- พี่ยาหยีๆๆ..
คุณคะ!....
เคยบ้างมั๊ย...เคยทำอะไรๆ ให้ใครๆ พากันคิด(ไม่)ถึง!
เธอคนนี้ กล่าวไว้ว่า ผู้หญิงทำอะไรได้มากกว่าที่คุณคิด นอกจากเป็นอาหารตาและอาหารใจ .....ฉันเป็นคนหนึ่งที่ถูกบรรจุลงในบรรดาหญิงสาวเหล่านั้น เธอเดินเข้ามาจูงมือฉันออกมาจากมุมเล็กๆ เงียบๆ ที่ฉันโปรดปราน หยิบยกสิ่งเล็กๆ น้อยๆ บางแง่มุมที่ทำให้เธอคิด(ไม่)ถึงมาให้คุณๆ ได้ทำความรู้จัก สิ่งเล็กๆ น้อยๆ ที่ตัวฉันเองก็มองผ่านเลยไป
กว่า 5 เดือนแล้วซีนะที่ฉันพยามยามส่งต่อความคิด(ไม่)ถึงไปให้กับใครอีกคน แต่..เอ๊ะ! ทำไมนะ ฉันถึงส่งไปไม่ได้สักที สงสัยฝนตก ฟ้าร้อง ไฟดับ ลูกเห็บตก อากาศแปรปรวน การสื่อสารขัดข้อง หรือว่าทางไกลกันแน่นะ ความคิด(ไม่)ถึงจึงยังไปไม่ถึงไหนซะที
….คิด(ไม่)ถึงจริงจริ๊ง!…แว่วเสียงนี้มาแต่ไกล.....
.....เสียงเข้มๆ มาดเข้มๆ พร้อมกับไม้เรียวที่แอบไว้ด้านหลังของเธอ...คนที่เดินจูงมือฉันออกมานั่นเอง
คุณพี่นารี สุวรรณขา หนูก็ตัวเล็กนิดเดียว กว่าจะเดินไปส่งเจ้าความคิด(ไม่)ถึงเนี่ยต้องฝ่าฟันอุปสรรคมากมาย ก็ 5 เดือนพอดี (อิอิ)
“ แก้ตัวน้ำขุ่นๆ ขี้เกียจก็บอกมาเหอะ ” ……เสียงเธอยังเข้มเหมือนเดิม
เนี่ย! ถ้าไม่ได้หนู คอยทวงๆๆๆๆ ป่านนี้ก็ยังดองเค็มอยู่แน่แลย
..........เสียงแง๊วแง๊วแว่วมาจากน้องแมวเหมียว คนนี้
ในที่สุดความคิด(ไม่)ถึงของฉันก็เดินเตาะแตะมาถึงใครคนนั้นแล้วล่ะค่ะ ใครคนที่ฉันชื่นชอบวิถีการดำเนินชีวิต คนที่ฉันแอบประทับใจ วิถีชีวิตเธอที่ดูเรียบง่าย แต่แฝงไปด้วยความประณีตงดงาม
เธอสามารถหยิบยกสิ่งที่บางคนมองเห็นเป็นเรื่องธรรมดา,มาสร้างคุณค่า ดูงดงามได้อย่างน่าชื่นชม
...คุณๆ รู้จักดอกอัญชันกันใช่มั๊ยคะ สมัยเด็กๆ ที่บ้านฉันก็เคยปลูกไว้ค่ะ ตอนนั้นฉันรู้สึกว่าอัญชันก็เป็นไม้เลื้อยธรรมดาๆ ชนิดหนึ่ง มีดอกสีน้ำเงิน ไม่ได้สนใจอะไรมากนัก แต่พอฉันได้มาอ่านเรื่องราวของเธอเกี่ยวกับดอกไม้ชนิดนี้ที่เธอขนานนามว่า ...อัญมณีริมรั้ว...เธอทำให้ดอกไม้แสนธรรมด๊า ธรรมดาในความคิดฉันดูมีคุณค่าขึ้นมาได้ ข้าวมัน-ส้มตำที่ฉันเคยเห็นและเคยชิมก็คือข้าวมัน-ส้มตำธรรมดาๆ แต่เมื่อถูกเธอแต่งแต้มด้วยสีสรรสวยงามจากอัญชัน อาหารจานนี้กลายเป็นอาหารธรรมดาที่ไม่ธรรมดาเลยจริงๆ
