เพียงมีสายลมเป็นเพื่อน.................
สายลมพัดผ่าน ปฐมกาล.
วิหคทะยาน กลับถิ่น
ใบไม้หล่นร่วง ลงสู่ดิน
สูงสุดคืนสิ้น สู่สามัญ
นายสายลม
หลังจาก ห่างหาย ไปหลายวัน
มาเจอ บทกลอน ของน้องนั้น
สูงสุด คืนสู่ สามัญนั่นเอง...
สายลม......ลมหายใจ.....ลมแห่งชีวิต เป็นเพื่อน
กันไปตลอดกาล.....................
สู่สามัญ สู่บ้าน สู่ตัวเอง สู่ความมั่นคง
ขอบคุณนะคะ
ได้จุดประกายความคิดค่ะ ^___^