เมื่อวานชวนพี่เหน่นไปเป็นเพื่อน เพื่อการเติมพลังแห่งชีวิตด้วยการไปหาน้องต้นไม้ที่คิดถึงอย่างแรง ตั้งท่ามาตั้งแต่เดือนที่แล้วว่าจะไปหาน้องก็ไม่ถึงสักที เมื่อวานพี่วั้นชวนไปดูหนังสือให้เพื่อนวันเกิด ป้าโอ๋เจอหนังสือลอยน้ำแบบที่พี่ๆทั้ง 3 เคยชอบเล่น ก็เลยนึกถึงน้องต้นไม้ ได้โอกาสว่าต้องเอาไปให้สักที
เป็นไปตามความคาดหมายว่า น้องจำหน้าป้าโอ๋และพี่เหน่นไม่ได้ ร้องเสียงดังและรักษาระยะห่างกว่า 1 เมตรเอาไว้ ห้ามคุณพ่อเอาเข้ามาใกล้ ป้าโอ๋กับพี่เหน่นเลยนั่งเล่นของเล่นน้องเสียเลย แต่พอคุณแม่จันกลับมา น้องก็รู้สึกปลอดภัย เอาขาเกี่ยวคุณแม่ไว้ข้างนึง แต่ก็ยอมเข้ามาสำรวจหนังสือใกล้ๆ แล้วในที่สุดก็ยอมเล่นโยนลูกบอลกับพี่เหน่น และให้พี่เหน่นอุ้มนั่งตักได้ ป้าโอ๋ก็ได้โอกาสอุ้มก่อนกลับตอนที่น้องชักจะง่วงแล้ว ตัวหนักใช้ได้เลยค่ะ แม้จะดูไม่อ้วนมากแต่เนื้อแน่นทีเดียว และเท่าที่เห็นน้องมีกำลังแขนขาแข็งแรงมากสำหรับเด็กวัยนี้ นอกจากนั้นยังพยายามส่งเสียงตามคุณแม่อีกด้วย ท่าทางจะเสียงทรงอำนาจค่ะขนาดตัวแค่เนี้ย เก็บภาพมาฝากลุงป้าน้าอาและพี่ๆชาว GotoKnow ที่คิดถึงน้องเหมือนป้าโอ๋ด้วยค่ะ เก็บมาเพียบเลย เพราะน้องน่ารักไปทุกอิริยาบถ ดูเพลินจริงๆค่ะ
นี่คือช่วงเวลาที่มีความสุขที่สุดของชีวิต ผมด้วย
สวัสดีค่ะ อ.โอ๋
ขอบคุณป้าโอ๋และพี่เหน่นที่มาเล่นเป็นเพื่อนน้องครับ หนังสือลอยน้ำที่ป้าโอ๋ให้มาน้องชอบมากเลยครับ หม่ำ หม่ำ:)
น้องต้นไม้ น่าชังมากเลยนะครับ ไปหาดใหญ่ครั้งต่อไปต้องไปอุ้มให้ได้ครับ
น่ารักมากๆค่ะ ตาสวยจัง แต่ดูยืดตัวนะคะ
ธรรมดานะคะ เด็กพอโตหน่อย จะตัวยาวขึ้นและดูเหมือนผอมลงนิดๆ
หลานพี่ก็เหมือนกันค่ะ อยากเห็นตัวจริงจังเลย
ดูมารูปน้องมาหลายบันทึกแล้ว แต่ขอพูดเหมือนเดิมค่ะ
หล่อจริงๆ : )
ขอบคุณพี่โอ๋มากครับ ผมได้มีรูปถ่ายกับเจ้าต้นไม้เพิ่มขึ้นแล้วครับ ไม่ค่อยได้มีรูปกับลูกเท่าไหร่ครับ อยู่หลังกล้องเสียเป็นหลักครับ
ขอบคุณมากครับคุณน้องที่รัก
ขอบคุณ ค่อยๆละเลียดดู ทีละชุด ทีละรูป กลัวหมดเร็ว
แต่ อ โอ๋เอามาฝาก มากพอจนอิ่ม
น่ารักจริงๆ ดูแล้วชื่นใจ ค่ะ
ขาด แต่รูปป้าโอ๋อุ้มเท่านั้นแหละ
น้องม่อนท่าทางสู้กล้องนะคะ อ.ประจักษ์ อย่างนี้คุณตาคงหลงแย่
พี่"ป้าแดง"คะ ดูแล้วมีความสุขเลยอยากเผื่อแผ่กันค่ะ เด็กเล็กๆน่ารักเสมอ แต่ถ้าเป็นลูกเราเอง "เด็กโข่ง"ก็น่ารักเสมออยู่ดีนะคะ อิ..อิ..
คุณหมอนนท์ช่างสังเกตมากเลยค่ะ น้องต้นไม้พัฒนาการดีมากๆค่ะ ดูเพลิดเพลิน สามหนุ่มที่บ้านชอบเด็กเล็กๆกว่าทุกวัยเลยค่ะ (ยกเว้นน้องตัวเอง ต้องมีเขม่นใส่กันถึงจะสนุก)
คุณแม่จันและคุณพ่อเหน่ต้องถ่ายรูปเก็บไว้กันเองเยอะๆค่ะ เผลอแป๊บเดียวจะเสียดายเวลาที่ผ่านไป
คุณเอกน่าจะได้อุ้มแน่ค่ะ ท่าทางน้องต้นไม้จะถูกชะตากับหนุ่มๆ เพราะอยู่กับพี่เหน่นได้สบาย แต่กับป้าโอ๋ยังต้องหลอกล่อและท่าทางน้องยังระแวดระวังตัวอยู่ค่ะ
คุณพี่ศศิฯคะ ถ้าสองหนุ่มน้อย น้องพีทกับน้องต้นไม้ได้เจอกันคงน่ารักนะคะ แค่คิดถึงก็ยิ้มได้แล้ว คงกดภาพกันไม่ได้หยุดแน่ๆ
คุณแม่นีโอ เอารูปน้องมาเผื่อกันบ้างสิคะ เด็กๆน่ารักอยู่แล้ว ดูแล้วสบายใจ
น้องหมอมัทคะ ย้ำได้อีกทีด้วยค่ะ หล่อมากๆ
พี่ Handy ต้องมาให้ได้นะคะ น้องต้นไม้น่ารักมากๆถึงมากที่สุดค่ะ
พี่หมอหน่อยบรรยายได้น่ารักมากเลยค่ะ เห็นภาพการละเลียดจริงๆเลย รูปป้าโอ๋ออกไปทางเบลอค่ะ เพราะน้องไม่นั่งนิ่งๆแบบอยู่กับพี่เหน่น ยังไม่ไว้ใจกันเสียทีเดียว คงต้องรออีกสักพักนะคะ
น้องต้นไม้โตเร็วมากเลย
ขอบคุณป้าโอ๋ที่นำมาฝากกันนะคะ ^ ^
น่ารักมากคะ ดูรูปเด็ก ๆ แล้วมีความสุขคะ ถึงแม้จะยังไม่รู้จัก แต่ก็ชื่นใจ คะ น้องต้นไม้ถ่ายรูปสดใสมาก ชม อ.โอ๋ คนถ่ายเก่ง
ป้าโอ๋คะ
แวะมาเล่าผ่านบล็อก เมื่อวันอาทิตย์ได้แวะไปเล่นกับน้องต้นไม้ เลยเอาผ้าที่มีรูปมิกกี้เม้าท์ 1 ผืน รูปหมีพู 1 ผืน และรูปโดราเอมอน 1 ผืน แล้วก็เล่นกับน้อง ถามว่าน้องว่า รูปพี่มิ้กกี้อยู่ไหน น้องก็เลือกถูกคะ รูปหมีพูอยู่ไหน น้องก็ยังเลือกถูกคะ แต่รูปโดราเอมอนอยู่ไหน น้องเพิ่งทำความรู้จัก แต่ก็หยิบถูกบ้างผิดบ้างเป็นบางครั้งค่ะ ... หลานป้าโอ๋เก่งไหมคะ ^_^
น้องต้นไม้น่ารักมากค่ะ..แววนักสำรวจแต่เล็กๆเลยน่ะค่ะ..แฮปปี้กับบันทึกนี้ค่ะ