ว่าไปเที่ยวไหม...ไปหาปิศาจและไปเล่นกับพี่ดรีมพี่เดีย...
+ " ไปก็ได้แม่...แต่แอมแปร์ขอเอาอุลตร้าแมนที่มีไฟไปด้วยนะ"...
+ เอาไปทำไมละลูก...
+ ก็เอาไปให้เล่นกับปีศาจไงแม่....
+ แป่วววววววว...ไอ้เรานึกว่าเอาไปปราบปีศาจ...ที่ไหนได้....ดูคุณเธอคิดสิ...
.......................................................................................................................
ที่นี้มาถึงน้าคนนี้ค่ะ....น้าต้อม(เนปาลี)
...เอ้ย..ไม่ใช่...พี่ต้อมของแอมแปร์ค่ะ...สาวน้อยตัวกลม ขี้อาย แต่ลีลาการเขียนเหลือเกินค่ะ...แม่อ๋อยชอบอ่านเรื่องราวที่เธอเขียน..เคยอ่านถึงตีสามค่ะ...ดูสิพี่น้องคู่นี้เขาคุยอะไรกัน.....
" น้าต้อมเก่งมากเลยแม่...น้าต้อมและพี่ต่อ...เหรอแม่...อ๋อ..ตัวที่ลาย ๆ ของพี่ต่อเหรอแม่...แล้วสีขาวของน้าต้อมเหรอแม่...เขาทำได้ไงงะแม่...เก่งมาก ๆ เลย...แอมแปร์ชอบงะแม่...แอมแปร์อยากได้งะแม่..."...
<p style="background: white;">” พี่คนนี้เหรอแม่…ที่พับเต่า…”</p> <p style="background: white;">+ พี่เค้าขื่อ..” พี่ต่อ” จ๊ะ…พี่ต่อบอกว่าจะส่งเต่าที่พับมาให้แอมแปร์ด้วย…</p> <p style="background: white;">+ “ พี่ต่อใจดีมากมายเลยใช่ไหมแม่…แอมแปร์ว่า…แอมแปร์ชอบพี่ต่องะแม่..”</p> <p style="background: white;">+ “ อีกนานไหมแม่…เต่าถึงจะมาถึงให้แอมแปร์นะแม่..”</p> <p style="background: white;">+ นานค่ะ…เพราะพี่ต่ออยู่ไกล..</p> <p style="background: white;">+ “ อ๋อ…อยู่ไกลเหมือนป้าดาว เหมือน ป้าเขี้ยวเหรอแม่..”…</p> <p style="background: white;">+ ใช่จ๊ะ…..</p> <p style="background: white;">+ แอมแปร์จะเรียกน้าต้อมที่เขาพับเต่าให้ลูกว่าพี่..หรือ…น้า..ละ…</p> <p style="background: white;">+ “ ทำไม่งะแม่…เรียกพี่ก็ได้…ทำไมงะแม่…ก็แม่หัวเราะทำไม่…แอมแปร์อยากรู้…”….</p> <p class="MsoNormal" style="margin: 0in 0in 0pt;"> </p>
" แม่ทำไมนกมันเล็กนิดเดียวจังง่ะแม่...พี่เขาพับเก่งจังเลยแม่...แม่ทำได้ไหมง่ะ"
+ ฮ่า ๆ 108 1009 คำถามเริ่มต้นอีกแล้วครับท่าน...
+ " ว่าแต่เต่าที่พี่เขาจะให้แอมแปร์ละแม่...ไม่เห็นได้เลยง่ะ.."
+ รอก่อนลูก...พี่ต้อมและพี่ต่อกำลังสร้างผลงานกันอยู่...
+ " ก็มันพับยากมากใช่ไหมแม่...พี่ต่อคนนี้เหรอแม่...แล้วคนไหนพี่ต้อมละแม่.."
+ คนนี้ไง..พี่ต้อม...
+ " ทำไมพี่เขามีหนวดงะแม่...เหมือนมะแน๋ว(แมว)เลยงะแม่...ทำไมงะแม่.."
…………………………………………………………………………………………………………………………………………………………</span>
.....คนต่อไปนี้...เพื่อนใหม่ค่ะ....ก็เพื่อนคนนี้ของแอมแปร์ดูจะสดใสซาบซ่าส์...มากค่ะ...จะเป้นใครไปไม่ได้ค่ะนอกจาก...พี่เขี้ยว 
....ที่แสนดีคนนี้ค่ะวันดีคืนดี..เพื่อนคนนี้ก็ส่งรูปนี้มาให้แอมแปร์ค่ะ
ภาพนี้แหละค่ะ...ที่ทำให้มิตรภาพของเพื่อนต่างวัยเริ่มก่อตัวขึ้นค่ะ....
" เย้ ๆ นี่ไงแม่..มือที่เป็นพัดไว้วี ๆ ง่ะแม่...เหมือนที่แอมแปร์เห็นในโทรทัศน์ไงแม่..."
+ " แอมแปร์..อยากได้งะแม่...แม่บอกป้าเขี้ยวให้แอมแปร์หน่อยสิแม่..."
+ ก็แม่ไม่มีเบอร์ป้าเขี้ยวงะ...แต่ลองโทร.หาป้าดาวดูก่อนว่าป้าดาวมีเบอร์ป้าเขี้ยวไหม...
+ ว้า...ป้าดาวไม่มีง่ะลูก...เดี๋ยวเราไปบอกป้าเขี้ยวที่บ้านป้าเขี้ยวแล้วกัน...
+ " ได้เลยแม่...บ้านป้าอยู่ไหนงะแม่..เราไปทางคอมพิวเตอร์เหรอแม่..."
+ " แม่...ทำไมป้าเขี้ยวไม่โทร.มาซะทีละแม่...แอมแปร์รอนานแล้วนา..."..
" สวัสดีค่ะ..ป้าเขี้ยว.."
+ " ป้าเขี้ยวส่งให้แอมแปร์แบบว่าเร็วๆ ได้ไหมง่ะค่ะ"
+ " ก็ป้าเขี้ยวก็ขับรถเอามาให้แอมแปร์ไง...ป้าเขี้ยวขับมาเรื่อย ๆ ก็เจอบ้านแอมแปร์เองแหละค่ะ..."
+ พอพี่เขี้ยววางหู...เล่าให้พ่อสัมฟัง...พ่อสัมยิ้ม ๆ แล้วดึงแอมแปร์ไปกอดพร้อมกับอบรมสั่งสอนอะไรบางอย่างค่ะ...
หลังจากนั้นเธอก็แสดงความเจ้าเล่ห์...ให้แม่โทร.หาป้าเขี้ยวของเธออีก 2 ครั้ง...เจ้าหล่อนโทร.ถวงถามค่ะ....หล่อนโต้ตอบทางโทรศัพท์กับป้าเขี้ยวของหล่อนได้ดีค่ะ...แบบตามประสาเด็กนะค่ะ....วันที่เจ้าหล่อนได้รับของ....หล่อนก็ให้แม่โทร.ไปขอบคุณป้าเขี้ยว...โดยหล่อนขอพูดขอบคุณด้วยตัวด้วยตัวเองค่ะ...
.................................................................................................................
ออ...มีอีกคนค่ะ...อ.วศิน
....เรื่องของเรื่องมีว่า แอมแปร์ไปเที่ยวในอนุทินกับแม่แล้วไปเจอดูภาพจิงโจ้
...หล่อนชอบมากค่ะ...ถามว่าเป็นของใคร..ใครส่งมา..แม่บอกเขาด้วยนะว่าแอมแปร์ชอบจังเลย...แม่ก็เลยบอกกับ อ.วศินไปว่าแอมแปร์ชอบภาพจิงโจ้ที่อาจารย์เอามาลงมาก....อ.วศินเลยขอให้แอมแปร์ตั้งชื่อจิงโจ้ให้หน่อยค่ะ....มาดูกันค่ะว่าแอมแปร์ตั้งชื่อว่าอะไร
+ แอมแปร์ลูกว่าจิงโจ้สองตัวนี้น่าจะชื่ออะไรดี...
+ " จิงโจ้เอ๋ย...แอมแปร์รักจิงโจ้...
จิงโจ้เอ๋ย...รู้ไหมเอ่ยว่าเธอน่ารัก
แอมแปร์รัก รัก จิงโจ้เอย...."
+ อะจึ๋ยยยยยย...พูดไปได้...ไหนแอมแปร์ว่าให้แม่ฟังอีกทีสิ......
+ " ก็ไม่รู้แล้วแม่...แอมแปร์จำไม่ได้..."
+ แล้วจิงโจ้เอ๋ย...ชื่ออะไรดีละ.....
+ " ก็ชื่อ..ตัวแอด ๆ ลูกนั้นง่ะ...ชื่อแอมแปร์...ส่วนแม่ที่มีถุงที่ท้องชื่อ..แม่ใบบัวค่ะ...."
+ ได้แล้วนะค่ะอาจารย์..ใบบัว และแอมแปร์...
