ปริญญา...ชีวิต
หลาย ๆ ครั้งที่เรารู้สึกพอดีกับชีวิตที่ลงตัว และหลาย ๆ ครั้งที่เรารู้สึกไม่พอดีกับชีวิตที่ไม่ลงตัวเช่นกัน เกริ่นมาแบบนี้หลายคนชักสงสัยขึ้นมาทันทีเลยใช่ไหม เรามาค้นหาความสุข บนความพอดีกันเลยค่ะ ด้วยโรงพยาบาลพะโต๊ะได้มีนโยบายให้เจ้าหน้าที่ได้เขียนเรื่องเล่าผ่านโครงการ SHA ฟังคุณอัจฉรา พูดบ่อย ๆ เรื่องนี้ แต่ก็ไม่ได้สนใจอะไรมากนัก คิดว่าเป็นเรื่องไกลตัว กลุ่มเป้าหมายของนโยบายนี้น่าจะเป็นกลุ่มหัวหน้าฝ่าย, หัวหน้างาน , แพทย์หรือพยาบาลมากกว่า
วันนี้รู้สึกมีความสุขเป็นพิเศษเปิดเพลงเบาๆ พร้อมกับฮัมเพลงไปเรื่อย ๆ พี่นกค่ะลองเขียนเรื่องเล่าสักเรื่องมั๊ยพี่ เสียงที่คุ้ยเคยเรียก (ต่อเพลงไม่ถูกเลย) เงียบ...เพื่อตั้งสติหันกลับไปมองเจ้าของเสียง เจอแต่รอยยิ้มหวาน ๆ พร้อมกับพยักหน้า ช่วงหลังเจอกับประโยคแบบนี้บ่อย ฉันก็ยังไม่ขานรับซักที กิจกรรมก็ได้ดำเนินการไปอย่างต่อเนื่อง แพทย์ ,พยาบาล ,พนักงานขับรถยนต์ต่างทยอยเรื่องกันมาอย่างไม่ขาดสาย
สมองถูกปิดตายมานานแล้วในเรื่องการเขียนไม่ทราบว่าจะเริ่มตรงไหน? และจะจบอย่างไร? หนึ่งสมอง สองมือ กับ 24 ชั่วโมงต่อ 1 วัน เท่ากับคนอื่น ๆ ส่วนลึกในใจอยากเป็นส่วนหนึ่งของกิจกรรมงานคุณภาพต่าง ๆ ในทุก ๆ ครั้ง ลองดูก็แล้วกันไม่เคยเห็นขอทานขาดทุนสักที…
ศีรษะถึงหมอนกะว่าจะนอนพักผ่อน แต่คืนนี้ไม่เอาดีกว่านอนมาครึ่งค่อนชีวิตแล้วอีกไม่นานก็จะได้นอนอย่างนิจนิรันดร์แล้ว ลองมาทำอะไรที่เป็นประโยชน์ให้กับโรงพยาบาลบ้างน่าจะดีเขียนประมาณไหนดี อ๋อคิดออกแล้วเรื่องการประหยัดทรัพยากรไงน่าจะเวิร์ก ความคิดวิ่งแล่นเข้ามาทันที เพราะเป็นเรื่องที่โลกกำลังอินเทรนด์อยู่พอดี ไม่พูดพร่ำทำเพลงยกแม่น้ำทั้ง 5 สายมาอ้างอิงทันที
รุ่งเช้าของวันใหม่ได้นำเสนอเรื่องเล่ากับคุณอัจฉราซึ่งได้มีโอกาสเข้าร่วมโครงการ SHA (การสร้างเสริมสุขภาพผ่านกระบวนการคุณภาพเพื่อการเปลี่ยนแปลงที่ยั่งยืน) และโรงพยาบาลร่วมโครงการถึง 60 โรงพยาบาล ในฐานะผู้ร่วมอบรม Narrative Medicine และร่วมสานฝันโครงการ SHA คงมีอะไรดี ๆ มาแนะนำบ้าง อย่างที่คาดการณ์ไว้ตั้งแต่แรก เรื่องบางไปนะ ต้องประมาณนี้ (โดยไปหลายจุด) เมื่อคำแนะนำต่าง ๆ ได้ถูกถ่ายทอดออกมา ความคิดต่าง ๆ วิ่งแล่นลงสู่ใจ ไหลเป็นปัญญาขึ้นมาทันที ด้วยตัวเองพอมีต้นทุนเกี่ยวกับการอ่านอยู่บ้าง ชอบอ่าน ชอบศึกษา สิ่งแรกเอางานกลับไปแก้ไข รอบแล้วรอบเล่า หลายครั้งงานนี้มีท้อไปเหมือนกัน แต่ด้วยความที่เป็นคนไม่ยอมแพ้กับปัญหา และอุปสรรคต่าง ๆ แค่ตัวหนังสือยังแพ้แล้ว อนาคตยังอีกยาวไกล แล้วจะเอาอะไรมาหวังพึ่งตัวเองได้ เน้นย้ำตัวเองให้เจ็บ ๆ เพื่อจะได้เอาไปตรึกตรอง
ผู้เขียนได้ให้เวลากับการไปศึกษาข้อมูลเพิ่มเติม อ่านทุกเรื่องที่น่าสนใจผ่านเวปไซต่าง ๆ อ่านให้มาก เขียนให้มาก ทำความเข้าใจพร้อมทั้งแยกประเด็นให้ได้อย่างที่มีคนกล่าวว่า “ไม่มีเหตุบังเอิญในโลกใบนี้ ล้วนมีเหตุมีผลและปัจจัยที่เราอาจไม่ได้ใส่ใจก็เท่านั้น” ต้องทำให้ได้.......ลั่นวาจากับตัวเองอีกครั้ง
สุดท้ายก็ทำได้จริง ๆ ด้วยหลังจากที่เรื่องแรกผ่านการตีพิมพ์มีแต่เสียงตอบกลับที่ดีทั้งภายในและภายนอกโรงพยาบาล จากความเดิมกะว่าจะเขียนเพียงเรื่องเดียว แต่สิ่งอัฒจรรย์มันย่อมเกิดขึ้นได้ทุกเวลา ยอมรับว่าเพราะคำคอมเม้นท์เป็นกำลังใจหลักที่ทำให้มีสิ่งดี ๆ เกิดขึ้นในวันนี้ นานวันเริ่มมีความสุขและสนุกกับงานมากขึ้นเรื่อย ๆ ทุกครั้งที่อ่านคำคอมเม้นท์ เหมือนเสียงสวรรค์ประทานพรลงมา เหมือนหยาดน้ำทิพย์ ชโลมหัวใจดวงนี้ให้มีขวัญ และกำลังใจในการทำงาน พยายามที่จะสร้างความแปลกใหม่ ผลิตงานออกไปทุกชิ้นผ่านการลองผิดลองถูก ผ่านกระบวนการอ่านอ่าน คิดคิด และเขียนเขียน คาดหวังว่าอะไรที่เป็นสิ่งที่ดี ๆ อยากให้คนอื่นได้ร่วมรับรู้ร่วมกัน ด้วยแรงบันดาลใจที่ดีเรื่องที่สอง ที่สาม ตามมาเป็นลำดับ วันนี้เชื่อแล้วว่าเรื่องเล่าสร้างโลกได้จริง ๆ บนโลกใบนี้
ปัจจุบัน ทาง สพร. ได้จัดอันดับโรงพยาบาลที่เข้าร่วมโครงการ โรงพยาบาลพะโต๊ะเป็นโรงพยาบาลน้องใหม่ที่ได้รับคำชื่นชมในการสร้างสรรค์ผลงานอยู่เป็นอันดับต้น ๆ เลยก็ว่าได้ เจ้าหน้าที่เริ่มให้ความสำคัญ เข้ามามีส่วนร่วมกันมากขึ้น สังเกตช่วงหลัง ๆ เริ่มมีมาขอคำปรึกษา ขอคำแนะนำ วิธีการเขียน รูปแบบและแนวทางการเขียน ในฐานะคนให้คำปรึกษาก็จะพยายามช่วยเหลือในส่วนที่ช่วยได้ จะพัฒนางานทุกงานที่ผ่านมาถึงมือด้วยความใส่ใจ อยากให้ทุกชิ้นงานผ่านสายตาคนอ่านด้วยการยอมรับเหมือนเช่นทุก ๆ ที่ผ่านมา
หลายครั้งแสดงออกทางสีหน้า เผลอผ่อนลมหายใจออกมาดัง ๆ กับทุกรายละเอียดบนตัวหนังสือ ต้องใส่ความเป็นผู้อื่น มันจึงเกิดความไม่พอดีในบางครั้ง พี่นกเครียดอีกแล้ว ไม่ไหวก็หยุดบ้างนะพี่ คนที่ทำงานข้าง ๆ พูด คอยปลอบใจเวลาที่รู้สึกแย่มาก ๆ ด้วยความที่ตั้งใจเกินไป เรื่องทุกเรื่องต้องทอดเวลาทิ้งไว้แล้วกลับมาทบทวนใหม่ เพื่อหาความสมบูรณ์ ใครจะรู้บ้างว่ากว่าจะผ่านในแต่ละเรื่อง แทบจะจดจำข้อความได้ทุกตัวอักษร เพราะได้ผ่านการกลั่นกรองของใครสักคนเอาใจใส่ในทุก ๆ รายละเอียด งานทุกงานต้องจบด้วยความสมบูรณ์เสมอ ผลงานเริ่มเป็นที่ประจักษ์แก่สายตาใคร ๆ มีแต่เสียงชื่นชม เสียงสรรเสริญ มีน้องคนหนึ่งทัก ใครมาฆ่าพี่ พี่คงไม่ตายแน่ ผู้เขียนงงถามกลับว่าทำไมละ ก็พี่เอาใจพี่ไปใส่ไว้ในงานแล้วไง...เรียกเสียงหัวเราะได้ดีทีเดียว
ความไม่พอดีหมายถึงส่วนที่ขาดที่เกิน ถ้าวันนี้เรารู้จักคำว่าพอดี คำว่าไม่พอดีคงจะไม่มีความหมายอีกแล้ว วันนี้นอกเหนือจากที่ร่ำเรียนมาและสิ่งที่ได้รับจากงานคืออีกหนึ่งความสำเร็จบนความภูมิใจ คือ ปริญญา...ชีวิตใบนี้ ขอมอบให้ตัวเอง กับการทุ่มเทจิต และวิญญาณในการทำงาน แต่วันนี้เรายอมรับตัวเองแล้ว สิ่ง ๆ นี้จะถูกสลักอยู่ในใจจนสิ้นลมปราณ....
มีผู้เขียนคำกลอนที่น่าสนใจขออนุญาตหยิบยกมาเล่าสู่กันฟัง (ไม่ทราบผู้แต่ง) (ผู้เขียนชอบมาก จะนำมาเป็นอุทาหรณ์สอนใจตัวเองเสมอ)
“เมื่อเจ้ามามีอะไรมาด้วยเจ้า
เจ้าจะเอาแต่สุขสนุกไฉน
เจ้ามามือเปล่า เจ้าจะเอาอะไรไป
เจ้าก็ไปมือเปล่า เหมือนเจ้ามา”
วันนี้เข้าใจอย่างลึกซึ้งและถ่องแท้ ผู้เขียนก็จะไปมือเปล่าเหมือนตอนที่เจ้ามาเช่นเดียวกัน ไปพร้อมกับความสุข ความสมหวังที่ซุกซ่อนอยู่ภายในใจซึ่งไม่มีอะไรมาลบล้างได้เลย ผู้เขียนขอใช้คำว่า ความสุข บนความพอดี
พอดีมีความหมายที่ไม่ขาดไม่เกิน ฟังดูแล้วสบายๆ แม้ว่าจะมีเหตุการณ์มากมายที่ผ่านเข้ามา หรือผ่านไป อาจสร้างหรือทำให้เราสูญเสีย ความสุขไปด้วย แต่เมื่อมานั่งทบทวนแล้วสรุปว่าทุกสิ่งที่เกิดขึ้น หรือเป็นไปนั้น ล้วนเกิดจากความพอดี .....ที่ลงตัว
ความเห็น (77)
บนเส้นทางแห่งแสงไฟใต้ร่มเงาพญางูคู่ชูคบเพลิง นี้
คุณ จะไม่เดินไปข้างหน้าอย่างเดียวดาย
ขอเป็นกำลังใจให้ครับ
- ขอบคุณค่ะเสือภูเขา
- สัญลักษณ์พญางูคู่ชูคบเพลิง ชาวสาธารณสุขไม่เคยแล้งน้ำใจ ไปไหนไปกันเสมอ
- ขอบคุณในกำลังใจที่มอบให้ แล้วบุษราจะตามไปให้กำลังใจให้คุณเช่นกันค่ะ
รู้จักพอ ก่อสุขทุกสถาน ภูมิใจกับคุณที่ทุ่มเทกับงาน
- ขอบคุณค่ะ คุณครูพรชัย
- สำหรับกำลังใจที่มอบให้ ก็จะคิดบวก พูดบวก ทำบวกอย่างที่คุณครูได้พร่ำสอน
- องค์กรทุกองค์กรเป็นส่วนสำคัญสำหรับคนทำงานทุกคน
เรียน คุณบุษรา
ดอกไม้ใจกลางไพรพฤกษ์ มีสำนึกที่ต่อบ้านเกิด สร้างสรรค์ความเป็นเลิศสู่องค์กร
อยู่ที่ไหนก็ปลอดภัย ถ้าคุณนั่งอยู่ในหัวใจของเขา
คุณบุษราคือตัวแทนคนทำงานเพื่อแผ่นดิน ขอเป็นกำลังใจครับ
ว่างก็มาเยี่ยมเยือนกันข้าง
- ขอบคุณค่ะ คุณครูพรชัย
- กำลังใจดี ๆ ขอน้อมรับด้วยใจ ได้อ่านข้อคิดที่คุณครูได้กล่าวมา รู้ซึ้งถึงคุณค่าของการทำความดี อยู่ที่ไหนก็ทำความดีได้ พวกเราในฐานะของผู้ให้ ต้องให้ในสิ่งที่นอกเหนือหน้าที่อยู่เสมอ เพื่อความพึงพอใจของผู้รับ
- - ความสำเร็จของดอกหญ้า คือ บานเล่นล้อได้กับสายลมแรง-
- - ความสำเร็จของคนกล้า คือ ยืนอยู่ได้ท่ามกลางความขัดแย้ง-
สวัสดีครับคุณ บุษรา ตามมาให้กำลังใจครับ ทำงานด้วยใจ แล้วได้ใจ ก็เข้าไปนั่งในใจของผู้บริการ เป็นงานบุญครับ
- ขอบคุณค่ะ คุณวอญ่า
- ดีใจค่ะที่ตามมาให้กำลังใจอย่างสม่ำเสมอ
- ทำความดีให้คนเกรง ดีกว่าเป็นนักเลงให้คนกลัว
- จะเป็นผู้ให้ที่ดีตลอดไปค่ะ
ผมไดเพิ่มเติมเนื้อหาในการสร้างสัมพันธภาพที่ดีกับเพื่อนร่วมงานยังไงก็แวะอ่านนบ้างนะครับ
ชอบจัง ทำความดีให้คนเกรง ดีกว่าเป็นนักเลงให้คนกลัว
- สวัสดีค่ะคุณครู
- ขอบคุณที่แวะมาให้กำลังใจกันบ่อย ๆ
- แล้วจะแอบเข้าไปชื่นชมผลงานบ่อย ๆ ค่ะ
สวัสดีค่ะคุณบุษรา
มาร่วมฉลองและชื่นชมในปริญญาชีวิตค่ะ
มีความสุขและเขียนบันทึกดี ๆ นะคะ จะมาอ่านค่ะ
(^___^)
- ขอบคุณค่ะ คนไม่มีราก
- ที่ตามมาให้กำลังใจมือใหม่หัดเขียน ยังมีหลายสิ่งหลายอย่างที่ต้องปรับปรุงในการเขียน ก็จะพยายามพัฒนาตัวเองขึ้นไปเรื่อย ๆ
- คนสาธารณสุขต้องเป็นผู้ให้ ให้ในสิ่งที่นอกเหนือหน้าที่เสมอ ให้รอยยิ้ม ให้คำขอบคุณ ยิ่งให้ก็ยิ่งได้ใช่มั๊ยค่ะ
แวะมาทักทายและให้กำลังใจครับ
- ขอบคุณค่ะ คุณหนานเกียรติ
- ขอบคุณที่แวะมาทักทายและให้กำลังใจ คำว่ากำลังใจเป็นส่วนที่สำคัญ คนทุกคนก็อยู่ได้ด้วยกำลังใจกันทั้งนั้น
สวัสดีค่ะ
- แวะมาเป็นกำลังใจ
- หากไม่มีเรา ไม่มีเขา คงไม่สมประกอบค่ะ
- รพ.ต้องเกิดจากการร่วมมือ ร่วมแรง ร่วมใจ จากหลายฝ่าย ๆ
- หลาย ๆ หน่วยงาน หลาย ๆ คน จึงจะสำเร็จค่ะ
- หากคนหน้างานสวยงามอย่างไร ย่อมแสดงว่าคนสนับสนุน อย่างเรา
ก็มีความงามในงาน นั่นเองค่ะ
- คนคือ คนสำคัญ เสมอ
- ขอบคุณค่ะ คุณเพชรน้อย
- ได้ทั้งเนื้อหาและสาระครบสมบูรณ์ ต้องขอบคุณทั้งเบื้องหน้า และเบื้องหลังกับความสำเร็จที่ได้เกิดขึ้นในทุก ๆ ครั้ง ใช่มั๊ยค่ะ
- เกิดเป็นคนทุกคนคือคนสำคัญ
- มาชื่นชมและแสดงความยินดี..ด้วยครับ
- ขอบคุณค่ะ คุณสามสัก
- ขอบคุณในกำลังใจที่มอบให้นักเขียนเรื่องเล่าสมัครเล่น
- มีโอกาสจะแวะไปเยี่ยมชมงานดี ๆ ของคุณสามสักอย่างแน่นอนค่ะ
- ตามมาให้กำลังใจ
- แบบนี้ไม่ใช่มือสมัครเล่นแล้วครับ
- เขียนได้ดีมาก
- รออ่านอีกครับ
- เพิ่งว่างมาทักทายครับ
- ขอบคุณค่ะ อาจารย์ขจิต
- ที่ให้กำลังใจนักเขียนเล่ามือใหม่ กำลังใจที่ดีที่ส่งมอบมาให้ บัดนี้ถึงมือผู้รับเป็นที่เรียบร้อยแล้ว จะพัฒนาฝีมือให้มีคุณภาพยิ่ง ๆ ขึ้นไป
- แล้วพบกันในเรื่องเล่าต่อ ๆ ไปนะค่ะ
- สวัสดีครับ
- ขอให้คิดดี ทำดี ตลอดไปนะครับ
- พี่ความสุขมาก ๆ ครับ
- ขอบคุณค่ะ พี่ดิษฐ์
- สัญญาว่าจะคิดดี ทำดี ตลอดไป เพื่อสังคมที่ดีขึ้น
- ขอบคุณนะพี่
"ใครจะรู้บ้างว่ากว่าจะผ่านในแต่ละเรื่อง แทบจะจดจำข้อความได้ทุกตัวอักษร เพราะได้ผ่านการกลั่นกรองของใครสักคนเอาใจใส่ในทุก ๆ รายละเอียด งานทุกงานต้องจบด้วยความสมบูรณ์เสมอ"
ข้อความนี้ถูกใจจังเลยค่ะ มันเป็นเช่นนั้นจริงๆ บางครั้งต้องการความสมบูรณ์จึงทำให้มีผลงานน้อย
มีความสุขกับเรื่องเล่าของคุณนกจริงๆค่ะ
แม่ต้อยบอกเช่นกันว่า "ไม่ต้องเอาแบบ อ.โกมาตร ก็ได้ อยากให้เขียน อยากให้เล่าเยอะ" จะได้มองเห็นผลงานที่พวกเราทำ เชื่อแม่ต้อยค่ะเลยนำผลงานมาทยอยลง อิอิ
มีความสุขมากๆนะคะคุณนก
- ขอบคุณค่ะ ทีม SHA โรงพยาบาลแก่งคอย
- งานทุกงานผ่านการกลั่นกรอง ด้วยความตั้งใจ คนเขียนได้อะไร... คนอ่านอ่านแล้วได้อะไรกลับไป... นั่นคือผลสำเร็จของคนเขียนเรื่องที่ดี
- ขอบคุณสำหรับสิ่งดี ๆ ที่ทีม SHA โรงพยาบาลแก่งคอยที่คอยชี้แนะและให้กำลังใจเต็มรูปแบบทุกครั้ง ทีม SHA พะโต๊ะยังเป็นน้องใหม่ ยังมีอะไรต้องเติมเต็มอีกเยอะ ก็จะพยายามเข้าไปศึกษารูปแบบวิธีการต่าง ๆ เพื่อสามารถนำมาปรับใช้กับโรงพยาบาลพะโต๊ะ
- บางครั้งผลงานจะออกสู่สายตาน้อย แต่คุณภาพล้วน ๆ ขอชื่มชมทีมงาน SHA แก่งคอยทุก ๆ ท่าน จะเป็นกำลังใจให้เสมอไปค่ะ
- ขอบคุณค่ะ
ขอให้ความสุขกับการทำงานมากๆน่ะครับ มีบทความดีๆมาให้อ่านเรื่อยๆน่ะครับ
- ขอบคุณค่ะ คุณสามารถ
- ขอบคุณในกำลังใจดี ๆ ที่นำมาฝากคะ
- ก็จะพยายามสรรหาบทความดี ๆ มาฝากท่านผู้อ่านเรื่อย ๆ อย่าลืมมาเป็นกำลังใจกันอีก
- แล้วเจอกันในบล๊อกของคุณเช่นกันค่ะ
ขอชื่นชมนักเขียน ที่สามารถเขียนให้คนอื่นได้คิดตาม และเรียบเรียงได้ดีเยี่ยม ไมสับสน เป็นนักเขียนมืออาชีพได้เลยคะ ตามกลับคืนมาเยี่ยมย้อนหลังบทความเก่าๆเพื่อพสูจน์ว่า น้องบุษราเก่งจริงๆคะ
และสมที่พี่สุว่าคนใต้ใจดี และมีความจริงใจ ซึ้งในน้ำใจคะ พี่สุเป็นกำลังใจให้นะคะ ขอบคุณที่เข้าไปเยี่ยม บทความ อยากคบเพื่อนที่หลากหลายคะ คอยติดตามบทใหม่ในครั้งต่อไปนะคะ คนดี ขอมอบดอกไม้สีแดง มอบเป็นกำลังใจให้คะ สู้ สู้คะ
- ขอบคุณค่ะ พี่สุ
- กำลังใจที่แสนดีทั้งที่เพิ่งรู้จัก บุษรายืนหยัดอยู่ได้ทุกวันนี้ก็เพราะคำ ๆ นี้ "กำลังใจ"
- 3 เดือนกับการเรียนรู้ โกทูโน ณ.ที่แห่งนี้ รู้จักความรัก ความเมตตา ความเอื้อเฟื้อเผื่อแผ่ ทุกคนพร้อมจะเดินไปด้วยกันบนเส้นทางที่ขรุขระบ้าง โรยด้วยกลีบกุหลาบบ้าง แต่ทุกคนก็ไม่เคยทิ้งกัน พร้อมจะเดินไปข้าง ๆ ตลอดเวลา
- บุษราขอยืนยันว่าจะทำหน้าที่นักเขียน (สมัครเล่น) ให้ดีที่สุด เพื่อทุก ๆ คน
- ขอบคุณค่ะ
บทความดีครับ
น่าชื่นชม ที่ โรงพยาบาล
มีลูกจ้างดีๆ เก่งๆ แบบนี้ครับ
- ขอบคุณค่ะ คุณศุภรักษ์
- ขอบคุณสำหรับกำลังใจดี ๆ ที่มอบให้ค่ะ
- ในฐานะที่เราเป็นมนุษย์โรงพยาบาลคนหนึ่ง ต้องทำอะไรให้กับโรงพยาบาลบ้าง เราต้องพึ่งพาซึ่งกันและกัน เราอยู่ได้ โรงพยาบาลอยู่ได้ ประเทศชาติอยู่ได้ โลกคงมีแต่สิ่งที่ดี ๆ ถ้าพวกเราทุกคนเป็นคนดี
- ขอบคุณค่ะ
เป็นความจริง คนใกล้ชิดพี่นกรู้ว่าพี่นกจบมหาวิทยาลัยชีวิต เหมือนภาพยนต์เรื่องมหาวิทยาลัยเหมืองแร่เลย แต่ชีวิตในมหาวิทยาลัยชีวิตของพี่นกเป็นเรื่องจริงที่มีคนทราบไม่กี่คน ถ้านำมาเผยแพ่รหรือสร้างเป็นภาพยนต์ อาจจะประทับใจและมีคติดีกว่าภาพยนต์เรื่อง วัลลี เด็กยอดกตัญญู ก็ได้ ปริญญาทางการศึกษาพี่นกก็ได้รับแล้ว จึงไม่แปลกที่พี่นกจะทำงานให้องค์กรได้มากมายแม้เปรียบเทียบแล้วพี่นกจะเป็นแค่กลไกเล็กๆขององค์กรก็ตาม ขอเป็นกำลังใจให้พี่นกตลอดไป
คนชอบอ่าน ชอบเขียน ถึงได้สามารถถ่ายทอดงานเขียนออกมา สร้างความประทับใจให้กับผู้ที่ได้ชื่นชมกับผลงานตัวอักษรทุกตัว ป้าเหมียว ชอบคนที่เขียนเก่งๆ และมีรูปแบบของตนเองค่ะ
- ขอบคุณค่ะ คนใกล้ชิด
- ขอบคุณสำหรับกำลังใจที่ดี ๆ เสมอมา ก็จะพยายามเขียนเรื่องราว และนำมาถ่ายทอดในสิ่งที่ดี เพื่อท่านผู้อ่านทุกคน
- ขอบคุณค่ะ
- ขอบคุณค่ะ ป้าเหมียว
- ขอบคุณในกำลังใจที่มอบให้ค่ะ บุษราอยากเป็นนักเขียนที่ดี แต่ต้องใช้ความพยายามอีกมาก สารภาพบาปได้เลยว่าเริ่มหัดเขียนเรื่องเมื่อ 3 เดือนที่แล้วมานี่เองค่ะ
- จะถ่ายทอดงานเขียนให้มีรูปแบบของตนเองให้มากที่สุดค่ะ
เยี่ยมไปเลยค่ะพี่นก
กำลังใจอีกหนึ่งนะคะพี่ สู้ สู้ เพื่อชนะใจตนเองอยู่เสมอ
ฝีมือเยี่ยมอยู่แล้วค่ะ ตอนนี้ไม่กล้าคอมเม้นท์งานเขียนพี่นกแล้วค่ะ เทียบชั้นมืออาชีพ อิอิ
- ขอบคุณค่ะ น้องอัจ
- กำลังใจที่แสนประเสริฐหาใครมาเทียบเทียมได้
- เราจะสู้ไปด้วยกัน บนเส้นทางที่เต็มไปด้วยขวากหนาม พี่จะไม่มีวันแพ้ใจตัวเองเป็นอันขาด ไม่มีใครจะมาหยิบยื่นความทุกข์ให้เราได้ ถ้าเราไม่รับ.......
- กว่าจะมีวันนี้ได้ ก็เพราะน้องอัจช่วยชี้แนะพี่นก ขอบคุณนะค่ะ
- ขอบคุณที่ไปเยี่ยมค่ะ
- มีความสุขในทุกวันเช่นกันค่ะ
- ขอบคุณค่ะ tamtam1
- ขอบคุณสำหรับไมตรีจิตที่มอบให้บุษราค่ะ
- มีความสุขในทุก ๆ วันเช่นเดียวกันค่ะ
- ขอบคุณค่ะ
เป็นงานเขียนที่มีจิตวิญญาณ ได้ความรู้สึกในการนำเสนอ เป็นกำลังใจครับ
- ขอบคุณค่ะ อาจารย์เมธา
- ขอบคุณสำหรับกำลังใจที่มอบให้บุษราค่ะ งานเขียนที่มีจิตวิญญาณได้ก็เพราะกำลังใจที่ดี ที่ทุก ๆ คนมอบให้ค่ะ
- ขอบพระคุณค่ะ
“เมื่อเจ้ามามีอะไรมาด้วยเจ้า
เจ้าจะเอาแต่สุขสนุกไฉน
เจ้ามามือเปล่า เจ้าจะเอาอะไรไป
เจ้าก็ไปมือเปล่า เหมือนเจ้ามา”
นั่นสินะ....
- ขอบคุณค่ะ คุณวัชระ
- ขอบคุณสำหรับกำลังใจที่มอบให้บุษราค่ะ
- แล้วจะตามไปขอบคุณคืนในบล๊อกของคุณนะค่ะ
- ขอบคุณค่ะ
- สวัสดีครับ น้องนก
- มาแสดงความยินดีกับปริญญาอีกใบครับ
- มีความสุขมาก ๆ นะครับ
- ขอบคุณค่ะ พี่ดิษฐ์
- ขอบคุณสำหรับกำลังใจที่มอบให้น้องสาวคนนี้ค่ะ
- มีความสุขเช่นเดียวกันค่ะ
สวัสดีค่ะอาจารย์..น้านก
- น้องซิลเวียมาอ่านบทบันทึกของอาจารย์..เพื่อมาซึมซับแนวความคิดดีๆค่ะ
- ทุกตัวอักษรสามารถถ่ายทอดให้รับรู้ถึงความทุ่มเท..ความมุ่งมั่นและเสียสละต่อหน้าที่การงานเป็นอย่างมาก
- น้องซิลเวียทำได้แต่เพียง..ส่งกำลังใจมาให้อาจารย์ค่ะ หนูคิดว่าสิ่งที่อาจารย์ถ่ายทอดย่อมมีผลต่อวิธีคิดของผู้อื่นด้วย
- อย่างน้อยก็หนูหนึ่งคนที่ต้องหันกลับมาทบทวนตัวเอง..ในฐานะที่เป็นนักศึกษาในมหาวิทยาลัย..ที่เรียนเพราะเงินภาษีของประชาชน
- ขอให้อาจารย์มีความสุขมากๆกับสิ่งที่ทำอยู่ค่ะ
- ขอบคุณค่ะ น้องซิลเวีย
- ขอขอบคุณเป็นครั้งที่ 2 ที่ตามมาให้กำลังใจน้านกถึง 2 เรื่อง ๆ ซ้อน ๆ
- เงินเดือนก็คือเงินภาษีของประชาชนทุกคน ๆ น้านกก็เป็นมนุษย์เงินเดือนคนหนึ่ง เพราะฉะนั้นจะตอบแทนองค์กร และประเทศชาติด้วยการเป็นคนดีตลอดไปค่ะ
- น้องซิลเวียเป็นคนเก่งจริง ๆ สังเกตจากข้อคอมเม้นท์อ่านแล้วเข้าใจในเจตนาของผู้เขียนเป็นอย่างดี ขอชื่นชมจากใจจริง ๆ ค่ะ
- ขอบคุณสำหรับกำลังใจที่ดี ๆ ขอบคุณค่ะ
ขอบคุณมากครับที่เรื่องบุษราเขียนทำให้ผมคิดอะไรได้อีกหนึ่งอย่าง
ที่เมื่อก่อนผมเคยมี..แต่เดี๋ยวนี้ผมเริ่มลืมมันไป
เพราะกาลเวลาและหน้าที่การงานทำให้อุดมการบางอย่างถูกลืมเลือน
ผมคงต้องย้อยกลับไปคิดในหลายๆเรื่องที่ผ่านมาเพื่อให้ชีวิตเป็นสุขมากกว่านี้
ขอบคุณมากครับ
- ขอบคุณค่ะ คุณ monbaw (หน่มนาสวรรค์)
- ยินดีมาก ๆ ที่เรื่องเล่าของบุษราสามารถทำให้ใครคนหนึ่งคิดอะไรได้... อุดมการณ์เป็นสิ่งที่ดีงามเสมอ ถึงความดีจะทำยาก....ต้องใช้เวลาก็จริง ๆ แต่ถ้าเราฝ่าฟันวิกฤตไปได้ ที่เหลือก็เป็นโอกาสล้วน ๆ
- ยินดีด้วยค่ะ ถ้าคุณจะย้อนกลับไปคิดในเรื่องที่ผ่านมา หลังจากนี้ไปคงจะมีอะไรดี ๆ เข้ามาในชีวิตแน่นอนค่ะ เพื่อนคนนี้ขอเป็นกำลังใจให้เสมอค่ะ
- ขอบคุณนะค่ะที่มาเป็นกำลังใจให้งานเขียนของบุษราค่ะ
กลัยมาอ่านอีกรอบ ได้อะไรมากมาย ขึ้นเลยค่ะ ขอบคุณพี่นกและรพ.พะโต๊ะค่ะ
สวัสดีครับคุณ บุษรา วันนี้ กองทุนสวัสดิการบ้าน ปากทรงก็มารับงบประมาณสนับสนุนกองทุนด้วยครับ แต่ยังไม่ได้คุยกันครับ
แล้วจะเขียนมาเล่ามาแบ่งปันกันครับ
- ขอบคุณค่ะ อาจารย์พอลล่า
- ขอบคุณอาจารย์มากค่ะที่แวะมาเป็นกำลังใจให้บุษราอย่างสม่ำเสมอ
- "ขอบคุณผ่านโครงการ SHA ขอบคุณเรื่องเล่าดี ดี สิ่ง ๆ นี้ที่ทำให้พฤติกรรมไม่ดีทั้งหลายได้หลอมละลายไปแล้ว นาทีนี้เข้าใจในความดี”ชั่วโมงนี้รู้ซึ้งในคุณค่า วันนี้จะนำมาพัฒนาสู่การปฏิบัติให้สม่ำเสมอ และยั่งยืนตลอดไป" วันนี้บุษราก็เป็นหนึ่งในความรู้สึกที่ได้กล่าวมาจริง ๆ
- ขอบคุณสำหรับสิ่งดี ๆ ที่สามารถสร้างคนให้เป็นคนที่สมบูรณ์ได้
- ขอบคุณค่ะ
- ขอบคุณค่ะ คุณวอญ่า
- ดีใจค่ะที่ตามมาให้กำลังใจอย่างสม่ำเสมอ
- "วันนี้ กองทุนสวัสดิการบ้านปากทรงก็มารับงบประมาณสนับสนุนกองทุนด้วยครับ แต่ยังไม่ได้คุยกันครับ แล้วจะเขียนมาเล่ามาแบ่งปันกันครับ" ขอบคุณนะค่ะที่แวะมาส่งข่าวคราวความก้าวหน้ากองทุนสวัสดิการ และบุษราจะรอคุณวอญ่ามาเล่ากันฟังค่ะ
- ขอบคุณค่ะ
แวะมาขอบคุณ คุณบุษรา ครับ ที่จริงในโลกนี้(และนอกโลก) มีหลายอย่างมากนะผมก็อยากรู้ทุกเรื่่อง...แต่ว่า ขนาดดูหนังยังไม่จบเลยครับบางครั้ง แต่ผมจะพยายามอ่านให้มากๆเพื่ออาหารสมองน้อยๆๆ เชิญชวนดู สุริยุปราคา 15 มกราคม 2553 นี้ครับ
สวัสดีค่ะ แวะมาเยี่ยมนะคะ
ยินดีที่ได้ร่วมแบ่งปันค่ะ
- ขอบคุณค่ะ คุณ ที-แทค
- ยินดีที่ได้รู้จักค่ะและแวะมาเป็นกำลังใจให้กัน ยินดีที่ได้ร่วมแบ่งปันกันเช่นเดียวกันค่ะ
- ขอบคุณค่ะ
ขอบคุณบันทึกดีๆ นี้ค่ะ
- ขอบคุณค่ะ คุณปริมปราง
- ดีใจมาก ๆ ที่คุณปริมปรางแวะมาอ่านเรื่องเล่าย้อนหลังให้กับบุษราในทุก ๆ เรื่องเป็นพระคุณอย่างสูง
- ขอบคุณสำหรับกำลังใจดี ๆ ที่มอบให้กันค่ะ
ปริชฏา เล่งระบำ
มาให้กำลังใจ
สบายดีหรือป่าว
ตอนนี้หนูใกล้สอบแล้วค่ะ
กิจกรรมเยอะมาก...เหนื่อยค่ะ
ช่วงนี้ฝนตกบ่อย
ดูแลสุขภาพด้วยนะค่ะ
- ขอบคุณค่ะ น้องปริชฎา
- เห็นหลานสาวแวะเวียนมาเป็นกำลังใจให้กันก็หายเหนื่อยแล้วค่ะ น้านกสบายดีค่ะ
- ขอบคุณสำหรับกำลังใจดี ๆ ที่มอบให้กันค่ะ
เรื่องราว..หนาวนี้..
