ดีใจที่การเรียนรู้ไม่เครียด แบบนี้ละเยี่ยมเลย เด็กได้เรียนรู้ทั้งทฤษฎีและปฏิบัติ แต่กลุ่มนักศึกษากลุ่มใหญ่จังเลยครับ แนะนำให้อ่านบันทึกท่านอาจารย์แสวง อันล่าสุด พี่สร้อยสู้ๆๆ

• สถานการณ์สร้างวีรบุรุษและวีรสตรี..เนอะ
• ใจพร้อมเสียอย่าง..ใช่ไหมจ๊ะ
• ส่งกำลังใจมาให้อาจารย์ ลูกศิษย์ ทุกคนค่ะ

ตามมาให้กำลังใจค่ะพี่สร้อย แต่..รูปใหญ่ยักษ์มากเลยนะคะ อิอิ

ขอบคุณค่ะ อาจารย์ขจิต

นักศึกษากลุ่มใหญ่ คืออีกโจทย์หนึ่งที่ต้องคิดหนัก แต่ก็เป็นโจทย์ที่มาในระดับนโยบายของรัฐ

เมื่อหน่วยฝึกในโรงพยาบาลของมหาวิทยาลัยไม่สามารถรองรับได้เทอมนี้ นักศึกษา71 คนจะต้องสลับกันฝึกในหลายโรงพยาบาลและ "ครู" ที่จะต้องตามไปก็จะต้องแยกย้ายกันไป

สัปดาห์หน้าเขาจะต้อง "ฝึกไปเรียนรู้ไป" แต่ด้วยความเป็นพยาบาล ชีวิตของคนไข้ไม่สามารถ "ลองผิดลองถูกได้" เลยต้องทำอย่างไร เตรียมเขาให้พร้อมก่อนไป "ฝึกปฏิบัติจริงๆ" นั่นแหล่ะค่ะ

เรียนบนของจริงที่ต้องระวังเรื่องสิทธิผู้ป่วย เรื่องความปลอดภัยทั้งคนไข้และตัวนักศึกษา ครูก็เหนื่อยเป็นธรรมดา (แล้วครูก็แอบดีใจจะได้ผอม อิอิ)

ใจพร้อมจ้า คุณเพื่อนผู้นำ

อิอิ....เฮฮาศาสตร์ช่วยชีวิตครูน้อยแบบอิฉันไงคะ
ในยามฉุกเฉิน การที่เคยถูก ถี..ศาสตร์จากครูบา ก็ช่วยให้ถือไมค์ได้คล่องขึ้น....อิอิ

ขอบคุณค่ะน้องลูกหว้า

พี่กำลัง งงๆ ว่าจะลดรูปได้อย่างไร....เหมือนกันจ้า

ขอบคุณค่ะ อาจารย์ประจักษ์

โป๊ยเซียนใช่ไหมคะ

สมัยเด็กๆ เคยมีหน้าที่จุดธูปที่ต้นโป๊ยเซียน เพื่อ....พอวันใกล้ๆ หวยออก จะต้องไปนับจำนวนดอกให้บรรดาลุงป้าน้าอาใกล้ๆบ้าน

เมื่อก่อนคนเขาบอกว่าให้หวยแม่นค่ะ อิอิ เลยมีคนมาถามเลขเรื่อยๆ สมัยหนึ่งคนงานเขาเรียกว่า "อาจารยฺสร้อย" ก็มาจากการให้หวยเขานั่นแหล่ะค่ะ ...อิอิ

แต่ตอนนี้บน GotoKnow มีคนบอกตัวเลขเกือบทุกวันอยู่แล้ว...เลยไม่ได้นับโป๊ยเซียนให้ใครอีก..เอิ๊กๆๆ

สวัสดีค่ะ อาจารย์ จันทรรัตน์

• นี่ขนาดไม่พร้อมนะคะ ลูกศิษย์ยังสนุกสนาน เรียนรู้อย่างมีความสุขขนาดนี้
• ถ้าพร้อม จะขนาดไหนเนี่ยะ อิอิ
• ชื่นชม ด้วยคนค่ะ

