เมื่อวานนี้ แสงดาว พราวระยับ
ร้อยประดับ ร่วมเรียง เคียงเวหา
แสงขาวนวล ควรเคียงอยู่ คู่จันทรา
ในคืนค่ำ ค้ำนภา น่ายินดี.....
ดาวหนึ่งมี ที่แสงเรือง ประเทืองส่อง
จันทร์นวลผ่อง พลอยดู่เด่น เป็นสุขี
ประดุจดาว เคียงเดือน มิเคลื่อนมี
ฟ้าราตรี นี้ปรากฎ งดงามตา...
แต่วันนี้ แสงดาว ลงลาลับ
ดาวหนึ่งดับ อ่อนระโหย โรยแรงล้า
จันทร์นี้เศร้า แสงหมองหม่น บนนภา
ดาวจากลา ไกลลิบลับ ดับแสงลง.....
ลานจันทร์ วันนี้ มีแต่เศร้า
แสนสุดเหงา ด้วยขาดดาว พราวระหง
ประดุจดั่ง คนดี ที่ล้มลง
ชื่อยังคง เคียงอยู่ คู่ลานจันทร์....
ในวันนี้ มีน้ำตาคราสะอื้น
แสนกล้ำกลืน ฝืนใจข่ม ตรมจิตฉัน
ยามดาวลับ กลับฟ้า พาโศกัน
ส่งแรงใจ สู่สวรรค์ สำราญรมย์...
"ณัฐวรรธน์"
(เป็นความรู้สึกเสียใจต่อการจากไป ของ "ผอ.วีระศักดิ์ ศรีปูณะ" ผู้อำนวยการกองกิจการนักศึกษา ผู้ล่วงลับจากไป ..... ผอ.วีผู้นี้ทำให้ผมหวนคิดถึงท่านครั้งที่ผมเคยทำงานที่กิจการนักศึกษา ท่านผู้นี้ผู้บังคับบัญชาผม ท่านเป็นผู้ใหญ่ใจดี ที่ผมเคารพ ท่านมีมนุษยสัมพันธ์ เป็นนักประสานตัวยง ทุกครั้งที่ได้คุยกับท่านจะมีแต่รอยยิ้มและเสียงหัวเราะ สนุกสนาน ท่านมีเรื่องเล่าที่สนุกสนาน ท่านคุยสนุก แต่จริงจัง เอาการเอางาน ท่านริ่ิเริมกิจกรรมเพื่อนักศึกษาที่สร้างสรรค์ของมหาวิทยาลัย หลายต่อหลายโครงการด้วยกัน ท่านเข้าใจลูกน้องและซื้อใจลูกน้องทุกคนได้ดี ถึงแม้บุคลิกท่านเคร่งขรึม แต่ถ้าใครได้รู้จักและพูดคุยท่าน ท่านจะเป็นกันเองกับทุกคนรวมทั้งผมเองที่ท่านแซวเล่นทุกครั้งที่ได้พบ...แต่มาวันนี้ผมคงไม่มีคำบรรยายใดๆ แทนความเสียใจอย่างสุดซึ้งต่อการจากไปของท่าน และขอแต่งบทกลอนนี้ให้แก่ท่าน .. แด่คนดีๆ ที่จากไป...)
สวัสดีค่ะ
ขอบพระคุณ พี่ ครูคิม ครับ
ขอบพระคุณ ครูอี๊ด มากๆ ครับ
ขอแสดงความรู้สึก ที่มีในความกตัญญูครูบาอาจารย์นะคะ
พฤษภกาสร อีกกุญชรอันปลดปลง
โททนต์เสน่งคง สำคัญหมายในกายมี
นรชาติวางวาย มลายสิ้นทั้งอินทรีย์
สถิตทั่วแต่ชั่วดี ประดับไว้ในโลกา *
ขอแสดงความเสียใจด้วยนะครับ
ร่วมไว้อาลัย แด่ท่าน"ผอ.วีระศักดิ์"ด้วยค่ะ
ขอให้ท่านสู่สุคติ สวรรค์ชั้นฟ้า
ขอบคุณมุมคิดดีๆค่ะ
ขอร่วมไว้อาลัยคนดีของลานจันทร์ด้วยนะคะ
ดววดวงหนึ่งอับแสงโรยรา
แต่ครั้งหนึ่งก้เคยส่องสว่างพร่างพรายบนฟ้าน่าเลื่อมใส
....โอ้ลานจันทร์วันนี้ไม่มีแล้ว
ไร้วี่แววมิตรหนึ่งเคยซึ้งค่า
"สระแก้ว"เอยคงเหงาเศร้าวิญญา
ชีพหนึ่งลาไปลับไม่กลับคืน....
เพราะเป็นศิษย์เก่ารุ่น ปี ๒๕๓๒ ตอนปริญญาตรี และปริญญาโท ปี ๒๕๔๓
แต่ชื่อนี้เหมือนคุ้น ๆ ค่ะ หากเห็นหน้าคงจำได้....
"ผู้ใดเห็นทุกข์ผู้นั้นเห็นธรรม ผู้ใดเห็นธรรมผู้นั้นเห็นเราตถาคต"
ขอบพระคุณท่านอาจารย์ทุกท่านที่ร่วมไว้อาลัยด้วยกันกับผมให้แก่ท่าน ผอ.วีระศักดิ์ ครับ
คราชีวิต..ปลิดหาย..กายเป็นเถ้า
เหลือเพียงเงา..ความดี..ที่ยิ่งใหญ่
คนอยู่หลัง..ซาบซึ้ง..ติดตรีงใจ
แสนอาลัย..คนดี..ที่จากลา
ขอร่วมไว้อาลัยด้วยค่ะ
ขอบพระคุณท่านกิ่งไผ่ใบหลิว มากๆ ครับ ที่ร่วมไว้อาลัยให้แก่ท่าน
ขอบคุณทุกท่านที่ร่วมไว้อาลัยกับพี่ชายนะคะ.....น้องสาวขอส่งบทประพันธ์ไว้อาลัยที่น้องเขียนให้ในวันจากกัน
พี่น้องหกคน.....วันนี้จากลา ไปสู่สุขเทอญ
พี่ เคยเป็นเพื่อนน้อง แต่เยาว์
น้อง เกเรพี่เอา สติฉ้วย
หก คนพี่น้องเรา รักใคร่ กันเฮย
คน หนึ่งเจ็บเจ็บด้วย ไป่เร้นลำพัง
วัน คืนหวนบ่ได้ กลับหลัง
นี้ คืออนิจจัง เที่ยงแท้
จาก พบจบที่ยัง ดีชั่ว แท้นา
ลา แต่ร่างจิตแก้ สติต้องเตือนตน
ไป ยังภพที่ตั้ง ศุภผล พี่เอย
สู่ สัมปรายภพดล จิตน้อม
สุข ใดจักหลุดพ้น ดังชอบ นาพี่
เทอญ บุญทบที่สร้าง ส่งให้สู่สวรรค์
รัตตมนี มาสาซ้าย(น้องหนูนี)ผู้ประพันธ์