เราเคยคิดมานานแล้วว่า.. ในปัจจุบัน..ถ้าเราไม่มีความรู้เรื่องคอมพิวเตอร์ และใช้งานคอมพิวเตอร์ไม่เป็น เราจะทำงานทันเวลาได้อย่างไร?

พยาบาลในปัจจุบัน มี 3 generation

1. กลุมที่ไม่ยอมใช้งานคอมพิวเตอร์

2. กลุ่มที่จำเป็นต้องใช้ แต่ต้องให้คนอื่นมาทำสื่อและคลิกให้

3. กลุ่มที่ทำงานกับคอมพิวเตอร์ได้และใช้งานเป็น

...................

มีพี่พยาบาลบางคน..ขอ early retire เนื่องจาก พี่บอกว่า.. โลกปัจจุบันเปลี่ยนแปลงเร็วมาก เราตามไม่ทัน จนบางครั้งดูเหมือนจะทำงานไม่ได้ เพราะงานทุกวันนี้จะต้องให้เสร็จ ทันเวลาและได้คุณภาพ ทำอย่างไร..ก็ไม่สามารถทำได้ ขอลาออกดีกว่า

จะเห็นว่า คนประเภทนี้ยังดีที่รู้จักตัวเองดี พยายามเรียนรู้แล้ว แต่ไม่ไหว น่าจะทำอย่างอื่นได้ดีกว่า และยอมรับที่จะเดินตามทางที่ตนเองต้องการ เป็นคนน่านับถือมาก เพราะจากประสบการณ์ที่เห็น จะเห็นพี่พยาบาลกลุ่มนี้ที่ลาออกไปแล้ว ยังมาทำหน้าที่ จิตอาสาช่วยงานของโรงพยาบาลบางอย่างที่ทำได้

นอกจากนั้น.. ยังอยู่อย่างพอเพียง ออกกำลังกาย หาอาหารสุขภาพรับประทาน  มีเวลาปฏิบัติธรรม ไม่ฟุ่มเฟือย

.............

พยาบาลบางส่วน..ที่ใช้งานกับคอมพิวเตอร์ด้วยตัวเองไม่ได้ แต่สามารถเรียนรู้จนเข้าใจและสามารถสั่งงานให้คนอื่นทำงานให้ได้ งานสำเร็จได้ทันเวลาและมีคุณภาพ

ดิฉันเห็นว่าในโลกปัจจุบัน เราจะต้องรักษาบุคลากรกลุ่มนี้ไว้ เพราะประสบการณ์ของท่านมีความสำคัญเหนือสิ่งอื่นใด

..............

พยาบาลบางส่วน อยู่ในวัยกลางเก่า กลางใหม่ แต่ขาดความสนใจที่จะค้นคว้าหาความรู้ ใช้งานคอมพิวเตอร์ไม่เป็นและสั่งงานก็ไม่ได้ ขาดสมรรถนะที่จะเรียนรู้  ไม่ว่าจะส่งไปอบรม

แต่ท่านบอกว่า.. เขาพอใจเพียงเท่านี้ จะขอทำงานไปเรื่อยๆ ไม่ชอบอ่าน ไม่ชอบเขียน ไม่ใช่นิสัยที่จะศึกษาค้นคว้า นานไป ถูกประเมินว่าขาดสมรรถนะ

ผู้บริหารและพวกเรากลุ่มพยาบาลหัวหน้าหอผู้ป่วย..  พยายามจะลองช่วยดึงคนกลุ่มนี้ให้มีสมรรถนะในการทำงาน โดยการจัดให้มีการแลกเปลี่ยนเรียนรู้  เช่น บริหารโครงการ การบริหารบุคลากร และ การบริหารวัสดุ ครุภัณฑ์ จัดให้มีการอบรมการใช้คอมพิวเตอร์ การใช้ web blog และอื่นๆ

เมื่ออบรมไปแล้ว คนที่สามารถใช้งานได้ดีในแต่ละรุ่นน่าจะอยู่ประมาณ 5%

แต่เราก็น่าจะพอใจ เพราะเคยเรียนกับอาจารย์หลายท่านบอกว่า.. เราทำอะไรกับคนแล้วได้ผล 5% ก็เพียงพอแล้ว เพราะคนที่ active จะมีเท่านี้แหละ

............

