น้าเอก  เจ้า  มาแอ่วหาพี่พอ  น้องเพียง  หมั่นๆ เน้อเจ้า 

เมื่อไหร่ น้าเอกจะมา คะแม่  เป็นคำถามที่น้องพอ ถามบ่อยๆ หลังจากที่เปิดบันทึกน้าเอก  ไปทะเล (ใส่เสื้อสีส้ม เจอลูกชาย หน้าเหมือน)  ให้น้องพอ  ดู  คำถามของน้องพอ  คือ  ทำไม  คนชื่อเอก  มีเยอะจังเลย  คะแม่    ชื่อเอก  ที่พอ  รู้จัก  คือ อาเอก (น้องพอวัตถ์ )พี่เอก (น้องพี่แอ็บ) พี่เอก (นักเรียนชั้น ป.6) น้องเอก (เพื่อน น้องพียง) พี่เอก (พ่อของพี่ตางส์) และ  ล่าสุด  น้าเอก  จตุพร วิศิษฏ์โชติอังกูร

น้องพอ  ลงมือ วาดรูป ระบายสี และ เขียนข้อความบรรยาย  หลังจากที่ แม่ใหม่เล่าให้ฟังว่า  น้าเอกจะมาถึงวันเสาร์  ครอบครัวเรา จะพากันไปรับที่สนามบิน  ไปทานข้าว ไปวัดร่องขุ่น  แม่ใหม่ช่วยดูข้อความที่พอเขียนบรรยาย แก้ไขเล็กน้อย  ระบายสีเรียบร้อย  ก็เข้าเล่ม แบบง่ายๆ ทำมือ  ทำมือ

                  วันเสาร์  ที่ 26 กรกฎาคม 2552 ครอบครัวเรา  คือ คุณตา  พ่อวัตถ์  แม่ใหม่ พี่พอ   น้องเพียง ออกเดินทาง ไปเชียงรายด้วย  จุดประสงค์ คือ  เปลี่ยนสร้อยแขน  ซื้อรองเท้า ซื้อเสื้อผ้าสำหรับทำงานของพ่อวัตถ์ และ รับน้าเอกที่สนามบินเชียงราย  

                 มาถึงเชียงราย11.00น.แวะเยี่ยมน้องของคุณตา  คือ ตาหง่วน ชมนก  ชมต้นไม้ เล่นชิงช้า  กระโดดเด้งไป มา บนเตียง ของหลานๆ ตาหง่วน รวม 4สาว พี่พอ น้องเพียง พี่หนูตาล น้องนนนี่  จากนั้นไปซื้อของ ตามที่ตั้งใจ พอดูเวลา ใกล้เวลานัด น้าเอก คือ 14.30น.  ก็เลยยกเลิก การไปร้านทอง  มุ่งหน้าไปสนามบินเชียงราย

                 14.50 น. มีชายหนุ่ม เสื้อสีส้ม มือขวาถือถุงกระดาษ ของฝาก มือซ้ายถือถุงตุ๊กตา น้องมินนี่ ตัวเบ้อเริ่มสองตัวมาให้ สองสาว ข้างหลังแบกเบ้ (มาทราบทีหลังว่า หนักมาก เมื่อช่วยยกลงจากรถ)อ้อ ยังมีของสำคัญอีกอย่างคือ  กระเป๋ากล้องถ่ายรูป  น้าเอก ยิ้มให้  บอกว่า สองสาว สวยเหมือนแม่   เย้   เย้   (ถ้าแม่ใหม่  ไม่มีน้ำหนักตัว 63 กิโลกรัม ก็คงลอยไปแล้วค่ะ   น้าเอกมาขอตัวเข้าห้องน้ำ  พี่พอ  กระซิบว่า  หน้าน้าเอก  ไม่เหมือนที่แม่ให้ดูเลย (ไม่ได้ถามกลับค่ะ ว่า หล่อหรือไม่หล่อ  เพราะน้าเอกออกมาพอดี 

                 ขึ้นนั่งรถ  สิ่งแรกที่น้าเอกทำคือ  ยื่นของฝาก คือ ตุ๊กตา  น้องมินนี่  ยื่นให้สาว กระเป๋าใบใหญ่ให้แม่ใหม่  น้องพอ ยื่นหนังสือทำมือให้  บอกว่า พอ วาดเอง  (แอบกรี๊ด ๆๆๆ ในใจเพราะไม่ได้ซื้อกระเป๋า  มานานมากแล้ว  พ่อพี่พอ  ขอร้องให้ไม่ซื้อ 6 เดือน )  แม่ใหม่ยื่นกระเป๋าใส่ เครื่องเขียน ให้น้าเอก  ไปหาซื้อกระเป๋าสะพายของผู้หญิงแล้วมาตัดสายมัดไว้เป็นปม ใส่หนังสือเก่า ของอ.ยศ สันตสมบัติ  กับของ อ.นิธิ เอียวศรีวงศ์ ให้น้องเอก เป็นที่ระลึก  น้องเอก  ให้ หนังสือที่น้องเอกเขียนเองคือ กระบวนการเรียนรู้สู่เส้นทางสีขาว  อีกหนึ่งเล่ม

                 คนให้ตุ๊กตา  น้องมินนี่  คงดีใจ  สองสาว  นั่งในรถ  กอดแล้วกอดอีก  หอมแล้วหอมอีก  กอดๆ  หอมๆ  ดมๆ  สลับกับเสียงน้องเพียง  " น่ารักจังเลย "จับมือน้องมินนี่  มาสวัสดีค่า  น้าเอก   สวัสดีค่า คุณตา สวัสดีค่าคุณแม่  น้าเอกบอกว่า คนให้ ชื่นใจจัง  น้าเอกบอกว่าเลือกให้เหมือนกันทั้งคู่  ขอบอกว่า เข้าใจเด็กในวัยนี้ดีจังเลยค่ะ  เพราะแม่ใหม่แต่งตัวให้พี่พอ  น้องเพียง  ก็ต้องเหมือนกัน  เป็นเหตุผลเรื่อง  ความเท่า  คือ  รักเท่ากัน 

 วันจันทร์  น้องมินนี่  ของน้าเอกก็ทำเหตุ  น้องพอมาขออนุญาตพาน้องมินนี่ ไปโรงเรียนด้วย  เพราะกลัวน้องมินนี่เหงา  แม่ใหม่อนุญาต แต่มีข้อแม้ว่าห้ามเอาออกมานอกห้องเรียน  และเวลาเรียน  เล่นได้ เวลาพักเที่ยง และหลังเลิกเรียน  น้องมินนี่  จึงต้องนอนในกระเป๋า  (น้องมินนี่คงไม่เหงา  เพราะมาเรียนหนังสือ พร้อมกับพี่พอ แต่คงอึดอัด  เพราะต้องไปนอนในกระเป๋า)

ร้านมุมไม้  เป็นร้านที่ครอบครัวเราเคยไปทานอาหารแล้วติดใจในบรรยากาศ รสชาดอาหาร (ไปตอนใกล้ค่ำ  แสงไฟทำให้ร้านนี้ งามมาก ๆ)  สองสาวดูเรียบร้อยผิดปกติ  พี่ป้อนข้าวป้อนน้ำน้อง  น้องก็ยอมให้พี่ป้อน  ป้อนน้องแล้วหยิบใส่ปากตัวเอง  โอ้.....น้าเอก  เจ้า  มาแอ่วหาพี่พอ  น้องเพียง  หมั่นๆ เน้อเจ้า  ถ้าเวลาปกติแล้วจะเกิดสงครามพี่น้องบ่อยๆ  ตั้งข้อสังเกตว่า  คงเกรงใจน้าเอก   ที่ร้านมุมไม้  สองสาวเป็นนางแบบ  ให้ช่างกล้อง  ยิงเอา ๆๆๆ

  น้าเอก คุยเก่งส่วนใหญ่คุยกับคุณตา เพราะพ่อวัตถ์ ต้องทำหน้าที่ดูแลสองสาวที่สนามเด็กเล่นในร้าน     น้าเอกชัดเจนในความคิด  น้าเอก เรียบเรียงความคิดได้ดี  น้าเอกคิดแบบองค์รวมได้ทุกเรื่อง   น้าเอก  มีความแหลมในความคิด  น้าเอก  เก่ง ๆๆๆอ้อ อีกเรื่อง  น้าเอก  ดูมีอุดมการณ์ดีจัง  

              ทานข้าวอิ่ม   ถึงเวลาส่งน้าเอกกลับที่พัก  โรมแรมวราบดี  สองสาว  ส่งน้าเอกถึงห้องพัก  แถมยังถือน้องมินนี่คนละตัวกระโดด  กระโดดไป มา น้าเอก  คงเวียนหัว  หรือไม่ก็ไม่อยากมีลูก  ไปเลยค่ะ  งานนี้

            น้องพอ  วาดรูปให้น้าเอก อีกหนึ่งรูป  เขียนข้อความด้านหลังว่า  สวัสดีค่ะน้าเอก  ยินดีที่ได้รู้จักน้าเอกค่ะ  มาหาน้องพออีกนะคะ  ตรงรูป  หัวใจ  พี่พอ  เขียนว่า  รัก (  พี่พอ  ถามแม่ว่า จุ๊บ เขียน อย่างไร  พอจะเขียน  รัก นะ จุ๊บ ๆ  เอิ๊ก  เอิ๊ก )  ไม่ได้ถ่ายรูปไว้เป็นหลักฐาน  ขอรบกวนน้าเอก ด้วย เน้อเจ้า

            วันนี้  พี่พอ  ถามคำถามเดิม  อีกว่า  เมื่อไหร่น้าเอกจะมาอีกค่ะแม่  พอคิดถึง กา  ลูก  พี่พอ  ตอบว่า  ก็คิดถึงนิดหน่อย   แต่   พออยากได้  ไมซ์ซี่มาเป็นเพื่อน น้องมินนี่ หน่ะแม่    

       

 

ภาพฝีมือน้าเอก

        ขอบคุณ   ๆๆๆๆ

 

                 ขอบคุณ  ช่างภาพ

 

 

                          ขอบคุณ  น้าเอก        

 

                                 แม่ใหม่   มีรูป สองสาว ไปขยาย ติดฝาบ้าน แล้ว เน้อ เจ้า

      

ท้ายทีสุด   ครอบครัวเรา   ยินดีต้อนรับน้าเอก   ด้วยความยินดี  ทริปหน้า  ชวนมาพักผ่อน  ที่ภูลังกา อีกนะคะ

ปล.  ชอบ มาก