เนิ่ม ขมภูศรี
ส.อ. เนิ่ม ขมภูศรี เนิ่ม ขมภูศรี ชมภูศรี

สัจจะจักรยาน โครงการจักรยานให้ลูกรัก ครั้งที่ ๓


ไม่มีพลังอำนาจศรัตราวุธ อาวุธชนิดใดในโลกหล้า ที่จะสามารถชนะพลังแห่งความดีงาม....

โครงการจักรยานให้ลูก ครั้งที่ ๓

เป็นโครงการจัดหารถจักรยานให้กับเด็กนักเรียนที่มีความประสงค์จะใช้จักรยาน ทั้งไปโรงเรียนและใช้ในชีวิตประจำวัน

โครงการนี้ ใช้ความรักในการทำงาน ใช้ความเพียรแบบพอเพียง เฝ้าเก็บเล็กผสมน้อย เรียงร้อยให้เกิดเป็นผลผลิตอันเกิดจากความรัก ความร่วมมือร่วมใจของมิตรภาพทั่วทั้งประเทศไทย โครงการได้ดำเนินการแล้วเสร็จบรรลุเป้าหมายจนถึงจุดเริ่มต้นดำเนินกิจกรรมในครั้งที่ ๓ อันเป็นผลสืบเนื่องจากการที่มียอดเงินคงเหลืออยู่จากโครงการจักรยานให้ลูกรักในครั้งที่ ๒

จำนวนเงินทุกบาททุกสตางค์ได้ถูกเก็บสะสมไว้เพื่อนำไปมอบให้กับลูกรัก

 

 โครงการจักรยานให้ลูกรัก เป็นโครงการที่ใช้ทั้งชีวิตจิตใจเดินทางสานความฝัน ให้เดินเคียงคู่สู่ความเป็นจริง ฝันของชายวัยใกล้ฝากฝั่ง ที่จะมีโอกาสได้สัมผัสกับชีวิตบนโลกที่สวยงามในห้วงเวลาที่เหลืออยู่

 

ฝันของฉันคือการทำความดี

 

 ฝันของฉันนั้นคือความรัก

 

ความดีนี้ไม่จำเป็นต้องไปกู่ร้องก้องหา ความรักนั้นไม่ใช่สิ่งที่ต้องแลกเปลี่ยนด้วยเงินตรา

ความงดงามของความดีคือสิ่งที่ฉันปราถนานำไปมอบให้กับเธอ ฉันประสงค์ที่จะบอกกับเธอว่า ขอให้เธอตระหนักรู้ถึงการให้ ให้ความรัก ให้ความดี ให้ความงาม ให้ผืนแผ่นดินได้มีโอกาสรับสัมผัสจากจิตใจเช่นกล่าวถึงนี้

ขอเพื่อนมนุษย์ได้สัมผัสจิตวิญญาณแห่งความกรุณา การให้ด้วยดวงใจ ให้ความรัก ให้ความเมตตา ให้เกิดขึ้นกับดวงจิตของผู้เดินทางในสถานะผู้เยาว์วัย ให้เธอโอบอ้อมอารี ให้เธอพบความรัก ให้เธอได้สัมผัสกับการให้ .............

ความเพียรที่เฝ้าปลูกต้นไม้แห่งความรักให้กับโครงการจักรยานให้ลูกรัก ข้าพเจ้าทำไปท่ามกลางความมืดบอด เงียบเหงา .....

 

เป็นดั่งเสียงกระซิบ กระซิบ ที่ห่างไกลมาก ฉันอาศัยอยู่ในที่อันแสนไกล ฉันอาศัยสายลม ฉันอาศัยแสงดาว ฉันอาศัยท้องฟ้า ยามที่เมฆหมอกก่อรูปก่อร่าง ฉันได้พยายามเดินทางเข้าไปในหมู่เมฆ ไปบอกหยาดน้ำฟ้า ไปบอกก้อนเมฆ ไปบอกสายลม บอกไปถึงดวงดาว .....

ไปบอกหมู่เมฆว่า ไม่ต้องการเงินทองของนอกกายอันใดหรอก

 

ไปบอกแสงดาวว่า ฉันไม่ต้องการสินทรัพย์นับแสนพันล้าน

 

ฉันไปบอกท้องฟ้าว่า ขอเพียงสิ่งเดียว ขอความรักมามอบให้ ให้กับเธอ

 

ข้าพเจ้าไม่ได้นำจักรยานมาให้กับเธอ ทางกายภาพภายนอก เราหาจักรยานมาให้กับเธอ แต่ภายในจิตใจนั้น ฉันนำความรักมาให้กับเธอ ......

 

ขอเธอได้ตระหนักรู้ ความรักนี้นั้นยิ่งใหญ่ ถึงแม้นว่าเรายังไม่มีความซึมซับกับความรักในวันนี้ แต่จะมีห้วงมิติแห่งกาลเวลาหนึ่ง ที่เราได้สัมผัสกับความรัก นี้คือความฝันของฉัน .........

ฉันเดินทางด้วยสัจจะ ฉันใช้ทั้งชีวิตของฉัน เป็นชีวิตที่อาสารับใช้ หนึ่งสลึงหนึ่งสตางค์แดงเดียว คือสัจจะที่ฉันเลือกกระทำ ฉันขอส่งต่อให้เธอได้รับประโยชน์อย่างที่สุด โครงการนี้ไม่ต้องการเงินหมื่นพันแสนล้าน ไม่มีแผนการ ไม่มีจุดเริ่มต้นและสิ้นสุดทางด้านจิตวิญญาณ แต่ต้องการใจของเราที่จะร่วมกันเดินทาง .......

ถ้าท่านจะให้สิ่งอันใด ท่านต้องให้ด้วยใจศรัทธา  ถ้าเราจะทำสิ่งอันใด  เราต้องทำด้วยจิตวิญญาณ  โครงการจักรยานให้ลูกรัก  ข้าพเจ้าก้าวเดินด้วยความศรัทธา  ถึงแม้นว่าจะยากแสน  มิใช่อุปสรรคในสิ่งอันใด  เพราะสัจจะที่เรามุ่งมั่น ศรัทธาที่เราเพียร  นั้นคือการเดินทางก้าวข้าม  ขุนเขายังช่วยยกศรัทธาให้สูงส่ง


ด้วยความศรัทธา

รูปภาพ Thanks: โยกัง โยกัง

รูปภาพ Thanks: โยกัง โยกัง

รูปภาพ Thanks: โยกัง โยกัง

รูปภาพ Thanks: โยกัง โยกัง

รูปภาพ

หมายเลขบันทึก: 438955เขียนเมื่อ 11 พฤษภาคม 2011 15:37 น. ()แก้ไขเมื่อ 11 ธันวาคม 2012 13:43 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-อนุญาตแบบเดียวกันจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (11)
  • สวัสดีค่ะ
  • ไม่ค่อยได้แวะมาทักทายบ้านหลังนี้นานมาก ๆ  คุณเนิ่มสบายดีนะค่ะ...บุษรามัวแต่ไปหลง FB อยู่ค่ะ ขอสารภาพผิด....อิอิ
  • ด้วยความระลึกถึงค่ะ 
  • ขอบคุณค่ะ

                          

สวัสดีครับคุณบุษรา..

ดีใจมากครับที่เข้ามาเยี่ยมและเป็นจุดเริ่มต้นการพูดคุยในเรื่องของพลเมืองจิตอาสารับใช้ หวังว่าคงได้รับโอกาสในการเดินทางร่วมกันต่อไปครับ

...

ขอบพระคุณมากครับ

สวัสดีค่ะ

แนวร่วมมาแล้วค่ะ  ดีใจที่เห็นภาพเดิมของเด็ก ๆ เตือนความทรงจำดี ๆ ค่ะ

สวัสดีครับคุณครูคิม

....

แม่เสือหัวเรือหลัก ที่ทำให้โครงการจักรยานให้ลูกรัก ได้เดินทางไปเล่าเรื่องในถิ่นที่ต่าง ๆ อย่างมากมาย กระผมได้เขียนบันทึกเรื่องราวที่ได้แม่ครูมาเป็นแกนหลัก ได้เขียนบันทึกที่แม่ครูชวนให้เข้ามาอยู่ในบ้านแห่งความดี gotoknow และทำให้ได้พบกับผู้ใหญ่ใจดี คุรุผู้งดงาม น้ำใจอันไม่มีวันเหือดแห้งแห่งชุมชนโกทู นี้คือสิ่งที่กระผมได้ทำบันทึกเรื่องราวไว้ตลอดห้วงเวลาเป็นหนึ่งในหนังสือ ที่ตั้งใจจะพิมพ์มือ ไปแจกจ่ายให้ได้รับทราบทั่วทุกหัวระแหงครับ

.......

เตรียมตัวเหนื่อยอีกครั้ง อีกครั้ง และตลอดไปครับครู ......ขอบพระคุณมากครับ

สวัสดีค่ะ

เต็มที่และเต็มร้อยนะคะ  ด้วยใจด้วยรักและศรัทธาค่ะ

รูปที่คุณเน่ิมใส่ไว้ที่ imageshack มีปัญหาในการแสดงผลค่ะ คุณเน่ิมเอารูปมาใส่ใน GotoKnow ก็ได้นะค่ะ การ upload รูปก็สามารถทำได้ง่ายๆ ค่ะ อยู่ที่ตอนบนของหน้าหลักของไซต์ค่ะ

ขอบพระคุณมากครับท่าน ดร.จันทวรรณ ปิยวัฒน์

ต่อไปกระผมจะลองใส่รูปใหม่ใน gotoknow เพราะว่าภาพที่ไปฝากไว้ที่อื่น หายไปหมดเลยครับ และเครื่องคอมกระผมติดไวรัสงอมเลยครับ ตอนนี้ต้องขอนำไปซ่อมอีกแล้ว ...

ดีใจครับคุณครู ที่ได้เอื้อเฟื้อและช่วยเหลือทั้งการให้ความคิด และให้โอกาสในการทำความดี ครับ

....

ดีใจมากครับ

เนิ่ม ชมภูศรี เขียน:

วันพ่อของทุกปี คือวันที่เราทำความดีในทุกวัน

"เสียงกระซิบจากดวงดาว

ระงมแผ่วเบา แว่วเสียงสายลมรำพึง

เสียงปลอบประโลมดั่งสายน้ำหวานส­ุดซึ้ง

ฟากฝั่งฝันยังไปไม่ถึง. เรือน้อยอย่าเพิ่งท้อแท้ทางจร"

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท