บันทึกคั่นบันทึก(2): มาสนุกกับ “รอย”
เรื่องนี้เกิดจากการฟังคารมคมคายของคุณหมอวิทยากรกระบวนกรหัดขับ (เคลื่อน) และตามรอยท่านไป...ค่ะ
"มีความรู้สึกว่า การเขียน การอ่านบล็อก การแสดงความคิดเห็น และการตอบความคิดเห็นเหมือนเป็น Virtual Dialogue เป็นเสมือนอยู่ในวงสุนทรียสนทนา จึงควรเขียน ( พูด ) อ่าน ( ฟัง ) แสดงความคิดเห็นและตอบความเห็น ( พูด ) เหมือนเรานั่งอยู่ในวงสุนทรียสนทนา ต้องตั้งใจฟัง ไม่ตัดสินผู้อื่น แขวนคำพิพากษาไว้ก่อน เปิดใจ ลดอัตตา ถ้าทำได้อย่างนี้ก็จะเกิดการแลกเปลี่ยนเรียนรู้ เกิดประโยชน์ต่อทุกๆฝ่าย” (จาก บล็อกที่ประทับใจที่สุด ของคนชอบวิ่ง)
ในวง virtual dialogue ของคุณหมอชอบวิ่ง นอกจากได้ความรู้แบบต่อยอด ในมุมมองหลายมุม ยังทำให้คิดถึงเร็ทติ้งติดกระดานเว็บหน้าแรก(หลัก, Main) ทำให้คิดถึง รอย ใน บันทึก ทั้งรอยรูป(ภาพ) รอยอ่าน(รอยที่ทิ้งไว้) อ่านรอย (รอยจากกัลยาณมิตร) เก็บรอย (ตอบ) แกะรอย (Search) ตามรอย (ที่ตัวเองไปทิ้งไว้ หรือเรื่องราวที่สนใจต่อไป) สะกดรอย (คนเขียนบันทึกที่เราชอบ) หรือเรียงร้อยรอยเป็นเรื่องราว (ให้สะดวกกับการอ่านรวดเดียว) ฯลฯ
จะมีรอยอะไรอีกไหมคะ ใน “บันทึก” ใน “บล็อก” ใน “แพลนเน็ต” ในโลกไซเบอร์สเปซใหญ่ใบนี้ ให้ต่อติด เพื่อต่อยอดความรู้ต่อๆ กันไป...
ทิ้งรอยกันค่ะ
ความเห็น (15)
แม่ช่อมะม่วง..แม่พวงมาลัย
มาอ่านบันทึก...ครูดาวลูกไก่
อ่านแล้วก็ยิ้ม..แต่งแต้มหัวใจ
จะมาทิ้งรอย...สักคนได้ไหม
น้องจิส่งใจ...ให้คุณครูเอย
* สวัสดีเจ้าค่ะ คุณครูดาวลูกไก่ สุดสวย คิคิ สบายดีหรือเปล่าเจ้าค่ะ น้องจิแวะมาทิ้งรอย คิคิ รักษาสุขภาพด้วยนะเจ้าค่ะ
เป็นกำลังใจให้เจ้าค่ะ ----> น้องจิ ^_^
แวะมาฝากรอย..................รัก จ้า
เหล่านักการ
คิดเติงหาปี้ๆนักการจ๊าดนักเลยเจ๊า...ตามมาเก็บรอย...รัก ที่ฝากไว้...ขอบคุณเจ๊า
น้าอึ่งอ๊อบ คนสวย แซ่เฮ
มาทิ้งใจไว้ค่ะ
หายเหนื่อยแล้วจะมาตามเก็บ
ถ้าว่างก็เอามาส่งด้วยก็ได้ค่ะ
อิอิ
ดาวลูกไก่ ชื่นชมยินดี
เตรียมกล่องเก็บใจไว้ใบเบ้อเริ่มเลย เผื่อจะมีใจมาให้เก็บอีกเยอะๆ น้าอึ่งอ๊อบล่องหนอิอิ เสมอเลย...
- หนังตากระตุกอยู่หลายวัน โดนพาดพิงอยู่ที่บันทึกนี้เอง อิอิ
- ปัจจุบันจะอ่านบันทึกอย่างละเอียดเหมือนนั่งอยู่ในวงสนทนา เวลาแสดงความคิดเห็นหรือตอบความเห็นต่างๆก็จะตั้งใจแลกเปลี่ยนเรียนรู้กันมากขึ้น แต่ก็ยัง อิอิ ไม่เลิก
- ว่างๆคงต้องพาทีมงานไปเยี่ยมสำนักหอสมุด มหาวิทยาลัยเชียงใหม่เพื่อแลกเปลี่ยนเรียนรู้ คิดถึงๆๆๆ อิอิ
- พี่จ๊ะ..
ทิ้ง "รอยใจ" ได้ไหมจ๊ะ..
สวัสดีค่ะคุณหมอคนชอบวิ่ง
-รอยทั้งหลายที่เราทิ้งไว้ เราต้องหมั่นตามไปตรวจรอย เช็ครอย เก็บรอยเพื่อไม่ให้รอยจางหาย มิตรภาพความสัมพันธ์ที่เราเริ่มต้น จึงจะได้รับการสานต่อ เป็นสิ่งที่ดี ทำบ่อยจนกลายเป็นเรื่องอัตโนมัติ
-ตรงนี้พยายามจะชี้ให้เพื่อน ๆ ในแวดวงคิดกันต่อไปค่ะว่า ควรทำอย่างไรกับรอย "ใจ" "มิตรภาพ" ที่ฝากไว้กับบันทึกไหน
น้องสาวเนปาลี จะทิ้งรอย "ใจ"... ขอเวลาพี่หาวิธีทำยังไงไม่ให้รอยนั้นจางหายไปไว ๆ ก่อนนะจ๊ะ ...อ๊ะใครก็ได้ช่วยที
พี่จ๊ะ..
ตอก(ย้ำ)ใจบ่อยๆ ร่องรอย(ใจ)ก็จะลึกๆ ไปเองนั่นแล ชะเอิงเอย ^^
มาเฝ้าอาโกอยู่ที่นี่เอง ไม่ทานข้าวทานปลา จริงด้วยนะ ร่องรอยใจจะลึกแค่ไหน ตอกย้ำกันเข้าไป ซ.ต.พ. ...
พี่จ๊ะ..
ทานข้าวกับผัก ไม่ทานปลาเพราะติดเจอยู่ โอ่ะๆๆ (ได้ที)
น้าอึ่งอ๊อบ คนสวย แซ่เฮ
อย่าลืมเอาหัวใจมาส่งคืนพร้อมกอดด้วย
เหนื่อย ๆ ๆ ๆ
น้าอึ่งอ๊อบ คนสวย แซ่เฮ
ตามมาชื่นชมงานKMของชาวหอสมุด มอชอ
สวัสดีวันปรใหม่ไทยครับ
ขอบคุณค่ะอาจารย์หมอ ดีใจที่ได้ข่าวอาจารย์นะคะ
ใครต่อใครต่างถามหา เพราะคิดถึงค่ะ