พระพรหมคุณาภรณ์ (ป.อ. ปยุตฺโต) วัดญาณเวศกวัน อ.สามพราน จ.นครปฐม

ตอนที่ เมื่อประชาธิปไตยที่ไม่ประสีประสา มาเจอปัญหาศาสนาประจำชาติ คลิกฟัง/ คลิกขวาดาวน์โหลด ๑ ตอนที่๑ มองไกล ใจกว้าง บรรยายเมื่อวันที่ ๑๓ มีนาคม ๒๕๕๐ ( ๖๔.๐๐ นาที ) ๒ ตอนที่ ๒ ดูเขา เข้าใจตัว บรรยายเมื่อวันที่ ๓๐ มีนาคม ๒๕๕๐ (๔๙.๓๐ นาที) ๓ ตอนที่ ๓ รู้จักตัว เห็นทั่วโลก บรรยายเมื่อวันที่ ๓๐ มีนาคม ๒๕๕๐ (๔๙.๓๐ นาที)   แถมพิเศษ   ๔ โลกเดี๋ยวนี้ขัดแย้งกันมากมาย จะแก้ไหวหรือ บรรยายเมื่อวันที่ ๑๕ ธันวาคม ๒๕๔๕ (๖๘.๓๙นาที) ๕ วาสนาคนไทย ได้แค่ไสยศาสตร์ (๓๕.๓๓ นาที)

นำของดีๆ มาฝากเพื่อนครับ http://www.dhammathai.org/sounds/pa_payutto/policybud.php

อาหารสมองชั้นเลิศครับ ฟังด้วยปัญญา เรามักจะได้ปัญญากลับมาเสมอ ครับ

ขอบคุณเพื่อนรักมาก

ผมตระหนักดีว่า เวลาเราพูดคุยกันด้วยปัญญา ไม่ได้ใช้อารมณ์ เราจะเห็นสิ่งที่เป็นอยู่ เข้าใจสิ่งที่เกิด ว่า มันเป็นเช่นนั้นเอง...

หากประกอบด้วยโมหะจริต จะมีปัญญาได้อย่างไร...ชาวพุทธที่ประกาศตนตัวว่าพุทธต้องประกอบด้วยปัญญา เห็นแจ้งตามความจริงที่ศาสดาสอนสั่ง

พูดด้วยปัญญา คิดด้วยปัญญาไตร่ตรอง สุขด้วยปัญญา

"ปัญญาพาชีวิตสู่อริยะ"

สวัสดีครับน้องเอกที่น่ารัก

จตุพร วิศิษฏ์โชติอังกูร

 เห็นบทความนี้ ทำให้นึกถึงข้อความที่ได้เขียนไปใน บทความ "บะหมี่"

สภาพวัตถุที่รายล้อมในภาพของผู้คน กำลังบั่นทอนจิตใจ ความนึกคิด ความเข้าใจ การรับรู้  ปัญญา   กำลังเป็นมะเร็งที่เกาะกิน ความคิดของผู้คน

สังคมที่โหดร้าย ภาพการเคลื่อนไหวที่เลวร้าย  ทำลายแม้กระทั่งความเข้าใจของผู้ที่ทรงศีล ที่กำลังใฝ่หาจุดยืนที่ผิดๆ แม้กระทั่งยอมแลกกับความตาย

อำนาจ  เงินตรา ความร่ำรวย  กำลังถูกฝังแน่นเข้าทุกอณูของลมหายใจ

ภาพวัตถุที่ลอยล่องเตะตาเตะจมูก  แทรกซึมเข้าทุกหนทุกแห่ง ในซอกมุมของชุมชน  ในชนบท ในเมือง  ไม่เว้นแม้กระทั่งในวัดวาอาราม

ถ้าความคิดไปยึดติดสิ่งใดสิ่งหนี่งที่ผิดเพี้ยนจากความถูกต้อง บางครั้งจะเกิดความแตกต่างทางความคิด เกิดขึ้นโดยที่ไม่สามารถปรับความเข้าใจกันได้เลย

ผมจะเล่าเรื่องหนึ่งให้ฟัง เป็นการสนทนาผมกับเด็กอายุไม่กี่ขวบ ซึ่งต้องการความเข้าใจ เมื่อนานมาแล้ว

เด็ก.........ทำไมพระต้องออกมาให้เขาทำบุญ

ตอบ........เพราะทำให้เรารู้จักการให้

เด็ก.........แล้วพระเขาไม่ต้องทำอะไรกินเองเหรอ

ตอบ........พระเป็นผู้ทรงศีล เขามีหน้าที่เผยแผ่คำสอนของพระพุทธเจ้า

เด็ก........  พระก็ต้องเป็นคนดีซิ

ตอบ.........ดีซิครับ  เป็นตัวแทนของพระพุทธเจ้ามาให้คำสั่งสอนเราเป็นคนดี

เด็ก...........ครับ

นี่ครับ เป็นภาพหนึ่งที่เป็นภาพแห่งความถูกต้องในความเป็นจริง

ขอบคุณมากครับ  จะมาใหม่ครับรู้สึกมันยังขาดอะไรอีกเยอะครับ

• รู้สึกได้ว่าวันนี้คุณเอกคงโดนมาหนักซีนะครับ
• มารบ่มี บารมีบ่เกิด จริงๆ ครับ
• เป็นกำลังใจนะครับ  ธรรมย่อมคุ้มครองผู้ประพฤติธรรม ครับ

สวัสดีครับพี่เหลียงที่เคารพรัก

สิทธิรักษ์

สภาพการณ์ปัจจุบันที่วุ่นวาย และไม่สมานฉันท์เพราะการที่เรายึดเอาตัวเองเป็นที่ตั้ง"ตัวกู ของกู" เห็นผิดเป็นชอบ เห็นประโยชน์ที่เกิดขึ้นกับตัวเองมากกว่าส่วนรวม

หากไม่ได้ตามประสงค์ก็โกรธกริ้ว ใช้อาวุธร้ายเป็นอวิชชาห้ำหั่นไปทั่ว ทุกข์แม้กระทั่งตัวเอง ทุกข์เกิดกับคนอื่น ทุกข์กระจัดกระจายเต็มไปหมด เผาหัวใจของตัวให้ร้อนเกรียม

ทั้งหมดที่เป็นผลผลิตของ อวิชชา เป็นพลังด้านลบที่แฝงในตัวแล้วออกมาเมื่อเวลาสติไม่อยู่กับตัว ปัญญาหนีไกล

ผมคิดว่าการเบียดเบียนคนอื่นก็ดี ตัวเองก็ดี โดยใช้วาจาจาบจ้วงเสียดสี แสดงถึงพื้นฐานทางปัญญาที่เสื่อมถอยเอามากๆ นั่นก็แสดงถึงพื้นฐานจิตใจ และมองลึกลงไปในพุทธศาสนาก็เป็น "กรรม" ที่สัตว์โลกมีเป็นของตัวเองครับ

"ถ้าความคิดไปยึดติดสิ่งใดสิ่งหนี่งที่ผิดเพี้ยนจากความถูกต้อง บางครั้งจะเกิดความแตกต่างทางความคิด เกิดขึ้นโดยที่ไม่สามารถปรับความเข้าใจกันได้เลย"

Gotoknow เป็นที่รวมของเหตุผล เป็นสนามฝึกฝนปัญญา ดังนั้นแล้ว ทุกสิ่งที่เกิดขึ้นก็ขอให้พิจารณาด้วยปัญญา เป็นการดีมากที่มีเหตุต่างด้านความคิด และพฤติกรรม เราก็ได้ศึกษาและเรียนรู้ปรากฏการณ์อย่างนี้

ผมเขียนบันทึกธรรมะ แต่ผมก็ไม่ได้บอกว่าผมปฏิบัติได้ตามนี้ 100 %เป็นบางช่วง เป็นบางเวลา แต่พื้นฐานที่สุดแล้วคือ การพยายามทำดี เป็นคนดีตามที่ศาสดาได้สอนสั่ง ผมประจักษ์ว่าผมทำดี ผมสบายใจ หากผมทำไม่ดีขึ้นมาเมื่อไหร่ก็จะมีสิ่งคอยเตือนว่าไม่ควร ผมก็หยุดการกระทำนั้น

เป็นการฝึกตัวเอง และเตือนใจตัวเอง บำเพ็ญสิ่งที่มีประโยชน์ โดยไม่ต้องบวชพระ ผมเลยบวชใจไปก่อนครับ

ต้องขอขอบคุณพี่เหลียงที่ให้ข้อคิดเห็นเติมเต็มให้บันทึกของผมสมบูรณ์มากขึ้น ...

ขอบคุณพี่มากครับ

ธรรมาวุธ

มันเป็นเรื่องที่น่าขันดีครับคุณธรรมาวุธ

แต่ผมถือว่าผมได้รับโอกาสนั้น ได้เรียนรู้กับสิ่งที่เกิดขึ้น

ก็ตกใจเล็กน้อยแต่คิดไปคิดมาว่า เราสบายๆ สงบๆ ไม่มีอะไรเกิดขึ้น ใครก็ตามจะมาบังคับเราให้โกรธได้ไง

"โกรธคือโง่ โมโหคือบ้า"

ผมเป็นเด็กครับ เป็นเด็กที่เขียนธรรมะ ไม่ใช่ว่าผมทำได้หมด ผมเคยบอกไปว่าถอดบทเรียนจากแวบหนึ่งของความคิดก็มี หรือถอดบทเรียนจากการที่ตัวเองพยายามก็มี ผมพยายามเขียนออกมาเพื่อให้ทุกคนที่มาอ่านได้ฉุกคิดบ้าง เป็นธรรมะเล็กๆ ติดปีก ดังนั้นแล้วผมไม่อหังการ์ในการคิดว่าผมนี่แน่ และเก่ง

แต่ได้ผลกับผมมากครับ มีญาติมิตรเข้ามาอ่านและให้ข้อคิดเห็นที่หลากหลายเท่านี้ผมก็หัวใจพองโต ผมเขียนบ่อยๆขึ้นเพราะเห็นว่ามีประโยชน์ ผมไปอ่านบันทึกที่เขียนแนวธรรมะบ้างที่ผมรวมรวมไว้ใน planet ซึ่งบันทึกของคุณธรรมาวุธ ผมก็อ่านและคิดตามเสมอเวลาอ่าน ตรงนี้บำรุงปัญญาผมมากครับ

ผมต้องขอบคุฯมากนะครับ ที่มาเติมกำลังใจและให้ข้อคิดเห็นดี เฉียบคม

- - - - - -

 - - - - - - -

เป็นเช่นนั้นเอง...ครับผม

Greeting from the Philippines.

•  I agree with you
• No pain...no gain
• Do more...get more....all is the one  
• Good luck

• สวัสดีค่ะ คุณเอก ..

คล้าย ๆ จะเคยได้ยินมาว่า ..

คิดดี  ทำดี  ไม่ว่าจะอยู่สูงหรือต่ำเพียงดิน 

หากคิดไม่ได้แล้ว  ไม่ว่าจะอยู่สูงแค่ไหน  มันก็ต่ำคือกัน

สุขสันต์วันจันทร์ วันทำงานนะคะ   

...

"ถ้าไม่ทุกข์ ก็จะไม่รู้ค่าของความสุข"

ช่วงนี้ทุกข์จัง กำลังพยายามปลดปล่อย ...หวังว่าจะแกร่งในเร็ววัน

"มารบ่มี บารมีบ่เกิด"

ขอบคุณค่ะ

เตือนใจได้จริงๆ

^___^

a guy who are swimming in the ocean Greeting from the Philippines.

ขอบคุณครับสำหรับกำลังใจดีๆจากแดนไกล เราเข้าใจและสื่อสารกันด้วยความจริงใจเป็นพื้นฐานครับ

ดังนั้นแล้ว เรารักกัน สามัคคีกัน - - -สมานฉันท์ สังคมจะเป็นสุขสำหรับผู้มีที่อคติ-อัตตาที่ถืออยู่ ก็ขอให้ลดๆลงบ้าง ปล่อยวางบ้างเพราะมันหนัก :)

สวัสดีครับ

ผมนี้ผมประชุมร่วมกับผู้หลักผู้ใหญ่   และใหญ่โต ๆ ในภาครัฐ   เหตุผลผมเคยเสนอแนวคิดโครงการไว้  แล้วมีคนนำไปขยายผล  จึงอยากจะมาเริ่มต้นขับเคลื่อนที่จุดของคนเริ่มคิด -

เหนื่อยเหมือนกันครับ, มองคนละมุม  แต่ก็อยู่ในเวทีเดียวกัน

....

การเขียนไม่ว่าจะรูปแบบใด การให้ความเห็นแสดงถึงระดับปัญญา และความดีงามที่อยู่ในจิต

ผมคิดว่าไม่จำเป็นต้องมีศัพท์หรูหรา เพียงแต่มีความจริงใจ สื่อออกมาด้วยความดีที่เป็นพื้นฐานของจิตใจ ก็เพียงพอ

....

ขอบคุณครับ   ผมมั่นใจขึ้นเมื่อได้อ่านถ้อยคำเหล่านี้

และหวังว่าเจ้าของถ้อยคำจะยังมีความแข็งแกร่งต่อโลกและชีวิตเช่นเคย

ระลึกถึงเสมอ ..

เนปาลี

สวัสดีครับคุณเนปาลี

ชอบครับ กวีคำคมที่ยกมา

คิดดี  ทำดี  ไม่ว่าจะอยู่สูงหรือต่ำเพียงดิน 

หากคิดไม่ได้แล้ว  ไม่ว่าจะอยู่สูงแค่ไหน  มันก็ต่ำคือกัน

 ความดีสวยงามเสมอนะครับ

IS

คุณแนนนี่ 

บันทึกนี้ผมเขียนขึ้นมาเพื่อเป็นบันทึกเตือนใจครับ เมื่อเจอเหตุการณ์ที่ผมคิดว่า เป็นบทเรียนที่ดีและผมก็ได้เรียนรู้จากบทเรียนนั้น

ผมได้รู้ว่า อัตตา - - -ตัวกู ของกู นี่มันทำร้ายคนอื่นยังไงบ้าง คนที่คิดไม่เหมือนกู เป็นผิดหมด อันนี่แสดงว่าเป็นมะเร็งที่จิตใจ

เป็นเรื่องเล็กๆแต่ก็สอนตัวเองได้ดีนักแล

"ถ้าไม่ทุกข์ ก็จะไม่รู้ค่าของความสุข"

ช่วงนี้ทุกข์จัง กำลังพยายามปลดปล่อย ...หวังว่าจะแกร่งในเร็ววัน"

ให้กำลังใจนะครับผม

คุณแผ่นดิน

ความหลากหลายเป็นความงดงาม หากว่าความหลากหลายนั้นเป็นความหลากหลายของสิ่งที่ดีงาม มีพื้นฐานดีงาม

ความคิดก็เช่นเดียวกัน คนเรามาจากฐานประสบการร์ บริบทที่ต่างกัน คิดต่างไม่แปลก แต่ขอให้อยู่บนพื้นฐานของใจที่ไร้อคติ ไม่งั้นแย่แน่ เพราะมันจะผสมไปทั้ง จริต ทั้งหลายที่ไม่พึงประสงค์

ผมมีมิตรที่เข้ามาให้กำลังสม่ำเสมอ ทั้งในชีวิตจริง และในโลกไซเบอร์แห่งนี้ และที่สำคัญผมชัดเจนในสิ่งที่ผมทำลงไปครับ

ผมกล้าทำ และผมกล้ารับผิดชอบและที่สคัญผมมีความสุขครับที่ได้ทำในสิ่งที่ผมอยากทำ เพื่อคนอื่น เพื่อตัวเอง

ขอบคุณมิตรภาพที่อบอุ่นที่ผมได้รับเสมอจากมิตรของผมคนนี้ครับ

คือ...มิตรภาพที่ยั่งยืนครับ

โลกภายนอกกว้างใหญ่ใครใครรู้

โลกภายในลึกซึ้งอยู่รู้บ้างไหม??

อยากมองโลกภายนอกมองออกไป

อยากมองโลกภายในให้.........มองตน

ขอบคุณคุณอุทัยครับ

อุทัย อาวรณ์

"อยากมองโลกภายในให้.........มองตน"

ชวนให้เราคิดว่า ปัจจุบันนี้เราได้มองโลกภายในบ้างมั้ย เราได้มองตนเองบ้างมั้ย

อัตตา มันบดบังตาในหมดสิ้นครับ

 - - - - -

จงยืนกราน......สลัดทั่ว ........................ช่างหัวมัน
ถ้าเรื่องนั้น.......นั้นเป็นเหตุ ...................แห่งทุกข์หนา
อย่าสำออย......ตะบอยจัด ...................ไว้อัตรา
ตัวกูกล้า...........ขึ้นเรื่อยไป.................... อัดใจตาย

เรื่องนั้นนิด          เรื่องนี้หน่อย................. ลอยมาเอง
ไปบวกเบ่ง..........ให้เห็นว่า...................... จะฉิบหาย
เรื่องเล็กน้อย........ตะบอยเห็น................. เป็นมากมาย
แต่ละราย...........รีบเขวี้ยงขว้าง.............. ช่างหัวมัน
 

เมื่อตัวกู................ลู่หลุบ........................... ลงเท่าไร
จะเยือกเย็น.............ลงไป............................ได้เท่านั้น
รอดตัวได้................เพราะรู้ใช้.................."ช่างหัวมัน"
จงพากัน................ หัดใช้........................... ไว้ทุกคนฯ

ท่านพุทธทาสภิกขุ

สวัสดี

สรรพสิ่งในโลกนี้ ล้วนมีอยู่สองด้าน ด้านมืดและด้านสว่าง ด้านมีและด้านไม่มี ขึ้นอยุ่ที่ว่า จิตของคนจะเลือกทางด้านไหน หากเลือกด้านดี ก็จะได้ดี หากเลือกด้านร้าย ก็จะได้ร้าย แต่มีหนทางหนึ่งที่ ผู้มีปัญญา นั้น จะเลือกเดิน นั้นคือ หนทางสายกลาง หนทางแห่งการดำเนินชีวิต ที่ถูกต้อง นำไปสู่ความสงบ และ พบกับความเย็น นิ่งสนิท แนบอยุ่ในจิต นิรันดร

สวัสดีครับเพื่อน

         ไม่รู้จะบอกว่ายังไงดีครับ ก็บอกได้แต่ว่า พุทธะ นะปลง ฯ

ขอบคุณมากนะครับ

สวัสดีครับ

ขอบคุณที่ให้เกียรติครับ

ตึงไปก็ไม่ดี หย่อนไปก็ไม่ดี นั่นคือทางสายกลางที่เราควรเลือก เพราะมีช่องว่างให้เราได้ใช้ปัญญาในการตัดสิน ได้ใช้ปัญญาในการนำทางเราไป

ผมเองก็เรียนรู้ไป ยังคงเป็นคนธรรมดาที่สนใจ อยากรู้ อยากเห็นและอยากพัฒนาตนเอง

เหตุการณ์ที่ผ่านเข้ามาก็เป็นบทเรียนที่ดีครับ ผมได้จดจารไว้เสมอ ...

- - -

อีกสิ่งหนึ่งที่ผมประทับใจคือ ภาษากำเมือง ที่ท่านได้เขียนบันทึก ทำให้ผมได้เรียนรู้ ภาษาของผมเองที่เชื่อว่าหลายๆคนจะหลงลืมไปบ้างโดยเฉพาะคนล้านนาลูกหลานต๋านเต้าคนเมืองรุ่นใหม่ๆ

ผมขอรบกวนท่านเขียนบันทึกแนวนี้บ่อยๆครับ

- - -

ขอบคุณมากครับผม

สวัสดี

ธรรมะ เป็นสิ่งที่ช่วยยกระดับจิตใจของคนให้สูงขึ้น และ เมื่อใดที่ ท้อแท้ ผิดหวัง หรือ ดีใจ สุขโสมนัส พึงระลึกถึงธรรม แล้วชีวิตจะดำเนินไปสู่หนทางแห่งความสงบ ไม่ว่าคุณจะเป็นคนธรรมดาหรือไม่ก็ตาม ธรรมะย่อมไม่แบ่งแยก เฉกเช่นเดียวกับ ความรู้ไม่มีการแบ่งแยก ว่า เป็นคนแบบไหน ย่อมเข้าถึงทั่วทุกคนเหมือนกันหมด

หากว่า เกิดความไม่พึงใจในที่ใด บุคคลใด และ สิ่งใด ให้ระลึกเสมอว่า นี่เป้นธรรมดาของสรรพสิ่ง และ เป็นไปตามเหตุปัจจัย เมื่อทำไปบ่อย ๆ ความเป็นปรมัตถ์ จะก่อกำเนิดขึ้นในตัวของคุณ ค่อย ๆ ชำระจิตใจ ให้ใสสะอาด ดูจดัง ตัวใหมสร้างใยใหมห่อหุ้มตัวเองเอาไว้ เพื่อก่อกำเนิดชีวิตใหม่ ขึ้นมา

 คำพื้นบ้าน เป็นสิ่งที่ควรอนุรักษ์และรักษา แต่น่าเสียดาย ที่บางคนกลับลืมภาษาของตนเอง หันกลับไปใช้ภาษาที่นิยมกัน แถมยังไม่พอ ยังดูถูกภาษาถิ่นกำเนิดของตนอีกด้วย น่าสงสารจังเลย ดังนั้น จึงได้เขียนเอาไว้ให้ คนเหนือด้วยกันได้อ่านและ อยากชวนให้มารักษาวัฒนธรรม พื้นบ้านของเราใว้ ไม่ให้สูญสลายไป

ขอบคุณ ที่ได้อ่านบทความที่ลงเอาไว้ และ ได้แสดงความคิดเห็นที่ดีต่อกัน จะได้นำสิ่งดี ๆ มาให้อ่านกันอีก ต่อไป ให้ประสบความสำเร็จในชีวิต และ ความรัก หน้าที่ การงาน มีความสุขมาก ๆ นะ

มิตรที่ดี ย่อมเคารพ ซึ่งกันและกัน ในความเห็นที่แตกต่าง

สุข สงบ เย็น

สวัสดีครับ

เป็นอารมณ์ที่เกิดขึ้นครับ บางครั้งบางช่วง ทำให้หวั่นไหวไปบ้าง แต่การดูใจ การทำใจให้เห็นตามความเป็นจริงทำให้คลายอารมณ์ที่ทำร้ายจิตนั้นได้

ก็เหมือนคนทั่วไปที่ฝึกใจตนเอง ยิ่งฝึกก็เหมือนกับการชำระล้างจิตใจที่ขุ่นมัว เหมือนขัดล้างกระจกใจให้ใสแวววาวเห็นตัวเองชัดเจน

ผ่านมาก็รู้ว่าบางครั้งสิ่งที่ตัวเองกระทำลงไป ไม่มีแก่นสารสาระเลย เพราะอารมณ์ปกติที่ทำให้เกิด ...การรูเท่าทันอารมณ์ผมจึงต้องฝึกฝนอยู่ตลอดเวลา

เขียนธรรมะเพื่อเตือนตน เพื่อให้ระลึกรู้ เป็นจดหมายเหตุตนเอง ที่เป็นลายลักษณ์อักษร ...สอบเพื่อให้เลื่อนชั้นได้

กระผมยังเด็กนักครับ...การเขียนธรรมะไม่ได้แสดงถึงความอวดดี อวดรู้ แต่เขียนจากการถอดประสบการณ์บวกกับธรรมะที่เราศึกษา เรียนรู้ เป็นธรรมะแบบติดปีกอ่านง่ายๆครับ

ผมขอขอบคุณท่านครับ ที่เขียนข้อเสนอแนะที่อิ่มเอมด้วยคำมีคุณค่า และเสมือนแนวทางปฏิบัติต่อผม ซึ่งก็ยังอ่อนด้อยประสบการณ์เป็นอย่างมาก

ส่วน กำเมืองล้านนา เป็นสิ่งที่ลูกหลานเราควรสืบสาน เพราะเป็นเอกลักษณ์ที่มีคุณค่า หากไม่รักษา สืบทอดก็จะหายไป สังเกตได้ว่าคำเก่าๆ เด็กสมัยใหม่ไม่รู้จัก ผมเองก็ไม่รู้จักบางคำเหมือนกันครับ

บันทึกที่มีเนื้อหาสาระเรื่องภาษากำเมือง จึงเป็นบันทึกที่มีคุณค่า ที่ผมยินดีที่ได้เห็น ได้อ่านใน gotoknow

จึงขอให้กำลังใจท่านได้เขียนบันทึกลักษณะนี้ต่อเนื่องไปครับ

ขอบคุณครับ

จตุพร วิศิษฏ์โชติอังกูร

สวัสดียามดึก

ยามดึกสงัด น้ำค้างพร่างพรม ลมโชยพัดแผ่วเบา เสียงแมลงกลางคืน ร้องระงม นี่เป็นธรรมชาติ ที่น่าพักผ่อนทางด้านจิตใจ ท่องเที่ยวไปทั่วทุกสารทิศ แวะเวียน เห็นสิ่งต่าง ๆ มากมาย เหล่านี้ ล้วนมีสาระแอบแฝงอยู่ในตัวด้วยกันทั้งสิ้น

บางครั้งอาจรู้สึกเหนื่อยหน่าย ทั้งด้านการงาน ความรัก ครอบครัว จนบางทีอาจรู้สึก อยากหลีกหนีไปจากสิ่งเหล่านี้ แต่แม้จะไปสุดแห่งใด ก็ไม่อาจหลีกหนีไปได้ เพราะ ยังติดตราตรึงใจ ดุจเงาตามตัวไปทุกที่ สิ่งที่ดีที่สุดคือ เผชิญหน้ากับสิ่งเหล่านี้ ด้วยจิตใจที่มั่นคง และ สงบ

ทั้งสองอย่างดังกล่าว อาจดูแตกต่าง แต่กลมกลืนกันในสังคมทุกวันนี้ การเข้าใจใน เหตุผล และ ความจริง ต้องค่อย ๆ ฝึกหัดไป และ หัดอย่างสม่ำเสมอ แล้วจะพบว่า นัยน์ตาเราจะเปิดกว้างมากขึ้น เห็นได้ชัดเจนมากขึ้น และ เข้าใจมากขึ้น

ที่กล่าวมาทั้งหมด เป็นเพียงคำแนะนำ ที่จะพึงมีต่อกันและกัน เพื่อนมนุษย์ในโลกนี้ล้วนเป็น ผู้ที่มีชะตาชีวิตไม่แตกต่างกันเลย ล้วนมี รัก โศก เศร้า รันทด สุข สดชื่น ดีใจ เร้าใจ ซึม และอื่น ๆ อีกมากมาย

อยากเห็นบทความดี ๆ อย่างนี้อีก แล้วจะแวะเวียนมาอ่าน สม่ำเสมอ ขอให้เที่ยว ให้สนุก กับการทำงาน เพลิดเพลินกับธรรมชาติ  และ มีความอิ่มใจในธรรมที่ได้เรียนรู้มา

มิตรที่ดี ย่อมรู้สึกได้ ในความสุขและทุกข์ ของกันและกัน

สุข สงบ เย็น

เดียวดายกลางสายฝน

สวัสดีครับ

ยามเช้าสดใส ผมมองออกไปนอกหน้าต่างเห็นพระธาตุดอยสุเทพ ส่องประกายวาววับกับแสงตะวันยามเช้า อากาศที่เชียงใหม่สบายๆในเช้าวันนี้

เช่นกันเมื่อได้อ่านข้อเสนอแนะของท่านแล้วใจชุ่มชื่นมากยิ่งขึ้น - - -ถ้อยคำบางคำทำให้เกิดแรงบันดาลใจมากมายครับ

สิ่งที่เกิดกับตัวเอง เป็นบทเรียนที่ฝึกฝนตัวเอง ก็เรียนรู้เข้าใจ ยอมรับได้ในทุกครั้ง แต่กว่าจะผ่านก็ต่อสู้หนักพอสมควร

ขอบคุณปัญญาที่เป็นผลผลึกของตนเอง ที่ได้นำมาใช้ในการแก้ปัญหา ปมปัญหาอย่างมีสติ เป็นธรรมดา ธรรมชาติ ไม่ร้อนรน

ชีวิตเหมือนโรงละคร

คุ้นคำนี้ใช่มั้ยครับ .....โลกแห่งละคร จึงมีหลายบทหลายตอน เศร้า และสุข ไม่ต่างกันเลยในวิถีของคน แต่สิ่งที่จะต่างคือวิธีการจัดการกับสิ่งกระทบ จะเป็นพระเอก หรือ ผู้แพ้พ่ายก็ต่อสู้พิสูจน์จิตกันไป

สนุกดี...ครับ ชีวิตที่หลากหลาย

มิตรที่ดี ย่อมรู้สึกได้ ในความสุขและทุกข์ ของกันและกัน

สุข สงบ เย็น

มั่นใจในมิตร - - -เดียวดายกลางสายฝน

สวัสดียามเช้า

ทักทายกันตามระเบียบ มีธุระต้องไปต่างจังหวัดหลายวัน กลับมาจะมาเขียนใหม่ ฝากดูแลบล๊อกให้ด้วยนะ ขอบคุณล่วงหน้า

ชีวิต ย่อมดำเนินไปตามครรลองแห่งตัวมันเอง บางครั้งเราก็ไม่สามารถลิขิตชีวิตตัวเราเองได้ แต่สิ่งหนึ่งที่เรามั่นใจได้ นั่นคือ เรามิได้อยู่เพียงเดียวดาย ในโลกนี้ มีสายฝนเป็นเพื่อน และ ให้ความสดใสชุ่มชื่นแก่หัวใจที่อ่อนล้า

อีกอย่างคือ กัลยาณมิตร ที่อบอุ่น และ จริงใจ

มิตรที่ดี ย่อมส่งความปรารถนาดีต่อกันเสมอ เพื่อ มิตรภาพจะได้ยืนยาว ชั่วกัปป์ชั่วกัลป์

สุข สงบ เย็น

ย่ำค่ำ ถึง ดึกดื่น...

สวัสดีครับ ท่าน

เอ...ท่านไปไหนนะ!!!

วันนี้ทั้งวันระบบอินเทอร์เนตล่มทั้งระบบ ทำให้กระผมเข้ามารับสวัสดีจากท่านไม่ได้ครับ

ผมมองว่า หากวันหนึ่งระบบบางอย่างเรามีปัญหา และเราแก้ไขไม่ได้คงจะยุ่งยากน่าดู

ทุกวันนี้อะไรที่ว่าแน่นอน ก็ไม่แน่นอนครับ ....ดังนั้นต้องเตรียมใจ ทำใจ...และเตรียมรับสถานการณ์ที่ไม่คาดคิด

ดูข่าวจากทีวีมีประเทศหนึ่งดีอกดีใจใหญ่ที่จู่ๆก็มีหิมะโปรยมาจากฟ้า ..คุณลุงคนหนึ่งบอกว่า เป็นครั้งแรกในชีวิตของเขา

นั่น...คือสัญญาณที่เตือนว่าโลกเรากำลังสู่วิกฤติบางอย่าง

วันนี้เองก็มีพายุวิ่งเข้าสู่ญี่ปุ่น...ครับ

- - - - - - - - - - - -

วันนี้มาทักทายท่าน "โดดเดี่ยวกลางสายฝน" พร้อมคำบ่น มาให้ท่านได้อ่าน

ขอบคุณครับที่มาเยี่ยมยามกระผม

กระผมจะดูแลblog ให้เป็นอย่างดีครับ

-- -นิพพานัง ปรมัง สุขขัง- - -