มิตรภาพอันสวยงามเกิดให้เห็นเสมอใน GotoKnow


แม้ไม่ค่อยมีเวลาลงมือเขียน เพราะช่วงนี้ความคิดจะค่อนข้างต้องแบ่งแยกไปหลายๆเรื่อง ทำให้ตัดสินใจไม่ค่อยลงตัวว่าแต่ละวันมีประเด็นไหนที่อยากเขียนที่สุด ทำให้ไม่ค่อยได้เขียนเพราะถ้าใจไม่มีข้อสรุปที่ติดใจจริงๆจะเขียนแบบเร็วๆไม่ได้ แต่ก็ยังหาเวลาแวะอ่านสิ่งต่างๆใน GotoKnow เสมอ สิ่งที่พวกเราเขียนเล่าความคิดและเรื่องราวเอาไว้ ทำให้คนอ่านได้รับรู้เรื่องราวต่างๆที่มีทั้งแตกต่างและคล้ายคลึงกับเรา

ถามตัวเองว่าทำไมจึงต้องเข้ามาอ่าน แม้ไม่มีเวลาเขียนหรือบางทีก็ไม่มีเวลาอ่านของคนที่เรารู้จักคุ้นเคยผ่าน GotoKnow แต่แค่ได้เห็นว่ามีบันทึกจากกัลยาณมิตรท่านที่เขียนกันอยู่ประจำๆ เราก็สบายใจว่าชีวิตทุกคนยังดำเนินต่อไป ทุกคนยังมีแรงพลังทำงานของตัวเองกันอยู่ และบันทึกต่างๆก็จะไม่หายไปไหนเราจะกลับมาแวะอ่านได้เสมอ สำหรับท่านที่ห่างหายไปนานๆ พอกลับมาเขียนเราก็รู้สึกคุ้นเคยได้ทันที เหมือนได้พบเพื่อนเก่า

และมีหลายๆครั้งที่เราเผอิญได้เจอบันทึกใหม่ๆที่สร้างแรงบันดาลใจ สร้างความคิดความรู้สึกดีๆ ที่ทำให้มีแรงพลังที่จะทำสิ่งที่เป็นหน้าที่ของเราเองต่อโลกนี้ต่อๆไป รู้ว่าเรามีเพื่อนที่พร้อมจะช่วยกันทำให้โลกนี้น่าอยู่อีกมากมาย

บันทึกนี้เกิดขึ้นเพราะความประทับใจในอนุทินของคุณ ทิมดาบ ที่บอกเล่าความซึ้งใจในมิตรภาพจากเพื่อนใน GotoKnow อย่างคุณ poo ที่มักจะเขียนอนุทินเล่าเรื่องราวและทักทายให้กำลังใจมิตรสหายทั้งหลายใน GotoKnow การที่เราได้รับรู้ความรู้สึกดีๆจากคนๆหนึ่งถึงคนอีกคนที่ไม่เคยรู้จักหน้าค่าตากันมาก่อนเลย แต่เมื่อสะดุดพบกันก็สามารถกลับไปติดตามตัวตนของคนๆนั้นได้จากสิ่งที่เขียนต่อเนื่องกันมา เราก็จะเข้าใจความเป็นคนๆนั้นและรู้สึกคุ้นเคยและเข้าใจได้เพียงในระยะเวลาสั้นๆ ในขณะที่คนรอบๆตัวเราที่รู้จักพูดคุยกันอยู่เสมอแต่ไม่เคยมีโอกาสที่เราจะได้รู้จักรับรู้เรื่องราวความเป็นตัวตนของคนๆนั้นเลยมีเยอะแยะไป บอกตัวเองได้ว่าอยากเขียนบันทึกนี้เพื่อบันทึกความประทับใจใน "มิตรภาพอันสวยงาม" ที่เราจะพบได้เสมอๆใน GotoKnow

หมายเลขบันทึก: 405248เขียนเมื่อ 29 ตุลาคม 2010 00:17 น. ()แก้ไขเมื่อ 11 ธันวาคม 2012 13:43 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-อนุญาตแบบเดียวกันจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (12)

อรุณสวัสดิ์ค่ะพี่โอ๋

ตลอดระยะเวลาที่ได้เข้ามาพำนัก พักพิงใจ ณ บ้านหลังนี้ ๓ ปีกว่าแล้ว

มิตรภาพดีๆ ที่งอกงาม ตามเวลา แม้บางท่านมิได้พบหน้าค่าตากันเลย

หากทว่าเรารับรู้ผ่านมุมมอง ความคิด ในชีวิต โดยมิเคยสนใจเปลือกนอก

ด้วยเน้นความพอใจ ความสุข ในการลปรร. ไม่ได้คาดหวังอะไรกว่านี้ ;)

มีเหตุการณ์อะไรมากมายให้ได้ร่วมรับรู้ สุข ทุกข์ ระหว่างกันในชุมชนเล็กๆ

ก่อเกิดเป็นความผูกพัน ที่เพิ่มตามกาล แม้เนิ่นนาน ยังทรงจำ .. ประทับใจ

แม้หลายๆ ท่านอาจจะห่างหายไป แต่ก็ยังมิลืมเลือนไปใน ความรู้สึก ;)

คำขอบคุณคงมิเพียงพอต่อ ทุกสิ่งอย่างที่เราได้ใช้จ่ายเวลา ด้วยกันมา …

เรายังคงเป็นตัวของตัวเอง มีอิสระ บนพื้นฐานการรังสรรค์ แบ่งปัน กันและกัน

มีทางเลือกที่หลากหลาย แตกต่าง อย่างสร้างสรรค์ ให้เวลาเป็นเครื่องพิสูจน์

โอกาสดีๆ ที่ได้มาร่วม แลกเปลี่ยน เรียนรู้ แม้ว่าอาจจะดูเป็น นามธรรม บ้าง

ก็ได้สร้างสิ่งละอันพันละน้อย ค่อยๆ ต่อยอด และยิ่งใหญ่ ในความรู้สึก ? คะ

เชื่อมั่น ศรัทธา ด้วยจิตคารวะ

ปู ณ อันดามัน

สวัสดีค่ะ

คุณโอ๋สบายดีนะคะ  ที่หาดใหญ่ฝนตกมากไหมคะ  ข่าวรายงานว่าน้ำจะท่วมหาดใหญ่อีกแล้วนะคะ

ยายคิมอ่านอนุทินนี้แล้วก็รู้สึกเช่นเดียวกันค่ะ "มิตรภาพ" และกำลังใจจากการแลกเปลี่ยนเรียนรู้

ระลึกถึงเสมอค่ะ

  • เห็นด้วยจริงๆค่ะ
  • กับการได้พบกับสิ่งดีๆ
  • ทั้งสาระจากการแลกเปลี่ยนเรียนรู้กันและกัน
  • บวกกับมิตรภาพที่นับวันจะงอกงามยิ่งขึ้นไป
  • ขอบพระคุณโกทูโนว์ที่ทำให้มีวันนี้ค่ะ.

  • สวัสดีค่ะ
  • "พื้นที่โกทูโนว์แห่งนี้นับว่าเป็นพื้นที่อบอุ่นที่บ่มเพาะความรัก ความชอบ ความสุขในการเขียนแบ่งปัน และรับรู้เรื่องราวดี ๆ ที่มีในแต่ละคนนะคะ"
  • ขอบคุณสำหรับมิตรภาพอันสวยงามค่ะ

                                         

สวัสดีครับ คุณโอ๋

          ผมก็เป็นเหมือนคุณโอ๋ นะครับ ไม่ค่อยได้เขียนเพราะบางครั้งมันหลายเรื่องมากมายที่ต้องทำ จิตใจเลยจัดลำดับที่วุ่น ๆ ไม่เข้าที่ แต่ก็เข้ามาอ่านบันทึกของหลายท่าน และพบว่า GotoKnow สมาชิกมากขึ้นจริง ๆ ต่อไปก็จะพยายามให้มากขึ้นที่จะเข้ามาเยี่ยมอ่านและบันทึกมากขึ้น ที่ผ่านมาเวลานึกอะไรไม่ออกก็มาดูบันทึก เห็นภาพก็นึกออกว่าไปทำอะไรมาบ้างครับ

  • หาดใหญ่ฝนตกไม่ครับ  ตอนนี้ที่นครกำลังบรรเลงเบา ๆ ตั้งแต่ใกล้รุ่งแล้วครับ บรรยาการครึ้มมาก
  • ขออย่าให้มีน้ำมากจนท่วมเลยไม่ว่าที่ไหน

ผมเเวะมาเรื่อยๆ พักนี้มาบ่อยหน่อย เพื่อเรียนรู้สังคมของคนที่นี่ ทำให้ผมได้ความรู้หลายอย่างเพิ่มเติม นำไปพัฒนาตัวเอง สังคม รอบข้างได้ดีทีเดียวครับ

เมื่อไหร่จะมีปาตี้ร้องคาราโอเกะ เต้น เล่นกันบ้างค่ะ

สวัสดีครับ อาจารย์...

ผมพลาดอย่างรุนแรง ที่เข้ามาอ่านบันทึกนี้ช้ามาก ๆ

เพราะเป็นบันทึกที่อาจารย์กรุณากล่าวถึงผม และคุณปู

ขอบคุณครับ

โกทูโน คือ บ้านผมไปแล้ว ผมไปไหนมาไหนคิดถึงเสมอครับ

มิตรภาพ และการเรียนรู้ ที่ไม่มีพรมแดน

ฐานะ ตำแหน่ง และการศึกษา ครับ

ผมได้รับจากที่นี้ และจะมอบและแบ่งปัน

ให้กัลยาณมิตร ทั้งใหม่ และเก่า

บ้านเราจะสวยงามเสมอครับ

ขอบพระคุณอีกครั้งครับอาจารย์

สวัสดีค่ะ อาจารย์

      แวะมาอ่านบันทึกของอาจารย์ แม้จะเข้ามาช้ามาก ไม่ค่อยได้มีเวลาเขียน และอ่านบันทึกนัก เพราะภาระงาน และช่วงนี้ไม่ได้ใช้คอมพิวเตอร์ที่บ้าน โกทูโน มีสิ่งดีๆ ที่บางครั้งจะได้ทั้งพลังใจ และมิตรภาพจากที่นี่ ...ทำให้มีพลังใจมุ่งมั่นในการทำความดี สร้างสรรค์สิ่งดีๆ เพื่อโลกของเรา   เป็นอีกหนึ่งกำลังใจ (เล็กๆ) มอบให้ค่ะ

     

สวัสดีค่ะ อาจารย์

      แวะมาอ่านบันทึกของอาจารย์ แม้จะเข้ามาช้ามาก ไม่ค่อยได้มีเวลาเขียน และอ่านบันทึกนัก เพราะภาระงาน และช่วงนี้ไม่ได้ใช้คอมพิวเตอร์ที่บ้าน โกทูโน มีสิ่งดีๆ ที่บางครั้งจะได้ทั้งพลังใจ และมิตรภาพจากที่นี่ ...ทำให้มีพลังใจมุ่งมั่นในการทำความดี สร้างสรรค์สิ่งดีๆ เพื่อโลกของเรา   เป็นอีกหนึ่งกำลังใจ (เล็กๆ) มอบให้ค่ะ

     

เกิดผิดพลาดในการบันทึกค่ะ จึงขึ้นซ้ำกัน ๒ บันทึก

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท