แสดงว่าคำ "ผลงาน" นี้เป็นคำจำเพาะนะครับ ไม่ได้แปลแค่ว่า "ผลของงาน" แต่มี criteria ที่ใครบางคนจากไหนไม่ทราบเป็นคนบอกว่าจะเรียกหรือไม่เรียกผลงานต้องมีปัจจัยอะไรบ้าง

ผมเชื่อว่างานทุกอย่างมี "ผลของงาน" ทั้งสิ้น แต่เรื่องผลงานนี่... ตัวใครตัวมันก็แล้วกัน หึ หึ

สวัสดีค่ะ

พี่คิมแวะมาบอกและรายงานตัวว่า "วันนี้ได้เป็นชาวบ้านคนธรรมดา ๆ " แล้วนะคะ

คนที่ทำงานปิดทองหลังพระอิ่มใจและมีความสุขกว่านะคะ ระลึกถึงเสมอนะคะ

คนตัวเล็ก งานก็เล็ก ผลงานก็เล็ก

ต้องเป็นคนหย่าย  ผลงานจะหย่าย..ตาม

เฮ้อ..!

+ สวัสดีค่ะพี่โอ๋...ไม่ได้เจอกันนานนนนนนมากกกกกกก...สบายดีไหมค่ะ

 ทำเอาความสุขมากกว่าเอาชื่อในผลงาน จริงๆแล้วก็เป็นไปตามความตั้งใจของตัวเองที่อยากทำงานเพราะตัวงาน มากกว่าทำงานเพื่อเอาผลงานมาใช้เพื่อเสริมอะไรให้ตัวเอง สำหรับตัวเองไม่ค่อยเดือดร้อนกับการที่ได้ทำงานในลักษณะนี้ เพราะรู้ว่าเป้าหมายของชีวิตตัวเองคือสิ่งที่วัดไม่ได้ด้วยมาตรฐานที่คนอื่นใช้กันโดยทั่วไป

+ พี่โอ๋ค่ะความคิดข้างต้นของพี่โอ๋...ทำให้ชีวิตเส็งเคร็งงงงงของอ๋อยหายไปเลย...อ่านแล้วช่วยกระดับจิตที่ตก...ลอยขึ้นอย่างน่าอัศจจรย์ค่ะ...เหมือนเน้น  ย้ำ  ซ้ำ   เติม  ว่านีคือทางสว่างบอกปรารถนาของเราค่ะ

+ ด้วยความคิดถึงค่ะ

สวัสดีค่ะ

 ผู้ปิดทองหลังพระยังมีอีกมากมาย เราต้องเป็นกำลังใจให้พวกเขามีความสุขกับการทำงานที่ได้งาน แต่อาจไม่ใช่ผลงานที่ผู้คนทั้งหลายจะรับรู้ได้ว่ามีใครอยู่เบื้องหลัง

• เห็นด้วยกับข้อความนี้อย่างมากค่ะ
• บ่อยครั้งที่อยู่ในสภาพ "ปิดทองหลังพระ" เหมือนกันค่ะ  แต่ในใจก็คิดเสียว่า ปิดทองหลังพระมาก ๆ สะสมมาก ๆ ทองที่ติดหลังพระ ก็คงจะล้นทะลักไหลมากองอยู่ข้างหน้าพระไม่วันใดก็วันหนึ่งค่ะ 
• เป็นกำลังใจให้กับผู้ปิดทองหลังพระทุก ๆ ท่านนะคะ

"งานทุกอย่างมี "ผลของงาน" ทั้งสิ้น แต่เรื่องผลงานนี่... ตัวใครตัวมันก็แล้วกัน" ชอบมากค่ะ อ.หมอ Phoenix ที่เขียนบันทึกนี้ก็เพราะอยากให้กำลังใจคนที่ไม่มีผลงานทั้งๆที่ทำสารพัดงานนี่แหละค่ะ เพราะแต่ก่อนก็ตัวใครตัวมัน เราสบายใจของเราซะอย่าง แต่มานึกดูคงมีคนใจห่อใจเหี่ยวที่เห็นคนไม่ทำงานแต่ได้ผลงาน ในขณะที่ตัวเองทำแทบตายแต่ไม่นับเป็นผลงาน ที่ต้องช่วยกันให้กำลังใจอยู่ไม่น้อยนะคะ (ไม่งั้นบ้านเราจะเจริญขนาดนี้หรือ)

พี่ยายคิมคะ ถึงเปลี่ยนคำเรียกตัวเองยังไง เด็กๆมากมายที่คุณครูเคยสร้างชีวิตจิตใจให้เขาไว้ก็คงมีครูคิมอยู่ในจิตวิญญาณของเขาเสมอตลอดไปแน่นอนค่ะ โอ๋เชื่อว่าพี่คิมจะเป็นชาวบ้านธรรมดาๆที่ยิ่งใหญ่ และได้ทำอะไรๆด้วยความสุขเพราะเป็นนายตัวเองอีกเยอะแน่นอนค่ะ 

คุณ ครู ป.1 คะ คนตัวเล็กๆก็ผลงานใหญ่ หย่าย...ได้นะคะ มันอยู่ที่ใจค่ะ (อาจจะต้องปากท้องหิวเพราะไม่ได้อะไรตอบแทน ที่ทำให้ต้องเฮ้อ...ไปก่อนนะคะ) เป็นกำลังใจให้สู้ๆต่อไปนะคะ 

ขอบคุณ น้องครูอ๋อย แอมแปร์~natadee ด้วยบันทึกนี้นะคะ ตอนเขียนยังมีน้ำตาซึมด้วยความปิติอยู่เลยค่ะ จะรอบันทึกดีๆที่เล่าเรื่องราวที่น้องอ๋อยได้สัมผัสนะคะ

ขอบคุณและเป็นกำลังใจให้คุณครู อิงจันทร์ ณ กระท่อมอิงจันทร์ เช่นกันค่ะ

• เอ แล้ว ไอ้ที่ทำงานอย่างเราๆ ผลงานอยู่ไหนนะ เนี่ย
• หาไม่ค่อยเจอเหมือนกัน มิน่า บางคนก็มองว่าไม่เห็นทำอะไรเลยวันๆ