สุขภาพ...คือพื้นฐานที่สำคัญที่สุดของชีวิตที่มีคุณภาพ


แต่ละช่วงของชีวิตก็จะมีเรื่องราวผ่านเข้ามาให้เราได้จัดการต่างๆหลากหลายกันไป มานั่งทบทวนดูแล้วก็รู้สึกว่า เราเป็นคนโชคดีที่สามารถจัดการกับเรื่องราวที่ผ่านเข้ามาในแต่ละช่วงได้ตามสภาวะ มีจังหวะเวลาที่ดี (อันนี้คงเป็นโชคดี) ได้มีโอกาสทำตัวให้เป็นประโยชน์กับคนอื่นๆอยู่เรื่อยๆโดยที่ตัวเองก็ไม่ได้ลำบากลำบนอะไรสักเท่าไหร่ งานการก็มีให้ทำต่อเนื่องไม่ขาดสาย ลูกและครอบครัวก็ผูกสัมพันธ์ดำเนินไปราบรื่นดี มีปัญหาก็แสนจะเล็กน้อยเมื่อเทียบกับคนที่เขาลำบากกว่าอีกมากมาย

ย้อนคิดได้ว่า การที่เรารู้สึกเช่นนี้ได้นั้น สิ่งที่สำคัญมากอย่างหนึ่งก็คือ เรามีสุขภาพดี พยายามอย่างยิ่งที่จะรักษาตัวเองด้วยเรื่องธรรมดาๆที่เป็นธรรมชาติ

กินอาหารที่ไม่ทำให้ร่างกายทำงานหนักเกินไป ไม่ตามใจปากเอร็ดอร่อยเพียงชั่ววูบแล้วร่างกายต้องทำงานเกินจำเป็น อันนี้ต้องใช้การฝึกฝนพอสมควรทีเดียว ตอนนี้คิดว่า ควบคุมตัวเองได้ดี งดอาหารที่เคยชอบแต่ไร้ประโยชน์ไปแล้วมากมายหลายชนิด ที่ยังคงกินอยู่ก็จะลดความถี่ลงหลายๆเท่าของที่เคยกิน

พักผ่อนให้เพียงพอ โชคดีที่เป็นคนหลับลึกและไม่ฝันเลย (น้อยมากๆ) ทำให้สามารถนอนได้อย่างเต็มอิ่มในเวลาประมาณ 4-5 ชั่วโมง ร่างกายจะบอกเวลาที่ต้องหลับและตื่นได้ค่อนข้างดี และการชดเชยก็มักจะทำได้เป็นช่วงๆหากนอนน้อยกว่าที่ร่างกายต้องการ จะไม่เคยนอนไม่หลับ หรือง่วง เพลียตอนกลางวันเลย(หากไม่ใช่ช่วงที่ป่วย)

ออกกำลังกาย โชคดีที่เป็นคนเดินเร็ว รู้สึกว่าแม้การเดินในกิจวัตรประจำวัน คือการเดินไป-กลับที่ทำงานก็ช่วยให้เลือดสูบฉีดได้ดีพอควร และเลือกที่จะเดินขึ้นลงบันไดทุกครั้งที่ทำได้ และในแต่ละวันจะพยายามให้โอกาสตัวเองได้ออกกำลังกายต่อเนื่องแบบที่ได้หายใจเร็วๆและได้เหงื่ออย่างน้อย 30 นาที รู้สึกว่าเป็นสิ่งที่ช่วยให้ร่างกายภายในได้รับการดูแลหล่อเลี้ยงด้วยเลือดที่ไหลเวียนคล่องแคล่วเป็นช่วงเวลาพอสมควร

แต่ก่อนจะไม่ค่อยคิดถึงเรื่องพื้นฐานง่ายๆที่สำคัญต่อชีวิตมากเท่าตอนนี้ แต่เมื่อได้เห็นได้รับรู้มากขึ้นๆเกี่ยวกับโรคต่างๆที่เราหามาใส่ตัวเองกันทั้งนั้น อย่างเบาหวาน ความดันโลหิตสูง ไขมันในเลือดสูง ก็ตั้งใจไว้ว่าจะดูแลตัวเองในเรื่องนี้เพื่อตัวเองและเพื่อสังคมด้วย เพราะเมื่อเราไม่เป็นโรคเราก็จะไม่เป็นภาระกับใครเลย และอาจได้เป็นประโยชน์ต่อผู้อื่นได้ไม่ว่าเราจะอายุมากขนาดไหน รู้สึกด้วยว่าเป็นหน้าที่ของเราที่ควรจะแนะนำชักชวนให้ผู้อื่นตระหนักในเรื่องนี้เช่นกัน

จะสะสมเงินทองทรัพย์สินอะไรมากขนาดไหน ก็ไม่มีประโยชน์เท่ากับการสะสมสุขภาพที่ดีให้ชีวิต และเมื่อสุขภาพดี สิ่งดีๆอื่นๆก็จะตามมาได้ไม่ยากเลย  เมื่อมีต้นทุนดี หากเราโชคร้ายต้องเป็นโรคที่เรากำหนดไม่ได้ เราก็จะมีต้นทุนในการต่อสู้ที่ดี โอกาสที่เราจะชนะโรคภัยไข้เจ็บในโลกสมัยวิทยาการก้าวหน้าแบบปัจจุบันนี้นั้นเป็นเรื่องไม่ยากเกินจินตนาการแน่นอน 

ขอบคุณแรงบันดาลใจในการเขียนบันทึกนี้ จากบันทัดสุดท้ายใน อนุทิน ของอ.wwibul ค่ะ เห็นด้วยจริงๆเลยอยากมาเขียนฝากไว้ยาวๆ  

หมายเลขบันทึก: 321079เขียนเมื่อ 17 ธันวาคม 2009 23:29 น. ()แก้ไขเมื่อ 9 มิถุนายน 2012 23:39 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-อนุญาตแบบเดียวกันจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (7)

สวัสดีค่ะคุณโอ๋มาอ่านสาระที่ดี..เรื่องพื้นฐานชีวิตที่ทำยากคือการออกกำลังกายค่ะ..ไม่ต่อเนื่องค่ะ..จึงไม่เกิดผล..

สวัสดีครับ

มายืนยันว่าแน่นอนที่สุดครับ

สุขภาพ...คือพื้นฐานที่สำคัญที่สุดของชีวิตที่มีคุณภาพ

  • เข้าสูตร 8 อ. เลยครับ
  • กินน้อยตายยาก กินมากตายง่าย
  • เจริญธรรมครับ ;)

สุขภาพ สำคัญที่สุด ... เพราะไม่มีความแน่นอนในชีวิต

ขอบพระคุณค่ะพี่โอ๋

เห็นด้วยค่ะ สุขภาพสำคัญที่สุด ตอนนี้ตั้งเป้าไว้ว่าต้องลดคอเรสเตอรอลให้อยู่ในเกณฑ์ให้ได้ภายในหกเดือนโดยไม่ใช้ยาค่ะ

สวัสดีค่ะ

  • การป้องกันย่อมดีกว่าการรักษานะคะ
  • พี่คิมฝากคนข้างบ้านให้ไปส่งมะขามป้อมแล้วค่ะ
  • แต่ลืมใส่จดหมาย  เพิ่งคิดได้เมื่อมาถึงโรงเรียน
  • กำชับเขาว่าให้จ่าหน้าซองชัด ๆ ด้วยหละ
  • ขอขอบพระคุณค่ะ
  • ด้วยความระลึกถึง

มาสวัสดีปีใหม่ครับ คุณโอ๋-อโณ

มีความสุขสมหวังดังตั้งใจไว้นะครับผม...

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท