สวัสดีพี่บาว

• น่าชมจังลาบสาบเรา
• วันที่ 26 - 28 นี้ผมไปจัดนิทรรศการที่ลำปำ พี่บาวไปหรือเปล่าครับ

เจริญพร โยมวอญ่า

เมื่อวันอาทิตย์ที่ผ่านมานี้อาตมาไปเยี่ยมเพื่อนสหธรรมิก

ที่เขาหลักโค(สำนักสงฆ์) สถานที่น่าอยู่มากเลยบัง

เจริญพร

สวัสดีค่ะ พี่บัง

มีภาพกิจกรรมดีๆ มาให้ชมเสมอๆ นะค่ะ ขยันจริงๆ เลยค่ะ ..แต่ไม่ทราบหายตาลายจากการไปอ่านบล็อกหนู หรือยังพี่บัง อิอิ 

รักษาสุขภาพค่ะ

หนุ่ย

สวัสดีครับน้องบาวgis ผมเป็นคณะทำงานของเครือข่าย เราประชุมกันหลายครั้ง ตั้งใจจะจัดที่ปากพะยูน งานรวมพล แต่หลายคนต้องการไปจัดที่ลำปำก็ตามใจ แล้วพยกันวันที่ 27-28 ครับ(เสาร์อาทิตย์ ติดรียนครับ)

เข้ามาเยี่ยมชมกิจกรรม คะ ช่างสรรหามาให้ชมจังเลย

มนัสการพระคุณเจ้าพระปลัด

เขาหลักโค เป็นสำนักสงฆ์ ที่ชาวบ้านให้ความศรัทธา ชุมชนนาโหนดเป็นชุมชนเข้มแข็งอีกแห่งของพัทลุง   เครือข่าย ศวพถ.เคยร่วมไปถอดกฐินให้กับสถานีอนามัยเมื่อ สองปีก่อน  เขาหลักโคมีความเกี่ยวพันกับประวัตินายแรงแห่งพัทลุง  ครับ

http://gotoknow.org/blog/bangheem/264674

• เสียดายไม่ได้ไปเที่ยวมั่งครับ
• ผมส่งไฟล์ไปให้ทางเมล์แล้วนะครับ ได้รับแล้วยังไม่ทราบ

สวัสดีครับหนุ่ย ตาลายไม่เป็นไร แต่อย่าลายตา เพราะลายตาต้องเขียนจดหมายบอกไว้เพื่อไม่ให้อยู่หลังต้องถูกสงสัย อิอิ

มาร่วมชมกิจกรรมดีๆครับ

สวัสดีครับคุณ สุ เหมือนแรงหนึ่งผลักดันให้เขียน ฉันรู้ ฉันเห็น ฉันทำ ฉันจำเอามาเขียนเล่าแบ่งปันกันเพื่อการแลกเปลี่ยนกันครับ ขอบคุณที่หมั่นมาเยี่ยมเป็นกำลังใจครับ

มาอ่านสาระดี ๆ ก่อนนอน ครับ  ขอบคุณที่นำมาให้แลกเปลี่ยนกันครับท่านวอญ่า 

สวัสดีครับอาจารย์ ชายขอบ ได้รับไฟล์แล้วครับ ลำดับความเป็นมา ของศวพถ. จะนำมาบันทึกต่อไปครับ

• สวัสดีคุณวอญ่า...ขนมในกระทงใบตองน่าทานจัง..แต่สงสัยว่า "ขนมโค" หรือ "ขนมถั่วแปบ" กันแน่
• หลานสาวโตแค่ไหนแล้ว  คลานแล้วยัง  ขอดูหน้าหน่อยสิคะ

สวัสดีคะบังหีม

เห็นบรรยากาศแล้วนึกถึงที่เราไปเข้าแคมป์ ในโครงการ ทวีพลัง(synergy)คนพิการ จังหวัดพัทลุง ที่เขาชันกันนะคะ นึกถึงตอนที่พีนวยพิการขา ลุงช่วง พี่ยูรที่ตาบอด คนอื่นๆ อีกหลายคน ที่ลงเรือ และมีความสุขสนุกกัน เมือ่ พี่นวยถามว่า เกาะโน้นเกาะอะไร พี่ยูร ตอบทันทีว่า เกาะสี่ เกาะห้า เราก็ฮากัน เพราะ มันถูกต้อง ไง

สวัสดีครับบัง หวังว่าคงได้พบปะสนทนากันที่ลำปำนะครับ

+อ.ธนิตย์ ลิขิตมาว่"ดีดี" 

+ขอบคุณที่มาชื่นชมชอบกิจกรรม

+ กับเรื่องราวข่าวสารงานที่ทำ

+ ขอจดจำอ.ธนิตย์นิจนิรันดร์

• มาเยี่ยม
• สงสัยวันนี้ไม่ได้เอาบุญบ่าย
• เพราะยังนั่งตอบเม้นอยู่
• อยากกินขนมถั่วแปป

ชอบวลีนี้จัง

"ช้างเหยียบนา พญาเหยียบเมือง  ชาวบ้านขัดเคืองเพราะถูกเกณฑ์

สวัสดีครับคุณ ก้ามกุ้ง กิจกรรมของชุมชนแม้เพียงน้อยนิด ถ้าช่องทางสื่อสารมีต้องนำมาแลกเปลี่ยนให้กำลังใจกันครับ

สวัสดีครับคุณหนุ่ย หนอนจิ๋ว หนมถั่วแปบครับ สูตรดั้งเดิมครับ

 หลานสาวอายุได้ 45วันครับ ตอนนี้ยุงเลี้ยงไม่ถูกหลัก ถ้าเริ่มคลานเมื่อไหร่ ถึงจะได้เลี้ยงให้ถูกหลักครับ(ถ้าไม่หลัก ไม่กั้นก็จะคลานไปชนอะไรๆทุกอย่างที่ขวางหน้า อิอิ)

เป็นกิจกรรมที่สืบสานการเรียนรู้ ภูมิปัญญาของท้องถิ่น อย่างแท้จริง ค่ะ

คิดถึงพี่ยูรครับ ปู อยากฟังโนรา ตอเมือไดเราได้ชุมกันสักทีเล่า

สวัสดีครับคุณเหลา ลำลูกกา แน่นอนครับ ร่วมรวมพลกับคนเลสาบ พบกันที่ลำปำครับท่าน ยินดีต้อนรับสู่ทะเลสามน้ำครับ

ผมเคยว่าความให้คนในครอบครัว "หอมหวล" เขาอยู่ควนกาหลง สามีเขามาถูกคดีที่นคร ผมจำชื่อไม่ได้จริง แต่เขาเป็นคนดี รักสามีและครอบครัวครับ

สวัสดีครับคุณมนัญญา ช่วงนี้ลาพักผ่อนครับ มีเวลามาตอบเม้นต์ ตอนหัวค่ำครับ  

ความอร่อยของหนมถั่วแปป อยู่ความกรุบกรอบของถั่ว ความเหยี่ยวนุ่ม และความหอมของน้ำผ้งเหลว มันลงตัวแบบโบราณครับ

สวัสดีครับครูอรวรรณ

คนเก่ง ครนดี คนมีภูมิปัญญาในชุมชนมีมากแต่ไม่อยากเผยตัว เป็นเรื่องยากที่ให้ท่านเหล่านั้นออกมาสู่สาธารณะ ต้องใช้ปัญญาของแกนนำบวกความตั้งใจจริงจึงจะเชิญออกมาได้เอาความรู้มาเป็นสาธารณะครับ

สวัสดีครับท่านทนาย จำได้ครั้งแรกท่านเข้ามาเม้นต์ ว่า"ทักษิณใส่โจประเทศไทย" มาวันนี้ท่านไป แตะรัฐบาลกลับผลักไสให้ไปอยู่คนละข้าง....แถมมีน้ำมันมาด้วย....อย่าแหลงดีหวา 

ผมคน พังงา ญาติที่นครทุ่งสง ก็หลายคน สืบโยดสาวย่านกันถึง ทั้ที่สตูลที่ท่านกล่าวมาได้ให้ความช่วยเหลือทางคดีความ ขอขอบคุณ ครับ

ครับคุณมนัญญา ตามไปให้กำลังใจคนหน้าตาเฉยมาแล้วครับ

เจริญพรครับคุณครู อาตมากำลังเรียนอยู่ ป.โท พัฒนาหลักสูตรฯ ม.ราชภัฏนครศรีฯ เข้ามาทักทาย ฝากนิทานธรรม ๑ เรื่อง คือ "คน ๓ เมีย"

ณ โรงเรียนศาลาแห่งหนึ่ง หลวงพ่อได้แสดงธรรมให้ญาติโยมที่มาร่วมทำบุญฟัง ตอนหนึ่งของการแสดงธรรม หลวงพ่อบอกว่า วันนี้จะเล่าเรื่อง คน ๓ เมีย ให้ฟัง

เรื่องมีอยู่ว่า เศรษฐีคนหนึ่ง เป็นเศรษฐีขี้เหนียว ทั้งที่มีทรัพย์สินเงินทองมากมาย แต่ไม่สนใจทำบุญทำทาน ไม่สนใจว่าชีวิตเกิดมาทำไม อะไรคือสิ่งที่ดีที่สุดที่ชีวิตควรจะได้ เศรษฐีมีเมีย ๓ คน

เมียคนที่ ๑ ขยันทำการงานช่วยเหลือครอบครัว แต่เศรษฐีไม่เอาใจใส่ ไม่ได้ห่วงใย แม้ยามที่เธอเจ็บไข้ได้ป่วย เศรษฐีก็ไม่สนใจ กลับไปสนใจ

เมียคนที่ ๒ ซึ่งนางไม่ได้ทำอะไร ได้แต่หาของชอบกิน ผัดหน้าทาแป้ง แต่งผม แต่งตัวให้สวยงามอย่างเดียว

เมียคนที่ ๓ ซึ่งเศรษฐีชอบนางมากเช่นเดียวกัน นางก็ไม่ได้ทำการทำงานอะไร ได้แต่ประดับเพชรนิลจินดาเต็มตัวไปไหนมาใหนเหมือนตู้ทองเคลื่อนที่

วันหนึ่งเศรษฐี ได้เกิดป่วยกะทันหัน ได้เรียกเมียคนที่ ๓ มาพบ เขากุมมือนางไว้ แล้วบอกว่า เมียจ๋า คราวนี้พี่คงไม่รอดแล้ว แต่พี่จะตายไปคนเดียวได้อย่างไร เพราะพี่รักเมียคนนี้ของพี่มาก เมียจ๋าขอให้เธอมาตายพร้อมกับพี่เถิด เราจะได้อยู่ด้วยกัน

เมียคนที่ ๓ รีบหดมือทันที นางบอกว่า น้องยังสวยยังสาวอยู่ น้องจะตายไปกับพี่ไม่ได้หรอก ให้เมียคนที่ ๑ กับคนที่๒ เขาตายไปกับพี่เถอะ

เศรษฐีเสียใจมาก ให้คนเรียกเมียคนที่ ๒ มาพบ แล้วบอกว่า น้องจ๋าพี่ต้องตายแน่แล้ว แต่พี่ขาดน้องไม่ได้ เพราะพี่รักน้องมาก ขอให้น้องมาตายพร้อมกับพี่เถิด เราจะได้ไปอยู่ด้วยกัน

เมียคนที่ ๒ ตกใจ บอกว่า บ่ได้ดอก พี่แก่แล้ว พี่ก็ตายไปคนเดียวเถอะ น้องยังสาวยังสวย น้องยังมีผัวใหม่ได้

เศรษฐีเสียใจผิดหวังมาก เขาเรียกเมียคนที่ ๑ ซึ่งเป็นเมียหลวงมาพบ เขากล่าวว่า พี่ขอโทษ ตลอดเวลาที่ผ่านมา พี่ไม่ได้สนใจใยดีกับน้อง พี่ไปทุ่มเทให้กับความรักความห่วงใย และความสนใจกับเมียคนที่ ๒ คนที่ ๓ แต่ทั้งสองคนนั้นไม่มีใครรัก จริงจัง จริงใจ กับพี พี่รู้สึกเงียบเหงาเดียวดายที่จะต้องตายไปคนเดียว น้องมาตายพร้อมกับพี่ได้ไหม? และแล้วเรื่องก็จบ!

หลวงพ่อได่อธิบายเรื่องที่นำมาเล่า มีความหมายแฝงข้อคิดคติธรรมว่า

เมียคนที่ ๓ หมายถึง ร่างกายของคนเรา คนส่วนมากสนใจเอาใจใส่แต่ในเรื่องของกาย บำรุงตกแต่งกันจนเกิน บริโภคกันจนเกิน ยื้อแย่งแข่งขันถึงขั้นทำร้ายทำลายกัน อย่างที่เรียกกันว่า แย่งกิน แย่งกาม อย่างไม่รู้จักหยุดไม่รู้จักพอ ทั้งที่ความจริงแล้ว ร่างกายต้องการอาหาร เครื่องนุ่งห่ม ที่อยู่อาศัย ยารักษาโรค ตามความจำเป็น หรือเพียงเท่าที่จำเป็นเท่านั้น

เมียคนที่ ๒ หมายถึง เกียรติ นอกจากคนทั่วไปจะสนใจแต่เรื่องร่างกาย เรื่องกิน เรื่องกามแล้ว ยังสนใจกับเรื่องเกียรติยศ ชื่อเสียง แข่งกันเด่น แข่งกันดัง แย่งเกียรติกัน ยอมทำชั่วทำบาป ทำผิดกฎหมาย เพื่อจะให้ได้มาซึ่งการยอมรับจากสังคมว่ามีเกียรติ บางทีต้องฆ่าคนอื่นเพื่อตัวเองจะได้มีเกียรติ ฆ่าเพื่อรักษาเกียรติ ฆ่าเพราะถูกหยามเกียรติ ทั้งที่เป็นเกียรติจอมปลอม

เมียคนที่ ๑ หมายถึง จิตใจ ซึ่งเรามักไม่ค่อยสนใจ ปล่อยให้กิเลส คือความอยากในเรื่องกิน เรื่องกาม เรื่องเกียรติ เข้ามาครอบงำ บังคับให้ทำตามความอยาก ชีวิตที่ดีที่สุด ควรเป็นชีวิตที่มีทุกข์น้อย มีสุขมาก สุขได้โดยไม่เบียดเบียนใคร ไม่เบียดเบียนผู้อื่น ไม่เบียดเบียนตนเอง และทำประโยชน์แก่สังคม เรื่องของร่างกาย เรื่องของลาภยศ ชื่อเสียง ใช่ว่าไม่มีความสำคัญ แต่เรื่องของจิตใจสำคัญมากกว่า จึงควรให้ความสำคัญกับเรื่องของจิตใจมากที่สุด ชีวิตจึงจะมีความสุขที่แท้จริง พบกันใหม่คราวหน้า ขอให้ดูแลรักษาสุขภาพของตนเองและคนรอบข้างให้ดี อย่าปล่อยปละละเลย ธรรมะสวัสดี

ฝากให้คุณครูแค่นี้นะครับ เจริญพร

นมัสการพระคุณเจ้า พระครู โสภณธรรมประดิษฐ์ เป็นความกรุณาอย่างมากที่นำนิทานธรรมมาฝากเป็นคติสอนใจ จะได้นำไปเล่าไปบอกต่อ เวลาประชุมชาวบ้าน จะได้รู้จักปรุงแต่งจิต ครับพระคุณท่าน

สบายดีนะครับ

อยากกินจัง

สวัสดีครับครูอิง งานตามรอยพระพุทธเจ้าหลวง เป็นความทรงจำของคนลุ่มน้ำ ตลอดเส้นทางตั้งแต่ หัวเขาถึงลำปำ มีการแดงแสงสีเสียงปิดงานเมื่อคืนยิ่งใหญ่อลังการมาก เสียดายไม่ได้เอากล้องไป เข้าไปอยู่ในงานแล้วออกยากเลยอดมีรูปมีฝากคับ

สวัสดีค่ะ  ตามมาอ่านสาระดีดี   น่าไปเที่ยวจัง

สวัสดีครับครู ป้อม มีโอกาสมาเที่ยวใต้ เชิญแวะปากพะยูนครับ ยินดีต้อนรับและบริการครับ

มาติดตามค่ะ

ขนมถั่วแปบเดี๋ยวนี้ไม่ค่อยเห็นค่ะ

สวัสดีครับคุณ berger งานสนุกมากครับ แล้วภาคชาวบ้านก็นำขนมย้อนยุคมาทำให้ชิม (ให้ชิมทุกคนไม่ขาย)ครับ

สวัสดีครับท่าน สิทธิรักษ์ แวะมาชิมที่ปากพะยูนซิครับ จะจัดให้เจ้าตำหรับเดิมครับท่าน

ด้วยความคิดถึงครับท่าน

สวัสดีครับครูป้อม ไม่ได้ย้อนรอยบันทึกนี้หลายวัน  ถ้ามีโอกาส อย่าลืมลุง วอญ่า จะบริการครับครู

ดูผิวเผินก็ดีนะจ๊ะ

แต่ใครจะรู้ว่าในปากพะยูน

จริงแล้วเป็นเช่นไร

โครงการต่างๆใครได้อะไรกันไปบ้าง

(เจ้าตัวและทีมงานคงรู้ดี)

เพราะสามีข้าใหญ่จะทำไม

ในเนื้องานของพื้นที่นั้นๆ

จะพัฒนาไปได้ช้าหรือไม่ได้เลย

หากกลุ่มก้อนนั้นๆ

พัฒนาโดยการสร้างภาพ

เพียงเพื่อประโยชน์บางประการ

มิใช่การสอนแต่

แค่อยากเสนอว่า

หากจะให้พัฒนาอย่างยั่งยืน

คงต้องยอมรับว่าปัจจุบันมันไปได้แค่ใหน

มิใช่การสร้างเอาเองในขณะนั้นๆ

ขอโทษที่เข้ามาแล้วไม่ได้ชม

มีแต่ติ

สู้ต่อไปนะ วอญ่า

สวัสดีครับคุณ สามคน ต้องขอขอบคุณที่เข้ามาแลกเปลี่ยนกันครับ

บันทึกนี้ไม่ได้วิเคราะห์เจาะลึก ถึงประเด็นเนื้องาน เพียงแต่อยากนำเสนอมุมที่มันเป็นว่าสิ่งดีๆที่เกิดขึ้นในบ้านเรา 

เห็นด้วยอย่างมากกับความคิดที่ว่า

"หากจะให้พัฒนาอย่างยั่งยืน

คงต้องยอมรับว่าปัจจุบันมันไปได้แค่ใหน

มิใช่การสร้างเอาเองในขณะนั้นๆ"

ยอมรับในฐานะที่เคลื่อนงานชุมชนของเทศบาลปากพะยูนมันอยากที่จะหลอมรวมความคิด และหลายอย่างที่ทำมาผิดพลาด แต่เราก็เรียนรู้กับมัน แล้วแก้ไข  ที่อยากเห็นมากที่สุด ณ.วันนี้ คือการเข้ามาร่วมกันคิดโดยเอาโจทย์ของเทศบาลเป็นตัวตั้ง  หรือถ้าเห็นกิจกรรมโครงการได ที่ไม่เหมาะไม่ควร กรุณาเสนอแนะ หรือถ้าจะให้ดีเข้ามาร่วมกันทำกิจกรรมตามโอกาสก็ยังดี ขอเชิญชวนด้วยความจริงใจครับ

ในภาคประชาชนยินดีรับฟังทุกความคิดเห็น

"การชมเป็นน้ำผึ้ง ถ้าหลงอยู่ในความหวานจะไม่พัฒนา"

ความคิดที่แตกต่างทำให้เกิดปัญญา

แตกต่างแต่ไม่แตกแยก

สบายใจครับที่คนบ้านเราร่วมแสดงความคิดเห็น

ด้วยความขอบคุณอย่างยิ่งครับ ต้องสู้ต้องทำ ต้องแก้ กันต่อไปครับ