ในตอนที่แล้ว ได้พูดถึงเรื่องการคิด Strategy เพื่อที่จะทำให้การพัฒนา Direct Partner ไปสู่เป้าหมาย หรือเพื่อให้เป็นไปตามที่เขียนไว้ใน OC  หากมองให้ดี Strategy ที่ว่านี้ ก็คือวิธีที่จะสร้าง “เหตุปัจจัย” ให้เกิดขึ้นนั่นเอง จะเห็นได้ว่าถึงแม้ OM จะสนใจที่ผลลัพธ์ แต่ก็ทุ่มเทให้ความสำคัญไปที่เรื่องการสร้าง “เหตุปัจจัย”

            ในขั้นตอนสุดท้ายที่จะกล่าวถึงในวันนี้ ก็ยังคงแน้นที่เรื่องการสร้างเหตุปัจจัยอยู่ดี แต่คราวนี้หันมามองเรื่อง “ภายใน” องค์กรหรือโครงการเราเอง มองไปที่ Practice หรือสิ่งที่ปฏิบัติกันอยู่ประจำ ในต้นฉบับใช้คำว่า Organizational Practices แต่บางครั้งเกิดความสับสนว่า Organization ที่เขาใช้นั้นหมายถึงอะไรกันแน่ ผมจึงนำมาดัดแปลงใหม่ใช้คำว่า Required Practices แทน เื่ป็นการตอบคำถามที่ว่า “ถ้าจะให้การพัฒนาที่ทำอยู่นี้ยั่งยืน และ/หรือ สามารถดำเนินการได้ตาม Strategy ที่วางไว้จะต้องมีแนวปฏิบัติ (Practice) หรือมีวัฒนธรรมการทำงานประมาณไหน?” อะไรทำนองนี้ และที่พูดกันบ่อยๆ ก็เป็นประเด็นในทำนองนี้คือ . . .

1. เปิดรับแนวคิดใหม่ ให้โอกาส สนับสนุนทรัพยากร

2. รับฟังเสียงสะท้อน (feedback) จากบุคลากรหลัก

3. เชื่อมโยงผู้บริหาร ขอการสนับสนุน

4. พัฒนาปรับปรุงการทำงานอย่างสม่ำเสมอ

5. เพิ่มคุณค่าสิ่งงาน / กระบวนการ ตลอดเวลา

6. แบ่งปันสุดยอดคุณค่า (wisdom) ให้คนภายนอก

7. กล้าทดลองสิ่งใหม่ๆ สร้างสรรค์ และทันสมัย

8. ใช้การแลกเปลี่ยนเรียนรู้อยู่เสมอ

            Practice ดังกล่าวข้างต้น ถือเป็น “เหตุปัจจัย” ที่ทำให้การพัฒนาเป็นไปอย่างยั่งยืน และนี่คือขั้นตอนทั้งหมดในการวางแผนตามหลักของ OM แต่อย่าเข้าใจผิดคิดว่าเรื่องการวางแผนที่พูดมาทั้งหมดนี้เป็นส่วนที่สำคัญที่สุดของ OM นะครับ . . . เพราะหัวใจของกระบวนการ OM ที่แท้จริงนั้น ความสำคัญไปอยู่ที่เรื่อง M&E ซึ่งเป็นเรื่องที่ผมจะพูดในตอนต่อไปครับ