สายๆของวันอาทิตย์ที่ 5 พฤศจิกายน ที่ผ่านมา.....

ลุงอำนวยข้างบ้าน เดินมาเกาะรั้วถามว่า "อาจารย์ ทำกระทงหรือเปล่า?  ผมจะบ้องต้นกล้วยมาให้..."

พี่เม่ยดีใจจัง  จึงรีบตอบไปว่า..."เอาค่ะ.... ขอสักสองอันนะคะ"

ลุงอำนวยบอกว่า ต้องบ้องออกมาแล้วลอยน้ำดูก่อนว่าใช้ได้ไหม..."เดี๋ยวบ้องเสร็จแล้ว  ผมจะส่งลอดกำแพงมาให้..."

อ้าว!  ยังไม่มีไม้กลัดที่จะมาเสียบใบตองให้ติดกับหยวกกล้วย  พี่เม่ยบ่นกระปอดกระแปดสักพักหนึ่ง คุณพ่อบ้านก็บอกว่า เดี๋ยวจะไปตัดกิ่งมะพร้าวมาให้....

แต่ปีนี้แตกต่างออกไป  เพราะเราได้วัตถุดิบจากเพื่อนบ้านและในบ้านตัวเองทั้งหมด ส่วนสถานที่จะไปลอย เราก็หมายมั่นกันว่าจะไปลอยบนถนนคนเดิน (เสน่หานุสรณ์) แหล่งท่องเที่ยวในเมืองหาดใหญ่  เพราะปีนี้เค้าทำ "คลอง" ให้ลอยกระทงกันกลางถนนเลยทีเดียวค่ะ  ที่สำคัญ ปีนี้น้องจิ้นไม่ว่างทำกระทงค่ะ เพราะต้องไปเรียนพิเศษที่โรงเรียน  ส่วนเจ้าหอยโข่งโย่งเย่ง ก็ปฏิเสธเสียแต่เนิ่นๆว่า "..ยิ้มไม่ทำดีกว่า..."  คนทำกระทงในปีนี้ จึงต้องเป็นหน้าที่ของพี่เม่ย อย่างไม่มีปัญหาค่ะ....

หลังจากก้มหน้าก้มตาทำกระทงจนถึงเย็น ได้กระทงเบี้ยวๆออกมาหนึ่งใบ   คุณพ่อบ้านมองๆดูแล้วก็เปรยว่า "สงสัยต้องไปลอยตอนค่ำๆหน่อยนะ...คนอื่นจะได้มองไม่ค่อยเห็น!"

ส่วนลูกๆทั้งสองก็ปลอบใจว่า "ไม่เป็นไรหรอกแม่  ก็สวยดีนี่!"

กระทงเอ๋ย....ขอให้เจ้าเป็น กระทงหลงทาง อยู่ในกะละมังใบนี้ไปเถอะนะ...สัญญาว่า ปีหน้าค่อยทำใหม่ ให้สวยกว่านี้.....

"แม่ลอยในกะละมังเรียบร้อยแล้ว  เดี๋ยวเราค่อยไปหาซื้อที่สวยๆในเมืองลอยกันดีกว่า....เนาะ!