ชีวิตนี้...มีลิขิตที่เราเลือกไม่ได้ แต่เราเลือกมุมมองและวิธีการเผชิญหน้าได้


ไม่รู้ว่าอะไรดลใจให้เราเปิดคอมพิวเตอร์พบเว็บไซต์ GotoKnow ในเวลาเพียง 1 เดือนที่กลับมาเมืองไทยหลังจากการไปเรียนต่อที่ออสเตรเลียมา 6 ปีที่แทบไม่รู้จักเว็บไซต์ใดๆของไทยเลย แล้วก็ตั้งหน้าตั้งตาเขียนตั้งแต่วันนั้นจนถึงวันนี้

ไม่รู้ว่าอะไรดลใจให้เราได้ร่วมกันไปงานวันเกิด GotoKnow ด้วยกัน ได้คุย ได้แลกเปลี่ยนเรื่องราวต่างๆจนเกิดความประทับใจในอุดมการณ์ที่เรารับรู้ได้ของสองหนุ่มสาวผู้ร่วมกันสรรสร้าง

ไม่รู้ว่าอะไรดลใจให้เราได้เป็นที่ปรึกษาดูแลเรื่องสุขภาพของน้องทั้งสองมาตั้งแต่การเจาะเลือดกันครั้งแรก เพราะน้องไขมันสูงจนเหลือเชื่อ แต่เมื่อได้รับรู้ว่าต้องปรับเปลี่ยนวิถีชีวิตน้องก็ทำได้จนระดับกลับมาเป็นปกติธรรมดาโดยไม่ต้องรักษาอะไรเลย

ไม่รู้ว่าอะไรดลใจให้เราได้ดูแลประคับประคองชีวิตน้อยๆที่เป็นผลผลิตของน้องทั้งสองมาตั้งแต่เริ่มต้นจนกระทั่งวันแรกของชีวิตเจ้าตัวน้อย

ไม่รู้ว่าอะไรดลใจให้เรามาเจอกันในวันที่เราพบบ้านที่ถูกใจ โดยไม่เคยนัดหมายหรือวางแผนใดๆกันมาก่อน

ไม่รู้ว่าอะไรดลใจให้น้องมาขอตรวจเลือด เพียงเพราะมีอาการเล็กน้อยเหลือเกินที่ไม่ได้ดูเหมือนจะร้ายแรงอันใด แต่เราได้พบว่าน้องมีเซลล์เม็ดเลือดขาวตัวอ่อนที่แสดงว่า น้องเป็นมะเร็งเม็ดเลือดขาว ชนิดหนึ่ง ที่เรียกว่า Acute Myeloid Leukemia ซึ่งจะว่าไปแล้วเป็นมะเร็งที่รักษาได้ มีคนที่เป็นโรคนี้ที่กลับไปใช้ชีวิตปกติให้ได้เห็นไม่ใช่น้อยทีเดียว

ชีวิตเป็นของเราเอง แต่มีอะไรมากมายที่เกิดขึ้นในชีวิต เป็นสิ่งที่เราไม่ได้เลือกหรือเลือกไม่ได้ มีสิ่งดีๆมากมายเกิดขึ้นและก็มีสิ่งไม่ดีหลากหลายผ่านเข้ามา หลายเรื่องราวที่เราอธิบายได้รู้สาเหตุ แต่ก็มีอีกมากที่เราบอกไม่ได้ว่า อะไรทำให้เป็นเช่นนั้น

ไม่รู้ว่าอะไรลิขิตให้เราได้มาพบพาน ร่วมทุกข์ร่วมสุขกับใครบางคน มีจังหวะชีวิตที่ลงตัวให้ได้ช่วยเหลือเกื้อกูลกัน

วันนี้ได้เห็นว่าน้องเผชิญหน้ากับข่าวร้ายในชีวิตได้อย่างเข้มแข็ง น้องพร้อมที่จะต่อสู้กับลิขิตชีวิตที่เราไม่ได้กำหนด น้องมีความตั้งใจจะใช้จิตใจเป็นตัวกำหนดร่างกาย ดูแววตาที่มุ่งมั่นเหมือนที่เคยเห็นในยามที่น้องเคยบอกเล่าความตั้งใจในการสร้างสรรค์สิ่งที่เป็นประโยชน์กับคนไทยให้เราประทับใจมาแล้ว

เชื่อมั่นด้วยใจเต็มร้อยว่า น้องพร้อมที่จะเผชิญกับลิขิตชีวิตครั้งนี้ด้วยมุมมองที่เป็นจริง ไม่ท้อถอยเกินไป ไม่เชื่อมั่นเกินจริง เป็นโอกาสที่จะได้หันกลับมาตั้งต้นมองตัวเองอีกครั้งและตั้งจิตที่จะเผชิญกับความท้าทายที่ชีวิตมอบให้อย่างเต็มที่ หนทางแห่งการทดสอบต่อไปนี้บอกได้เลยว่า น้องของพี่มียิ่งกว่า "Guardian Angels" เป็นเพื่อนร่วมทางอีกมากมายและพร้อมจะส่งพลังมาช่วยเหลือให้น้องได้ค้นพบศักยภาพในอีกด้านของตัวเองที่พี่รู้ว่าน้องมีอยู่เต็มเปี่ยม

คำสำคัญ (Tags): #ลิขิตชีวิต
หมายเลขบันทึก: 320573เขียนเมื่อ 15 ธันวาคม 2009 23:10 น. ()แก้ไขเมื่อ 20 มิถุนายน 2012 12:22 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-อนุญาตแบบเดียวกันจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (36)

เราทุกคนขอส่งกำลังให้อาจารย์ธวัชชัยค่ะ

ทางทีมงานจะเดินหน้า และมุ่งมั่นทำตามที่อาจารย์ธวัชชัยตั้งใจไว้

จะได้แบ่งเบาภาระงานของอาจารย์ และพวกหนูจะตั้งใจทำงานอย่างเต็มที่ค่ะ

สวัสดีค่ะ

ขอเพียงกำลังใจ

ขอเพียงยอมรับกับสิ่งที่เกิดขึ้น

ก็จะทำให้อยู่ร่วมกันอย่างสันติ

ขอให้กำลังใจค่ะ

ส่งกำลังใจมาให้ค่ะ

  • เพิ่งอ่านเจอในหนังสือ Secret เล่มล่าสุด พบเรื่องของหญิงกลางคนที่เป็นโรคมะเร็งเม็ดเลือดขาวชนิดเรื้อรัง ( chronic Myelogenous Leukemia ) และรักษาได้ด้วยการกินยา และอาการดีขึ้นเรื่อยๆ เธอบอกว่าเพราะเดี๋ยวนี้มียาดีค่ะ

มีอะไรที่ช่วยได้แล้วไม่เกินกำลังก็บอกมาเลยค่ะ ยามสุขเราร่วมยินดี แต่ยามทุกข์เราต้องช่วยเหลือกัน สังคมนี้มันจะไม่โดดเดี่ยวถ้าเราไม่ดูดาย ตอนนี้ที่ไม่ต้องขอแล้วทำให้คืออธิษฐานเผื่ออ.ธวัชชัยและครอบครัว นั่นคือสิ่งที่ทำตั้งแต่รู้ข่าวและจะทำไปเรื่อยๆ จนกว่าอาจารย์จะหายดี

ขอบคุณน้อง อาร์ม มากเลยค่ะ พี่โอ๋เชื่อว่าเพราะน้องๆทีมงาน Usablelabs ที่อ.ธวัชชัยเชื่อมั่นนี่แหละค่ะเป็นส่วนหนึ่งที่อาจารย์จะเบาใจได้ว่า เส้นทางที่อาจารย์ฝันกันไว้จะยังคงดำเนินต่อไปแน่นอน และอ.จันก็จะเป็นแกนหลักที่ทำงานได้ก้าวหน้าพร้อมๆกับดูแลพ่อและลูกก็ด้วยน้องๆทั้งทีมนี่แหละค่ะ เรามาช่วยกันนะคะ

พี่บุญรุ่ง ตันติราพันธ์ คะ วันนี้จากการพูดคุยกันเชื่อว่าอ.ธวัชชัยของเราชัดเจนในแนวทางแล้วค่ะ

ใช่เลยค่ะคุณ ใบบุญ โรค AML ยิ่งมีคนหายขาดมากกว่ากลุ่ม Chronic อีกค่ะ แต่ต้องต่อสู้ในช่วงแรกกันพอสมควรทีเดียวค่ะ

น้องซูซาน Little Jazz ทำถูกที่สุดเลยค่ะ พี่โอ๋มองเห็นได้เลยว่าสิ่งที่พวกเราส่งทางใจทั้งหลายนั้น"ถึง"อ.ธวัชชัยแน่นอนค่ะ ความเปลี่ยนแปลงทางใจที่เห็นเมื่อคืนกับวันนี้ต่างกันลิบเลยค่ะ


 

+ สวัสดีค่ะป้าโอ๋....

+ อ๋อยก็ไม่แน่ใจว่าสิ่งศักสิทธิ์มีจริงไหม...แต่เมื่อคืนก็เล่าให้แอมแปร์ฟังและชวนแอมแปร์สวดมนต์ขอพรให้ อ.ธวัชชัยด้วยกัน

+ ส่วนอ๋อย...ก็สวดชินบัญชร...ไป  สิบ  เที่ยว  และอธิฐานให้อาจารย์มีแรงใจและแรงกายที่ดี...เพื่อต่อสู้กับโรคต่อไป

+ อ๋อยคิดว่า...การที่คนเราอยู่อย่างมี...ความหวัง...เพื่อสิ่งใดที่เราควรมีและพึงมี...คือสุดยอดของการใช้ชีวิตค่ะ

สวัสดีค่ะ... คุณ P โอ๋-อโณ

ขอบคุณมากค่ะสำหรับบันทึกดีดีนี้นะคะ

ติดตามอาการป่วยของอ.ธวัชชัย ด้วยความห่วงใยครับ หวังว่า อาจารย์จะหายเป็นปกติแล้วกลับมาสร้างสรรค์สังคมด้วยความรู้ต่อไปครับ

พี่โอ๋ค่ะ แม้จะไม่รู้จักอาจารย์เป็นการส่วนตัว หากแต่สำหรับคนดีๆ ที่ทำอะไรเพื่อสังคมจริงๆแล้ว ขอส่งพลังใจ ความปรารถนาดี ร่วมอธิษฐาน แล้วนะคะ ... เพื่อเป้าหมายส่วนรวมสำคัญสุด ขอบพระคุณค่ะ  

*-* สวัสดีค่ะ

ส่งแรงอธิษฐาน เพื่อให้ อ.ธวัชชัย มีสุขภาพดี ในเร็ววันค่ะ

ความเป็น พี่สาว ของคุณโอ๋ มีความสำคัญอย่างยิ่งนะครับ

ตามอาจารย์หมอเติมศักดิ์มาให้กำลังใจ ครับ

 

ขอบคุณทุกๆท่านค่ะ อ.ธวัชชัยในเช้านี้ ยิ่งเข้มแข็งกว่าเมื่อวานค่ะ อาจารย์ไม่เป็นคนป่วยที่นอนอยู่นิ่งๆบนเตียง แต่ลุกขึ้นมาเคลื่อนไหวร่างกายเบาๆและทำสมาธิไปด้วยอย่างมีสติรู้ตัว เรามาส่งพลังร่วมกันให้อาจารย์เตรียมตัวต่อสู้ต่อไปกันนะคะ และที่สำคัญหากไม่ต้องไปเยี่ยมด้วยตัวเองได้ก็จะปลอดภัยกับอาจารย์มากที่สุดค่ะ 

เรียน ท่าน โอ๋ อโณ ดีใจครับ ได้รับข่าวล่ามาเร็ว JJ เคยผ่านช่วงเวลาเช่นนี้ มาเหมือนกัน "พลังใจ ช่วยเสริม จิต" ครับ

  • ตามมาส่งกำลังใจให้ท่านอ.ธวัชชัยและครอบครัวค่ะ
  • หายไวๆนะคะ

ให้กำลังใจพี่โอ๋ เก็บพลังไว้ดูแลน้อง ๆ และหลาน

ให้กำลังใจน้องแจน ผ่านบันทึกพี่โอ๋ ด้วยความรักอย่างท่วมใจ

ขอให้น้องต้นไม้แข็งแรง เข็มแข็ง อยู่เคียงข้างคุณพ่อคุณแม่

ส่งกำลังใจให้กัลยาณมิตร ผนึกแรง พลัง ด้วยคุณงามความดีที่เรามี ไปถึง ดร.ธวัชชัย ให้ผ่านช่วงนี้ไปให้ได้

........

คงไม่มีคำบรรยายใดที่จะบอกได้เท่ากับความรู้สึกที่มีขณะนี้

แต่ดีใจที่เห็นพลังแห่งกัลยาณมิตร เทวดา นางฟ้า ณ โกทูโน ได้ร่วมพลังทำในสิ่งที่ยิ่งใหญ่ สิ่งที่ดีงาม เพื่อเพื่อนในครั้งนี้

.........

ด้วยความรัก

........

ขอส่งแรงใจผ่านคำอธิษฐานให้อ.จ.ธวัชชัยฯ ให้อาจารย์ฯมีพลังสามารถต่อสู้กับโรคภัยได้ ขอให้หายวัน หายคืน กลับมาปกติโดยเร็วที่สุดนะคะ
พี่รู้จักคนเป็นโรคนี้ 2 คน ผู้ใหญ่1 เด็ก 1 เขาก้กลับเป็นปกติได้ หายได้ ใช้ชีวิตปกติได้
คนที่เป็นตั้งแต่เด็ก ตอนนี้เรียนจบแล้ว ทำงานแล้ว เรียนเก่งมากด้วยค่ะ
หวังว่า อาจารย์จะกลับมาหายเป็นปกติ โดนเร็วค่ะ

คุณโอ๋บอกว่า...ชีวิตเป็นของเราเอง แต่มีอะไรมากมายที่เกิดขึ้นในชีวิต เป็นสิ่งที่เราไม่ได้เลือกหรือเลือกไม่ได้ มีสิ่งดีๆมากมายเกิดขึ้นและก็มีสิ่งไม่ดีหลากหลายผ่านเข้ามา หลายเรื่องราวที่เราอธิบายได้รู้สาเหตุ แต่ก็มีอีกมากที่เราบอกไม่ได้ว่า อะไรทำให้เป็นเช่นนั้น
ที่คุณโอ๋เขียนมา ใช่เลยค่ะ มีหลายสิ่ง หลายอย่าง ในชีวิตมาก ที่เราอธิบายไม่ได้...ทางศาสนา จะอธิบายว่า นั่นคือ ผลของการกระทำของเราเองจากช่วงชีวิตที่แล้วมา แต่นานมากๆ จนเราเองจำไม่ได้ เพราะ เป็นชีวิต ที่แล้ว ไม่ใช่ ชีวิตนี้

ตั้งแต่ทราบข่าวอาการป่วยของ อ.ธวัชชัย ก็ทำให้ตัวเองคอยเข้ามาเช็คความคืบหน้าเรื่องอาการป่วยของ อ.ธวัชชัย ใน G2K บ่อยขึ้น

ขอบคุณคุณโอ๋ที่คอยเป็นกำลังใจและดูแล อ.ธวัชชัยและครอบครัว ทั้งยังคอยส่งข่าวให้ชาว G2K ได้รับรู้ข่าวคราวความเป็นไป

ไม่แน่ว่า... สิ่งนี้อาจเกิดขึ้น เพื่อให้อาจารย์ก้าวผ่าน และแข็งแกร่งยิ่งกว่าเดิม

เชื่อมั่นว่าอาจารย์จะผ่านไปได้ด้วยพลังใจที่เข้มแข็ง

ขอส่งอีกหนึ่งพลังใจให้ อ.ธวัชชัย ผ่านช่วงเวลานี้ไปได้ด้วยดีค่ะ ..^__^.. 

 

ขอให้อ.ธวัชชัย มีจิตใจที่เข้มแข้ง เชื่อว่าจะต้องหายค่ะ

สวัสดีค่ะคุณโอ๋มาร่วมส่งกำลังใจให้อาจารย์ธวัชชัยให้หายป่วยเร็ววันนะคะ

  • ขออำนาจของ ท่านท้าวสุรนารี หรือ ย่าโม จงดลบันดาล ให้ อ. ธวัชชัย และ ครอบครัวมีกำลังกาย กำลังใจ ที่จะต่อสู้ และ หายจากโรคในมี่สุดครับ

ฝากกำลัีงใจและพลังใจส่งไปถึงอ.ธวัชชัยและอ.จันด้วยคนครับ

สวัสดีค่ะ

  • พี่คิมเห็นบันทึกตอนเช้ามืดแต่เม้นท์ไม่ทันค่ะเพื่อนมารอรับไปนครสวรรค์
  • วันนี้พยายามไปติดตามถามหาต้นมะขามป้อม  คาดว่าน่าจะหาได้
  • แล้วจะส่งมาให้อาจารย์ค่ะ
  • ขอเป็นกำลังใจให้อาจารย์ธวัชชัย อาจารย์จันทวรรณ และน้องต้นไม้ค่ะ
  • พี่คิมเคยรู้จักเพื่อนที่เป็นโรคแบบนี้  ตอนนี้เขาหายเป็นปกติดีค่ะ

 

คุณโอ๋ คะ มีหลายสิ่งที่"ไม่รู้..ทำไม"

 

ไม่ได้เข้าโกทูโนแบบนานนัก มักแว้บ ๆ

วันนั้นอ่านบันทึกอาจารย์หมอเต็ม ก็ไม่รู้ทำไมว่าใจกระหวัดถึง Hematologic disorder เลย

แต่ แอบอธิษฐานว่า เราจงคิดผิด

 

.....

 

จนทราบจากน้องรักในนี้

*ขอร่วมส่งแรงใจ แรงอธิษฐาน กำลังใจด้วยความเต็มเปี่ยมค่ะ*

ร่วมส่งกำลังใจให้อาจารย์ธวัชชัย มีกำลังใจต่อสู้กับโรคภัยไข้เจ็บในยามนี้นะคะ

เชื่อมั่นว่าอาจารย์จะต้องหายค่ะ....

 

ผมว่าเจ้าพ่อ G2K ของเราน่าจะสัมผัสได้นะครับ

ที่โรงพยาบาลเรามีสัญญาณไร้สาย ท่านน่าจะได้แอบอ่านบันทึกแห่งความห่วงใยจากเหล่ากัลยนมิตรต่างๆได้

แต่เอ๊....ว่าจะให้เขาห่างจากคอมสักระยะหนึ่ง แต่การแอบดูจันเปิดบ้างก็คงไม่เป็นไร

จะแอบไปเยี่ยมบ่อยๆ (นอกห้อง เพราะว่าตัวเราน่าจะแสนสกปรกจากการเดินเตร่ทั่วโรงพยาบาล)

ขอขอบคุณแทนทั้งอ.ธวัชชัยและอ.จันทวรรณมา ณ ที่นี้ด้วยนะคะ ตอนนี้ทั้งสองท่านกำลังอยู่ในช่วงปรับกิจวัตรประจำวันและทำความเข้าใจกับเรื่องราวที่เกิดขึ้น อาจจะยังไม่มีเวลามาติดตามกัลยาณมิตรชาว GotoKnow โดยตรง แต่น้องมะปรางซึ่งเป็นผู้ช่วยคนสำคัญและพี่โอ๋ที่มาช่วยเสริม ก็ได้คอยส่งข่าวคราวความห่วงใยจากพวกเราไปถึงอยู่ค่ะ ยังมีหนทางอีกยาวไกลให้พวกเราได้ร่วมด้วยช่วยกัน ประคับประคองและฟันฝ่าไปด้วยกันค่ะ ขอให้ทุกท่านคอยติดตามบันทึกอ.หมอเต็มศักดิ์ในการที่เราจะทำกิจกรรมร่วมส่งพลังจิตพร้อมๆกันไปถึงอ.ธวัชชัยให้พร้อมต่อสู้กับขั้นตอนการรักษาที่จะเริ่มต้นขึ้นในอีกไม่นานนี้นะคะ จะพยายามคอยส่งข่าวคราวให้ทุกท่านทราบด้วยค่ะ รับรู้ได้ว่าทุกท่านก็เป็นห่วงและอยากทราบความคืบหน้าเช่นกัน  

  • เรามาร่วมกันอธิษฐานให้อาจารย์ธวัชชัยกันทุกวันตอนสามทุ่ม นะครับ
  • โดย นาย เต็มศักดิ์ พึ่งรัศมี   [ อนุทิน ] [ ลิงก์ถาวร #54814 ]
    สร้าง: พ. 16 ธ.ค. 2552 @ 18:04  

    หนึ่งแรงอธิษฐานเพื่อเพื่อน จากคุณ Little Jazz อ่านแล้วเกิดพลังในการสื่อสารจากใจถึงใจ

    • ขอส่งกำลังใจให้ อ.ธวัชชัย ด้วยค่ะ
    • สติ สมาธิ คงจะดีที่สุด ...
    • และขอให้ อ.จัน มีพลังใจ และความเข้มแข็งให้มากๆ ด้วยนะคะ
    • เพิ่งทราบว่า อ.ธวัชชัย ป่วยเป็นอะไรจากบันทึกนี้ ครับ ฝากพี่สาว (ของน้อง ๆ หลาย ๆ คน) คนนี้ นำกำลังใจจากน้องคนนี้ ไปเยี่ยมอาจารย์ให้แข็งแรงและต่อสู้กับเรื่องต่าง ๆ ให้ได้นะครับ
    • ดีใจที่ได้เจอพี่โอ๋ในวันนี้ครับ ยังน่ารักและใจดีเหมือนวันแรกที่เจอกันเลยครับ
    • ดีใจที่ไม่รู้ว่าอะไรดลให้เราเจอกัน แต่ผมดีใจกว่าที่ตั้งใจจะมาหา G2K ในวันนั้น และจะอยู่กับ ชาว G2K ต่อไปครับ

    ขอส่งกำลังใจให้การรักษาประสบผลสำเร็จ นะคะ

    มาส่งข่าวคราวว่าอ.ธวัชชัยยังสุขภาพปกติดี ไม่มีอาการโรคภัยแต่อย่างใดนะคะ โรคนี้ตรวจพบได้เพราะภาพของเม็ดเลือดที่เห็นจากกล้องจุลทรรศน์ค่ะ แต่ถ้ามองจากภายนอกแล้วก็ไม่มีอาการอะไรที่แสดงว่ามีโรคภัยใดๆเลยค่ะ ดังนั้นสิ่งที่เราต้องดูแลก็คือ ไม่ให้มีอาการผิดปกติใดๆที่เกิดจากการติดเชื้อ (เพราะเม็ดเลือดขาวซึ่งเป็นทหารต่อสู้เชื้อโรคได้มีน้อยมาก) และการกระทบกระแทกที่ทำให้มีเลือดออก (เพราะเกร็ดเลือดที่ใช้เพื่อการทำให้เลือดหยุดมีน้อยกว่าปกติ) เท่านั้นเองค่ะ ก่อนที่จะทำการรักษาด้วย chemotherapy ต่อไป ตอนนี้ก็คงเบื่อๆที่ต้องถูกจำกัดบริเวณอยู่ในห้องสี่เหลี่ยมเท่านั้นเองค่ะ พี่โอ๋เองกำลังชักสงสัยว่า เราทำถูกหรือเปล่าที่ทำให้รู้ว่ามีโรคภัยซ่อนอยู่เร็วเกินไป แต่หากรู้เมื่อทรุดแล้วคงเตรียมตัวลำบากกว่านี้มากค่ะ

    วันนี้ตอนสามทุ่มที่ตั้งจิตอธิษฐาน ตัวเองรับรู้ได้ว่ามีความเย็น เบา สบายที่ไม่แน่ใจว่ามาจากพลังที่ได้รับและส่งออกไปถึงอ.ธวัชชัยหรือเปล่า เชื่อว่าหากเราทุกคนช่วยกันทำทุกๆวัน หรือทุกๆขณะจิตแบบน้องกะปุ๋มก็น่าจะเป็นการส่งพลังที่ดีค่ะ

    ขอบคุณค่ะสำหรับบันทึกดีๆ นี้ ขอบคุณที่ช่วยดูแล อ ทั้งสอง ขอบคุณและขอเป็นกำลังใจให้คุณโอ๋ค่ะ

    สวัสดีค่ะ...

    มาส่งกำลังใจให้อาจารย์ธวัชชัยค่ะ

    สู้ๆ นะคะ

    พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
    ClassStart
    ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
    ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
    ClassStart Books
    โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท