ความสุข ความปิติที่เกิดจากการทำดี ซื้อหาไม่ได้ต้องทำเอาเอง...Buy heart by heart


2-3 วันนี้ใช้เวลาส่วนใหญ่อยู่กับการเดินทางในรถ เหนื่อยมากๆค่ะ รู้เลยว่าสังขารไม่อำนวย (อายุ 40 กว่าๆแต่บ่นยิ่งกว่าคน 60 กว่าๆหรือเปล่านะนี่...) มาร่วมงาน Roche Scientific Days 2008 ที่จ.สุโขทัย ขอไม่บอกสถานที่ก็แล้วกันนะคะ เพราะไม่ประทับใจเลย นี่ก็นั่งใช้อินเตอร์เน็ตตากยุงอยู่ (แต่อยากเขียนเล่าก่อนจะสิ้นความ"อิน") หลังจากที่มาถึงวันแรกก็ได้อาบน้ำโคลนจากฝักบัวโดยไม่ได้รับคำเตือนมาแล้ว

แต่วันนี้ได้สิ่งที่ประทับใจมากมายหลายอย่าง จากการประชุม ที่จากขอเล่าเอาไว้ก่อนก็คือบางส่วนที่ได้มาจากการบรรยายเรื่อง "ระบบบริการสุขภาพที่มีหัวใจของความเป็นมนุษย์" ที่ได้รับประโยคกินใจมาหลายประโยคมาก นอกเหนือไปจากความประทับใจในบุคลิกของอ.นพ.วัชรพล ภูนวล ที่ท่านเป็นวิทยากรที่สุดยอดจริงๆ เราฟังท่านพูดในภาคบ่ายที่หนังท้องตึง หนังตาหย่อน แต่ไม่มีใครหลับเลย มีแต่น้ำตาไหล (เพราะหัวเราะกันไม่ได้หยุด) ท่านพูดสไตล์คล้ายๆอ.เฉลิมชัย โฆษิตพิพัฒน์ คือทั้งเสียงดัง เดินไปทั่วเวทีด้วยลีลาท่าทางที่ท่านแสดงตามบทบาทของคนที่ท่านเล่าถึง ไม่ว่าจะเป็นแพทย์ พยาบาล เจ้าหน้าที่เจาะเลือด ฯลฯ แต่สิ่งที่ประทับใจมากนั้นไม่ใช่เฉพาะพรสวรรค์ในการพูดให้สนุกสนานของท่านนะคะ แต่เป็นสิ่งที่ท่านฝากไว้ในแทบทุกคำพูด รู้ว่าท่านเป็นหมอแบบเดียวกับอาจารย์ของท่าน คือ Patch Adams (พอฟังท่านบอกแล้ว ร้องอ๋อเลยว่า ทำไมท่านช่างดูเป็น entertainer เช่นนี้หนา)

สิ่งที่ท่านย้ำนักย้ำหนาตลอดการบรรยายอันสนุกสนานนี้ก็คือ การรักษาดูแล"ใจ"ก่อนสิ่งอื่นใด และให้คำนึงถึงผู้ป่วยแบบองค์รวม ประทับใจที่ท่านเองก็แสดงออกหลายๆอย่างที่ทำให้เรารู้สึกว่าท่านเองก็ใส่ใจผู้อื่น แม้ในเรื่องเล็กๆน้อยๆ เช่น ท่านแสดงลีลาด้วยการกระทืบเท้าบ่อยครั้งแล้วฝุ่นฟุ้ง ท่านก็ปรารภแบบเป็นห่วงผู้ที่นั่งอยู่ในรัศมีรับฝุ่นของท่าน และไม่ว่าอุปกรณ์อะไรขัดข้อง ท่านก็โทษตัวเองอย่างจริงใจไปเสียหมดเลย

สิ่งที่อยากเก็บมาฝากไว้ก่อน ก็คือประโยคเด็ดๆ เช่นที่ใช้เป็นชื่อบันทึกนั่นแหละค่ะ

"ความสุข ความปิติที่เกิดจากการทำดี ซื้อหาไม่ได้ต้องทำเอาเอง...Buy heart by heart"

