บทที่ 1
ออกจากห้องผ่าตัดหมายเลข 5 หลังจากทำผ่าตัดเปลี่ยนหัวกระดูกต้นขาให้กับคุณยายซึ่งไม่จำต้องแจ้งเพศ อายุ 85 หยกๆ 86 หย่อนๆ ผู้หกล้มก้นกระแทกทำให้คอกระดูกต้นขาหักใกล้กับหัวกระดูกมากจนหัวกระดูกตายเพราะขาดเลือดมาเลี้ยง จำต้องถอดทิ้งไปแล้วเอากระดูกต้นขาเทียมทำด้วยโลหะติตาเนียมอันเป็นโลหะไม่หนักนัก แต่เหนียวทนทานและไร้ปฏิกิริยา กำลังมีอนาคตไกลในอวกาศ มาใส่แทนให้เป็นอันดีแล้ว คุณหมอนารีศรีซึ่งก็ไม่จำเป็นต้องแจ้งเพศ แต่พึงทราบว่าเป็นหมอทำสลบก็ถามว่า "ไปล่องแก่งด้วยกันไหมล่ะ"
คอมพิวเตอร์ ซึ่งไม่ได้ทำด้วยโลหะติตาเนียม แต่ทำด้วย ดี. เอ็น.เอ. ในสมองของผมเองอุ่นเครื่องฉับพลัน ในทันทีที่หูซึ่งยังได้ยินดีโดยไม่ต้องอาศัยแบตเตอรี่และนัยน์ตาที่มองเห็นดีอยู่ยังไม่ต้องใส่แว่นหลายไดอ๊อปเตอร์อย่างคุณหมอชลอซึ่งเป็นหมอตา จึงไม่จำเป็นต้องแจ้งเพศเช่นเดียวกันนั้น ได้ป้อนข้อมูลเข้าคอมพิวเตอร์ดังนี้....
1. คำจำกัดความ แก่ง น. พืดหินหรือโขดไม้ที่กีดขวางทางน้ำ มักจะมีตามต้นแม่น้ำ ที่กีด ที่ขวาง ล่อง ก. ลงมาตามลำน้ำเช่นล่องเรือไปตามลมเช่น ล่องลม ฯลฯ
อันแก่งที่คนไทยใช้ล่องกันทุกวันนี้ไม่ใช่แก่งแม่ปิงอย่างเมื่อสิบปีก่อน เพราะว่าเดี่ยวนี้แก่งแม่ปิงซึ่งสวยสดงดงามอย่างน่าเสียดาย ได้จมหายไป ใต้ท้องน้ำเหนือเขื่อนยันฮีซึ่งกักเก็บน้ำไว้ได้จริงๆ เท่าไรไม่ทราบ ขืนใส่เข้าไปในคอมพิวเตอร์ รีเจ๊คท์อย่างแรงทุกที และก็มักไม่ถึงแก่งแม่โขง เพราะเผลอไผลไม่จมน้ำตายก็อาจหลุดไปเข้าลาวแดงตายเหมือนกัน หากแต่หมายถึงแก่งแม่กก ระหว่างอำเภอฝาง จังหวัดเชียงใหม่กับอำเภอเมือง จังหวัดเชียงราย แก่งนี้ได้กำลังมีข่าวแพร่สะพัดว่า กรมชลประทานมีโครงการจะสร้างเขื่อนกักเก็บน้ำอเนกประสงค์ ซึ่งผมเชื่อว่าหมายถึงสารพัดประสงค์อยู่ หากรัฐบาลอนุมัติเมื่อใด ให้ท่านผู้สนใจรีบไปล่องแก่งแม่กกกันก่อนที่มันจะจมหายไปพร้อมกับหมู่บ้านในอำเภอฝาง
(ยังมีต่อนะคะ)
กระโดดไปที่ จุดเริ่มต้นนับแกะ แล้วกระโดดไปอ่านบทส่งท้ายก่อนได้ค่ะ
ครูโย่งค่ะ
อาจารย์ประจักษ์ค่ะ
โอ้ว้าว! เรื่องเล่าคราวนี้รู้เห็นถึงตับไตไส้พุงของ....เรา(แต่เป็นพ่อเราเสียมากกว่า)ที่เกี่ยวข้องกับใครๆ เขา...ที่สำคัญมันเป็นเรื่องราวรวมมิตรประวัติศาสตร์ ภูมิศาสตร์ นิเวศวิทยา บรรณารักษศาสตร์ วิทยาศาสตร์ สังคมวิทยา แพทยศาสตร์ พนันศาสตร์ (อุ๊บส์ อันนี้มีด้วยไหม) ฯลฯ ไว้ได้หมดเลยทั้งเรื่องนั้น เรื่องโน้น เรื่องนี้... (ลอกมาจากบันทึกจุดเริ่มต้นนับแกะค่ะ)
ป้าแดงขา
เดี๋ยวนี้ยังมีการล่องกกอยู่ค่ะ เรื่องนี้ในปี พ.ศ. โน้น ข่าวว่า เขาว่าไงคะ (แก่งนี้ได้กำลังมีข่าวแพร่สะพัดว่า กรมชลประทานมีโครงการจะสร้างเขื่อนกักเก็บน้ำอเนกประสงค์ ซึ่งผมเชื่อว่าหมายถึงสารพัดประสงค์อยู่ หากรัฐบาลอนุมัติเมื่อใด ให้ท่านผู้สนใจรีบไปล่องแก่งแม่กกกันก่อนที่มันจะจมหายไปพร้อมกับหมู่บ้านในอำเภอฝาง)
โชคดีที่ไม่มีเขื่อน ไม่งั้นเมืองฝางอาจจะเหมือนเมืองเต่า (ดอยเต่า) ก็ได้นิ...เฮ้อที่ดินทำมาหากินที่มีตรงนั้นก็ยังไม่ได้ไปพัฒนาเลย อิอิ
คุณ ♥< lovefull >♥ คะ
สวัสดีค่ะ พี่ดาวจ๋า
อ่านแล้วอยากไปล่องบ้างจังเลยค่ะพี่ดาว....
น้องก้อยค่ะ
ว่าแต่... อ่านเรื่องนี้จนจบก่อนค่อยตัดสินใจดีไหมคะ บทที่ 1 ยังมีพูดเรื่อง สิ่งจูงใจในแก่งแม่กก พาหนะในการล่องแก่ง การเดิน การขับถ่าย เวลาของการล่องแก่ง เงินที่ต้องใช้ในการล่องแก่ง ค่ะ
สวัสดีค่ะดาวลูกไก่
***ยิ่งได้อ่านยิ่งเสียดายวันเวลาที่ผ่าน อยู่เชียงใหม่ และเชียงรายกือบ 10 ปีแต่ไม่มีโอกาสไปล่องแก่งแม่กก...มัวแต่อยู่ริมโขงเสียส่วนใหญ่
สวัสดีครับ
เยๆ ร่วมสมัยเลย ตอนนี้เพิ่งเกิดพอดี (กลางปีนะ)
เสียดายเหมือนกัน ไม่เคยล่องกก เคยแต่งมโข่งอยู่ริมโขง อิๆๆ (เลียนแบบคนข้างบน)
ยังไงเสีย จิ้มไปเรื่อยๆ นะครับ ตามอ่าน...