เสนอภาพได้อลังการมากอุ๊ย

หายเหนื่อยแล้วยัง

ขอบคุณค่ะ คุณครูปู

อาจารย์หัวหน้าทีม กล่าวกับนักศึกษาว่า

"ที่จริง ทีมที่มานี้ทุกๆคนอาจจะไม่ได้เข้าร่วมทุกกิจกรรมเพราะมีสอนวิชาต่างๆ แต่ทุกคนก็เต็มใจที่จะมาร่วมกัน สนับสนุนให้นักศึกษาได้ดึงศักยภาพที่ตนเองมีออกมา นักศึกษาทุกคนมีศักยภาพในตัวเอง แต่อาจจะขาดโอกาสในการแสดงหรือเข้าใจตัวเอง จนเมื่อว่าร่วมกิจกรรมและได้ทำงานกลุ่มก็คงจะได้เรียนรู้ว่าตัวเองเก่งหรือไม่เก่งตรงไหนอย่างไร"

ตลอดสองวันเต็มๆ ที่มีโอกาสร่วมกิจกรรมเตรียมความพร้อมนี้ อาจารย์ทุกคนเอาใจใส่ประคับประคอง ลุ้น เชียร์ เพื่อให้นักศึกษามั่นใจและพร้อมสำหรับการไปขึ้นวอร์ดน่ะค่ะ คุณครูปู

ยังคุยกันว่า เราจะจัดกิจกรรมแบบนี้อีก แต่ เราจะสอดแทรกเรื่องของการฟังผู้อื่น การอยู่ในสังคม และเรื่องของ "คุณภาพใจ" ให้กับนักศึกษาด้วยค่ะ....

เห็นนักศึกษาสนุก บรรดาอาจารย์ก็มีกำลังใจกันน่ะค่ะ

ขอบพระคุณค่ะครูบา

ขอสารภาพว่า เพราะวิชาถี-ศาสตร์ ของท่านครูบาและประโยคเตือนใจที่ว่า "ทำงานบนความไม่พร้อม" น่ะค่ะ ที่ทำให้ สู้ สู้

จ่ายงานล่วงหน้าหนึ่งวัน ก็ลุยล่ะค่ะ...อิอิ

ดีจังเลยค่ะพี่สร้อย เป็นตัวอย่างที่ดีมากเลย ไว้ต้องลองหัดฟังนักศึกษาให้มากกว่านี้..เชื่อว่าเด็กๆ มีศักยภาพดีมากทุกคน เพียงแต่เรายังไม่เห็นเองเท่านั้นแหละ ^ ^

ขอบคุณค่ะ

ขอบคุณค่ะ น้องตุ๋ย

ความยากจะอยู่ที่การ "ออกแบบ" และการทำความเข้าใจระหว่างทีมงาน ว่านักศึกษาคือชั้นปีไหน เคยเจอกิจกรรมเรียนรู้อะไรมาบ้างและกิจกรรมแต่ละอย่างมีความหมายอย่างไร

แต่คราวนี้ทีมไม่มีเวลาคุยกันเลย และไม่ใช่ทุกคนที่จะสามารถอยู่ร่วมกิจกรรมได้ครบสองวัน...มีแต่หัวหน้าทีมและพี่เท่านั้นที่อยู่ตลอด

ระหว่างกิจกรรมนอกจากจะต้องประคับประคอง สนับสนุนนักศึกษาแล้ว พี่พบว่า ความนิ่งและฟังผู้ร่วมทีมที่ไม่เคยทำงานร่วมกันมาก่อน มีความสำคัญมากทีเดียวค่ะ

สิ่งที่ต้องทำอย่างนุ่มนวลคือการสนับสนุนผู้ร่วมทีมที่ผลุบเข้าออกตามเวลาที่ว่างมาช่วยกัน ให้สามารถต่อยอดกันได้ ไกด์ให้นักศึกษาได้ และไม่ทำให้เกิดความขัดแย้งในการนำกิจกรรม ให้กำลังใจและเสริมแรงกัน พี่เรียกการทำนั้นว่า วางใจลงบนความเชื่อมั่นต่อทีมค่ะ..และพี่ก็พบว่า การช่วยให้คิดเชิงบวกทำให้ได้ใจของทีมด้วย และตอนท้ายทีมก็ผ่อนคลายไปกับนักศึกษาเหมือนกัน

พี่พยายามเขียนบอกเล่าค่ะ ยาวสักนิดนะคะ คงไม่เบื่ออ่านก่อนนะคะ

สิ่งที่ต้องทำอย่างนุ่มนวลคือการสนับสนุนผู้ร่วมทีมที่ผลุบเข้าออกตามเวลาที่ว่างมาช่วยกัน ให้สามารถต่อยอดกันได้ ไกด์ให้นักศึกษาได้ และไม่ทำให้เกิดความขัดแย้งในการนำกิจกรรม ให้กำลังใจและเสริมแรงกัน พี่เรียกการทำนั้นว่า วางใจลงบนความเชื่อมั่นต่อทีมค่ะ..

• สิ่งนี้ยิ่งใหญ่นะ
• นึกถึงคำว่า "ลดในส่วนของตัวเอง..เพื่อเพิ่มในส่วนของผู้อื่น"..ด้วยจ้า
• นี่คือสิ่งที่เพื่อนได้ทำ...ชื่นชม...น่าเคารพด้วย..อิ..อิ

• กลับมาป่วนแล้วครับ  อิอิ
• ดูเหมือนอุ๊ยจั๋นตาจะใช้เคล็ดวิชายืมพลังจากคู่ต่อสู้มาใช้   ทีมงานน้อย  ก็ใช้พลังของนักศึกษาหรือผู้เข้ารับการอบรมนั่นแหละมาช่วย  อิอิ
• ว่างๆต้องขอไปเรียนวิชาด้วย  อิอิ

"ลดในส่วนของตัวเอง..เพื่อเพิ่มในส่วนของผู้อื่น"....ขอบคุณค่ะ ท่านผู้นำที่เคารพ 

บางทีก็ทำเอาคนอื่นไม่เข้าใจเหมือนกันแหล่ะ...แต่ก็ไม่เป็นไรเน๊อะ...

อิอิ ซือแป๋ กลับมาแล้ว...เจอนางเอกเรื่องเกอิชาไหมคะ...

"เคล็ดวิชายืมพลังจากคู่ต่อสู้มาใช้".....โห...เห็นชื่อวิชาแล้วดูขลังมากๆ ...ชอบๆๆ ...อิอิ

ซือแป๋จะไปสวนป่าสอนเคล็ดวิชาอะไรบ้างให้กับนักศึกษาแพทย์ กรุณาเล่าให้ฟังด้วยนะคะ ..จะเรียนผ่าน GotoKnow อ่ะค่ะ

• แวะมาเยี่ยมค่ะ
• สบายดีนะคะ

สวัสดีครับ อ.สร้อย

ยังรู้สึกคุ้นเคยอยู่เสมอ เมื่อได้อ่านเรื่องราวบรรยากาศ การเรียนการฝึกงานที่คณะพยาบาล สวนดอก

บ่อยากบอกว่าตอนฝึกงานตึกสูติฯ แถวคนไข้ทำแผล P care ของผมยาวที่สุด ฮิๆ (เพราะตอนนั้นยังเป็นละอ่อนที่สุดในรุ่น..)

ขอบคุณค่ะ คุณ Bright Lily

สบายดีค่ะ หวังว่าคุณBright Lily สบายดีเช่นกันนะคะ

ระยะนี้ห่างหายจากบันทึกเพราะว่าขึ้นวอร์ดตั้งแต่เช้าจนเย็นค่ะ...^^

สวัสดีค่ะ คุณเปลี่ยน

เจอจากข้อมูลศิษย์เก่า....ยังนึกว่าอาจจะต้องเรียก อ้ายเปลี่ยน ดีไหมน่ะค่ะ

....บรรยากาศฝึกปฏิบัติ...คุ้นเคยนะคะ...^^

สอนปฏิบัติก็มีความสุขไปอีกแบบค่ะ.....เรียนจากของจริงของชีวิตที่ไม่มีความแน่นอนอยู่ตลอดเวลา...ในชีวิตนี้เคยดูแลคนตั้งครรภ์ และทำคลอดมาจนนับไม่ถ้วน แต่ก็ยังต้องเรียนและเตรียมพร้อมกับความไม่แน่นอนของแต่ละรายอยู่ตลอด..เลยต้องเตรียมนักศึกษาให้เขาพร้อมจะเผชิญกับ"ของจริง" ทุกรูปแบบด้วยการเรียนรู้ตัวของเขาเองก่อนน่ะค่ะ

วันหลังหากมีโอกาสน้องๆนักศึกษาคงได้ฟังเรื่องราวเรื่องเล่าจากคุณเปลี่ยนบ้างนะคะ