สัปดาห์นี้เราได้รับวารสารสายใยพยาธิกันอีกครั้ง เป็นฉบับที่มีหลายฉบับรวมกันที่สุดเท่าที่จะมีวารสารทั้งหลายให้เห็นหรือเปล่าไม่รู้นะคะ ตาลายเป็นอย่างยิ่ง ไม่อยากจะเชื่อเลยว่าเรามีวารสารสายใยฯกันมาเยอะขนาดนี้แล้ว เวลาผ่านไปไวเหมือนติดปีกจริงๆ
ที่มาของความรู้สึกที่เขียนเป็นชื่อบันทึกคือหน้านี้ค่ะ อ่านซ้ำอีกก็ยังคงได้ความรู้สึกเหมือนเดิม...
เป็นข้อเขียน ที่อ่านแล้วประทับใจจริงๆค่ะ
สวัสดีค่ะ
ขอเป็นเพื่อนร่วมทางอีกคนนะคะ
สวัสดีค่ะ ความรู้สึก ความประทับใจที่ถ่ายทอดเป็นตัวอักษรเชื่อว่าตรงใจกัลยาณมิตรทุกท่านค่ะ
คุณโอ๋
ขอบคุณค่ะ ที่นำข้อเขียนนี้มาลง ข้อเขียนนี้ ใช้ "ใจ" เขียนค่ะ มันลื่นไหลออกมาในเวลาเขียนไม่กี่นาที่ เป็นอีกบทพิสูจน์หนึ่งว่า "ใจ" ทำให้เราทำอะไรได้ ..ดีเกินคาด
ประทัยใจในบทความนี้มากค่ะ
เพราะการเดินทางชีวิต มันไม่มีจุดหมายที่ชัดเจน สามารถเปลี่ยนแปลงได้เรื่อยๆตามสถานการณ์ ในที่สุดแต่เราสามารถเก็บเกี่ยวสิ่งที่ดีงามในระหว่างการเดินทางแห่งชีวิต มาทำให้เรามีความสุขใจได้ค่ะ
เป็นนิยาม"การเดินทาง"ที่สมบูรณ์ค่ะ
ขอหนึ่งเล่มสิคะ
คุณหมอเล็ก (จริยา)
ขอตอบแทนคุณโอ๋ เจ้าของ blog จะจัดส่งไปให้จ๊ะ
ชีวิตคือการเดินทางและเรียนรู้ สู่เป้าหมายของแต่ละชีวิต
ขอบคุณ
มาลงชื่ออ่านครับ
ความสำเร็จของการเดินทาง ไม่ได้เกิดจากการที่จะไปถึงจุดหมายปลายทางเท่านั้น
แต่ความสำเร็จของการเดินทางคือ .....
การได้เรียนรู้ชีวิต ได้เข้าใจ และได้เพื่อน
ได้ให้ และได้รับไมตรี จากเพื่อนร่วมทาง
เป็นความสุขใจยิ่งนัก นี่ไง ความสุขจากการให้ และความสุขจากไมตรีที่ได้รับ
ปริ้นท์ติดโต๊ะทำงานเรียบร้อยแล้วค่ะ
ขอบคุณ สำหรับข้อคิดชีวิตดี ๆ ที่พบเห็นและนำมาเติมเต็มแก่ชีวิตครูปูนะคะ (^____^)