ก่อนจะมีเขื่อนยันฮี ได้ยินว่าล่องเรือจากเจ้าพระยาขึ้นได้ถึงเชียงใหม่ น่าสนุกเหมือนกัน
ไว้จะลองดูกูเกิ้ลเอิร์ธ แล้วจินตนาการดูครับ
สวัสดีคะพี่ดาว
ตามมาค่ะ
ขอบคุณนะคะ
อยากไปล่องแก่งจังเลยค่ะ
อาจารย์กิติยา เตชะวรรณวุฒิ ค่ะ
คุณ บก. ธ.วั ช ชั ย ค่ะ
สว้สดีครับ ป้าดาว
ตามมาดู ล่องแก่งครับ น่าสนุกมากๆ
ป้าดาว สบายดีนะครับ ขอบคุณครับ
สวัสดีค่ะคุณครูรัชดาวัลย์ (ครูตาล)
สวัสดีค่ะคุณครูเทียนน้อย
สวัสดีครับน้องโย่น่ารัก
น้องโย่อยากไปล่องแก่งไหมครับ ชวนพี่โก๊ะจิ พี่กล้วยแขก พี่ครูโย่ง ไปตื๊อลุงขจิตจัดให้กันดีไหมครับ ที่เมืองกาญฯ ไปได้แล้วมาชวนพี่ๆ แถวนี้ด้วยนะครับ สงสัยอยากไปกันหลายคนเลยครับ
พี่ดาวฯ ครับ
ก่อนหน้านี้มาอ่านทีหนึ่งแล้ว แต่เค้าแจ้งว่าปิดแสดงความคิดเห็นชั่วคราว
อ่านไปก็ได้วามรู้ครับ ว่าแก่งแม่ปิงทุกวันนี้ไม่ใช่แก่งแม่ปิงอย่างเมื่อสิบปีก่อน เพราะว่าเดี่ยวนี้แก่งแม่ปิงซึ่งสวยสดงดงามอย่างน่าเสียดาย ได้จมหายไป ใต้ท้องน้ำเหนือเขื่อนยันฮี
น่าเสียดายนะครับ
สวัสดีครับ
เพราะว่าไม่ได้อ่าน "นับแกะ" มาก่อนนี่เอง
ก็เลยงงๆ นิดหน่อย
ตามไปอ่านมาแล้ว เรียบร้อยครับ
คุณน้าที่รัก
นับถือในพลังอันมากล้นของคุณน้าจริง ๆ
(อยากได้สักครึ่งของเธอ)
อ่านช้าไม่ว่า...นะ
อ่านแล้วไม่เอาเรื่องไม่ว่า...นะ
อ่านแล้วไม่จำไม่ว่า...นะ
แต่ชอบม๊ากมากมากมากมาก
ส่งใจมานั่งข้าง ๆ เผื่อจะได้สักครึ่งของคุณน้าที่รักจริง ๆ
คุณไข่ค่ะ
คุณ บก.ธ.วั ช ชั ย
คุณป้าน้าอึ่งอ๊อบที่รัก
พี่ดาวจ๋า ไปลงชื่อกะพี่เขี้ยวเรียบร้อยแล้วค่ะ....อิอิ
พี่ดาวฯ ครับ
ผมว่าพี่ดาวฯ มีเรื่อง มีภาพประกอบพร้อม
เขียนสารคดีเชิงประวัติศาสตร์ได้ส่งสำนักพิมพ์ได้สบายเลย
ลุ้น ลุ้น ครับ
ภาพนี้ได้อารมณ์มากครับ
คุณไข่ค่ะ
"ล่ง ก. ลงมาตามลำน้ำ"
ต้นฉบับตก หรือคนคัดตกครับ
คุณ บก.ธ.วั ช ชั ย ค่ะ
ตามไปล่องกก...ด้วยค่ะ
รออ่านต่อค่ะ...^__^...
สวัสดีค่ะคุณน้องคนไม่มีรากค่ะ
คุณน้าที่รัก
ถ้าไม่ว่างพิมพ์ส่งมาให้ได้นะคะ(หรือประมาณขี้เกียจจิ้ม)
รับรองทันใจ
หรือเอาเล่มอื่นมาก่อนก็ได้
อิอิอิ (เต็มใจอย่างแรง...แบบขอมีส่วนร่วม)
คุณน้าอึ่งค่ะ
น้องดาวจ๋า..
" ไปล่องกก" ..เพราะชื่อนี้ค่ะ..ทำให้พี่อ้วนตามมาแกะรอยด้วย ..แกะรอยจำ..รอยใจ..ของพี่อ้วนด้วยละค่ะ..
ชีวิตครู..ของพี่อ้วนเริ่มที่แม่อายค่ะ..นานมาแล้ว..นานมาก..ตั้งแต่สะพานน้ำกกที่ท่าตอนเป็นสะพานไม้ไผ่ค่ะ.. พอถึงหน้าฝนปีหนึ่งสะพานก็จะทานแรงน้ำที่ไหลบ่าไม่ได้..พังและไหลไปตามสายน้ำกก..นู่นค่ะ..ผ่านเกาะแก่งต่างๆ ตั้งแต่จุดเริ่มที่บ้านท่าตอน..บ้านห้วยน้ำเย็น..บ้านสันต้นดู่..ท่ามะแกง..บ้านผาใต้ ..ออกไปเชียงรายนู่นเลยค่ะ ครูที่สอนอยู่กลุ่มชายแดนพัฒนา (ฝั่งกกอีกฝังหนึ่งค่ะ) ก็ไม่ต้องได้กลับบ้านกันเลย..แรมเดือน..แรมปี
พี่อ้วนเคยนั่งแพล่องแม่กก.. 4 ครั้งในชีวิต เกือบทุกปีก็ว่าได้ เราจะล่องกันประมาณย่างเข้าหน้าแล้งค่ะ..มีเกาะ..แก่งให้ได้แวะตลอดทางค่ะ..ที่สวยที่สุด..ที่จุดบ้านผาใต้ค่ะ..จะมีการแวะตั้งแค้มป์ไฟกัน..สนุกละค่ะ..โอ๋ยยยย...รอยใจ.รอยจำ..มีอีกยาวมากค่ะ..
ภาพที่บันทึกไว้ก็พอมีอยู่ค่ะ..แล้วพี่อ้วนค่อยแกะรอยกับน้องดาวด้วยนะคะ..ระยะเวลาน่าจะห่างจากน้องดาวเล่าเกือบสิบปีค่ะ..แต่ภาพในใจยังบรรเจิดกระจ่างชัดค่ะ..ทุกภาพเชียวละ
Merry Christmas..นะคะ คนเก่งในดวงใจ
มาเป็นกำลังใจ (มาช่วยจิ้มไม่ได้...:-)) ขอให้แกะมาจิ้มเก็บไว้ต่อไปนะคะ เรามีพื้นที่ของเราเอง ไม่ต้องพึ่งสำนักพิมพ์ที่ไหนหรอกค่ะ อีกหน่อย GotoKnow ก็คงไปถึงจุดนั้น เรื่องราวของอาจารย์หมอที่ถ่ายทอดโดยลูกสาวคนขยันนี่แหละที่จะเป็นเรื่องเด่นได้พิมพ์เป็นเล่มแน่นอนเลย ชอบสำนวนของท่านมากๆเลยนะคะ ตั้งแต่หนังสือ "เมื่อหมอเป็นมะเร็ง" มาแล้ว แสดงว่าท่านคงเขียนอะไรดีๆสนุกๆไว้อีกมากมาย คุณ ดาวลูกไก่ ชื่นชมยินดี ลองใช้วิธีสแกนดูบ้างไหมคะ เราจะได้เก็บลายมือท่านด้วย
คุณ ดาวลูกไก่ ชื่นชมยินดี เองก็สืบทอดสำนวนสนุกๆมาจากท่านไม่น้อยทีเดียวนะคะ อ่านหลายๆบันทึกแล้วยิ่งเห็นชัด
น้องดาวจ๋า..
พี่อ้วนย้อนอ่านอีกหนึ่งรอบ บันทึกของคุณพ่อน้องดาว..ณ เวลานั้น ไม่ได้กล่าวถึงอำเภอแม่อาย
..หากแต่หมายถึงแก่งแม่กก ระหว่างอำเภอฝาง จังหวัดเชียงใหม่กับอำเภอเมือง จังหวัดเชียงราย
ทำให้พี่อ้วนฉุกใจคิด..เดี๋ยวแกะรอยจากผู้เฒ่า..แล้วจะเข้ามาตามรอยด้วยค่ะ..
ฝันดีค่ะ..
สวัสดีค่ะพี่ ศน.อ้วน
น้องดาวจ๋า..
พี่อ้วนยังติดใจอยู่แถวนี้ค่ะ..ตามไปอ่านตอน 2 แล้วค่ะ..จึงอยากคุยกับน้องดาวต่อ..
เห็นด้วยกับคุณหมอโอ๋-อโณ ค่ะ..ว่าน้องดาวเป็นลูกสาวคนขยันและเก่งเหมือนคุณพ่อด้วย..น้องดาวจึงมีทั้งภาพในใจและภาพจริงๆของความรักที่มีต่อคุณพ่ออันเป็นที่รัก..ที่มากมายเช่นนี้ (อาจารย์หมอ..คนเก่ง จากหนังสือที่น้องดาวให้พี่อ้วนคราวก่อน..)
