ไม่ได้ว่าใครนะ  ครูอ้อยมองตัวเองนะ  เพราะต้องมองตัวเองก่อน ก่อนจะเห็นคนอื่น..... 

blogger เก่าๆๆแก่ๆๆ ก็คือ......  ครูอ้อยนี่ล่ะค่ะ 

เขียนบันทึกลงบล็อกมาหลายปี 

เขียนที่นี่ด้วย  มากหน่อย  ที่บล็อกเว็บอื่นๆๆอีกด้วย  มีทั้งบล็อกไทย และต่างประเทศ  ก็สนุกดีค่ะ 

ไม่ขอกล่าว บล็อกเว็บอื่นๆๆนะคะ  ขอกล่าวเพียงบล็อก โกทูโน  แห่งนี้

******

บล็อกโกทูโน  ที่มีเสน่ห์ 

เขียนย่อๆๆว่า  G2K 

น้อยวันนักที่จะไม่เขียนบันทึกในบล็อก G2K เพราะบล็อกคือชีวิต 

หมายความว่า  ชีวิตนี้  มีการดำรงชีพอย่างไร  บล็อกก็จะมีชีวิตตามครูอ้อยไปด้วย 

นานมาแล้ว  เกือบ 3 ปีแล้ว  ที่ครูอ้อยหันหลังกลับไปอ่านบันทึกเก่าแก่  ที่ไม่อาจลืมเลือนไปได้  มันเป็นประวัติ  ประวัติศาสตร์ของครูอ้อย

มีทั้งบันทึกที่ให้ความรู้สึก  รัก  คิดถึง  รุนแรง  โกรธ  ใฝ่รู้ใฝ่เรียน  ขยันหมั่นเพียร  กตัญญู  รักชาติ  ศาสนา  พระมหากษัตริย์  รักความเป็นไทย   ท่องเที่ยว  สุขภาพ  การทำงาน  ซึ่งแฝงอยู่ในบันทึกเหล่านี้  เกือบจะ 3,500 บันทึกแล้ว

*****

บล็อกโกทูโน มีเสน่ห์มากๆๆ  หลายๆๆครั้ง  ที่ครูอ้อย  ได้มีโอกาสไปสัมมนา  ประชุม  ในที่ต่างๆๆ  จะมีหลายๆๆท่าน  รู้จักครูอ้อย  ในนามว่า......ครูอ้อย แซ่เฮ 

รู้สึก ภาคภูมิใจ ที่ Google  ได้นำบันทึกที่เกี่ยวกับการเรียนการสอน  ที่ครูอ้อยได้เขียนไว้  ไปลงไว้ให้ผู้คนใฝ่รู้ใฝ่เรียนมาศึกษา 

นอกเหนือจากความภูมิใจในสิ่งที่ได้ทำในโกทูโนแห่งนี้  ก็คือ  นำประสบการณ์แลกเปลี่ยนเรียนรู้  ทั้งหมด 12 บล็อก  ซึ่งเป็นไปตามภารกิจที่ได้ปฏิบัติ  

ไม่ยากหรอกที่จะค้นหา   มีช่องทางที่จะเข้ามาเจาะอ่านบล็อกของครูอ้อยตั้งหลายทาง  หากรักกันจริง  ต้องดั้นด้นไปหากันจนได้ 

*****

มีคนถามว่า.....ไม่เบื่อหรือ  

คนเบื่อ  น่าจะเป็น  ผู้อ่านนะคะ  ครูอ้อยไม่เคยเบื่อเลย  มีแต่จะเร่งเขียนทุกวัน ทุกบล็อก ตามภารกิจดังที่ได้กล่าวมาแล้ว   บล็อกที่ค่อนข้างเป็นเรื่องส่วนตัว  อาจจะลดน้อยลงไป  เพราะ ระยะนี้  มีแต่งานในหน้าที่  งานการสอน  งานการเรียน  .......

มีคนถามว่า.....จะเลิกเขียนเมื่อไร 

เมื่อไม่เบื่อ  แล้วจะเลิกเขียนได้หรือ   จริงๆๆแล้ว  ครูอ้อย ไม่ได้เขียนหรอกค่ะ  ครูอ้อยพิมพ์สดๆๆเลยทุกวัน  ไม่ได้ลงใน word  ไม่ได้  copy มาจากไหน  ไม่ได้พิมพ์ใน note pad เลยค่ะ 

มีความรู้สึกที่ต้องการจะเขียนอีกมากๆๆ   แต่ต้องหยุด และปิดกั้นตนเองเสียก่อน   นับว่า  เป็นการฆ่าตัดตอนความรู้สึกของบล็อกเกอร์เก่าๆๆแก่ๆๆ เสียเหลือเกิน 

แต่ไม่เป็นไรหรอกค่ะ  ถึงจะเป็นบล็อกเกอร์เก่าๆๆแก่ๆๆ  ก็ถือว่า  แก่มีประโยชน์  ก็แล้วกันนะคะ 

แก่นี้ยังรัก ความยุติธรรม  มีใจสามัคคี  รักหมู่คณะ  และมีเหตุผล  แต่......ขอให้เกียรติซึ่งกันและกัน   พูดตรงๆๆ   ถึงมันจะบาดหูบาดใจ  ก็ยังดีกว่าพูดลับหลัง  การกระทำแบบนี้ไม่สมควรจะเป็น.....บล็อกเกอร์ที่ดี  ไปได้ .....

บล็อกเกอร์ที่เก่าๆๆแก่ๆๆ  ไม่ได้หมายความว่า  จะดีกว่า  และไม่ใช่  ใครจะมาดีกว่าเช่นกัน.....เราเท่าเทียมกัน

*****

มาดูกันที่ไหน  ดูที่ผลงาน  หรือ เก่า แก่  หรือดูที่ตำแหน่ง  หรือวุฒิการศึกษา 

อ้าววววว  แล้วบล็อกเกอร์ชาวนาล่ะ  ไม่มีสิทธิเป็นบล็อกเกอร์ที่ดีได้หรือ

ดังนั้น  บล็อกเกอร์ที่ดี  ก็คือ  คนที่เขียนบันทึกลงในบล็อกทุกคน ตามที่สังคมแห่งนี้  คิดว่า.....ใช่  คิดว่า.....ดี  คิดว่า......เหมาะสม

ท่านทุกท่านมีสิทธิเป็นบล็อกเกอร์ที่ดีได้ เท่าเทียมกัน   แต่ท่านมีสิทธิที่จะเป็นบล็อกเกอร์ที่ดี ที่ถูกใจ  หรือที่เหมาะสม  ณ ที่นี้  ต้องศึกษากันให้ชัดเจน  ท่านจึงจะเป็นได้

ขอเป็นกำลังใจให้บล็อกเกอร์ทุกท่าน  ทั้งเก่าแก่  เก่าไม่แก่  กลางเก่ากลางแก่  กลางเก่ากลางใหม่  ใหม่  ใหม่เอี่ยม  และใหม่เอี่ยมถอดด้ามด้วยค่ะ