+ ขอบคุณมากค่ะ
+ " แม่...ไหนแม่ใบบัวละแม่...แอมแปร์อยากเห็นอีก..."
+ เดี๋ยวแม่หาให้...รอก่อน....
+ " แม่ใบบัว...มีน้องแอด ๆ (เอียด ๆ : เล็ก ๆ )..ให้แอมแปร์หรือยังละแม่....ดูหน่อยแม่..."
+ " ยังไม่มีเลยแม่...เมื่อไหร่น้องแอด ๆ จะเกิดมาละแม่...น้องจะร้องตุ๊แง ๆ เหมือนน้องต้นไม้ไหมแม่....."
+ เฮ้อ...นี่ละค่ะ..108 1009 คำถาม....หล่อนถามได้ตลอดค่ะ...
.......................................................................................................
เป็นไงกันบ้างค่ะ...เพื่อน ๆ ของแอมแปร์...จริง ๆ มีอีก 2 คนค่ะ คือ น้าโย่ง และ น้านพ(ครูข้างถนน) อิ อิ..แต่พื้นที่ไม่พอแล้ว...รอไว้รอบหน้านะจ๊ะ....
+
+ เฮ้อ....กว่าจะบันทึกเรื่องราวนี้เสร็จ...
+ เล่นเอาตาลายค่ะ....
+ มีใครสักคนนี่แหละค่ะ...ให้นำเอาสิ่งที่แอมแปร์ (เด็กอายุ 3.8 ปี คนนี้)ได้เรียนรู้...ได้มิตรภาพ จาก G2K มาทำเป็นบันทึก.....
+ แม่อ๋อยก็มานึก ๆ ดู ก็ดีเหมือนกันค่ะ...อย่างน้อยเก็บเอาไว้ให้แอมแปร์รับรู้ค่ะ..ตอนที่โตขึ้นค่ะ....
+ เป็นบันทึกที่ยาวมากค่ะ....ยาวจริง ๆ ค่ะ...ขออนุญาตทานข้าวเที่ยงก่อนนะค่ะ....
พี่ชาย ชยพร แอคะรัจน์
+ 
ท่านพี่ชาย ชยพร.....
+ ขอบคุณมากค่ะ...ที่อุตส่าห์มาอ่านนะค่ะ....
+ แบบว่าเป็นบันทึกที่ยาวมากนะค่ะ...
+ จะทำเป็น สองตอนก็....เฮ้ย..ยัดเข้าไปในบันทึกเดียวนี่แหละค่ะ.....
+ วันนี้พี่ชาย..ไปตรวจใครอีกไหมค่ะ...
+ ทานอาหารเที่ยงหรือยังค่ะ....คิดถึงค่ะ
สวัสดีค่ะ คุณแอมแปร์
แวะมาเยี่ยมค่ะ สบายดีไหมค่ะ
สวัสดีครับพี่อ๋อย
+ 
สวัสดีค่ะ...คุณberger0123
+ สบายกันดีค่ะ...
+ เอ..แล้วคุณ berger0123 สบายดีไหมเอ่ย....
+ ไม่ได้การละ...ต้องไปเยี่ยมให้ถึงที่ดีกว่า....
+ ชะแว้ปปปปปป.....
+ 
อ๊ะ...เจ้าน้าโย่ง....
+ อยากบอกว่า..จริง ๆ เขียนถึงน้าดย่งด้วย...แต่พอบันทึกมันขึ้นไม่หมด...ก็เต็มไง....
+ เขียนในนี้ก็ได้....แอ่น แอ้น....
" น้าโย่ง...น้าดย่งอ่านหรือยังง่ะ...เรื่องครูมะแอกับป่าโกงกางนั้น...น้าโย่งอย่าตัดต้นไม้นา...ต้นไม้มันมีชีวิต..และถ้าพายุถล่มงั้น...บ้านก็จะพังหมดเลย...น้าโย่ง...กินนมเหรอ...กินนมแล้วตัวใหญ่เหรอ...แอมแปร์ก็กินนมเหมือนกัน".....
+ นี่แหละ...พี่ก็เขียนแบบนี้...แต่มันไม่ขึ้น...เพราะเต้มแล้ว.....
+ กรุงเทพร้อนไหม...ที่ตานีร้อนมาก...มากจริง ๆ....
ดีจ้า...
ป้าคิมหลบไปทำหน้าที่ สส. ชั่วคราวค่ะ
กลับมาค้นตำรา เจอน้องแอมแปร์พอดี ถือโอกาสเข้ามาทักทาย ให้กำลังใจกันก่อน ดีฝ่า
สส..(สะสาง..งานคั่งค้างเจ้าค่ะ)
บาย...แล้วจามาหม่ายนะกะ)
+ โอ้โห...กลับวันที่ 27 ต.ค.เลยเหรอ...
+ แล้ว ร.ร.เปิดวันไหนละนี่...ของก็กินไปก่อน...แล้วยังไงค่อยส่งไปให้พ่อและแม่ใหม่อีกก็ได้...
+ บ่มีปัญหาอันหยั่ง......
+ แสดงว่า...งานเข้าตลอด...
+ 
ท่านป้าคิม.....
+ ขอบคุณมากค่ะ...ที่แว้ปปปปป...มาทักทาย....
+ ท่านป้าเราขยันได้ทีจริง ๆ .....
+ ที่พิษฯโลก...ร้อนมากไหมค่ะ...
+ ที่ตานีร้อนสุด ๆ ค่ะ....
สวัสดีครับน้องครูอ๋อย
กระแสแรงจัง...แอมแปร์จะวัดไหวไหมเนี่ย...ระวังเข็มตีกลับนะจ๊ะ
โชคดีครับ
+ 
ท่านพี่บ่าวนายช่าง...
+ ขอบคุณค่ะ....
+ โถ...ก็แบบว่าอยู่สามจังหวัดแดนใต้ไงค่ะ...กระแสเลยแรง..อิ อิ...
+ ว่าที่ท่านพี่บ่าว...เมื่อไหร่จะได้อ่านตอนต่อไปค่ะ....รออยู่ค่ะ...
+ คิดถึงจังหูค่ะ....
น้องครูอ๋อยคะ
+ 
ฮ่า ๆ ท่านป้าดาว..แหม..มาในบัดดลเลยนะค่ะ....
+ ท่านพี่...กว่าจะเสร็จบันทึกนี้นานมากค่ะ..แก้ไขก็หลายรอบค่ะ...ต้องต้ดออกไปเยอะมาก...เพราะมันไม่จุ...พอบันทึกอ้าว...ข้อมูลหายไปนี่น่า....
+ เลยต้องปรับปรุงกันใหม่ค่ะ....
+ ฮ่า ๆ เวลาใครโทร.มาหาแม่อ๋อย..หล่อนต้องถามว่า.." แม่..ป้าเขี้ยวโทร.มาเหรอแม่"...
+ วันนี้หล่อนเอาหนังสือไปให้ยายอองยืมอ่านค่ะ...(ดาวกระจาย...กระจายความรู้...) มีการบอกยายอองอีกว่า..." นี่ป้าดาว..เขาส่งมาให้แอมแปร์..ป้าดาวอยู่ที่ไกล ๆ ไง.."...
+ เมื่อกี้หล่อนวิ่งไปถามว่า.." ยายอองอ่านจบหรือยัง...เห็นไหม..บอกว่าให้กินผักเยอะๆ จะได้ไม่เป็มะเร็ง...แล้วยายอองชอบกินผักไหมง่ะ..."..
+ ยายอองหัวเราะร่วนเลยค่ะ...
+ คิดถึงค่ะ...สาวน้อยยังอ่านหนังสือดึก ๆ เหมือนเดิมไหมค่ะ....
มาแอบดูเพื่อน หลาน แอมแปร์~natadee หลานเราพัฒนาการรวดเร็วแบบก้าวกระโดดมีเพื่อนแต่ละคนแก่ๆ......เอ้ย..ขออภัย...หน้าตาดี เก่งๆ ทั้งนั้นเลย....อิอิ.อิ
ลุงเอกก็คงเป็นคุณตาแอมแปร์แน่ๆเลยนะ ขอเป็นญาติด้วยคนคนครับ
|
|
|
|||||||||||||||
| Tawanwin thailanna ได้ส่งคำขอพบเพื่อนใหม่บน hi5 มาให้กับคุณ | |
| จาก: | [email protected] ([email protected]) |
| ส่งเมื่อ: | 31 สิงหาคม 2551 2:36:13 |
| ถึง: | [email protected] |
|
|||||||
|
------------------------------------------------------ ลิขสิทธิ์ 2002-2008 Hi5 Networks, Inc. สงวนลิขสิทธิ์ 55 Second Street, Suite 300, San Francisco, CA 94105 นโยบายความเป็นส่วนตัว | ยกเลิกสมาชิก | เงื่อนไขการใช้บริการ |
+ ฮ่า ๆ 
คุณตาประจักษ์...ที่เคารพค่ะ....
+ วันหลังจะชวนแอมแปร์ไปเยี่ยมบล็อกคุณตาค่ะ...
+ คุณตาแซวมา...เลยได้คิดค่ะว่า...จริงแฮะ...
+ ว้าว...มหัศจรรย์...เพื่อนซี้ต่างวัยค่ะ....
+ สพท.สพเขต 2 นี่ยอดเยี่ยม ยิ่งใหญ่ จริง ๆ คะ...
+ นับถือมากค่ะ...เฮ้อ...รอว่าเมื่อไหร่ สพท.ไกลปืนเที่ยงอย่างเขตอ๋อยจะตื่นตัวกันบ้าง...
+ คุณตารักษาสุขภาพด้วยนะค่ะ...
+ คิดถึงค่ะ....
+ 
ยินดีต้อนรับและเป็นเกียรติอย่างยิ่งค่ะลุงเอก....
+ โอ้โห...ลุงเอกนะเป็นเพื่อนแอมแปร์ได้สบายเลยค่ะ....รับรอง..สนุกค่ะ....
+ แล้วลุงเอกจะรู้ว่าลิงตัวที่สองรองจากเจ้าจินะ....อยู่นี่เองค่ะ...
+ ลุงเอกงานยุ่งมากไหมค่ะ...อย่าลืมดูแลสุขภาพตัวเองด้วยค่ะ....
+ คิดถึงลุงเอกเสมอค่ะ.....
ชอบภาพนี้มากค่ะ...และ...
+ "แม่ทำไมน้องเขากางร่มงะแม่ น้องเขากางรมไปไหนงะแม่" + "อ๋อ...ฝนตกเหรอแม่ น้องเขากางร่มไปโรงเรียนเหรอแม่..." + "ทำไม ร.ร เขาเป็นแบบนี้งะแม่" + "อ๋อ ร.ร. เขาอยู่บนภูเขาเหรอแม่" ป้าคิมแวะมาอ่านเรื่องย้าว...ยาว...ของแม่อ๋อยและน้องแอมแปร์ค่ะ
ดีใจจัง...ป้าดอกไม้สีม่วง...ขึ้นทำเนียบเป็นเพื่อน...หนูแอมแปร์น้อยด้วย....^_^....
ส่งลูกมะม่วงหาวมะนาวโห่มาให้ดูจ้ะ สีสวยน้า...
+ 
โอ้โห...ป้าเขี้ยว...
+ แหมก็คนสดใสซาบซ่าส์...อย่างท่านป้านี่...ใครไม่อยากเป็นเพื่อนก็แย่แล้ว...
+ มุขกระจาย...ฮาตลอด....นี่ถ้าป้าเขี้ยวมาเป็นครู...รับรองเลยค่ะ...ได้ขวัญใจวัยโจ๋ค่ะ....
+ ขนาดแอมแปรืยังติดหนึบเลยค่ะ....
+ ใครโทร.มาหา...ถามทันที.." ป้าเขี้ยวโทร.หาแอมแปร์เหรอแม่...แม่คุยกับใคร...คุยกับป้าเขี้ยวไหม...แอมแปรืขอคุยด้วยค่ะ..."
+ ทำอย่างไรหนา...ให้สดใสซาบซ่าส์อย่างทั่นพี่บ้าง...เหอ ๆ
+ 
อ๊ะ...น้องเอ๊ะ...ผู้กินกับเอ้ยไม่ใช่...ผู้กำกับต่างหาก....
+ เมื่อวานก็ชสนแอมแปร์ไปเที่ยวนครวัดกับน้าเอ๊ะมาด้วย...
+ มาฟังกันค่ะ...ว่าเจ้าอิ่มแปร้ของน้าเอ๊ะว่าไงบ้าง...
" พี่ ๆ เขาหาอะไรกันง่ะแม่..หาปลาดุกดิกใช่ไหมแม่...แอมแปร์อยากไปหาบ้างจังเลย...."
" แม่...ทำไมพระถึงนั่งแบบนั้นละแม่...อ๋อ..พระรูปปั้นเหรอแม่..."
" แม่...แม่...เย้ ๆ แม่ดูสิ...มียักษ์สีแดงด้วย...เหมือนที่แอมแปร์เห็นที่วัดพระแก้งไงแม่...จริง ๆ เลยแม่"
+ อะไรที่น่าสนใจ..และเหมาะกับเด็กพี่อ๋อยก็พยายามชวนเจ้าอิ่มแปร้..ของเอ๊ะมาร่วมชมด้วยเสมอ...
+ ยิ่งช่วงนี้ปิดเทอม...ก็ได้นั่งดูด้วยกันมากหน่อยค่ะ...
+ อ๊ะ...หน้าโย่ง..หน้าตาดีเกิน..เลยข้ามไป..อิ อิ...
+ ภูมิใจในตัวเจ้าที่ซู้ดดดด...
+ นี่ไงเพราะเจ้าเป็นคนดีแบบนี้ไง...ใครก็เลยรัก....
+ คิดถึงเช่นกันค่ะ.....
+ คุณครูป้าคิมค่ะ....
+ เด็กน้อยคนนี้...แอมแปร์ชอบมากเหมือนกันค่ะ....
+ วันดีคืนดี...ก็จะถามถึงค่ะ...
" แม่..แม่..น้องคนที่กางร่ม...ที่เขาใส่รองเท้าบู๊ทนั้น...แม่พาแอมแปร์ไปหาหน่อย...ที่น้าปูเขานั้น..."
+ วันสองวันที่ผ่านมาก็ถามถึงค่ะ....
+ วันนี้ได้ความรู้จากครูพี่คิมเยอะมากค่ะ....
+ ขอบคุณค่ะ....
+ 
แอมแปร์..เห็นรูปนี้แล้วทายสิ...ใครเอ่ย....
+ " อ๋อ...ป้าคนดอกไม้สีม่วง...คนที่ไม่มีรากไงแม่...ป้าส่งอะไรมาให้แอมแปร์นะแม่"
+ " พ่อสัม...ลูกสีแดง...มาดูเร้ว...(พ่อสัมเฉย..กำลังดูลุ้นบัวผันค่ะ...)...แม่..พ่อไม่สนใจเลย..แอมแปร์เบื่อพ่อจริง ๆ เล้ย..."
+ " แม่กินได้ไหมง่ะ...แอมแปร์อยากกินง่ะแม่..."
+ อิ อิ...ของฝากจากพี่คนไม่มีราก...ทำให้แอมแปร์ได้เรียนรุ้..ได้หัดตั้งคำถามเสมอค่ะ...
+ ขอบคุณมากค่ะ...อย่างว่าเพื่อนกันย่อมรู้ใจกันใช่ไหมค่ะ.....
สวัสดีค่ะคุณอ๋อยและน้องแอมแปร์
มาทำความรู้จักเพื่อน ๆ ของน้องแอมแปร์ด้วยคนค่ะ...ขอให้คุณอ๋อยและน้องแอมแปร์มีความสุขมาก ๆ นะคะ
+ 
ขอบคุณค่ะพี่ครูวรางค์ภรณ์
+ พี่ครูระวังไว้นะค่ะ...รุ่นนี้แหละที่แอมแปร์ชอบเอามาร่วมก๊วนของเจ้าหล่อนค่ะ....
+ อิ อิ..อย่าหาว่าไม่เตือนกันนะท่านพี่...
+ ขอบคุณมากค่ะ....ขอให้พี่ครูมีความสุขกับทุก ๆ วันนะค่ะ...
สวัสดีคะ คุณพี่อ๋อย และน้องแอมแปร์
สบายดีนะคะ
เพื่อนเยอะแยะเลย...ชาว G2k น่ารักทุกคนเลย
สบายดีหรือเปล่า
มาทักทายคะ และมาชวนไปเที่ยวแม่ฮ่องสอน เจ้า
เอื้องแสงเดือน
+ 
คุณพี่หมอเจ๊....ขอบคุณมากค่ะ...
+ อิ อิ..นี่คือคำเตือน...พี่หมอเจ๊ระวังไว้นะค่ะ...วัยนี้แหละค่ะ...แอมแปร์ชอบชวนมาร่วมก๊วน....
+ ดูพี่โอ๋ พี่เขี้ยว พี่ดาว สิค่ะ...ไม่รอดสักราย..จอดเป็นเพื่อนแอมแปร์กันระนาว...
+ ขอบคุณมากๆ ค่ะ...
+ 
อะจึ๋ยยยยย...จึ๋ยยยยย
+ ฮ่า ๆ เป็นไงละป้าครูปู...หลานป้าซ่าส์และอาจหาญขนาดไหน..
+ อ่ะจ๊าก....
+ ฮ่า ๆ...
+ 
อ๊ะ..น้องเอื้องคนสวย...
+ สวยๆ แบบนี้แอมแปร์ก็ชอบค่ะ...
+ จะรีบไปเที่ยวแม่ฮ่องสอนค่ะ....
+ แว๊ปปปป...
ตามมาพบกัลยาณมิตร ที่หลากหลาย
เยี่ยมๆมาก สาระที่ดีๆ และทำให้คุ้นเคยกันมากขึ้น
ขอบคุณมาก
+ อ๊ะ...พี่ครูปู....
+ ต่อให้หน้าเป็นฉันใด...แต่เรารู้กันว่าใจพี่นะยิ่งกว่าสาวสองพันปีค่ะ..
+ " แม่..หมามันมันเหนื่อยเหรอแม่...มันแล๊บลิ้นด้วยง่ะ..."
+ ฮ่า ๆ ....
+ 
ฮ่า ๆ ว่าแล้วคุณลุงขจิตก็มาในบัดดล....
+ แอมแปร์....ลุงขจิตส่งอะไรมาให้...มาดูเร้ววววว.....
+ "แม่...แอมแปร์ดูภูตแม่น้ำโขงอยู่ค่ะ..เดี่ยวไป..."
+ " โอ้โห..ดอกอะไรง่ะแม่...สีส้ม...แต่แอมแปรืชอบดอกสีชมพูง่ะแม่..."
+ " แม่...ถามลุงขจิตให้หน่อยว่า...ลุงมีดอกไม้สีชมพูไหม...แอมแปร์ชอบ..."
+ " แม่...แล้วลูกวัวง่ะแม่...มันดตหรือยัง...มันกินผักเยอะๆ มันไม่เป้นมะเร็งแน่ ๆ เลยค่ะ.."....
+ ดีจังค่ะ...พี่ อ.ขจิต ได้กลับไปพักร่างกายบ้าง....ถึงแม้ใจเกินร้อย...แต่ร่างกายก้ควรพักบ้างค่ะท่านพี่....
+ คิดถึงค่ะ....
+ ฮ่า ๆ น้าโย่ง....
+ ทายผิด...อิ อิ...แอมแปร์นะเขาตอบแบบครูวิทย์...ไม่ใช่ตอบแบบครูดนตรี...
+ อิ อิ...ฮ่า ๆ ...เกี่ยวกันไหมนี่....
+ ไม่เห็นจะเกี่ยวกันเลย....
+ 
สวัสดีค่ะคุณพี่MSU-KM :panatung
+ ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ...
+ เดี๋ยวจะไปเยี่ยมค่ะ....
+ ขอบคุณมากค่ะ....
+ รักษาสุขภาพกายและใจด้วยนะค่ะ...
+ ฮ่า ๆ ท่านลุงขจิต...
+ แอมแปร์หล่อนเต้นตามค่ะ...
+ ช่วงนี้แอมแปร์เปลี่ยนพฤติกรรมไปมากค่ะ...ดูจะก๋ากั่น..กล้าแกร่ง..ทะลึ่ง ๆ ...
+ สงสัยกำลังเปลี่ยนวัยค่ะ....
+ 
ท่านพี่ไข่...แอมแปร์หลับหมดฤทธิ์หมดเดชไปแล้วค่ะ...
+ พรุ่งนี้จะให้ดูใหม่ค่ะ...แล้วจะตามไปบอกที่บล็อกนะค่ะ....
+ พี่แพรวคงไปเที่ยวสนุกน่าดู...
หนูแอมแปร์ น่ารักมากๆ เด็กผู้หญิงน่ารักกว่าเด็กผู้ชายโดยธรรมชาตินะคะ ฝากขนม ไอสครีมเยลลี่มาให้ค่ะ อร่อยนะคะ
โอ๊ย...อ่านสนุกลืมไปนอนเลยค่ะ ป้าโอ๋ดีใจจังที่ได้เป็นเพื่อนน้องแอมแปร์เนี่ย แม่อ๋อยถ่ายทอดได้เก่งจริงๆ สำเนาถูกต้องเป๊ะๆเลยค่ะ อาทิตย์นี้ป้าโอ๋ไม่ได้อยู่บุญที่แล็บ แต่กะว่าจะเอามือตบไปฝากไว้ตรงหน้าห้องเจาะเลือดนะคะ ถ้าแม่อ๋อยแวะมาได้ก็มารับไปได้เลย ไม่ต้องหิ้วอะไรมาฝากนะคะ เผื่อป้าโอ๋เข้าไปเอาไม่ได้
ป้าโอ๋อยากให้แอมแปร์ได้เห็น"มือตบ"จังเลยค่ะ ใส่ขนมด้วยนะ (เอาไปแบ่งเพื่อนๆกินจะได้ไม่ต้องกินเยอะ เดี๋ยวเป็นมะเร็งนะคะ ) เดี๋ยวเอารูปมาฝาก
เอารูปมาฝากค่ะ อ้อ...ป้าโอ๋อยู่บุญวันปิยะ กับวันเสาร์หน้าด้วยค่ะ แต่อาทิตย์นี้ขอพักบ้างทั้ง 2 วันเลย ทำงานมา 12 วันติดกันแล้ว เหนื่อยจังเลย อิ..อิ..
กลับอีกด้านได้แบบนี้ค่ะ
แวะมาเอาได้เลยนะคะ ที่หน้าห้องเจาะเลือด ป้าโอ๋จะใส่ถุงไปฝากไว้ให้
สวัสดีครับคุณแอมแปร์ ครูอ๋อย
สองแนว สองเวอร์ชั่น ระหว่างคนพลัดถิ่น กับครูอ๋อย
มันปรับอารมณืได้ไม่คงที่ อยากบอกครูอ๋อย อ่านวรรณกรรมมาก็พอควร
อยากบอกเพียงว่า เรื่องของหลานแอมแปร์ เหมือไปนั่งหน้าจอคอมพ์กับเธอด้วย
"ยามดึกดึก นั่งอ่าน เรื่องหลานเล่า
มาบอกกล่าว ความดี ที่ใสสด
คนแก่เฒ่า คราวป้าลุง มาฟังหมด
รายก่รสด ผ่านโกทูโน สื่อสัมพันธ์"
+ ลุงไข่...แอมแปร์มาแล้วค่ะ...
+ " หมูเหรอแม่...มันทำอะไรง่ะแม่...อ๋อ...สงสัยมันตีกระบอง"
+ ไม่ใช่...มันกำลังเชียร์ต่างหาก
+ " อ้าว..เหรอแม่...แต่แอมแปร์ว่ามันตีกระบองมากกว่า..แม่ดูดี ๆ สิ...แม่นิ..ไม่ได้เรื่องเลย"
+ เป็นไงค่ะคุณลุง...
+ ลุงขจิตค่ะ....
+ " แม่ ๆ ...สีชมพูจริง ๆ เลยแม่...ดอกอัญชันสีชมพูมีด้วยเหรอแม่...."
+ ฮ่า ๆ แอมแปร์คิดว่าดอกกล้วยไม้คือดอกอัญชัน...ดูเผิน ๆ ก็เหมือนนั่นแหละ...
+ ไม่ใช่...ดอกกล้วยไม้ต่างหาก..
+ " เหรอแม่...ดูใหม่ ๆ แต่เหมือนดอกอัญชัน..แต่ว่ามันเป้นสีชมพูไงแม่"...
+ อะจึ่ยยยยยยยจึ่ย...จึ่ยยย
+ 
สวัสดีค่ะป้าศศิ.....
+ " โอ้โห...ไอติมเหรอแม่...น่ากินอร่อยชะมัดเล้ย..."
+ เดี๋ยว ๆ "ชะมัด" นี่เป็นยังไง...(เพิ่งได้ยินเจ้าหล่อนพูดครั้งแรกค่ะ)
+ " อ๋อ...ก็แบบว่า อร่อย อร้อย อร่อยนะแม่..."
+ ว๊าววววววววว.......มาดูบทสนทนาต่อไปค่ะ....
+ " พ่อ...แบบนี้เขาเหมือนที่สเว่นเซ่นไงพ่อ...สีขาวนั้นไอติม...ส่วนสีแดง คือ สตรอเบอรี่...แบบนี้อร่อย...พ่อเคยกินไหม..."
+ เป็นไงค่ะ....
+ " แม่...แล้วใครส่งมาให้แอมแปร์ล่ะเนี่ยะ..."
+ ป้าศศิค่ะลูก....
+ " คนไหนละแม่...ป้าศศินั้น..."
+ เอาไว้วันหลังแม่จะพาไปเยี่ยมบล็อกป้าศศิค่ะ.....
+ ก็ดีแม่....
แวะมาดูความสดใสยามเช้า น้องแอมแปร์ น่ารักมาก krutoi ก็ยังชอบเด็กๆค่ะ
+ 
พี่โอ๋ค่ะ....ฮ่า ๆ ...เป็นไงค่ะเพื่อนแอมแปร์แต่ละท่าน....
+ แต่ว่า..นี่คือบันทึกที่ยาวมากค่ะ....
+ สงสัยท่าน สส ทั้งหลายแพ้เลี่ยมเด็กค่ะ....ก็เลยต้องกลายมาเป้นเพื่อนต่างวัยกับแอมแปร์ค่ะ....
