ดีเลยครับ
เขียนบันทึกไว้ให้อ่านกันมากๆ ได้เรียนรู้ไว้ก่อน ถือเป็นวิทยาทานครับ
อาจารย์บุษครับ
ประสบการณ์แต่ละคนย่อมแตกต่างกัน จะให้มีความรู้ความสามารถเท่าเทียมกันเป็นไปได้ยากแต่ก็สามารถศึกษา เล่าเรียนได้ อยู่ที่ว่าจะใฝ่เรียนใฝ่รู้ไหม โดยเฉพาะอย่างยิ่งโลกปัจจุบันเป็นโลกของการสื่อสารไร้พรมแดน วิชาความรู้มีอยู่รอบตัวใช่ไหมครับ ผมขออนุญาตนำเอาข้อความที่อาจารย์เขียนไว้กินใจมาก โดยเฉพาะพวกผู้บริหารให้อ่านตรงนี้หน่อย ส่วนใหญ่ทำเป็นรู้ทุกเรื่องไม่รู้จักโง่ผมประทับใจจริง ๆ กับข้อเขียนของอาจารย็
"ถึงแม้ว่าท่านใดที่เป็นผู้บริหารก็ใช่ว่าจะทราบหรือรู้ทุกเรื่อง...ผู้บริหารท่านใดที่ไม่ทราบในลักษณะของการทำงานอย่างแท้จริง...
ก็ต้องถามลูกน้องหรือผู้ใต้บังคับบัญชา...เพื่อให้เกิดความมั่นใจ + ความถูกต้อง...จะได้ไม่ต้องมานั่งแก้ปัญหาภายหลัง...ผู้บริหารก็ต้องไว้ใจ + เชื่อใจลูกน้อง และลูกน้องก็ต้องทำตนให้เป็นที่พึ่งของผู้บริหารได้ในเรื่องกฎ ระเบียบ ประสบการณ์ในการทำงาน...(เรียกว่าเป็นการให้เกียรติซึ่งกันและกันในการทำงาน)...ซึ่งก็สอดคล้องกับที่รัฐจัดตำแหน่งงานให้กับข้าราชการ หรือเจ้าหน้าที่ของรัฐในอนาคตว่า ต้องมีตำแหน่งชำนาญการ เชี่ยวชาญไงค่ะ..."
สวัสดีค่ะ...
ขอบคุณที่แวะมาอ่านค่ะ...ที่ผู้เขียนได้เขียนก็เพื่อต้องการให้การปฏิบัติงานเป็นไปในรูปแบบของการพัฒนาให้ดีขึ้นค่ะ...
ขอบคุณค่ะ...ยิ่งทำมาก..ยิ่งชำนาญงาน..ยิ่งเพิ่มพูนความรู้และประสบการณ์...ยิ่งเชี่ยวชาญ..ยิ่งแลกเปลี่ยนความรู้ระหว่างกัน..ยิ่งรอบรู้และสร้างสายสัมพันธ์..เหมือนสังคม G2K แห่งนี้นะคะ..
นางแบบเสื้อ G2K
ความแตกต่างระหว่างบุคคลและศักยภาพที่แสดงออกของแต่ละคนย่อมไม่เหมือน
หากเราศึกษาและเปิดใจบ้าง จะทำให้เราเกิดการเรียนรู้ในสิ่งที่ไม่รู้ได้
ขอบคุณกับบันทึกที่ให้ข้อคิดแก่ผู้ที่ทำงานนะคะ..