สวัสดีคะ น้องเยาะ
บันทึกนี้เข้าอ่านหลายครั้งแล้วแต่ไม่ได้ทิ้งร่องรอยไว้ แต่ครั้งนี้สดุด ความเห็นของบังหีมมากเลยคะ ภูมปัญญา
<เป็นทรัพยากรสำคัญยิ่ง <ในมวลมนุษยชาติ<ตั้งแต่มนุษย์เกิด จนถึงตายไป<ได้เก็บซับความรู้
<ประสบการณ์ ทักษะความคิดคำนึง
<จนเป็นภูมิปัญญาติดตัวอยู่ <เมื่อถึงเวลาก็ตายไป <หากมิได้เผยแพร่ภูมิปัญญา <ให้อนุชนรุ่นหลัง <ก็เปรียบเสมือนได้โขมย <ตำราและภูมิญญาจากโลกมนุษย์ไป <นับเป็นเรื่องสูญเสียโอกาส <ของมนุษย์ที่เกิดมาทีหลัง
มีทุกรส ทุกขบวนความ อยากบอกบังหีมว่า ระวัง บังหีมจะเป็นคน หนึ่ง หากไม่รีบ เอาภูมิปัญญาของตัวเองมาให้ลูกหลานได้เรียนรู้ (อยากบอกว่าทุกครั้งที่ได้คุยกับบังหีม จะมีความรู้ใหม่ๆ เกิดขึ้นเสมอ)