วันนี้เป็นวันแสนดีค่ะ มีเวลาดีๆเก็บตุนมาเกือบชั่วโมงจากการพบปะกันฉันท์ญาติมิตรจากน้าแป๊ด-รัตติยา คนกันเองจากคณะวิทย์ และป้าอึ่งอ๊อบที่มาไกลจากเมืองเหนือโน่น เป็นคนหนึ่งที่ป้าโอ๋คิดถึงด้วยความสุขเสมอๆ คนอะไรช่างดูแลคนอื่นๆเหลือเกิน เจอกันเลยได้กอดเสียจนหนำใจ
น้องต้นไม้โดนจู่โจมตกใจตอนแรกๆ และทุกครั้งที่หันมาเห็นหน้าป้าโอ๋จังๆ เล่นเอาป้าโอ๋เกือบเสียความเชื่อมั่นเสียแล้ว จากที่เจอเด็กเล็กๆที่ไหนใครๆก็โดนป้าโอ๋หลอกให้ยิ้มได้เสมอ แต่ที่น่าดีใจคือ น้องรับแขกแปลกหน้าอย่างน้าแป๊ดกับพี่ฟ้าและป้าอึ่งอ๊อบได้อย่างน่ารักมาก ยอมให้อุ้มกันอยู่สักพักแล้วถึงนึกได้ว่าเป็นคนแปลกหน้า ร้องท่าฮิตที่ดูน่าสงสารมาก จนป้าโอ๋ไม่กล้าหักหาญน้ำใจหนูเลย เก็บภาพมาฝากกันเยอะแยะอีกแล้วค่ะ ตัวเองดูเองก็เพลิดเพลิน เลยเอามาเผื่อลุงป้าน้าอากันให้จุใจ คิดถึงลุง Conductor
ทุกครั้งที่เก็บภาพน้องด้วยค่ะ
สวัสดีค่ะคุณโอ๋
รักษาสุขภาพนะคะ..คิดถึงค่ะ
หลานต้นไม้โตเร็วนะคะ น่ารักมาก หน้าตาคล้ายคุณแม่-คุณพ่อ หวังว่าคงมีโอกาสได้เจอบ้างนะคะ
น่ารักมากครับ
น้องต้นไม้น่ารักมาก
น้องต้นไม้ดีใจที่ป้าอึ่งอ๊อบ ป้าโอ๋ ป้าแป๊ด และพี่ฟ้ามาเยี่ยมครับ ช่วงนี้น้องต้นไม้ยังกลัวๆ อยู่แต่น้องต้นไม้คุ้นหน้าง่ายครับ มาบ่อยๆ น้องต้นไม้ไม่กลัวแล้วครับ
ดูจากปากของน้องต้นไม้ เหมือนพูดโอ๋ โอ อู แอะ นะคะ พยายามแปลภาษาปากค่ะ
อีกหน่อยคงจะคุยเก่งแน่ๆเลย ฝากหอมหลายๆฟอด ค่ะ
ขอบคุณป้าโอ๋ ป้าแป๊ด ป้าอึ่งอ๊อบ ที่แวะมาเยี่ยมค่ะ
ขอบคุณป้าโอ๋สำหรับหนังสือหูหนูอยู่ไหน
ขอบคุณป้าอึ่งอ๊อบสำหรับผลไม้อร่อยๆ มีวิตามินค่ะ :)
น้องต้นไม้น่ารักจังเลยคะ
น้องต้นไม้ ดูจะเป็นเ ด็กรูปร่างโปร่งนะคะ เหมือนหลานที่บ้านเลยค่ะ พอขึ้น 2 ขวบมา ไม่อ้วนแล้ว แต่สูงค่ะ
น่ารักมากครับ...
ทั้งเจ้าของบ้านและแขกผู้มาเยือนครับ...
ขอบคุณครับ...