วรรคทองในวรรณคดี


เมืองใดไม่มีกวีแก้ว เมืองนั้นไม่แคล้วคนหยาม

               

 

               

          วรรคทองในวรรณคดี

                วันนี้เก็บ"วรรคทอง" ในวรรณคดีที่อ่านจากหนังสือเล่มต่าง ๆ มาฝากกันค่ะ

                        *** เกิดมาต้องร่าเริงเข้าไว้              จะบูดบึ้งทำไมไม่สดชื่น

                 หัวเราะเป็นเล่นหรือจริงยิ่งครึกครื้น             อายุยืนหมื่นปีดีไหมล่ะ?

                 เวทีโลกโชคเราเข้ามาเล่น                         ต้องรำเต้นเต้นรำตามจังหวะ

                 ควรถี่ห่างอย่างไรไว้ระยะ                          จะเป็นพระหรือนางอย่างเดียวกัน

                 ในโลกนี้มีทั้งสุขสนุก                                 ค้นไม่พบต้องทุกข์เป็นแม่นมั่น

                 ทิ้งอบอุ่นวุ่นหาแต่หนาวนั้น                         โทษใครนั่นขอได้โปรดโทษตนเอง

                 คนหน้าเศร้าคือเขาดื่มยาพิษ                       ทอนอายุเป็นนิจไม่เหมาะเหมง

                 คนสำราญเบิกบานใจครื้นเครง                    เขาปลั่งเปล่งลิ้มรส "อมฤต"

                                                                                             "ครูเทพ"

                                                                                    (โคลงกลอนของครูเทพ)

                           ***จะหักอื่นขืนหักก็จักได้                  หักอาลัยนี้ไม่หลุดสุดจะหัก

                  สารพัดตัดขาดประหลาดนัก                          แต่ตัดรักนี้ไม่ขาดประหลาดใจ

                                                                                            "สุนทรภู่"

                                                                                         (นิราศอิเหนา)

                    ***ถึงมีเพื่อนเหมือนพี่ไม่มีเพื่อน           เพราะไม่เหมือนนุชนาฏที่มาดหมาย

             มีเพื่อนเล่นก็ไม่เหมือนกับเพื่อนตาย               มีเพื่อนชายก็ไม่เหมือนกับเพื่อนชม

             ถึงจะมีวิมานสถานทิพย์                               ให้ลอยลิบเลิศมนุษย์สุดประถม

             ถ้าไม่มีคู่เคียงเรียงภิรมย์                              จะเกรียมตรมตรึกหาเป็นอาจิณ

                                                                                             "นายมี"

                                                                                     (นิราศพระแท่นดงรัง) 

                         ***แมลงภู่เป็นคู่ของบุปผา                    บูราณว่าเห็นจริงทุกสิ่งสม

                    หญิงกับชายก็เป็นคู่ชูอารมณ์                        ชั่วปฐมกัปป์กัลป์พุทธันดร

                    ใครมีคู่พลัดคู่ไม่มีสุข                                  มักเกิดทุกข์ใหญ่ยิ่งกว่าสิงขร

                    เหมือนตัวเรียมร่ำรักหนักอุทร                         ด้วยจากจรมิได้อยู่เป็นคู่เชย

                                                                                             "นายมี"

                                                                                     (นิราศพระแท่นดงรัง)

                ***เขาย่อมเปรียบเทียบความว่ายามรัก       แต่น้ำผักต้มขมชมว่าหวาน

              ครั้นจืดจางห่างเหินไปเนิ่นนาน                       แต่น้ำตาลก็ว่าเปรี้ยวไม่เหลียวแลฯ

                                                                                             "สุนทรภู่"

                                                                                          (พระอภัยมณี)

                  ***ถึงบางเดื่อโอ้มะเดื่อเหลือประหลาด      บังเกิดชาติแมลงหวี่มีในไส้

              เหมือนคนพาลหวานนอกย่อมขมใน                อุปไมยเหมือนมะเดื่อเหลือระอา

                                                                                              "สุนทรภู่"

                                                                                         (นิราศภูเขาทอง)

                  ***คำโบราณท่านว่าเหล็กแข็งกระด้าง        เอาเงินง้างอ่อนตามความประสงค์ฯ

                                                                                               "สุนทรภู่"

                                                                                       (เพลงยาวถวายโอวาท)

                  ***บาทหลวงว่าวิสัยในมนุษย์                   ฟันจะหลุดแล้วก็ห้ามปรามไม่ไหว

               ห้ามเกศาว่าอย่าหงอกยังนอกใจ                    มันขืนหงอกออกจนได้มันไม่ฟัง

                                                                                                "สุนทรภู่"

                                                                                             (พระอภัยมณี)

                  ***เจ้าของตาลรักหวานขึ้นปีนต้น             ระวังตนตีนมือระมัดมั่น

              เหมือนคบคนคำหวานรำคาญครัน                  ถ้าพลั้งพลันเจ็บอกเหมือนตกตาล

                                                                                              "สุนทรภู่"

                                                                                            (นิราศพระบาท)

                          ***ไม่เมาเหล้าแล้วแต่เรายังเมารัก             สุดจะหักห้ามจิตคิดไฉน

                      ถึงเมาเหล้าเช้าสายก็หายไป                           แต่เมาใจนี้ประจำทุกค่ำคืน

                                                                                                "สุนทรภู่"

                                                                                           (นิราศภูเขาทอง)

                           ***อันเมารักมักหลงพะวงรัก                     ใครจะชักฉุดไว้ก็ไม่ไหว

                     กำลังมืดเมามัวไม่กลัวใคร                               คงจะไปหารักที่พักพิง

                                                                                                 "นายมี"

                                                                                         (นิราศพระแท่นดงรัง)

                         " วรรคทอง"ในวรรณคดี  ยังมีอีกมาก  วันหลังจะสรรหามาฝากใหม่นะคะ....

                

       

                    .

       

                                                                                                       

หมายเลขบันทึก: 170938เขียนเมื่อ 14 มีนาคม 2008 22:47 น. ()แก้ไขเมื่อ 24 มิถุนายน 2012 03:18 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (6)

สวัสดีครับ อ.แก้วตา

  แวะมาอ่านวรรคทองในวรรณคดีครับ  อ่านแล้วก็ให้ข้อคิดดีๆ ในชีวิตนะครับ  ขอบคุณครับ  วันหลังจะมาเยี่ยมใหม่ครับ

    สวัสดีค่ะ ครูสังเวียร

  • ขอโทษด้วยนะคะ ที่เข้ามาตอบช้า ครูกำลังเดินสายช่วงปิดเทอม   เลยไม่ได้เปิดดูบันทึกเก่าๆ เลยค่ะ
  • ขอบคุณค่ะที่แวะเข้ามาเยี่ยมและอ่านข้อคิดดีๆ จากวรรคทองในวรรณคดี

สวัสดีค่ะ เห็นวรรคทองในวรรณคดีเพราะๆเยอะแยะเลย แม่ฮ่องสอนเราก็มีครูเก่งๆหลายท่านนะคะ ภูมิใจแทนนักเรียนโรงเรียนนี้ค่ะ

แวะมาอ่านกลอน ค่ะ

ครูเอไม่เป็นเอาเลยค่ะ 

เป็นแต่ใส่กลอนประตูค่ะ อิอิ

อยากได้วรรคทองที่เป็นร้อยแก้วร้อยกรองด้วยค่ะ

ถ้าหาให้ได้จะดีมาก จะขอบคุณมากค่ะ

ขอบคุณค่ะ สำหรับข้อมูลดีๆแบบนี้

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท