วิชาศาสนาพราหมณ์-ฮินดู กำหนดให้ศึกษาคัมภีร์ภควัทคีตาด้วย... เมื่อปัดฝุ่นก็มีบางอย่างแว๊บขึ้นมาในคลองความคิด จึงนำมาเล่าสู่กันอ่าน คงจะดีกว่าปล่อยให้สิ่งที่แว๊บขึ้นมาเลือนหายไป...
จากฉบับแปลของ สมภาร พรมทา หน้า ๒๑ ว่า...
ทุกชีวิตในโลกอยู่ได้ด้วยอาหาร อาหารเกิดมีเพราะน้ำฝน ฝนตกต้องตามฤดูกาลเพราะการประกอบยัญพิธี ส่วนยัญพิธีนั้นเล่าก็เกิดมีด้วยการกระทำของมนุษย์
ซึ่งตอนนี้ตรงกับฉบับไตรพากษ์ของ พ.อ. ทวิช เปล่งวิทยา หน้า ๓๕ ว่า...
สัตว์ทั้งหลายเกิดมาจากอาหาร, อาหารเกิดมาจากน้ำฝน, น้ำฝนเกิดมาจากยัญพิธิ และยัญพิธีเกิดมาจากกรรม
From food creatures come into being : from rain is the birth of food ; from sacrifice rain comes into being and sacrifice is born of work .
(ส่วนภาษาสันสกฤตของดไว้...)
....
เมื่ออ่านถึงบทนี้ ผู้เขียนมองเห็นความเป็นวัฏฏจักร ดังนี้
มนุษย์ - อาหาร - น้ำ - ยัญพิธี - มนุษย์ - อาหาร - น้ำ - ยัญพิธี - มนุษย์ ... ฯลฯ
หมายเหตุ สัตว์ทั้งหลายเพ่งถึงมนุษย์ ... และกรรมหรือการกระทำก็เพ่งถึงมนุษย์
ประเด็นที่น่าสนใจก็คือ ยัญพิธี ซึ่งถ้าไม่หมายถึงการเซ่นสรวงบูชาเทวดาแล้ว ก็อาจหมายถึงกิจกรรมที่มนุษย์ดำเนินการต่อธรรมชาติได้เช่นเดียวกัน....
ปัญหาปัจจุบันเกิดขึ้นเพราะมนุษย์เซ่นสรวงไม่ถูกต้อง กล่าวคือ มนุษย์ปฏิบัติต่อธรรมชาติไม่ถูกต้องนั้นเอง จึงเป็นเหตุให้ธรรมชาติไม่เป็นไปเพื่อตอบสนองความเป็นอยู่ของมนุษย์ได้อย่างเหมาะสม...
ตัวอย่างของยัญพิธีอันไม่ถูกต้องก็เช่น แนวทางการเพาะปลูกและการเลี้ยงสัตว์เพื่อให้ได้ตามความต้องการเพื่อการค้า มีการใช้สารเคมี หรือยาปฏิชีวนะ เป็นต้น... นั่น เป็นการทำลายระบบความสมดุลของธรรมชาติหรือไม่ ? ถ้าเป็นการทำลายฯ ก็อาจกล่าวได้ว่า ยัญพิธีไม่ถูกต้อง...
ก็เป็นแง่คิดเล็กๆ น้อยๆ จากคัมภีร์โบราณในครั้งแรกนี้ (คิดเองไม่ได้ลอกเลียนมาจากใครเลย)