แล้วก็อีกชิ้นที่ท่านยกมาจากคำที่ท่านได้จากฉีจื๊อ ฟังแล้วต้องขอเก็บมาฝากไว้ที่ GotoKnow ก่อน เพื่อเป็นกำลังใจให้คุณครูทั้งหลาย เพราะเรามีครูดีๆมากมาย นั่นคือ

"ไม่มีเด็กที่สอนยาก มีแต่คุณครูสอนไม่เป็น"

พรุ่งนี้คงจะอยู่ในรถทั้งวันกว่าจะกลับถึงกรุงเทพตอนเย็น ยังไม่รู้ว่าจะทันไปลงเรือพบปะกับสมาชิก GotoKnow หรือไม่แต่ยังไงก็คงจะไปรอพบกันแน่นอนค่ะ


หมายเลขบันทึก: 221473เขียนเมื่อ 7 พฤศจิกายน 2008 23:13 น. ()แก้ไขเมื่อ 12 กุมภาพันธ์ 2012 03:14 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (4)

+ หวัดดีค่ะพี่โอ๋...

+ อ๊ะเจอประโยคที่ทำเอาครูอย่างอ๋อยคิดหนักค่ะ....." "ไม่มีเด็กที่สอนยาก มีแต่คุณครูสอนไม่เป็น"

+ แบบว่าถ้าแบบนี้ต้องเตรียมการเยอะค่ะ...แต่ครูมีภาระกิจทั้งส่วนตัวและส่วนร่วมมากจริง ๆ ค่ะ...ก็เลยไม่ได้เตรียมการทุกเรื่อง...ก็เลยออกมาแบบว่า....ที่เห็น ๆ กันอยู่...

+ แต่ถ้าให้ง่าย ๆ เบา ๆ อ๋อยคิดว่าถ้า ครูใช้ใจสัมผัส สอนเด็ก ๆ เหมือนสอนลูกเองที่บ้านรับรองค่ะประโยคเด็ดที่ว่า ""ไม่มีเด็กที่สอนยาก มีแต่คุณครูสอนไม่เป็น" นี้ก็เดินทางมาครึ่งหนึ่งแล้วค่ะ...

+ ด้วยความคิดถึงค่ะ...

"ไม่มีเด็กที่สอนยาก มีแต่คุณครูสอนไม่เป็น"

ประโยคทอง..ค่ะ

และสำหรับตัวเองนะคะ บางคำถามที่เรายิงให้กับคนไข้ไม่ทันคิด เขา..คนไข้แทบร้องไห้ กังวล (มาบอกทีหลัง)

เช่น..ถามว่า "คุณคะ มีลูกกี่คน" "ลูกคนเล็กอายุเท่าไร"..เราไม่ได้บอกเหตุผลทั้งหมดว่า ลูกหลายคนก็น่าจะได้ตรวจภายในมาหลายครั้ง,ลูกคนเล็กอายุยังไม่เกินหนึ่งปี น่าจะเพิ่งตรวจภายในมา...

บางคนคิดไปไกลว่า สงสัยเขาเป็นอะไรมาก? หรือเป็นโรคร้ายหรือเปล่า? ถึงโดนถามแบบนี้

มีจริง ๆ นะคะ ตอนหลังจึงพยายามอธิบายก่อนถาม

และพยายามทำตามที่หนังสือเวชกรรมพื้นฐานอาจารย์หมอประเวศ วะสี เขียนไว้ ซึ่งเป็นจริงตลอดกาล

"ฟังคนไข้ให้มาก ๆ"

"รักษาคนไม่ใช่รักษา..ตัวเลข"(เช่นตัวเลขไขมันในเลือดสูงก็ตั้งหน้าตั้งตาให้ยาไปเรื่อย ๆ โดยไม่อธิบายให้เปลี่ยนไลฟ์สไตล์)

ตอบยาวไปแล้ว..ขอบคุณค่ะที่ไม่ว่ากัน อิอิ

คิดว่าใช่นะค่ะ ไม่มีเด็กที่สอนยาก มีแต่ครูที่สอนไม่เป็น พอได้เริ่มเป็นแม่ก็จะมีคำถามเกิดขึ้นเสมอค่ะว่า แล้วเราจะสอนลูกอย่างไร :)

"ไม่มีเด็กที่สอนยาก มีแต่คุณครูสอนไม่เป็น"
ประโยคนี้ ยอดมากค่ะ

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท