beeman 吴联乐
นาย สมลักษณ์ (ลักษณวงศ์) วงศ์สมาโนดน์

ชีวิตอาจารย์ที่ปรึกษา : ฝันที่อยากทำ


สิ่งนี้ผมทำด้วยใจ ไม่มีใครมาบังคับ

        เมื่อวานนี้ ผมไปคุมสอบวิชาชีววิทยากับอาจารย์ภูคา ผมคุยถึงความฝันของผมว่า ผมอยากต้อนรับนิสิตใหม่สาขาชีววิทยา..ทดลองจัดการด้วยความรู้ด้าน KM ของผมสัก ๔ ปี

         คือตอนนี้ผมเป็นที่ปรึกษาของนิสิตชั้นปี ๓ อยู่.. ปี ๓ รุ่นนี้ นิสิตมีความรู้สึกว่าพวกอาจารย์ไม่ค่อยรักและให้ความอบอุ่นแก่เขา (ไม่ขอตัดสินว่าพวกเขาคิดถูกหรือผิด เพราะว่าไม่ใช่ประเด็น)

         ความจริงในส่วนของผมก็พยายามทำอะไรให้พวกเขาเหมือนกันนะครับ คือมีโครงการที่ชวนนิสิตมาพูดคุยกันในโครงการ "เติมให้เต็ม" แต่ดูเหมือนว่าจะไม่ได้ผล เพราะว่าเราใช้เรื่องของความสมัครใจ เลยมีคนมาร่วมงานไม่มาก

         คราวนี้คิดใหม่ครับ เรียงลำดับความคิดไว้ก่อน คือผมคงต้องไปคุยกับหัวหน้าภาคว่าปีหน้าจะขอรับนิสิตปี ๑ เป็นที่ปรึกษาสัก ๒๐ คน (แล้วจะเหลือ ๑๐ คน)  เป็น Entrance ๑๐ คน และโควต้า ๑๐ คน

  • แล้วผมคงต้องไปคุยกับคนกองบริการ..ที่รับผิดชอบเรื่องนี้ให้คัดรายชื่อนิสิตมาให้ก่อนเลย..(นิสิต ๒ พวกนี้ มาไม่พร้อมกัน)
  • ผมจะต้องไปต้อนรับเขาตั้งแต่ตอนมารายงานตัวเลย (มาร่วมสัมภาษณ์นักเรียน)
  • กลุ่มโควต้ามาก่อนบ้านคงอยู่ในบริเวณ ๑๐ จังหวัด ซึ่งผมมีโอกาสไปออก Mobile Unit จะได้หาโอกาสไปเยี่ยมบ้านพวกเขาบ้าง
  • ส่วนพวก Entrance มาทีหลังก็คงใช้วิธีการคล้ายๆ กัน
  • ผมจะทำ KM กับนิสิตรุ่นนี้ เก็บประวัติอย่างละเอียด และจะติดต่อกับผู้ปกครองด้วย มีโอกาสก็จะเชิญผู้ปกครองมาพูดคุย ทำเครือข่ายผู้ปกครองไปด้วย
  • ต้องทำงานเชิงรุกก่อนที่จะถึงวันปฐมนิเทศครับ..

         เหตุผลที่ผมต้องแยกมาทำ เพราะแนวความคิดของผม บางคนในภาควิชาฯ ไม่ยอมรับ ดังนั้นผมจึงต้องทดลองทำก่อน... เป็นการเรียนรู้..และสิ่งนี้ผมทำด้วยใจ ไม่มีใครมาบังคับ..ผมจะไม่ขอทุนใดๆ ทั้งสิ้น เพราะว่าจะต้องมีภาระในการเขียนรายงาน แต่ผมจะอาศัยพื้นที่นี้ ในการรายงานไปเรื่อยๆ

        การทำงานส่วนหนึ่งก็ต้องใช้ทุน..ผมก็จะไม่ควักกระเป๋าเอาเงินเดือนตัวเองมาจ่ายเพื่อการนี้  แต่ทุนของผม จะมาจากค่าตอบแทนการเป็นวิทยากร (เอาใส่กระปุกไว้) ซึ่งคงมีมากพอที่จะทำกิจกรรมได้..

        หากอาจารย์ท่านใดเคยเป็นที่ปรึกษา..มีเรื่องอะไรดีๆ ก็มา Share กันบ้างนะครับ..

beeman by Apinya

มนุษย์ผึ้งมหัศจรรย์  
神奇的蜂爷
  
(shen2  qi2  de1  feng1  ye2)

หมายเลขบันทึก: 135644เขียนเมื่อ 6 ตุลาคม 2007 23:02 น. ()แก้ไขเมื่อ 6 กันยายน 2013 18:25 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (18)

สวัสดีค่ะคุณ beeman

  • ครูอ้อยมาเป็นกำลังใจค่ะ
  • โครงการของคุณ beeman แสนที่จะดีค่ะ
  • อะไรก็ตามที่คิดจะทำเพื่อเยาวชน และคนอื่น..ครูอ้อยและโลกแซ่ซ้องค่ะ

ระวังรักษาสุขภาพนะคะ  ครูอ้อยระลึกถึงเสมอค่ะ

ขออนุญาตแลกเปลี่ยนเรียนรู้ครับ เนื่องจากเห็นประเด็นของอาจารย์น่าสนใจมากครับ

หลายปีก่อน ผมมีข้อบกพร่องอยู่เรื่องสำคัญเรื่องหนึ่ง คือการให้คำปรึกษากับนักศึกษาที่ผมต้องดูแล เทอมหนึ่งก็ทำหน้าที่เพียงการเซนต์ชื่อในใบลงทะเบียน ปีนี้ผมคิดใหม่ ทำกิจกรรมขึ้นตลอดเทอมหนึ่งที่ผ่านมา และต้องทำต่อในเทอมหน้าด้วย นั่นคือ ทำการพัฒนาโจทย์วิจัยชุมชนร่วมกับนักศึกษา โดยขอรับทุนจาก สกว.สำนักงานภาค โหนดอิสลามศึกษาและวัฒนธรรม

หมดไปหนึ่งเทอมแล้วครับ แต่โจทย์วิจัยยังทำไม่เสร็จ แต่นักศึกษาเขารู้สึกยินดีมาก เขาบอกว่าไม่เสร็จก็ไม่เป็นไร จบไปแล้วก็ยังทำต่อได้ แล้วดียิ่งอีก เพราะจะได้มาเจออาจารย์บ่อยๆ  (ออ.ลืมบอก เป็นนักศึกษาหลักสูตร 1 ปีครับ ส่วนใหญ่มีงานทำแล้ว)

ผมเลยสนิทกับนักศึกษากลุ่มนี้มากขึ้นโดยอัตโนมัติครับ ได้ทำงานร่วมกับนักศึกษา เห็นวิธีคิด วิธีการตัดสินใจ การทำงานเป็นทีม ซึ่งช่วยให้ผมมีส่วนในการปรับเปลี่ยนและพัฒนาเขาได้อย่างเต็มรูปแบบขึ้นครับ

  • สวัสดีครับท่านอาจารย์
  • จะคอยติดตามและจะเป็นกำลังใจให้นะครับ
  • ระวังสุขภาพด้วยนะครับ

   ไอเดียดีมากๆ เลยค่ะอาจารย์ เอาไว้เป็นแนวทางสำหรับคณะอื่นๆ ด้วยคะ

   ขออนุญาติแลกเปลี่ยนนิดนึงนะคะ พอดีว่า ninko มีเด็กที่ปรึกษา ปี 6 อยู่ 9 คนค่ะ ทำกิจกรรมร่วมกันหลายอย่าง เช่น พาไปรับประทานข้าวเพื่อจะได้มีเวลาพูดคุยกันทุกเทอม มีการแลกเปลี่ยนเบอร์โทรศัพท์ โทรหาได้ตลอดเวลาที่มีปัญหา แต่สิ่งที่พบคือ แต่ละคนมีลักษณะเฉพาะที่แตกต่าง บางคนก็เปิดตัวเปิดใจเล่าเรื่อง (ทั้งส่วนตัวและไม่ส่วนตัว) ต่างๆ ของเขาให้เราร่วมรับรู้ คุยแลกเปลี่ยนกันได้เหมือนเพื่อน แต่บางคนก็ไม่ชอบวิธีการแบบนี้เอามากๆ เลยค่ะ ไม่ว่าจะเข้าหาเขาด้วยวิธีไหน เหมือนเขาก็จะยิ่งหนี ดังนั้นเลยคิดว่าด้วยวิธีการที่อาจารย์เสนอมาข้างต้นอาจจะได้ผลกับเด็กบางกลุ่ม (กลุ่มแรก)

   แต่อย่างไรก็ตาม สำหรับเด็กกลุ่มหลังอาจารย์มีข้อเสนอแนะอย่างไร ก็ร่วม ลปรร. กันนะคะ

สวัสดีครับครูอ้อย

  • ขอบคุณที่แวะมาให้กำลังใจนะครับ
  • ผมเคยมีประสบการณ์ไปสอนเด็กๆ ชั้นประถมมาบ้าง..
  • มีความรู้สึกว่าสอนเด็กประถมกับมหาวิทยาลัยนั้น ต้องใช้วิธีสอนที่แตกต่างกันเลยทีเดียว
  • ความฝันในบันทึกนี้ ก็คิดว่าเป็นวิธีสอนอย่างหนึ่งครับ

สวัสดีครับท่านจารุวัจน์

  • ยินดีมากครับที่ท่านอาจารย์เข้ามาลปรร.ด้วยกัน
  • ตั้งแต่มาเปิดบล็อกเขียนบันทึกและรู้จัก blogger หลายคน ทำให้ความคิดผมเปลี่ยนหลายอย่าง..
  • สิ่งที่แลกเปลี่ยนมาก็ตรงใจผมหลายอย่างนะครับ
  • อย่างหนึ่งคือ นิสิตที่เราได้มา คงคิดไม่เหมือนกัน..คงมีบางคนชอบงานวิจัย เราก็จะส่งเสริมวิธีคิดของเขา...และในคณะฯ ก็มีทุนวิจัยดีๆ ให้เขาได้ทำกันครับ
  • สวัสดีครับครูบัวชูฝัก
  • เรื่องนี้ต้องติดตามกันยาวๆ อีก ๔ ปี จะไหวหรือครับ
  • ขอบคุณครับ..

สวัสดีครับ อ.P Ninko 

  • เป็นความฝันอีกนั่นแหละ ที่อยากให้เกิดการลปรร.แบบนี้...
  • แบบมีเวที ลปรร. ของเหล่าอาจารย์ที่ปรึกษา ที่คิดดีๆ อยากทำอะไรให้ลูกศิษย์ตัวเอง
  • ระบบอาจารย์ที่ปรึกษา เท่าที่เคยเห็นมามี ๒ แบบ..แบบ ๑ ให้อาจารย์คนหนึ่งมีนิสิตในที่ปรึกษาทุกปี ปีละน้อยๆ คน อีกแบบหนึ่งให้อาจารย์คนหนึ่งมีนิสิตในที่ปรึกษาเพียงชั้นปีเดียว..เดี๋ยวค่อยเอาไปเขียนอีก ๑ บันทึกครับ..
  • สิ่งที่ท่านอาจารย์ได้กรุณาแลกเปลี่ยนมามีประโยชน์มากครับ..แบบนี้ต้องใช้ทุนมากหน่อย เข้าใจว่าท่านอาจารย์คงมีเพื่อนๆ มากนะครับ
  • ผมคิดว่าตามที่อาจารย์เล่ามา เป็นเพราะว่าระบบที่ปรึกษาของเรา เราจัดนิสิตนักศึกษาให้มาอยู่กับอาจารย์ในระบบ บัญชีรายชื่อ ถ้าเราเปลี่ยนใหม่ ให้มาอยู่กับอาจารย์แบบใจสมัคร ก็จะได้ผลมาอีกแบบ..
  • อีกอย่างหนึ่งผมคิดว่า ที่ผลออกมาแบบนั้น ขึ้นอยู่กับวัฒนธรรมการเลี้ยงดู และการดำเนินชีวิตในท้องถิ่นนั้นๆ ครับ
  • คือ เด็กกลุ่มแรก มีวัฒนธรรมท้องถิ่นที่คล้ายๆ กัน ในขณะที่กลุ่มหลังมีวัฒนธรรมท้องถิ่นที่หลากหลายกว่า และเป็นระบบตัวใครตัวมันสูง..
  • แต่ผมคิดว่า เราอาจยังไม่ได้ใช้เครื่องมือ KM ในเด็กกลุ่มนี้อย่างเต็มที่ก็ได้ ทำอย่างไร จะให้ได้ใจของเขา คงต้องใช้ระบบ "เฮฮาศาสตร์" กันบ้างแหละครับ
  • สวัสดีครับท่านอาจารย์
  • อีกแค่ 4 ปี ก็ 1461 วันเองครับ
  • คงยังไม่หนีไปจากgotoknow หรอกครับ
  • ขอบคุณท่านอาจารย์ครับ

สวัสดีครับ คุณครูบัวชูฝัก

  • ขอขอบคุณที่จะติดตามผลกันต่อไปนะครับ
  • ๔ ปี เหลือ 1457 วันแล้วครับ (สำหรับความคิด) แต่การกระทำต้องรอผลอีก ๘ เดือนครับ

 

 

อ.beeman ช่วงนี้หายไปนานเลยนะครับสงสัยกำลังยุ่งกับการจัดการเด็ก(ข้อสอบ) เหนื่อยหน่อยนะครับช่วงนี้ อ.ลูกหว้า อ.ภูคา อ.แป๋ว อ.beeman  หายห่างไปบ้าง  แต่ อ.ขจิต ยังมีพลังเหมือนเดิม

สวัสดีเจ้าค่ะ อาจารย์บีแมน

             เป็นกำลังใจให้เจ้าค่ะ ......ตรวจข้อสอบ คิคิ......ช่วงนี้ทั้งเด็กทั้งครูต้องเหนื่อยสุดๆ เพราะต่างคนก็ต่างทำหน้าที่ของตนเองให้ดีที่สุด คิคิ

           เป็นกำลังใจให้เด้อจ้า -------> น้องจิ ^_^

  • คุณเอกครับ
  • คิดถึงมากครับ
  • เอาไว้ไปกทม.แล้วจะโทรไปหานะครับ
  • อยากไปเยี่ยมเยียน
  • เติมพลังแล้วจะกลับมาใหม่ครับ
  • ถูกต้องครับน้องจิ
  • ประชุมภาควิชา รับรองผลการตัดเกรดวันที่ ๒๒ ตุลาคมนี้ครับ..

 

เรื่องนี้เคยไปคุยกับหัวหน้าภาค (ดร.สุริศักดิ์)

  • แกรับปากจะดำเนินการให้
  • แต่ว่าไม่ได้บันทึกเอาไว้ (บอกว่าจะเอาเข้าที่ประชุมภาคฯ แต่ไม่เคยเอาเรื่องเข้าประชุม)
  • ดังนั้นผมก็ไม่ได้ติดตามเรื่องนี้ต่อ
  • และในปี 2551 ผมก็ยังดูแลแค่นิสิตที่อยู่ปี 4 ปีนี้..
  • คงต้องรอไปปี 2552 ผมจะดูแลนิสิตที่ปรึกษาให้ดียิ่ง
  • โดยจะเอางานวิจัย R2R ปี 2551 ของนิสิตรหัส 48 มาวิเคราะห์ และจัดทำแผนงานที่ปรึกษาต่อไปอีก 4 ปี
  • ไม่แน่ว่าอาจเป็น 4 ปีสุดท้ายที่ผมจะทำเมื่ออยู่ มน.
  • เมื่อวานคุยกับอ.สุนีย์ ซึ่งเป็นที่ปรึกษานิสิตปี ๑ รหัส ๕๑ จำนวน ๑๗ คน
  • ว่า beeman จะเข้าไปช่วยดูแล เป็นพี่เลี้ยงให้นิสิตชุดนี้ ช่วยจัดกิจกรรม Home Room ให้
  • และหวังว่า รุ่นนี้จะเป็นพี่เลี้ยงให้ Advisee beeman ในปีต่อไป..อิอิ
  • คือเราไปทำระบบ Peer Assist ไว้ให้

เป็นการริเริ่มที่ดี ครูคือผู้ชี้ทาง ครูคือผู้สรรค์สร้าง ... เด็กจะดี ส่วนหนึ่งเพราะมีครูดี ครับ มาให้กำลังใจครับ

ขอบคุณท่านเอกราชที่มาให้กำลังใจครับ

  • เมื่อสักครู่ผมก็โทรไป "สทร." กับ ผู้ประสานงานจัดโครงการอบรมอาจารย์ที่ปรึกษาของมน. รุ่น 7 <Link> แนะนำไป 2-3 เรื่อง
  • และผมเสนอตัวไปร่วมจัดด้วย..แต่ถ้าไม่ได้ก็ไม่เป็นไร..อิอิ
พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท