นายบอนได้รับเมล์นี้ จากเพื่อนที่ขอนแก่นครับ
<!--[if !supportLineBreakNewLine]-->
<!--[endif]-->

Subject: คืนสู่เหย้า

สวัสดีค่ะทุกคน

พอดีทราบว่าจะมีงานชุมนุมศิษย์เก่าคณะวิทยาศาสตร์ มข.
รายละเอียดหรือกำหนดการยังไม่ทราบ แต่งานจะจัดในวันที่ 22 ตุลาคมนี้ ที่ห้องพิมลกลกิจ ตึก 7 ฝากบอกต่อๆ กันด้วยนะคะ
ยังไงก็เคลียร์คิวให้ว่าง แล้วไปเจอกันนะคะ

คิดถึงทุกคน


หลังจากเรียนจบมาแล้วหลายปี เพื่อนก็อยากจะกลับมาพบปะสังสรรค์กัน  ซึ่งมีกิจกรรมรวมรุ่นอยู่เรื่อยๆ ทั้งงานศิษย์เก่า งานของคณะ งานของสาขาวิชา หรืองานพบปะในกลุ่มเพื่อนสนิทแบบกันเอง

แต่ในช่วงเวลานี้ หลายคนต่างแยกย้ายไปทำงานต่างที่ ห่างไกลกันไป เวลามีน้อย จึงนัดรวมตัวกันยากขึ้นทุกที

แต่ในกรณีการจัดงานศิษย์เก่าของคณะฯ บางท่านแม้จะอยู่ที่ขอนแก่น แต่ก็ปฏิเสธที่จะไปร่วมงาน ด้วยเหตุผลส่วนตัวของเขา ทั้งเหตุผล ต้องการเป็นส่วนตัวมากกว่านี้, งานแบบนี้เป็นทางการเกินไป , มีแต่บรรดาอาจารย์ และผู้ที่ประสบความสำเร็จในอาชีพการงานอย่างสูง เลยไม่กล้าไปร่วม, ฯลฯ

มีเพื่อนนายบอนได้เปรียบเทียบว่า เพื่อนที่เรียนทางด้านสังคมศาสตร์ จะรวมรุ่นได้ง่ายกว่า เพื่อนที่เรียนทางสายวิทยาศาสตร์ .. รวมได้ง่ายกว่า และรวมได้จำนวนเพื่อนในรุ่น มากกว่า?? มีความกลมเกลียวเหนียวแน่นกว่า

ข้อสังเกตมีอย่างนี้ครับ เพื่อนที่เรียนสายวิทยาศาสตร์ หรือสายวิชาชีพ เป็นการเรียนเพื่อมีเป้าหมายที่จะไปทำอะไรในอนาคตอย่างชัดเจน อยู่กับทฤษฎี เครื่องมือ เทคนิค วิธีการทำงานเป็นส่วนใหญ่ แต่เพื่อนี่เรียนทางด้านสังคมศาสตร์ จะเรียนเพื่อเข้าใจตัวเอง เข้าใจสิ่งแวดล้อม เข้าใจโลกมากกว่า  เมื่อเรียนจบไปแล้ว สามารถที่จะเชื่อมโยงสังคมได้ง่ายกว่า ในขณะที่เพื่อนที่เรียนสายวิทยาศาสตร์ จะอยู่แต่ห้องทดลอง อยู่กับสังคมน้อยกว่า

เพื่อนนายบอนจึงวิเคราะห์ว่า ทำให้คนที่เรียนสายวิทยาศาสตร์ รวมตัวกันได้น้อย

ที่มองเห็น เพื่อนบางคน ยังคงมีทัศนคติที่แบ่งฝักแบ่งฝ่าย หรือยังไม่สนิทใจในการสื่อสารกับเพื่อนในรุ่น เหมือนอย่างกับสมัยที่เรียนมาด้วยกัน

หรือจะเป็นอย่างที่เพื่อนนายบอนได้วิเคราะห์ไว้  ว่าเพื่อนๆในสายวิทยาศาสตร์  ต่างกับเพื่อนในสายยสังคมศาสตร์คือไม่ได้เรียนเพื่อเข้าใจตัวเอง สิ่งแวดล้อม และเข้าใจโลก