วันนี้อ่านข่าวสุขภาพจาก LifeScript แล้วถูกใจกับหัวข้อ อาหารเพื่อสู้กับโรคภัย ต้องขอเอามาคุยเสียหน่อย เพราะหมู่นี้มีอันต้องรับหน้าที่แม่ครัวบ่อยขึ้นมาก พ่อครัวคนเก่งของบ้านเรางานยุ่งเป็นครั้งคราว พี่เหน่นต้องมาลงมือช่วยคุณแม่เสมอๆ (เวลาพ่อทำ พวกเราจะสบายรอกินอย่างเดียว...กับเก็บล้าง...)
ปกติจะเป็นคนกินง่าย อะไรก็ได้ แต่ยิ่งอายุมากขึ้นก็ยิ่งรู้สึกว่า อาหารเป็นเรื่องสำคัญต่อสุขภาพที่เรามักจะมองข้าม ในขณะที่เรามักจะคิดเลือกอาหารที่ดีๆมีคุณค่าให้เด็กๆกันเสียมากกว่า
การฝึกให้เด็กๆเป็นคนรู้จักคิดก่อนเลือกอะไรกินนั้น เป็นสิ่งที่ทำได้และควรทำเป็นอย่างยิ่งนะคะ เพราะสมัยนี้อาหาร "อันตราย" ต่อสุขภาพมีเยอะมาก หาซื้อได้ง่าย รูปลักษณ์สวยงามแถมยังเอร็ดอร่อยถูกปากถูกตาทั้งเด็กทั้งผู้ใหญ่เป็นอย่างยิ่ง เช่น น้ำผสมสีใส่น้ำตาลใส่กรดใส่แก๊ส (ลองอ่านส่วนผสมแล้วจะแปลกใจนะคะ ว่าส่วนผสมแค่นี้เอามาทำให้ดื่มสนุกกินอร่อยกันด๊าย...) ขนมโดนัทสีสวยที่เต็มไปด้วยแป้งและน้ำตาล ขนมกรุบกรอบต่างๆ โอ๊ย...บรรยายได้ไม่หมดจริงๆ โฆษณาให้เห็นกันทุกเมื่อเชื่อวัน ถ้าติดรสชาติของพวกนี้เสียแล้วตั้งแต่เด็กๆ ก็จะยิ่งยากที่จะดูแลตัวเองในยามสูงวัย
ในข่าวนี้มีคำกล่าวเตือนใจดีๆที่ชอบเช่นว่า "อาหารคือยา เราต้องกินทุกวัน วันละหลายครั้ง เพราะฉะนั้นเรามีโอกาสที่จะเลือกได้ว่าจะกินสิ่งที่ดีหรือไม่ดีกับตัวเอง คนอื่นได้แต่ให้ข้อมูลเท่านั้น แต่คนกินเองที่มีอำนาจในการตัดสินใจ"
มาช่วยกันเลือกสิ่งดีๆเพื่อตัวเองและลูกหลานกันเถิดนะคะ
บันทึกนี้เขียนไว้ตั้งแต่ตอนยุ่งๆ ชักเลือนๆไปแล้วค่ะว่าตั้งใจจะใส่อะไรเพิ่ม