+ วันหนึ่งถ้าแอมแปร์โตขึ้น...เขาจะได้รู้ว่า...ช่วงหนึ่งเขาเคยมีเวลาที่แสนวิเศษแบบนี้ด้วยค่ะ....
+ เพื่อนต่างวัยทั้งหลายที่กล่าวมา...เป็นแบบให้แอมแปร์ที่ประเสริฐมากค่ะ...แบบในเรื่องการแบ่งปัน การมีน้ำใจต่อผู้อื่นค่ะ....แอมแปร์ได้เรียนรู้จากของจริงเลยค่ะ....
+ ขอบคุณ G2K มากมายเลยค่ะ...ที่ทำให้เรื่องราวดี ๆ วิเศษเช่นนี้เกิดขึ้นจริง....
+ ทั้งนี้เพราะเราทุกคนใน G2K มี"จิตสาธารณะ"ร่วมกันค่ะ...
+ แบบที่พี่หมอเจ๊ว่า "จิตประภัสสรต่อกัน"
+ ขอบคุณค่ะ...
เอาอาหารกลางวันมาฝากครับ
+ ป้าโอ๋....เจ้าขา....
+ " แม่...โอ้โห...แจ๋วจริง ๆ เลยแม่...มันมีลูกบอลตรงกลางด้วยแม่....มีลูกแอด ๆ มันด้วยแม่..."
+ " พ่อเห็นไหม...แอมแปร์บอกแล้วว่าป้าโอ๋จะซื้อให้...พ่อเห็นหรือยังละนี่"
+ " แม่....แอมแปร์อยากคุยกับป้าโอ๋ง่ะแม่...แม่โทร.ให้แอมแปร์หน่อย..."
+ สงสัยโรศัพท์ป้าโอ๋หมดแบ๊ต..โทร.ไม่ติด...
+ " เหรอแม่...โทร.หาป้าดาวดีกว่าแม่...โทร.บอกป้าดาวว่าแอมแปร์ได้มือพันธมิตรอีกอันแล้ว...มันมีลูกแอด ๆ ด้วย"
+ ป้าดาวไม่รับสายค่ะลูก...เอ..วันนี้เพื่อนแอมแปร์ไปไหนหมดน๊า...ไม่มีใครว่างเลย...
+ " อ๋อ...ป้าดาวเขาคงมีประชุมมั้งแม่..."...
+ " งั้นโทร.ไปหาป้าเขี้ยวดีกว่า...แอมแปร์ก็คิดถึงป้าเขี้ยวเหมือนกัน..."
+ ป้าเขี้ยวก็ไม่รับสายค่ะลูก...
+ " ก็ป้าเขี้ยวคงจะไปบ้านใหม่น๊ะแม่...เดี๋ยวป้าเขี้ยวโทร.กลับหาแอมแปร์เอง..."
+ ฮ่า ๆ...หล่อนอยากอวดค่ะ...อยากอวดให้เพื่อนรักของหล่อนได้รับทราบ...
น้องอ๋อยค่ะ
อ้าว..น้องแอมแปร์โทรหาป้าดาวหรือคะ พอดีป้านั่งเล่นหน้าจอเนี่ยค่ะ มือถืออยู่บนห้องนอน...ไปดูบันทึกเรื่องใหม่กันค่ะ ที่นี่ค่ะบันทึกคั่นบันทึก(7): แทรกภาพในกล่องความเห็น
ป้าคิมมาบอกคิดถึง
และรัก..ห่วงใยนะคะ
ป้าคิมทำงานแล้ว ได้งานพอหอมปาก หอมคอค่ะ
มาพักผ่อน. สักพัก..ค่ะ
สวัสดีค่ะครูอ๋อยและสาวน้อยแอมแปร์
ช่างเจรจาจริงๆนะคะ ครูอ๋อย สาวน้อยของครูอ๋อย..สงสัยว่าหนูแอมแปร์โตขึ้นอยากจะเป็นอะไร..จะเป็นคุณครูเหมือนคุณแม่หรือเปล่าคะ
ฝากเจ้ากล้วยไข่และเก๊กโก้ตัวน้อย (เป็นตุ๊กแก-สัญลักษณ์ฮาวาย) มาให้สาวน้อยแอมแปร์ดูเล่น...
ครูอ๋อยคะ..พี่อุ๊ไม่อยากเป็นป้าค่ะ ...555 ฟังดูวัยวุฒิยังไงชอบกล มีภาษาทางใต้ที่เรียก โดยไม่ใช้คำว่าป้าไม๊คะ
มาบอกว่าจะส่งไปให้แน่นอนเล้ย..ย..ยเลย แต่ท้ายที่สุดก้ยังกองเต็มโต๊ะทำงานเหมือนเดิม แบบว่า..ก็อยากจะรวบรวมส่งไปให้แอมแปร์เยอะๆ ไง รอหน่อยนะ แอมแปร์ เออ..แต่ก็ไม่อยากจะบอกว่าเคยมีคนรอจนลืม ลืมทั้งคนจะส่งและคนรอรับ มารู้ตัวอีกทีก็ผ่านไปหลายปี แต่ของแอมแปร์ก็มีพี่ต่อคอยเตือนอยู่จ๊ะ อิอิ
ตัวนี้..เหมือนป้าดาวไหมล่ะ แอมแปร์
พี่ต้อม (ย้ำๆๆ)พี่ต้อมจะพยายามพับอะไรนอกจากเต่าไปให้แอมแปร์นะ อืม..ม..ม ไม่รู้ว่าจะรอดไหม?
แล้ว..มะแน๋วนี่ชื่อแมวเหรอ? อิอิ เออ..บอกได้เลยว่าถ้าได้คุยกับแอมแปร์ พี่ต้อมคงเงียบ..บ..บอย่างเดียว เออ..แบบว่าคุยไม่ทันง่ะ
มาอีกรอบแล้วก้า..
น้องแอมแปร์ทานก้าว..ยังกะ
ป้าคิมคิกถึงนะกะ
ไว้น้องแอมแปร์มากรุงเทพฯ น้าจะควงพี่ทีมรูปหล่อพาหนูไปกินไอติมนะ : )
แวะมาชวนน้องอ๋อยกับน้องแอมแปร์ไปเที่ยวลพบุรีค่ะ 
สร้าง Comment ง่ายๆ ด้วยตัวคุณเอง..คลิ๊กที่นี่
มาอ่านความเห็นต่างๆสนุกสนานมากๆเลยนะคะ วันนี้ป้าโอ๋ท่าทางจะเป็นหวัด ดีแล้วที่ไม่ได้เจอน้องแอมแปร์พรุ่งนี้ เดี๋ยวจะเอาหวัดไปฝาก แต่อย่าลืมแวะมาเอาของนะคะ ป้าโอ๋ฝากป้ารูญเอาไว้แล้ว อ้อ...ป้าโอ๋ไปร้านหนังสือกับพี่เหน่นมาด้วย ได้หนังสือ เมื่อหมอเป็นมะเร็ง มาแล้วค่ะ ก็เลยได้หนังสือสนุกๆมาฝากน้องแอมแปร์ด้วยนะคะ ไม่รู้พ่อสัมกับแม่อ๋อยจะลำบากหรือเปล่า เดี๋ยวแอมแปร์ต้องอยากเอาผักมาเล่นแบบนั้นบ้าง
อ้อ...พี่วั้น พี่เหน่น พี่ฟุงเห็นมือตบแล้วถามว่าแม่เอามาให้ใคร ฯลฯ พี่วั้นแอบแซวแม่อ๋อยว่า แล้วเดี๋ยวน้องๆแอมแปร์จะชื่อ โวลท์ กับ โอมห์ไหมคะนี่ อิ...อิ..
ดีจ้าน้องแอมแปร์กะแม่อ๋อย ไม่รู้ว่ามารายงานตัวทันรึป่าวเนี่ย
คิดถึงครับ
รพี
สวัสดีค่ะพี่อ๋อยและหลานน้อยแอมแปร์ที่คิดถึง
อ่านไปยิ้มไปเลยน่ารักชะมัดกับบันทึกนี้ และนางเอกของเรื่องก็คงจะน่ารักไม่แพ้กันใช่ไหม ถ้าอ่านไปได้ยินเสียงแอมแปร์ถามไปด้วยคงจะน่ารักน่ากอดมากกว่านี้ อิ..อิ..
พี่อ๋อยจ๋า ปิดเทอมแล้วคงได้พักผ่อนแล้วนะคะ เก็บแรงไว้สู้กับเด็กน้อยตอนเปิดเทอมเนอะ
ส่วนหนูกะว่าจะหายจาก G2K แบบเข้ากลีบเมฆสักพักใหญ่ๆ คุณครูให้การบ้านไว้เยอะค่ะกลัวทำส่งไม่ทัน (รวมถึงครูขจิตด้วย อิ..อิ..)
ฝากความคิดถึงไว้ล่วงหน้านะคะหอบใหญ่ๆค่ะ ฝากกอดน้องแอมแปร์ด้วยนะคะ(ท่าทางจะน่ากอดชะมัด ^___^ )
มีความสุขกับทุกวันนะคะ ด้วยรักค่ะ
สวัสดีค่ะ แอมแปร์แอนด์เดอะแก๊งค์
ขอบคุณใน ไมตรี มีเสมอ
ฉันและเธอ มิเคย จะพบหน้า
เพียงพูดคุย เจื้อยแจ๋ว แซวบางครา
แค่สัมผัส ลีลา พารู้ใจ
ภาระตัว แสนหนัก มิยักหย่อน
สู้ทุกตอน เพียงเพราะอยาก ทำหน้าที่
เป็นทั้งแม่ ของลูก ผูกชีวี
เป็นทั้งครู ที่แสนดี นี่แหล่ะเธอ
สวัสดีค่ะ พี่อ๋อย..และน้องแอมแปร์ ที่รัก
สวัสดีค่ะ
* เข้ามาดูเพื่อนของแอมแปร์
* ตัวแค่เนี้ย...เพื่อนแยะจัง....๕๕๕๕๕ แซวมา
* ขอบคุ๕หลายๆ ขนมอร่อยๆ ที่ส่งไปให้
* ป้าพรรณา หมำเรียบร้อยแล้ว
* คิดถึงนะจ๊ะ จุ๊บๆ
* อย่าลืมดูธิดาวานรเผื่อด้วยนะ
สวัสดีเจ้าค่ะ น้าอ๋อยจ๋า
แวะมาด้วยความคิดถึงเจ้าค่ะ รักษาสุขภาพด้วยนะเจ้าค่ะ จุ๊บๆๆ กอดๆๆ แต่ละคนน่ากอดทั้งนั้น อิอิ ...หนูจิ
น้องอ๋อยค่ะ
ไปดูพี่ฝนเป็นดาราทุ่งแสงตะวันค่ะ ที่นี่...(มีคุณตาอยู่ในนั้นด้วยนะ)
สวัสดีเจ้าค่ะ
วันนี้น้องจิแวะมาเยี่ยมด้วยความคิดถึงเจ้าค่ะ และจะบอกว่า วันนี้อย่าลืมดูลุงเอกออกทีวีช่อง 11 รายการถามจริง ตอบตรง เวลา 20.30 น.นะค่ะ ใกล้จะมาแล้วด้วยค่ะ อิอิ ห้ามพลาดเด้อจ้า คิดถึงๆๆ..หนูจิ
สวัสดีครับพี่อ๋อย
สวัสดีครับท่านอาจารย์ ประจักษ์
มาขอความช่วยเหลือครับ พอดีมีน้องคนหนึ่งมาคอมเม้นท์ว่า
อยากทราบเรื่องเกี่ยวกับ จิตวิทยาการสอนให้เรียนรู้อย่างมีความสุข การฝึกอบรม การจัดกิจกรรมนอกระบบโรงเรียน หนูอยากได้ตัว ทบ.เพื่อประกอบการทำโครงงานส่งอาจารย์ ระหว่างนี้หนูก็หาข้อมูลไปด้วย แค่แนะนำชื่อ หนังสือ เวป แล้วจะไปหาความรู้ต่อเองค่ะ
ก็เลยมาคิดหนักเพราะกวิน ไม่ได้เรียนมาทางด้านสายการศึกษากลัวให้ข้อมูลที่ผิดๆ กะน้องเขาพี่อ๋อยพอจะมีข้อมูลแนะนำน้องเธอมั้ยครับ รบกวนด้วยนะครับ
ที่ลิงค์นี้ครับ http://gotoknow.org/blog/2etc/218170 ปล. เดี๋ยวกวิน ก็จะไปขอความช่วยเหลือจากท่านอาจารย์ท่านอื่นๆ ด้วย ครับ
สวัสดีค่ะ ครูอ๋อย สาวแกร่งแห่งแดนใต้
แหม..หลานแอมแปร์นี่เพื่อนเยอะจริง ๆ เลยนะเนี่ย..
ขอบคุณค่ะที่แวะไปเยี่ยมเยียนส่งข่าวที่บันทึกพี่ใบไม้..
ดีจังค่ะ ที่รอยยิ้มของน้องเฟิร์สทำให้ครูอ๋อยรู้สึกมีกำลังใจมากขึ้น
พี่ใบไม้เข้าใจความรู้สึกของครูอ๋อยอย่างยิ่งค่ะ กับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นกับลุงพร หากมีโอกาสได้ไปเยี่ยมลุงพร ฝากกำลังใจส่งให้ลุงพรด้วยนะคะ ขอให้ลุงพรหายเร็ว ๆ ค่ะ
พี่ใบไม้ขอยกคำเทศน์ของท่านมิตซูโอะ คเวสโก จากหนังสือชื่อ "โชคดี" มาช่วยยกจิตที่ตกของครูอ๋อยขึ้นนะคะ
"ให้เรามีสติ ปรับปรุงลมหายใจยาว ๆ
หายใจเข้าลึก ๆ หายใจออกยาว ๆ
ให้เกิดความรู้สึกตัว รักษาใจเป็นกลาง ๆ
ทำใจสงบ และทำใจปล่อยวางว่า
"แล้วสิ่งนั้นจะผ่านพ้นไป"
เมื่อมีทุกข์ ทุกข์นั้นไม่ใช่สิ่งจีรังยั่งยืน
ไม่มีประโยชน์อะไรที่เราจะนำความทุกข์มาเป็นกังวล
เมื่อมีสุข สุขนั้นก็ไม่จีรังยั่งยืนเช่นกัน
เราไม่ควรยึดมั่นถือมั่น
ทุกสิ่งล้วนไม่เที่ยง เป็นอนิจจัง"
ขอให้จิตที่ตกถูกยกขึ้นได้อย่างรวดเร็วนะคะ ..^__^..
ตามคุณใบไม้มาเยี่ยมค่ะ
ดูภาพนี้แล้วเผื่อจะ...ยกจิตขึ้นบ้างนะคะ...
เรายังโชคดีกว่าคนอีกมากเลยค่ะ...
+ 
สวัสดีค่ะบังหีม...
+ อิ อิ..ห่างหายการตอบจ๊ะจ๋าไปหลายวัน...แบบว่างานเข้าค่ะ...
+ ขอบคุณมากค่ะที่เข้ามาเยี่ยมเยียนเพื่อน ๆ แอมแปร์ค่ะ...
+ ช่วงนี้งดเล่นบล็อกแบบมาก ๆ นะค่ะ...แอมแปร์ขอร้อง...เย้นวันหนึ่งเมื่อพ่อสัมกลับมาจากทำงาน...
+ " พ่อ..วันนี้แม่อูยเล่นบล็อกนานมาก...กลายเป็นแม่บล็อกไปแล้วค่ะ..."
+ พ่อสัมหัวเราะก๊าก ๆ...แม่เลยต้องสำนึกค่ะ....
+ คิดถึงบังเสมอค่ะ
+ หวัดีค่ะป้าปู(เพื่อนแอมแปร์)...
+ " แม่...ดูสิแม่...หมามันทำอะไรง่ะแม่.."
+ " ป้าปูเขาว่าอะไรงะแม่...ชอบกินไข่ดาวเหมือนแอมแปร์เลย...จริง ๆ เลยแม่( จริง ๆ อะไรละนี่)..อ๋อ...เจ้าด้อกตี้กำลังเช็ดโต๊ะ..."
+ " เจ้าด็อกตี้...มาเล่นกับแอมแปร์ไหม..เนี่ยะ..แอมแปร์ไม่มีเพื่อนเล่นเลย..."
+ " เจ้าด็อกตี้...คาบอะไรเหรอจ๊ะ..."
+ เป็นไงละค่ะ(เพื่อน ) ป้าปู....หล่อนตั้งชื่อเจ้าหมาว่า..."ด็อกตี้" ค่ะ....
สวัสดีค่ะ พี่อ๋อย และน้องแอมแปร์ ~natadee ทั้งครอบครัวค่ะ ... พอลล่าพลาดบันทึกนี้ไปเลยค่ะ เพิ่งจะได้อ่านค่ะ น่ารักมากๆเลยนะคะ มิตรภาพที่แสนดีที่ GTK แห่งนี้... ขอบอกๆๆๆ ว่า พอลล่าจะไปปัตตานี ปลายๆ พย. นี้ค่ะ พี่ จะเซอร์ไพรส์ๆๆๆๆๆๆ อิอิ
+ 
คุณครูป้าต้อยติ่งค่ะ....
+ แบบนี้หมายฟามว่าไงค่ะ.." krutoi ก็ยังชอบเด็กๆค่ะ"
+ อิ อิ..ก็ยัง....แซวค่ะ....
+ แอบย่องไปดูกิจกรรมลูกเสือมาแล้วค่ะ...ใส่รูปได้เก่งแล้วค่ะ...
+ หวัดดีค่ะท่านคุณตาประจักษ์...
+ เห็นภาพก็น้ำลายไหลค่ะ...วันจะบุกไปกินให้ถึงถิ่นที่ค่ะ...คุณตาอย่าลืมนะค่ะ...กินให้หลาย ๆ เลย...แบบว่าฟรีใช่ไหมคุณตา...
+ " แม่...แบบนี้เขาเรียกว่าถั่วงอก...แอมแปร์ชอบกิน...แอมแปร์กินหมดเลย..."
+ ขอบคุณค่ะ....
+ ท่านพี่ดาว & ป้า(เพื่อน)ดาวของแอมแปร์....
+ ก็พวกเราไปมาก่อนที่ท่านพี่ & ท่านป้า มาชวนอีกค่ะ...
+ อย่างว่าแฟนพันธุ์แท้...พลาดได้ไงค่ะท่านป้า....
+ ท่านป้าของพวกเราก็เป็นแบบนี้แหละ..สวยรวยใจดี....
+ หวัดดีค่ะท่านป้าคิม....
+ ไปเยี่ยมท่านป้ามาทุกบันทึกค่ะ....
+ ตอนนี้ "กุหลาบขาว" งามมากค่ะ...
+ งามด้วยใจของใคร ๆ ที่บรรจงมอบผ่านอักษรกลอนร้อยใจ....
+ คิด ๆ ท่านพี่ครูคิมนี่...เก่งมากค่ะ...ทำงานไป..เล่นบล็อกไป...ไม่ธรรมดาค่ะ...
+ คิดถึงมากมายค่ะ...
แวะมาเยี่ยมคร้าบ อิอิ
+ 
พี่อุ๊ค่ะ....
+ " แม่อ๋อย..หมาก้น่ารักดีค่ะ...แต่ตัวสีเขียว คือ อะไรง่ะแม่.."
+ ตุ๊กแกค่ะ....
+ " เหรอแม่...แอมแปร์ไม่เคยเห็น...แม่อ๋อยแล้วมันมีสีอื่นไหมแม่.."
+ " พ่อ ๆ ...ตุ๊กแกมีสีอื่นอีกไหมง่ะ.."
+ มี ค่ะ...ตุ๊กแก..ที่บ้านเราตัวสีเทาจุด ๆ นั่นสีแดง....
+ " เหรอพ่อ...พ่อมาดูตุ๊กแกในนี้สิ..ตัวมันสีเขียว..จุด ๆ สีแดงเหมือนกัน..."
+ ขอบคุณมากค่ะพี่อุ๊....
มาชม คุณแอมแปร์
มีเพื่อนเยอะจังเลยนะ
ล้วนแต่คิดดี ทำดี สร้างสรรค์สิ่งดีมีประโยชน์เลยละนี่ อิ อิ อิ
สวัสดีจ้า น้องอ๋อยและเพื่อนแอมแปร์ อิอิ
ตื่นมาฟังเพลงกันเร๊ว! 1 ^-^
สวัสดีค่ะ
ป้าคิมมาเยี่ยมนะคะ
เช้านี้..วันนี้มีกิจกรรมอะไรกันบ้างคะ
ป้าคิมต้องทำงานหัวยุ่งทั้งวันค่ะ
งานบ้าน งานนักเรียน งานเลี้ยงเด็กรุ่น ๆ แอมแปร์อีก 3-4 คน
ป้าคิมคิดถึงนะคะและเป็นห่วงด้วยค่ะ
น้องแอมแปร์คะ พี่(ป้า) มาชวนเล่นตุ๊กตาค่ะ เนี่ยช่วงนี้ฝนตกอยู่บ่อยๆ เลยพกร่มมาด้วย ไม่ต้องกลัวเป็นหวัดนะคะ
มาเยี่ยมหลาน ค่ะ หอมแก้มให้ หนึ่งฟอดด้วยนะคะ
+ ครูป้าคิมเจ้าขา...ขอบคุณมากค่ะ
+ ตามไปดูมาแล้วค่ะ....
+ คิดถึงเช่นกันค่ะ...ช่วงนี้ชอบไปเที่ยวบ้านคนอื่นค่ะ...เลยยไม่ได้มาจีจ่าตอบมิตรรักแควน ๆ เลยค่ะ....
+ พอจะตอบอ้าว...มีเรื่องอื่น ๆ ให้ทำซะแล้วค่ะ...
+ 
อ้าว..พี่อ๋อยมึนค่ะน้องต้อม...
+ แอมแปร์รอได้ค่ะพี่ต้อม...รอทุกวันเลยค่ะ..อิ อิ...
+ มีการทวงถามเป็นระยะค่ะ...ขำดี...
+ สำหรับเจ้าไก่น้อย...ยินดีให้ป้าดาวค่ะ...แหม...ใครจะใจดำลง..ก็ท่านป้าขอทั้งที...ยินดีเสมอค่ะ...
+ คิดถึงค่ะ...จำศีลหาแรงบันดาลใจไปถึงไหนแล้วเอ่ย....
+ 
ว้าว..น้องซูซานเจ้าขา....
+ โอเคเลยค่ะ...ทั้งนี้เพราะไอติม คือ ของโปรดค่ะ....
+ บอกน้อมทีมระวังให้ดีนา...ถ้าตัวขาว ๆ แอมแปร์จะแอบหอมแก้มค่ะ...
+ อิ อิ....
+ ที่ 69.และ ที่70. ตามไปอ่านมาแล้วทั้งสองค่ะ...
+ แต่ขำ ๆ ครูพี่คิมมากค่ะ..ก๊าก ๆ บัวเจ็ดสี...ถ้าไม่อย่างนี้ก็ไม่รู้นะสิท่านพี่เขี้ยว...
+ แต่ไม่เป็นไร..ได้กระจับมาตั้ง 2.8 ก.ก. อิ อิ....
+ ขอบคุณค่ะที่แนะนำสิ่งดี ๆ ค่ะ...
+ หวัดดีค่ะคุณครู วรางค์ภรณ์
+ สงสัยจะไม่ได้ไปค่ะ...เพราะอยู่ไกลเหมือนกัน...
+ แต่รอดู รอชม ภาพจากบันทึกพี่ครูนะค่ะ....
+ วันนี้ไปยิ้มละไม ใส ใส กับพี่น้องเมืองลาวมาแล้วค่ะ....
+ คิดถึงค่ะ...
+ ป้าโอ๋ค่ะ...ขอบพระคุรอย่างสูงค่ะ...
+ เมื่อวานกลับมาตานี...ไปร้านค้ากันค่ะ...แอมแปร์เจอหัวไชเท้าและ ข้าวโพดอ่อน และบวบเลี่ยม...ดีใจใหญ่เลยค่ะ..เย้ ๆ เหมือนในหนังสือที่ป้าโอ๋ให้แอมแปร์เลยแม่...อันนี้เขาเรียกว่า หัวไชเท้า...อันนี้เขาเรียกว่า ข้าวโพดอ่อน อันนี้เขาเรียกว่า บวบ...บวบอะไรแม่...อ๋อ..บวบเหลี่ยม....
+ แม่ค้า และ พ่อค้า หัวเราะขำ ๆ กันใหญ่เลยค่ะ...
+ 
ขอบคุณค่ะ...ท่านรพี...
+ คิดถึงมากมายค่ะ...เห็นแล้วว่าท่านเขียนบันทึกใหม่ค่ะ...
+ จะเข้าไปเยี่ยมและดื่มด่ำกับบทกวีเร็ว ๆ นี้ค่ะ....
+ ไม่มีคำว่าสายสำหรับทุกท่านค่ะ...ภูมิใจและดีใจที่สุดมากกว่าค่ะ...
+ คิดถึงเสมอค่ะ....
+ 
+ ขอบคุณมากค่ะท่านสิทธิรักษ์....
+ คิดถึงมากมายค่ะ...ตอนนี้แอมแปร์ซนกว่าเดิมค่ะ...และถามมากค่ะ...รู้จักต่อรอง มีเหตุผลในการคัดค้าน...มีการแสดงบทบาทที่ให้ผู้อื่นคล้อยตามด้วยค่ะ....
+ ฝากท่านสิทธิรักษ์รักษาสุขภาพกายและใจด้วยนะค่ะ....
+ ด้วยความคิดถึงมากมายค่ะ...
+ ท่านพี่เขี้ยว....เจ้าขา..
+ ว้าว...คุณยายนั่งรถซิ่ง....แอมแปร์ชอบ...อยากนั่งรถแบบนี้บ้างค่ะ....
+ โอ้โห...ไม้ดอก...ออกช่อชูดอกกันไสวเลยค่ะ....
+ ชอบภาพที่คุณยายและที่มีหมาน้อยหน้ารถนะค่ะ....ชอบยิ้ม นะค่ะ....ดูแล้วดูอีกค่ะ...
+ ขอบคุณป้าเขี้ยวมากค่ะ...มีความสุขที่สุดเลยค่ะ...ที่ได้เห็นและรู้จักคุณยายค่ะ....
+ ขอให้คุณยายสุขภาพพลานามัยสมบูรณ์แข็งแรงอยู่เป็นร่มโพธิ์ให้ลูกหลานตลอดยาวนานค่ะ....
+ 
อ๊ะ...น้องตุ๊กแก....
+ คิดถึงมากมายเช่นกันค่ะ...มีภารกิจหรือจ๊ะ....สู้ๆค่ะ
+ พี่กอดเผื่อให้ทุกคืนอยู่แล้วค่ะ...
+ ขอบใจนะจ๊ะแม่สาวน้อยร้อยชั่ง...
+ ไม่ได้แล้วละ...ต้องแว๊บบบบ..ไปส่งกำลังใจให้น้องตุ๊กแกก่อนค่ะ....
+ แว๊บ ๆ แว๊บบบบบบ
+ ท่านพี่เขี้ยว....
+ อิ อิ...ไปมาแล้วค่ะ...ถ้าไฟฟ้าลัดวงจร...ท่านจะทำอย่างไร....
+ อิ อิ...มาแค่นี้เอง...รอตอนต่อไปค่ะ...
+ ขอบคุณค่ะ...คิดถึงด้วยค่ะ...
+ ขอบคุณค่ะพี่ครูปู....
+ ขอบคุรสำหรับบทกลอนที่มากมายด้วยกำลังใจค่ะ....
+ คิดถึงพี่ครูปูเหมือนกันค่ะ....
+ 
อ๊ะ...หนูก้อย....
+ สาวน้อยน่ารัก....พี่อ๋อยไป H.B.D ที่บ้านหนูจิมาแล้วนะจ๊ะ...
+ เอาอีกรอบดีกว่า....
+ 
ฮ่า ๆ ท่านพี่ครูพรรณา....
+ แต่อ๋อยว่าที่อร่อยเหาะ...ก็ตอนคุยกับท่านพี่ครูมากกว่าค่ะ...
+ วันนี้เปิดเทอมแล้ว...ระวังสุขภาพกายด้วยนะค่ะ....
+ ว่าแล้วความบันเทิงก็เริ่มบรรเลงแล้งใช่ไหมค่ะ...บรรดาวานรก็เริ่มทยอยมา ร.ร.ให้พี่ครูได้ขัด ได้ขำ....
+ ขอให้สนุกกับวันแรกของการเปิดเทอมในค่ะ...
+ คิดถึงค่ะ.....
+ 
อ๊ะ...หนูจิ....
+ วันนี้ไปถอนฟันมา...เป็นอย่างไรบ้างละนี่....
+ สงสารธิดาวานร....คงต้องลดระดับความซนนิดหนึ่งในวันสองวันนี้...เพราะว่า...เพิ่งไปถอนฟันมา....
+ คิดถึงจ้า...ค่อย ๆ กินข้าวนะจ๊ะ...กินอะไรที่มันอ่อนๆ ไปก่อน...
+ เป็นห่วงเจ้าค่ะ...
+ 
อะจึ๋ยยยยย...อ้ายปรีดา...
+ รูปอะไรละค่ะนี่....แถมเปลี่ยนภาพคู่อันแสนหวานซะแล้วด้วย....
+ อ้าย...ภาพอะไรเหรอค่ะ...ชวนกันมาดูทั้งครอบครัวเลยค่ะ....
+ แต่สรุปไม่ได้ว่าภาพอะไร....สงสัยต้องบุกไปเยี่ยมที่บ้านซะแล้ว....
+ คิดถึงมากมายค่ะ....
+ ท่านพี่เขี้ยว...ขอบคุณมากค่ะ..
+ สำหรับกำลังใจในช่วงที่จิตตก...
+ อุตสาห์มาชวนไปเที่ยว...ไปฟังเพลง...
+ ขอบคุณมากมายค่ะ....
+ น้องจิ...บอกแบบไม่อายเลยว่า...
+ น้าอ๋อยและน้าสัม...นั่งรอหน้าทีวี...ที่ช่อง 9 ค่ะ...รอนาน...เอ...ทำไมไม่มาซะที่...อ้าวช่อง 11 หรอก..จำผิดค่ะ...
+ น้าสัมเลยบ่นนิดหน่อย...แบบพอชุ่มคอค่ะ...
+ อิ อิ....
+ อิ อิ..ท่านป้าดาว...
+ แม่อ๋อยมึนค่ะ...กลับมาใหม่...
+ จะรอดูสาวน้อยทั้งสาม...พร้อมคุณตา...แห่งทุ่งแสงตะวันค่ะ....
+ ขอบคุณมากมายที่มาทำให้จิตตกดีขึ้นค่ะ....
+ อิ อิ...แล้วจะรอพบกับสามสาวแห่งทุ่งแสงตะวันนะค่ะ....
+ 
กวินจ๊ะ...
+ พี่ไปส่งข้อมูลให้แล้วนะค่ะ...ตามทางที่บอกมาค่ะ....
+ คงพอจะช่วยน้องเขาได้บ้างค่ะ....
+ ยินดีอย่างยิ่งค่ะ....
+ 
ท่านพี่ใบไม้....
+ ขอบคุณมากค่ะ...ลุงพรยังไม่กลับจาก รพ.เลยค่ะ....ส่วนสถานที่ออกกำลังกายก็มีทหารมาคอยดูแลความปลอดภัยให้ค่ะ...แต่มีคนไปออกกำลังกายน้อยมากค่ะ...ไม่เหมือนเช่นเดิมแล้วค่ะ...ลูกเล็กเด็กแดงก็ไม่ได้ออกมาแล้วค่ะ....แต่ก็อย่างที่ท่านพี่ใบไม้ว่านั่นแหละ...
พี่ใบไม้ขอยกคำเทศน์ของท่านมิตซูโอะ คเวสโก จากหนังสือชื่อ "โชคดี" มาช่วยยกจิตที่ตกของครูอ๋อยขึ้นนะคะ
"ให้เรามีสติ ปรับปรุงลมหายใจยาว ๆ
หายใจเข้าลึก ๆ หายใจออกยาว ๆ
ให้เกิดความรู้สึกตัว รักษาใจเป็นกลาง ๆ
ทำใจสงบ และทำใจปล่อยวางว่า
"แล้วสิ่งนั้นจะผ่านพ้นไป"
เมื่อมีทุกข์ ทุกข์นั้นไม่ใช่สิ่งจีรังยั่งยืน
ไม่มีประโยชน์อะไรที่เราจะนำความทุกข์มาเป็นกังวล
เมื่อมีสุข สุขนั้นก็ไม่จีรังยั่งยืนเช่นกัน
เราไม่ควรยึดมั่นถือมั่น
ทุกสิ่งล้วนไม่เที่ยง เป็นอนิจจัง"
+ ขอบคุณมากมายค่ะ...
+ พี่โก๊ะค่ะ...แบบว่ายังไงละ...
+ คือ..มันดูโหดร้ายไปหน่อยนะค่ะ...ผู้คนมากมายยังทำกันได้...ที่สำคัญลูกเล็กเด็กแดงอีกละค่ะ...ด้วยเหตุนี้เลย..ตั้งสติ...ทำใจไม่ทัน...อิ อิ...จิตเลยตกค่ะ....
+ แต่ตอนนี้หายแล้วค่ะ...ปกติดีแล้วค่ะ...ทั้งนี้เพราะต้องไปแบ่งเบาความรู้สึกเพื่อนพ้อง รพ.หนองจิกค่ะ..ที่ต้องไปรับผู้บาดเจ็บขณะที่โจรและทหาร ตำรวจกำลังปะทะกันที่บ้านปะกาลือสง ค่ะ...ช่วย ๆ กันค่ะ...กำลังใจสำคัญที่สุดค่ะ...
+ ขอบคุณมากมายค่ะ...
+ อิ อิ..แสดงความคิดเห็นเช่นนี้แล้วเรายังรักกันเหมือนเดิมไหมค่ะ...ทั้งนี้ตัวเองไม่ใช่เหลืองและแดงค่ะ...ทั้งนี้เพราะในสามจังหวัดแดนใต้..ทั้งเหลืองและแดง คือ พื้นที่อันตรายพอกัน..
+ ฮ่า ๆ ก๊าก ๆ ....ด้วยความคิดถึงค่ะ...
เมื่อ ส. 31 พฤษภาคม 2551 @ 20:16
679152 [ลบ]
+ แอมแปร์มาเที่ยวกับน้อง พูห์ เชอร์ เชอร์ แล้วค่ะ
+ "แม่ทำไมน้องเขากางร่มงะแม่ น้องเขากางรมไปไหนงะแม่"
+ "อ๋อ...ฝนตกเหรอแม่ น้องเขากางร่มไปโรงเรียนเหรอแม่..."
+ "ทำไม ร.ร เขาเป็นแบบนี้งะแม่"
+ "อ๋อ ร.ร. เขาอยู่บนภูเขาเหรอแม่"
+ ภาพดูมีชีวิตชีวามากค่ะ
+ อีกมุมหนึ่งของชีวิต
+ เป็นกำลังใจให้ค่ะน้องปู
+ " เธอผู้เสียสละ "
+ บุญรักษาค่ะ