....“ ความเป็นเลิศอาจไม่ได้มาจากรสชาติที่ปรุง แต่มาจากความตั้งใจที่จะสรรหาสิ่งดีๆ จากธรรมชาติ ทานแล้วอร่อย ปลอดภัย จัดเสนอสวยงาม ในบรรยากาศแห่งธรรมชาติและมิตรไมตรี ให้สัมผัสได้ถึงความสุขที่เกิดได้ง่ายๆ เพียงนี้เอง ”... เธอกล่าวไว้อย่างนั้น
ยังจำได้ว่า...เคยเล่าให้เธอฟังเมื่อได้อ่านเรื่องราวแห่งดอกไม้ชนิดนี้ของเธอ ..."หนูคุ้นกับอัญชันมาตั้งแต่เด็ก ที่บ้านเคยปลูกค่ะ แต่ตอนนี้ไม่มีแล้ว เคยทำขนมช่อม่วงสมัยที่ยังเรียนอยู่แล้วใช้น้ำคั้นจากดอกอัญชัน สีสวยน่าทานค่ะ ต้องหยดน้ำมะนาวลงไปจึงจะได้สีม่วง ตอนนั้นรู้สึกว่ามหัศจรรย์จัง”...
เธอถามฉันว่า ยังจำสูตรขนมได้มั๊ย จะให้ไปสอนเธอบ้าง... พอฉันได้อ่านข้อความของเธอก็ต้องยิ้มแหยๆ กับตัวเอง ไม่กล้าตอบเธอกลับไป ก็ฉันอุ๊บอิ๊บความลับไว้นี่นา ขนมช่อม่วงที่ฉันหัดทำน่ะอันตรทานหายไปจากจานแค่ 3 ชิ้นเอง ที่เหลือก็คงยังอยู่ที่เดิม “ สงสัยจะสวยเกินไปมั๊ง เลย ไม่กล้าชิมกัน ” ....ฉันคิดเข้าข้างตัวเอง
เมื่อเธอได้รับรู้อย่างนี้แล้ว จะยังคงให้ฉันไปสอนอีกมั๊ยนะ...
คุณรู้สึกเหมือนฉันบ้างมั๊ย....เธอและธรรมชาติรอบๆ ตัวเธอช่างมีมนต์เสน่ห์เสียกระไร....
หลายครั้งที่ฉันแอบเข้ามายังบ้านของเธอ ชมนกชมไม้อย่างเพลิดเพลิน ยามที่ได้เห็นภาพนกน้อยเริงร่า ภาพดอกไม้สีขาวต้องน้ำค้างยามเช้า ฉันรู้สึกสดชื่น เบิกบาน หัวใจของฉันยิ้มได้...ฉันเคยบอกเธอไว้อย่างนั้น บางครั้งฉันชื่นชมและอิ่มเอมกับบรรยากาศเหล่านั้นจนลืมที่จะทักทายเธอไปเสียนี่ แต่ฉันก็รู้ว่าเธอเข้าใจดี
การได้ก้าวเข้ามา ณ ที่แห่งนี้ บางครั้งก็ทำให้ตกอยู่ในภวังค์แห่งความคิด...คิดถึงที่ๆ ซึ่งคุ้นเคย ที่ๆ ทำให้รู้สึกอบอุ่น ปลอดภัย ที่แห่งความสุข
......บรรยากาศบ้านริมน้ำของเธอทำให้นึกถึง " บ้านริมน้ำของฉัน " บ้านที่ฉันชอบนั่งมองท้องฟ้ายามฝนพรำในวันเหงาๆ บ้านที่เต็มไปด้วยต้นไม้ใบหญ้า ดอกไม้แข่งกับชูช่อ ผีเสื้อแมลงปอพากันล้อลมเล่น เธอทำให้ฉัน..คิดถึงบ้านจัง...
จะมีใครเห็นรอยยิ้มในดวงตาของฉันบ้างมั๊ยนะ รอยยิ้มที่มาจากเธอ....
ดร.ยุวนุช ทินนะลักษณ์
พอวางสายปุ๊บ ใครๆ ก็เข้า G2K ไม่ได้ ยาหยีไปทำอะไรกับระบบของบ้านหลังใหญ่หลังนี้ หนอยแน่ะ! (ขอทำเสียงหนักๆ ประชดประชันหน่อยเถอะ)
การบ้าน Tag คิด(ไม่)ถึง : Woman in love : ผู้หญิงทำอะไรได้มากกว่าที่คุณคิด ของพี่สาวคนนี้ naree suwan (ซึ่งเธอก็ได้รับการส่งต่อการบ้านมาจากท่านอื่นอีกที และท่านนั้นก็ได้รับมาจากท่านอื่นอีกที..อีกที..และอีกที--กลายเป็นหลายๆ ที)
การบ้าน tag คิด(ไม่)ถึง ถูกส่งมาต่อจากคนโน้นมายังคนนี้ และคนนี้ไปหาคนนู้น เรื่อยๆ และเรื่อยๆ....... จนกลายมาเป็นการบ้านของเรา และต้อมทำแล้วนะ มาเป็นบันทึกนี้ Tag คิด(ไม่)ถึง : ชีวิตติดหนังสือ
ซึ่งเป็นการบ้านที่ทำได้ช้ากว่า พี่สาวคนนี้ >> Gutjang ในบันทึก GotoGut : GotoKnow : Goto "กอด" ด้วยความคิด (ไม่) ถึง
คนอื่นเขาทำการบ้านเสร็จตั้งแต่ปีมะโว้ แต่คนนี้ >> ก็ยังคงเบี้ยว ไม่ยอมส่งการบ้าน น้องก็รอ ร้อ รอ พี่ยาหยีก็บอกว่า "จะเขียนบันทึกเมื่อไหร่ก็บอกกันหน่อยสิ ให้ลงช่วงเวลาไล่เลี่ยกัน นะนะน๊า" เออ..น้องก็ร้องเพลงรอหลายเดือน จน..ต้องรีบส่งการบ้านก่อนเพราะกลัวโดนไม้เรียว แต่ใครบางคนก้ยัง..อ้างโน่น-อ้างนี่ได้ตลอดเวลา
แต่ชอบอยู่อย่างหนึ่งคือ..การได้รู้ความลับไง ว่ายาหยีจะ tag คิด(ไม่)ถึงท่านใด แล้วเราก็คุยกันเรื่องโน้น-เรื่องนี้.........
คุณนายดอกเตอร์ เป็นพี่ - เป็นอาจารย์ ที่เล่าเรื่องราวต่างๆ ได้อย่างสวยสดและงดงาม บันทึกของพี่นุชทำให้ต้อมยิ้มได้จริงๆ นะ และก็..ได้แต่จินตนาการในใจว่ายาหยีจะเขียนถึงพี่นุชยังไง? รอแล้ว รอเล่า ก็....ได้อ่านเสียที
แต่ยาหยีจ๊ะ ดร.ยุวนุช ทินนะลักษณ์ จ๊ะ ^^ ไม่ใช่ ดร.นีรนุช ทินนะลักษณ์ ระวังเถอะ ท่านพี่อ็อดกับพี่นุชจะหักคะแนน ส่วนต้อมก็จะปรับพี่เป็นขนมไง อิอิ ทีใครก็ทีใคร
มาแอบมองรอยยิ้มพริ้มพราย..ที่เจือด้วยประกายความคิดถึง...
<< คนนี้ ป่านนี้ยิ้มน้อย ยิ้มใหญ่ แล้วค่ะ ทั้งในดวงตาและดวงใจ ต้อม..คนอ่านก็พลอยอมยิ้มไปด้วย เมื่อนึกถึงตั้งแต่วันแรกที่ได้คุยกันเรื่องการบ้านชิ้นนี้ และกับความพยายามของเธอที่เขียนได้เพียงไม่กี่บรรทัดก็ไปจัดการกับงานต่อ พอมีเวลาก็..เขียนต่ออีกหน่อย อีกหน่อยๆๆ.... แล้วในที่สุด บันทึกนี้ก็งดงามค่ะ ในความรู้สึกของต้อม
สวัสดีค่ะพี่ทะเลดาว ร้อยเรียงเก่งจังค่ะ หนูชอบอ่าน 2 รอบแล้วยังอยากอ่านอีก
ความคิดถึง..เดินทางอย่างไม่รู้จบใน G2K ....
คิด(ไม่)ถึง....
มาแล้วยิ่งทำให้คิดถึงๆๆๆ
:)
บันทึกนี้น่ารักจังเลยค่ะ
ซึบซับได้ถึงความคิดถึงจริงๆ อ่านแล้วคิดถึง...
สวัสดีค่ะ เมื่อได้สัมผัสถึงดวงตา รอยยิ้มก็จะตามเสมอๆๆๆๆ
คุณทะเลดาวคะ
สุดสวยจ๊ะ เนปาลี
มาตรวจการบ้านเค้าซะละเอียดยิบเลย ขอบคุณหลายๆ วันหลังจ้างตรวจใหม่นะ เนี่ยยาหยีจะเจอไม้เรียวจากเจ้าของการบ้านรึเปล่านะ ส่งงานก็ช้าแถมผิดอีกต่างหาก แต่ตอนนี้ยังรอดตัวอยู่ ก็เจ้าของไม้เรียวเค้ากำลังเลื่อนชั้น ไม่รู้ไปอยู่ชั้นไหนเนอะ แต่เจ้าของเรื่องนี้นี่สิ! จุ๊ จุ๊...อย่าเอ็ดไป
พี่อึ่งขา dd_L
รอยยิ้มในตาหนูรวมถึงคุณครู dd_L คนนี้ด้วยนะคะ หนูส่งยิ้มไปให้ทุกวันล่ะค่ะ จะรู้บ้างมั๊ยนะ
หนูแอมป์จ๊ะ amp
พี่ดีใจนะที่หนูตามมาหาพี่ถูก งั้นพี่แบ่งรอยยิ้มให้หนูด้วยนะ เอ! ที่ว่าอ่าน 2 รอบน่ะ งงที่พี่เขียนรึเปล่าจ๊ะ ..ล้อเล่นน่า วันหลังพี่จะไปเยียมบ้านหนูอีก จะไปเรียนงานทำความสะอาดกับหนู
อาจารย์แผ่นดินคะแผ่นดิน
ความคิดถึงอยู่กับคนเราตลอดเวลาค่ะ คิดถึงคนนั้นคนนี้ คิดถึงเรื่องนั้นเรื่องนี้ คิดถึงกันตลอดเวลาดีออกค่ะ ทุกคนมีความสุข..โดยเฉพาะใน G2K
พี่กั๊ตขาGutjang
เป็นกลวิธีอย่างหนึ่งนะคะที่ความ(ไม่)คิดถึงของหนูจะมาช้าไปหน่อย ก็หนูอยากให้ความคิด(ไม่)ถึงอยู่กับ G2K ไปนานๆ นี่คะ (เอ! เป็นข้อแก้ตัวที่ฟังดูดีใช่มั๊ยคะ)
คุณครูตุ๊กแกขาครูตุ๊กแก
มาค่ะ เรามาคิดถึงกันเถอะค่ะ คิดถึงกันบ่อยๆ ความคิดถึงเป็นยาอายุวัฒนะ..นะคะ
ป้าแดงคนสวยขา pa_daeng [มณีแดง คนสวย แซ่เฮ]
เป็นความบังเอิญมั๊ยคะที่บันทึกของป้าแดง สร้างรอยยิ้มให้พิมพ์ใจกับบันทึกของหนูมาอยู่ในช่วงเดียวกัน เข้ากันดีนะคะ หนูเห็นภาพป้าแดงยิ้มทุกภาพเลยค่ะ...รอยยิ้มพิมพ์ใจ
คุณเกษตร(อยู่)จังหวัดคะ เกษตร(อยู่)จังหวัด
ฮั่นแน่! มาแซวกันได้งัย
แต่ก็เป็นเรื่องจริงนะคะ คนอารมณ์ศิลปินกว่าจะสื่อสารอะไรออกมาได้ ต้องเป็นอะไรที่ใช่เลยค่ะ ถ้าไม่ใช่จะไม่เข็นออกมาจากใจ ไม่ต้องรอถึง 2 ปีหรอกค่ะ มีคนคอยทวงแง๊วแง๊วอยู่บ่อยๆ ก็น้องแมวเหมียวงัย
คุณดาวลูกไก่ขาดาวลูกไก่ ชื่นชมยินดี
ไม่ได้งอนสุดสวยหรอกค่ะ เค้ามาตรวจงานให้ถ้าเกิดงอนเค้าไปคราวหน้าถ้าผิดอีกแย่เลยนะคะ ต้องส่งไปเป็นนักพิสูจน์อักษรแล้วล่ะค่ะ
Yeah!!! Cherry Bear comeback
Hi Hi Hi Hi Hi Hi Hi Hi Hi Hi
พี่คนนี้ >> บอกว่า.. ขอให้อย่าขึ้นคานแบบพี่ๆน้องๆเราเลยอิอิๆๆ
รีบมาขอโทษเมื่อเข้ามาโพสต์ได้วันนี้ค่ะ
ซึ้งใจกับความรู้สึกแสนงดงามที่มอบให้พี่ และเป็นบรรยากาศที่อบอุ่นอยู่ในครอบครัวG2K ที่ทุกคนเป็นทั้งผู้ให้และผู้รับ
สั้นๆก่อนนะคะ จะเข้ามาใหม่เย็นๆ ค่ำๆค่ะ
หวัดดีจ้ะ...น้องหมี ฯ
แวะมา คิด(ไม่)ถึง ด้วยคน...โอ๊ะโอ่...หายเงียบไป กลับมาไม่ธรรมดานะน้องเรา...ดีใจที่กลับมาเหมือนเดิม กลางเดือนหน้าจะขึ้น กทม.ปิดตั้ง 4 วัน น้องหมี ฯ กลับบ้านหรือป่าวเอ่ย
สวัสดียัยฝุ่นดาว stardust
เค้ากลับมาตั้งนานแล้ว ตัวเองไปอยู่ที่ไหนมา แล้วก็หายไปเลย กลับมาเขียนบันทึกซะดีๆ
สวัสดีค่ะคุณขจิตขจิต ฝอยทอง
ขอบคุณสำหรับคำอวยพรค่ะ คานๆ อะไรนี่ฟังไม่รู้เรื่อง อ๋อคุณขจิตจะเกาะคานเหรอคะ...อิอิ ขอให้มีความสุขในการทำงานเช่นกันค่ะ
สุดสวยจ๊ะ เนปาลี
คุณขจิตเค้าจะเกาะคานน่ะ 55555 จะตามเค้าไปหรือเปล่าล่ะ
สวัสดีค่ะพี่นุช คุณนายดอกเตอร์
เป็นความรู้สึกที่แอบปลื้มน่ะค่ะ อาจจะถ่ายทอดออกมาเป็นตัวอักษรได้ไม่ดีนัก แต่ยังไงก็จะบอกพี่นุชว่า เป็นปลื้ม! มากค่ะ จะติดตามแอบไปเข้าบ้านพี่นุชบ่อยๆ บ้านริมน้ำที่ติ๊ต่างว่าเป็นบ้านริมน้ำของหนู
สวัสดีค่ะพี่สาวnaree suwan
ยอมให้ปรับเป็นเลี้ยงก๋วยเตี๋ยวเรือได้ไม่อั้น
แต่อย่าให้คะแนนเต็มเลย หนูรู้ว่าถ่ายทอดออกมาไม่ดีนัก แต่ก็พยายามที่สุดแล้วนะคะ ไว้แก้ตัวใหม่คราวหน้าจะเขียนให้ดีกว่านี้ รักษาสุขภาพด้วยนะคะ
สวัสดีค่ะพี่อ้อย อ้อยควั้น
เป้นไงบ้างคะสถานะการณ์ที่ยะละ ดูแลตัวเองด้วยนะคะ
หนูไม่แน่ใจว่าประมาณกลางเดือนหน้าหนูจะอยู่ กทม.หรือไปบ้านที่ ตจว. พี่อ้อย say hi มาก่อนแล้วกันนะคะ รักษาสุขภาพด้วยค่ะ
เก็บกะตังค์ไปหลวงพระบางตามประสาสาวโสดกันเถอะ ^^
มาทักทาย
"เรา" ได้รอยยิ้มมาจากเธอคนนี้
คนนี้
คนนี้ด้วย
และคนนี้.. รวมถึงคนอื่นๆๆๆ เช่นกัน
เพราะที่นี่มีแต่รอยยิ้มและผู้คนมีน้ำใจงาม
(ขอโดดเกาะล้อรถไปหลวงพระบางด้วยคน.... ;)...)
ไปด้วย เค้าจะไปหลวงพระบางด้วย
ไปไหนไปด้วย ช่วย 2 บาท
อิอิ
เดี๋ยวนะ พี่ๆ คงต้องรอน้องเก็บตังค์หยอดกระปุกก่อน นี่ก็ว่าจะชวนยาหยีหยอดกระปุกสักวันละสิบบาท ^^ กี่ปีจะได้ไปหล่ะเนี่ย???????
กับ << พี่สองคนนี้เลี้ยงน้องๆ ดีมากๆ ส่งขนมมาขุนกันให้อ้วนกลม อิอิ
น้องต้อม เนปาลี
สงสัยจะไม่ตามประสาสาวดสดแล้วล่ะ ก็มีทั้งหนุ่มโสดและไม่โสดขอพ่วงไปด้วย สงสัยจะเป็นแก๊งค์สามช่าแล้วล่ะ
คุณขจิตขจิต ฝอยทอง
จะแช่งให้ไม่มีแฟนเหรอ คุณหมีหลบแทบไม่ทันแน่ะ..อิอิ เกาะล้อไปคนละล้อกับคุณพิทักษ์ล่ะกันเน้อ
คุณพิทักษ์คุณพิทักษ์
จะขอเกาะล้อไปด้วยขออนุญาต ผบทบ.ที่บ้านรึยังคะ สงสัยจะต้องหนีบ ผบทบ.ไปด้วยนะคะ รู้สึกเที่ยวนี้จะ Havy weight นะเนี่ย
เจ๊ฝุ่นstardust
ช่วย 2 บาทน่ะโอ แต่ขออนุญาตหม่าม๊าให้ได้ก่อนนะ ..อิอิ
พี่สาวจ๊ะ naree suwan
ไปไหนไปกันซีคะ จะไม่หนีบบอดี้การ์ดคนนี้ไปได้ไง พวกหนูจะได้อุ่นใจ ปลอดภัยไร้กังวล
27. ทะเลดาว
เมื่อ พฤ. 26 มิ.ย. 2551 @ 10:38
น้องต้อม เนปาลี
สงสัยจะไม่ตามประสาสาวดสดแล้วล่ะ ก็มีทั้งหนุ่มโสดและไม่โสดขอพ่วงไปด้วย สงสัยจะเป็นแก๊งค์สามช่าแล้วล่ะ
ดสด << พิมพ์ผิดๆๆ ปรับๆๆ ต้องโดนคุณ บ.ก. ธ.วั ช ชั ย กับพี่จ๊ะ ดาวลูกไก่ ชื่นชมยินดี ปรับกะตังค์ไปหยอดกระปุกๆๆ อิอิ
นี่.. ถ้าจะไปกันจริงๆ ขอเก็บตังค์ก่อนได้ป่ะ? จะพยายามหยอดกระปุกวันละสองบาทถึงสิบบาท นะนะน๊า ขนกันไปยกแก๊งค์นั่นล่ะ จะได้อุ่นใจ ^^
ยาหยีมีกระปุกแล้วยังคะ
คุณขจิตขจิต ฝอยทอง
เห็นมั๊ยว่ามีเพื่อนแล้ว นักศึกษาขี่ม้าไปเรียน คุณขจิตขี่ม้าไปสอนหนังสือ คงต้องฝังชิพที่ม้าแล้วทำป้ายชื่อไว้ด้วย เดี๋ยวไม่รู้ว่าม้าใครเป็นม้าใคร..อิอิ
สุดสวยเนปาลี
พี่มีกระปุกหยอดอยู่ทุกวันอยู่แล้ว แต่จะบอกให้เค้าหยอดครั้งละ 500 บาทนะ แล้วทำไมไม่เต็มซะทีนะ
คุณดาวลูกไก่คะ ดาวลูกไก่ ชื่นชมยินดี
ยาหยีมีกระปุกหยอดเงินแล้วค่ะ หยอดเท่าไรก็ยังอยู่ที่ข้อเท้าหมีเหมือนเดิม สงสัยกระปุกหมีไม่ชอบกินเงิน คายออกมาเข้ามือหมีเชอรี่อยู่เรื่อยเลย..อิอิ
พี่อ้อยจ๋า
มาช้าจัง! เค้าเตรียมตัวเก็บเงินหยอดกระปุกจะไปเที่ยวหลวงพระบางกัน (เมื่อไรก็ไม่รู้นะ) มาลงทะเบียนไวไว หยอดกระปุกไว้ด้วยนะ
มาบอก "คิดถึง" น่ะจ๊ะ.. และบอกท่านพี่ไปเลยว่าเราก็ให้ท่านพี่นั่นล่ะเป็นหัวหน้าทัวร์นำเที่ยวหลวงพระบางแบบซำเหมาทัวร์ ^^
ขอเวลาเก็บตังค์ก่อนน๊า ^^ ตอนนี้ก็ให้ยาหยีสะสมลูกทัวร์ไปเรื่อยๆ ล่ะ สะสมแค่จำนวนนะ ไม่ต้องสะสมน้ำหนัก และกระปุกหมีของยาหยีน่ะส่งมาให้น้องเถอะ จะได้เอามาใช้งานต่อ ส่วนยาหยีก็ไปหาใบใหม่มาไง ดีไหมๆๆ ดีนะๆๆๆ
ต้อมเป็นบอดี้การ์ดให้ก็ได้ มีอะไรก็เผ่นแน่บก่อน อิอิ
สวัสดีค่ะพี่สาว naree suwan
สวัสดีค่ะคุณ ขจิต ฝอยทอง
ดีจ้าน้องตัวกลมเนปาลี
พี่ว่าจะไปหาบอดี้การ์ดหนุ่มๆ หล่อๆ กล้ามโตแถวๆ บ้านพี่กั๊ตดีกว่า อุ่นใจกว่าเยอะ..อิอิ