น้านกดูดีๆนะคะว่าเพื่อนของน้องตูบเป็นใคร..อิอิ
- ขอบคุณค่ะ น้องซิลเวีย
- แล้วกันน้องตูบได้เพื่อนใหม่แล้วมั๊ยละ....
- ถามน้านกแล้ว น้านกจะตอบถูกมั๊ยนั่น....ขอเฉลย....ด่วนค่ะ อิอิ
- ขอบคุณค่ะ
เพื่อนที่อยู่ข้างน้องตูบคือ..หิมะที่ปั้นขึ้นมาให้เป็นเพื่อนของน้องตูบค่ะ..
(คนปั้น..เข้าใจเล่น.. อิอิ)
- ขอบคุณค่ะ น้องซิลเวีย
- มาเฉลยได้รวดเร็วทันใจจริง ๆ เล้ยยย หลานรัก อยากบอกน้องซิลเวียอย่าไปนั่งบริเวณที่น้องตูบนั่ง นะค่ะ อันตราย กลัวใครคนนั้น นึกอยากจะปั้นน้องซิลเวียขึ้นมาบ้าง ...น้านกกลัวที่สุด คือ กลัวคนหน้าเหมือน....อิอิ
- ขอบคุณค่ะ
มีความสุขมาก ๆ นะค่ะ
ขอให้มีความสุขการงาน การเขียนถือเป็นงานที่สื่อความหมายได้ดี ขอให้นำสิ่งดี ๆ เสนอต่อไป
ขอให้มีความสุขการงาน การเขียนถือเป็นงานที่สื่อความหมายได้ดี ขอให้นำสิ่งดี ๆ เสนอต่อไป
- ขอบคุณค่ะ คุณปภินวิช
- "ขอให้มีความสุขการงาน การเขียนถือเป็นงานที่สื่อความหมายได้ดี ขอให้นำสิ่งดี ๆ เสนอต่อไป"
- กำลังใจเป็นสิ่งที่สำคัญจริง ๆ และวันนี้บุษราได้รับสิ่งนี้แล้วค่ะ
- ขอบคุณค่ะ
มีความสุขมาก ๆ นะค่ะ
ทุกสิ่งที่เกิดขึ้นล้วนมาแต่เหตุ ต่างมีกรรมเป็นของตนเอง และวนเวียนไปในวัฎสงสาร หากเราเข้าใจประเด็นนี้ได้ โลกนี้ก้ง่ายแล้วครับ ^^
สวัสดีปีใหม่ครับ
- ขอบคุณค่ะ คุณบีเวอร์
- พี่นกได้แวะมารับอาหารสมองก่อนเที่ยงของ น้องปืน อ่านไปถือโอกาสได้ทบทวนตัวเองไปในตัวด้วยค่ะ
- ขอบคุณค่ะ
สนใจหาอ่านได้ที่นี่ ปริญญา...ชีวิต
กลอนที่เอามาฝากนั้น เป็นกลอนจากท่านพุทธทาสนะคะ ชอบเหมือนกัน เขียนได้ดีนะคะ ขเป็นกำลังใจให้
รักจึงเป็นแนวทางสร้างชีวิต
เมื่อลิขิตด้วยรักจักเหมาะสม
บำรุงรักศรัทธาเหนืออารมณ์
อย่าให้คมรักบาดจนขาดใจ
...............................ตามเทรนด์นะครับ อิอิ
 |
B
|
- สุขสันต์วันวาเลนไทน์ค่ะ
- ขอบคุณค่ะ
สวัสดีค่ะ น้านก แวะมาทักทายด้วยความระลึกถึงค่ะ
ขอบคุณสำหรับ บันทึกดีๆๆค่ะ (ความสุข บนความพอดี) ถูกใจน้องหยิ้นจังเลยค่ะ น้านก
ว่าง ๆ จะแวะมาใหม่นะค่ะ รักและัคิดถึง
 |
- น้องหยิ้นแวะมาอ่านบันทึกเก่า ๆ ดีใจค่ะที่เขียนเรื่องแล้วมีคนชอบ อิอิ
- อากาศเปลี่ยนแปลงบ่อย ๆ รักษาสุขภาพด้วยค่ะ
- ขอบคุณค่ะ
หม่อมนักบิน
แดแดแด่แด้แด๋แดไม้เอกแด่ บุษราคนสวย
พระอาทิตย์มีขึ้นมีตกได้ฉันใด คนเราก็มีห่างมีไกลฉันนั้น
พระอาิทิตย์พระจันทร์บวชแล้วจึงเป็นพระ ส่วนโลกไม่ได้บวชจึงเป็นได้แค่สังกะลี(ศิษย์วัด) นางเอย