มาอีกแล้วค่ะ ได้โอกาสที่ต้องแวะไปหาคุณแม่จัน ทำให้ได้ทดสอบปฏิกิริยาของน้องต้นไม้กับป้าโอ๋และพี่เหน่นกันอีกที คราวนี้น้องต้นไม้ญาติดีกับพวกเราแล้วครับ โดยเฉพาะกับพี่เหน่น แต่ที่แน่ๆคือน้องเป็นหน่วยเคลื่อนที่เร็วติดจรวดค่ะ ป้าโอ๋กดจับภาพลำบากมาก ช่วงที่น้องคลานไปหาพี่เหน่นอย่างรวดเร็วช่วงแรก ข้ามสิ่งกีดขวางเป็นหมอนสูงไปนิด น้องหัวคะมำจิ้มพื้น ป้าโอ๋เจ็บแทนเลย หัวปูดแดง (พยานอยู่ที่ภาพแรกน่ะค่ะ เห็นค่อนข้างชัดเลย) แต่น้องก็ร้องแป๊บเดียว ก็เล่นต่อ นี่ขนาดดูท่าว่าจะง่วงนอน หาวไปหลายรอบ ก็ยังหมุนไปทางโน้นทางนี้ไม่ได้หยุด สุดท้ายน้องไปเกาะยืนโชว์อีกด้วย เจอกันคราวนี้ป้าโอ๋ชื่นใจ หายเหนื่อยจริงๆค่ะ สังเกตว่าน้องดูจะเพรียวขึ้น จ้ำม่ำน้อยลง น่าจะเป็นเพราะออกกำลังมากนั่นเอง เอารูปมาฝากคุณลุง คุณป้า คุณน้า คุณอา คุณพี่ คุณน้อง (มีไหมนี่) กันด้วยค่ะ
โตไวจริงๆ ^ ^
พอนั่งได้ โลกรอบตัวก็แปลกออกไป ยิ่งเคลื่อนที่ได้เอง ยิ่งสนุกใหญ่
ขอบคุณป้าโอ๋ที่นำรูปมาฝากครับ
โอ้โห...โตไวจริงๆ
หล่อมากกกกกกกกก น่าจุ๊บ อิอิ
ดูเปรียวขึ้นจริงๆหละค่ะ ดีจัง หนิงก็ไม่ชอบเด็กอ้วน เพราะเด็กอ้วนๆโตมาก็มีแนวโน้มจะอ้วนง่ายค่ะ
ขอบพระคุณพี่โอ๋นะคะ ที่นำรูปมาแบ่งปันให้หายคิดถึง
หล่อทุกมุม : )
ขอบคุณพี่โอ๋มากๆค่ะ
สวัสดีค่ะ ภาพชัดดีจังเลยค่ะ น้องเขาน่ารักโตขึ้นคงหล่อน่าดูเลยค่ะ
สวัสดีค่ะ
* ดูรูปแล้วคนตัวโตมีความสุขสุดๆ
* อยู่ใกล้เด็กๆ ก็น่ารักแบบนี้แหละค่ะ ..โดยเฉพาะกับลูกของตนเอง
* ขอร่วมมีความสุขด้วยค่ะน้องน่ารักมาก...กินกระป๋องเลยนะ...ฟันเหล็กอ๊ะปล่าวคะ!
ขอบพระคุณพี่โอ๋ค่ะ...
แวะมาดู...ทำให้ชุ่มชื่นใจค่ะ...ดูท่าโตขึ้นน้องต้นไม้ต้องขอวิ่งตามหลังพี่เหน่นแน่ๆ เลย เพราะเธอกำลังใส่รหัสในสมองแล้ว "โตขึ้นป้มจะไปวิ่งเล่นกับพี่ฮับ..."
ต้องขอบพระคุณแม่จันและพ่อเหน่ค่ะ...ที่ช่วยกันบ่มเพาะน้องต้นไม้ค่ะ
(^___^)
น้ากะปุ๋ม
น้องไม้ชอบพี่เหน่นครับผม
น้องดูเพรียวขึ้น แต่ดูอารมณืดีนะคะ แม้จะหาวหลายรอบแล้ว ตามที่คุณโอ๋บอก เห็นกำแพงหมอนนุ่มๆเยอะเลย มีเด้กกำลังคลานก้อย่างนี้ค่ะ ต้องสร้างกำแพงหมอนเยอะหน่อย เค้ายังไม่รู้จักระวัง...น่ารักมากค่ะ
สวัสดีค่ะ
- แวะมาดูพัฒนาการหลานตัวน้อย น่ารักจังเลยค่ะ
น้องต้นไม้...น่ารักเหมือนใครนะ
สวัสดีครับพี่โอ๋
โลกใครหนอ หน้าหรั๋กเหลือเหตุ อิๆๆๆ (ลูก ทางใต้เรียก โลก)
น่าชังทุกมุมครัีบ ขอบคุณพี่โอ๋มากครัีบ
เห็นน้องต้นไม้แล้ว อยากเสกลูกสาวตัวเองให้กลับไปเป็นเด็ก จะได้กอดฟัดอย่างที่ใจอยากจะทำเวลานี้จังค่ะ เด็กๆ พอโตมาเป็นตัวของตัวเอง จะไม่ยอมให้เราอยู่ใกล้ๆ ได้คลุกคลีค่ะ
ฝากคุณโอ๋-อโณ ฝากคุณแม่อาจารย์จันกอดน้องต้นไม้เผื่อให้ด้วยนะคะ