กลุ่มที่ทำงานอย่างมีประสิทธิภาพ ทำงานเข้าถึงสารสนเทศได้ ใช้เป็น และมีประสิทธิภาพ

คนเหล่านี้ ก็มีข้อดี ข้อเสียบางส่วนเช่นกัน ทำงานเร็ว บางครั้งอาจขาดความรอบคอบ

พี่พยาบาลหลายคนที่เป็นหัวหน้า อาจเกิด Conflict กับคนกลุ่มนี้ได้ เพราะทำงานเร็ว จนหัวหน้าตามตรวจงานไม่ทัน

เพราะปัจจุบัน การนำเสนอผลงาน จะต้องส่งทาง email แก้ไปแก้มา จนหัวหน้าไม่ได้ตรวจให้

ดิฉันเคยคุยกับพี่บางคนว่า.. เราไม่ต้องไปเครียดกับสิ่งนี้ เพราะถ้างานไม่ดี ทางผู้จัดเขาก็จะไม่รับงาน ให้ไปนำเสนอ แต่พี่หัวหน้าบางคนก็รู้สึกว่า... ตัวเองจะรู้สึกไม่ดี ถ้างานน้องไม่ดี

แต่อย่างไรก็ตาม...การทำงานที่ต้องใช้เวลานานจนเกินไป น้องใหม่อาจรู้สึกว่าไม่ทันใจ จนเกิดช่องว่างระหว่างวัย และช่องว่างในการทำงานได้

..........

แล้วเราจะก้าวข้ามความเหลื่อมล้ำเหล่านี้ได้อย่างไร?

• ส่งเสริมการเข้าถึงความรู้ โดยคณะแพทยศาสตร์ จัดสวัสดิการให้บุคลากร ซื้อคอมพิวเตอร์ โดยไม่เสียดอกเบี้ย

• การพัฒนาศักยภาพบุคคล เพื่อการนำความรู้ไปใช้ โดยจัดอบรมโปรแกรมต่างๆ เพื่อพัฒนาทักษะการใช้ ICT 

• การพัฒนาเนื้อหาความรู้ เช่น การเขียนบล็อก เพื่อการพัฒนางาน การพัฒนางานโดยใช้โปรแกรม mind map ฯลฯ

• การพัฒนาสื่อ  เพื่อการเผยแพร่ความรู้ เช่น การสร้างสื่อการสอน ผู้ป่วย โดยใช้ VCD, การสร้างสื่อ โดยใช้ Movie maker,การอบรมพัฒนาการเป็นพิธีกร จากพิธีกรมืออาชีพ เป็นต้น

• การส่งเสริมอิสรภาพในการเผยแพร่ความรู้ (Freedom of Expression) เช่น การเขียนบันทึกและการอ่านบันทึก ทั้งในอินเตอร์เน็ต และอินตราเน็ต ของทั้ง G2K และ web kmmed kku 

• การพัฒนาคลังความรู้ เพื่อการเผยแพร่อย่างทั่วถึง เช่น การเขียนคลังความรู้จากเรื่องเล่า (success story)  ในการแลกเปลี่ยนเรียนรู้ของสมาชิกชุมชนนักปฏิบัติต่างๆ เช่น CoP เคมีบำบัด, CoP การดูแลเด็กระยะสุดท้าย ฯลฯ  

...........

จะเห็นว่า การเข้าถึงและลดความเหลื่อมล้ำในการเข้าถึงความรู้ คณะแพทยศาสตร์ มหาวิทยาลัยขอนแก่น  องค์กรพยาบาล ได้หาวิธีการและจัดทำทุกรูปแบบ

แต่อย่างไรก็ตาม... เราได้แต่หวังว่าคนรุ่นใหม่ ที่เข้าถึงความรู้ได้ง่ายกว่า คงจะเป็นทั้งคนเก่งและคนดีด้วย

เรา..ซึ่งเป็นคนรุ่นกลางเก่ากลางใหม่ แต่พยายามเรียนรู้ เข้าถึง ใช้งานเป็น จะเป็นคนที่เข้าใจคนทุกรุ่น น่าจะทำให้ความเหลื่อมล้ำของความรู้ลดลงเรื่อยๆ จนช่องว่างแคบเข้าในที่สุด  เราได้แต่หวังให้เป็นเช่นนั้น