ถ้าเหนื่อยล้าก็พักค่ะ วันใดที่อยากแวะเวียนมาบ้าง ก็จะดีไม่น้อยค่ะ

ชอบเข้ามาอ่านเสมอ..เพียงแต่ไม่ได้ทิ้งร่องรอยค่ะ

โชคดีนะคะ

ขอบพระคุณครับท่านอาจารย์ แก้ว..อุบล จ๋วงพานิช

• น้องณัฐดีใจมากครับที่ท่านอาจารย์แวะมาเยี่ยมเยือนและให้กำลังใจนะครับ
• กำลังใจที่ท่านอาจารย์ ผมขอรับไว้ด้วยใจนะครับ
• ขอบพระคุณมากๆ นะครับ

• อันละครจบต่อเพื่อ...เริ่มต้น
• ละครคนเมื่อจบตอน...ใยจรหนี ?
• สู้ด้วยใจ  ใจที่สู้....ย่อมรู้ดี
• เมื่อใจมี...แต่พ่ายแพ้...เราแย่ตาม
• พร้อมจะสู้ด้วยกัน อีกวันไหม
• ให้รู้ไป....เรื่องที่มีคนหยาม
• ใจเข้มแข็ง...อยู่ได้ในทุกยาม
• จึงขอถาม....จะสู้ไหม...ไปด้วยกัน...??

มาแวะดูน้อง " โรแมนติคทางร้อยกรอง"

กลอนอ่านแล้วสบายใจ มีสาว ๆ สวย ๆ ให้กำลังใจไม่ขาดสาย

อ้าว คุณน้องณัฐ อยู่ๆ ก็จะจากลาตามครูพี่กุ้ง ไปอีกคนแล้วฤาคะ

แหม นิยายรัก กลอนรัก และข้อเขียนมุมคิดดีๆ ใครๆ ก็ติดใจตามอ่านกัน

แล้วก็จรจากหนีกันไปนะคะ ๕ ๕ ... แต่บ่เป็นหยังค่ะ เหนื่อยนักก็พักก่อน

ยินดีที่ได้รู้จักหนุ่มน้อยกตัญญูผู้คิดดี คิดเป็น และเป็นกำลังใจอีกเช่นเคยค่ะ

ความฝันใดๆ ที่คิดหวังไว้ ขอให้สำเร็จดั่งใจปรารถนา แล้วอย่าลืมบอกเล่าเก้าสิบกัน

ขอบคุณสำหรับสิ่งดีๆ ที่แลกเปลี่ยน เพราะโลกนี้กลมแล้วก็จะมี วงเวียน อีกครั้ง ;)

พอลล่าไม่เข้าใจ เลยคะ

แต่พยายามเข้าใจค่ะ

สวัสดีค่ะ

อยากให้กำลังใจว่า  เมื่อชอบทำอะไร ก็ทำไปเถิด เพราะเป็นสิ่งที่เราชอบ..  ในชีวิตของคนเรา การมีโอกาสทำอะไรๆ ที่เป็นตัวของเราเอง ถือเป็นบุญวาสนาที่ทำให้เกิดความสุขกายสุขใจ

อยากให้ข้อคิดว่า  ใครๆ ก็ล้วนแต่ต้องมีความคิดเป็นของตัวเอง  อีกทั้งความรับผิดชอบในสิ่งแวดล้อม และภาระกิจประจำวัน + ความจำเป็นของแต่ละคน ก็ย่อมไม่เหมือนกัน

อยากจะบอกว่า  การกระทำใด ที่สร้างสรรค์ ให้รอยยิ้มและความสำราญเบิกบานใจ โดยที่ไม่บีบคั้น ล้อมกรอบชีวิตของใคร ถือเป็นบุญบารมีที่ได้ทำและ แม้แต่การไปปล่อยเต่า ปล่อยปลา ยังหมายถึง การให้สัตว์เหล่านั้นมีอิสระเสรีภาพ  ดังนั้น การให้อิสระภาพ โดยเฉพาะใจกว้างเชื่อใจกันในสังคมของผู้ใหญ่ ที่ต่างคนต่างก็ควรจะย่อมรู้เขารู้เรา ไม่ให้เกิดการกระทบกระทั่งกัน ย่อมต้องมีความรู้สึกปรารถนาดีต่อกันมากำกับความรู้สึกนี้ จึงจะทำให้การใช้ชีวิตอยู่ในสังคมมีความสุข ปล่อยคนย่อมดีกว่าได้บุญมากกว่าการปล่อยสัตว์

ที่จริงแล้ว ไม่มีอะไรยุ่งยากหรอกค่ะ ถ้าใจเราคิดแต่เรื่องดีๆ ให้เกิดความทรงจำที่ดีๆ 

บาดแผล ไม่ว่าแผลกาย หรือแผลใจ  วิธีการรักษา  วิธีการดูแล  ก็ล้วนอยู่ที่วิธีคิด ของเราเอง  ถ้าเราสามารถดูแล ไม่ให้กายและใจเรา เกิดบาดแผล  ย่อมดีกว่า เกิดแผลแล้วมารักษาใช่มั๊ยคะ..  น่าสงสารบางคนที่สร้างกรรมเพราะคิดว่า ไม่มีใครรู้..  ก็เหมือนทำให้ตัวเองมีบาดแผลที่จะต้องติดอยู่ในจิตสำนึกของตัวเองไปจนตาย..

สู้ๆ นะ  แฟร์ๆ หน่อยค่ะ  อิ อิ  ขอให้มีความสุขมากๆในวันเวลาที่ดีๆ ของเราเอง ทุกๆ วันนะคะ  

ดูนกนี้สิคะ  บางตัวก็บินเดี่ยว  บางตัวก็บินคู่  แต่เขาก็ไปด้วยกันได้  ไม่มีตัวไหนชนกัน หรือเบียดเบียนกันเลยค่ะ..

แถมน้ำมนต์ให้อีกถ้วย  ดื่มแล้วใจเย็นๆ มีแต่ความสุขกายสุขใจ คิดแต่เรื่องดีๆ นะคะ  อิ อิ   (◡‿◡✿)

• อันวงเวียนแห่งรักตระหนักบ้าง
• เป็นแนวทางพรางใจมิไหลหลง
• โอ้วงเวียนแห่งรักปักจิตลง
• ให้งวยงงหลงวงเวียนเรียนเรื่อยไป
• สวัสดีค่ะมาเยี่ยมชมในวันหยุดสุดหรรษาแบบนี้ คิดดี พูดดี ทำดี ทุกอย่างสดใสสวยงามค่ะคุณน้องสุดหล่อ ทานขนมจีบกันเถอะ
• 

สวัสดีค่ะ...น้องชาย

อีกคนแล้วหรือ...ที่จะหายไป

เข้าไปที่บล็อกคุณก้ามกุ้ง..พบคำบอกลา..

เข้ามาที่บล็อกน้องชาย...พบว่ากำลังจะลา

อ่านแล้วเศร้าใจจังค่ะ

ขอบพระคุณครับ คุณแดนไพร [IP: 125.27.253.16]

• ขอบพระคุณที่ติดตามผลงานของผมมาตลอดนะครับ
• ผมแค่พักเฉยๆ นะครับ เพราะได้เขียนมาเยอะแล้ว พักบ้าง
• ขอบพระคุณอีกครั้งนะครับ

ขอบพระคุณครับ ครู ดอกรัก ดอนตรอ

• ได้เข้าไปอ่านบทเพลงที่ท่านอาจารย์ได้แต่งเอาไว้ ไพเราะหลายเพลงนะครับ
• อ่านแล้วเพลิดเพลินดีครับ
• ขอบพระคุณนะครับที่แวะมาเยี่ยมเยือนและให้คำชมเชยนะครับ

ขอบพระคุณครับ พี่ poo

• ขอบพระคุณพี่ที่แวะมาเยี่ยมเยือนผมอยู่เสมอ
• ไม่ได้ตามอาจารย์กุ้งไปไหนนะครับ เพียงแค่อยากจะพักเฉยๆ เท่านั้นครับ
• วันนี้อยากมาเขียนเลยเข้ามาตอบกระทู้ท่านอาจารย์ กลัวจะลืมน้องคนนี้เสียแล้ว
• ขอบพระคุณมากครับสำหรับคำชม

น้อง ♥paula .`๏'- ที่ปรึกษาตัวน้อย.`๏'-

• เหนื่อยก็พักบ้างก็ได้นะครับ
• พี่แอบเข้าไปอ่านในบทความของน้อง ดูน้องคงงานหนักอะครับ อิอิ
• ขอบใจมากนะครับที่แวะมาเยี่ยมเยือน

ขอบพระคุณครับ ท่านอาจารย์ นีนานันท์

• ขอบพระคุณนะครับสำหรับคำแนะนำ ที่ให้ข้อคิดที่ดีครับ

ขอบพระคุณครับ พี่ครู หมูจ๋า

• ขอบพระคุณสำหรับบทกลอนที่นำมาฝากกัน พร้อมขนมจีบสุดอร่อยครับ
• ขอบพระคุณอีกครั้งนะครับที่ยังไม่ลืมเลือนน้องคนนี้ครับ

ขอบพระคุณครับ พี่กิ่งไผ่ใบหลิว

• น้องแค่ขอลาพักเฉยๆ นะครับ สักพัก ก็กลับมาแล้วนะครับ
• ขอบพระคุณพี่มากๆ นะครับที่ยังไม่ลืมน้องคนนี้ครับ

สวัสดีค่ะคุณณัฐวรรธน์

อ่านร้อยกรองไพเราะและเปี่ยมความหมาย

ขอบคุณค่ะ และเห็นด้วยค่ะ... เมื่อใจผลักสิ่งใด สักวันสิ่งนั้นก็ย้อนกลับมาที่เรา ยิ่งเราคิดจะหนี มันก็หนีไม่พ้นครับ ผลสุดท้ายคือเราต้องยอมรับสิ่งนั้นแทน

ทางธรรมท่านมักสอนให้ เห็น ได้ยิน ก็ให้รู้ว่าเห็นว่าได้ยิน...อย่ายึดไว้ ซึ่งดูเหมือนง่าย แต่ลองปฏิบัติแล้ว...ไม่ง่ายเลย

เจริญในการเห็นธรรมค่ะ

(^___^)

ขอบพระคุณครับ ท่านอาจารย์ คนไม่มีราก

• ขอบพระคุณครับที่ท่านได้แวะมาเยี่ยมเยือนและให้กำลังใจกับน้องณัฐ เสมอมานะครับ
• ในระหว่างช่วงที่ พักไป ก็ทำแต่งานครับ พอดีได้มีส่วนร่วมในการเขียนโครงการและคิดโครงการฝึกอบรมต่างๆ ของหน่วยงานนะครับ ทำให้งานมากเสียหน่อย
• เสียงบางอย่าง พูดแล้วฟังเข้าใจ บางอย่างก็ไม่เข้าใจ บางอย่างต้องแยกแยะว่าอะไรเท็จ อะไรจริงด้วยครับ การมองในภาพรวมจึงไม่ถูกต้อง หากต้องมองด้วยเหตุและผลและให้ใจให้ความสำคัญกับเหตุและผลมากกว่า ซึ่งหากไม่มีเหตุและผลแล้ว ก็เหลือแค่ใจตัดสินเื้ท่านั้นครับ บางทีมันเข้าถึงอารมณ์แล้ว จะปล่อยไม่ให้คิด ก็คงยาก
• บทกลอนบทนี้เป็นเรื่องของกระผมเองที่นึกถึงเหตุการณ์สมัยก่อน ที่ใจเคยคิดว่าอยากจะชนะืคือทำงานให้สำเร็จ แต่เสร็จคนเดียวเพื่อนร่วมกลุ่มไม่เสร็จ แต่แล้วผมก็ชนะ แต่ก็เป็นทุกข์ครับ ทำให้เกิดการอิจฉากัน เลยต้องอยู่นิ่งๆ เฉยๆ
• ครั้นพอเราคิดอีกทีจึงมองเห็นว่า เราแพ้ก็ทุกข์ ชนะก็ทุกข์ ชนะแล้วแต่เราไม่พัฒนาต่อไปก็คงอยู่ไม่ได้ พอหลัง เกิดการแข่งขันขึ้นมาอีก ผมเลยขอถอนตัวไม่แข่งดีกว่า
• ก็เลยเป็นอย่างที่สรุปคือ เมื่อใจผลักสิ่งใด สักวันสิ่งนั้นก็ย้อนกลับมาที่เรา ยิ่งเราคิดจะหนี มันก็หนีไม่พ้นครับ ผลสุดท้ายคือเราต้องยอมรับสิ่งนั้นแทนครับ ผมเลยต้องขอพักก่อนตั้งสติสู้กับการแข่งขันในงานอีกครั้ง
  
• ขอบพระคุณท่านอาจารย์มากๆ ครับที่มาร่วมแลกเปลี่ยนเรียนรู้ ขอบพระคุณคำชมเชยนะครับ