"งานของครูเป็นงานพิเศษ ผิดแปลกกว่างานอื่นๆ กล่าวในแง่หนึ่งที่สำคัญก็คือว่า ครูจะหวังผลตอบแทนเป็นยศศักดิ์ ความร่ำรวยหรือประโยชน์ทางวัตถุเป็นที่ตั้งไม่ได้ ผลได้ส่วนสำคัญจะเป็นผลทางใจซึ่งผู้ที่เป็นครูแท้ก็พึงใจและภูมิใจอยู่แล้ว...

...ความเป็นครูนั้น ผูกพันใจคนไว้ได้โดยอัตโนมัติ ไม่ต้องซื้อหาหรือใช้อำนาจราชศักดิ์ข่มขู่เอามา ขึ้นชื่อว่าครูกับศิษย์แล้วที่จะลืมกันได้นั้นยากนัก ผู้ที่จะไม่รู้จัก ไม่เอื้อเฟื้อครูดูเหมือนจะมีแต่คนที่กำลังลืมตัวมัวเมาในลาภยศอย่างใดอย่างหนึ่งอยู่เท่านั้น ฉะนั้น ครูจึงไม่มีเหตุอันใดที่จะต้องแสวงหาความพอใจในประโยชน์ทางวัตถุให้มากจนเกินจำเป็น เพราะหากหันหาประโยชน์ทางวัตถุเกินไปแล้ว ก็จะทำหน้าที่ครูหรือเป็นครูได้ไม่เต็มที่"

พระราชดำรัสพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวภูมิพลอดุลยเดชมหาราช

สวัสดีครับคุณครูที่รักทุกท่าน วันนี้ผมมาในหัวข้อครูของแผ่นดินและได้อัญเชิญเอาพระราชดำรัสของพ่อหลวงของเรามาเป็นเครื่องเตื่อนใจให้กับคุณครูและว่าที่คุณครูในอนาคตทุกท่าน ได้รับไปประพฤติปฏิบัติโดยทั่วกัน ทุกครั้งที่ผมได้อ่านคำสอนทุกคำของพ่อหลวงของพวกเราทำให้ผมรู้สึกตระหนักในหน้าที่ของคนที่จะมาเป็นครูว่ามีความสำคัญและยิ่งใหญ่แค่ไหน ผมพร่ำบอกกับตัวเองทุกครั้งว่า "เราเดินมาถูกทางแล้ว และจงก้าวเดินตามรอยเท้าของพ่อต่อไป" ทุกครั้งที่ผมรู้สึกเหนื่อยล้าจนท้อแท้ใจ ผมก็จะจำเอาคำสอนของพ่อมาเป็นกำลังแรงใจให้ก้าวเดินต่อไป.....สู้ต่อไปนะว่าที่คุณครูทุกคน