ไม่เพียงแต่น้ำกกค่ะ..ที่ไม่ไหลล่อง ..แต่ไหลขึ้นเหนือ คน..ก็ด้วยเช่นกัน มีคำพูดคำเปรียบเทียบมานานว่า คนที่ขึ้นเหนือแล้วจะไม่คืนกลับทางใต้ (หมายถึงคนเชียงใหม่ที่ไปทำงานที่ อ.ฝาง..อ.แม่อายมักมีคู่ มีครอบครัว ลงหลักปักฐานอยู่ ไม่กลับบ้านแล้ว..ประมาณนี้ค่ะ)
แพ..เหมือนดังภาพของน้องดาวในตอน 2 ค่ะ..เมื่อล่องจากท่าตอนไปถึงเชียงรายแล้ว เจ้าของแพ/คนรับจ้างต่อแพ เขาก็จะรื้อแพ..ที่เชียงรายนู่นค่ะ..แล้วมัดเก็บรวบรวม เอาใส่เรือยนต์นั่งย้อนมาที่ท่าตอนค่ะ ..เพื่อต่อแพลำใหม่ สำหรับลูกค้าชุดต่อไป..พี่อ้วนชื่นชมมากวิธีการนี้ ..ภูมิปัญญาชาวบ้านโดยแท้..
ม่วนอกม่วนใจ๋แต้ๆ เจ้า..ยิ่งแกะ..ยิ่งพบ..รอยจำรอยใจ
คราวนี้ไปจริงๆแล้ว..บายๆค่ะ
ขวัญที่ไม่เคยแน่ใจว่าตัวเองได้รับมาจากคุณพ่อ (นักเขียนที่มีนามว่า ธันย์ โสภาคย์)ไหม บันทึกเรื่องราว-เรื่องเล่าเหล่านี้ได้เฉลยออกมาทั้งหมดแล้ว ว่าก็อยู่ในตัวพี่จ๊ะนี่เอง ที่ได้เลือกเรื่องราวเหล่านี้มาถ่ายทอด (และเป็นผู้เขียนเล่าเรื่องทบทวนในความทรงจำบางส่วนในส่วนของความคิดเห็น) ขอบคุณพี่จ๊ะจริงๆ
ชอบสำบัดสำนวนของนักเขียนท่านนี้ ผู้ที่ได้ชื่อว่าเป็นคุณพ่อของพี่จ๊ะจริงๆ อ่านแล้วม่วนอกม่วนใจ๋ดีแต๊ๆ เจ้า
ไม่เคยล่องแก่ง.. (ยิ่ง "ล่องกก" ยิ่งไม่เคยใหญ่) เพราะครั้งหนึ่งเคยติดบนเรือที่ลอยกลางทะเล(น้ำมันหมด) แล้วมีความรู้สึกว่ามันน่ากลัวเหลือเกิน คืบก็ทะเล..ศอกก็ทะเล ในหัวมีแต่ "จอวส์" ที่แสนจะดุร้ายและแสนจะฉลาด
และเพราะครั้งหนึ่งเคยนั่งเรือข้ามฝั่งน้ำปิงไปสวนกับลุง เป็นครั้งเดียวที่รู้สึกว่าน้ำปิงน่ากลัวเหลือเกินเมื่อนั่งบนเรือลำเล็กๆ ในหัวมีแต่ "โครตไอ้เคี่ยม" ที่มีคมเขี้ยวน่ากลัว
ความคิดเห็นที่ 37 >> วิเคราะหืเนื้อเรื่องแล้ว
น้องจ๊ะ จ๊ะ
เหวอเลยเรา ยังดีนะที่เป็น สระอือ....ขอบคุณสวรรค์ที่ตัวการันต์ ทัณฑฆาต มันอยู่อาศัยกับสระอือ...แต่มันไม่ยอมทำงานพร้อมกัน
วิเคราะหื=วิเคราะห์ วิเคราะห์ วิเคราะห์ วิเคราะห์ วิเคราะห์
แก้ไขแล้ว..แง้ว
นั่งอยู่ในเรือที่น้ำมันหมด สยอง...คืบก็ทะเล ศอกก็ทะเล ต่อให้อยู่กับหวานใจก็ม่ายยยอาวววว ว่าแต่ระหว่าง ไอ้หลาม ไอ้เคี่ยม กับ ผอสระอี อะไรที่น้องจ๊ะกลัวมากกว่ากันนะเนี่ย...
บทที่ 1 เรื่องนี้ข้อสาม ข้อสี่มีทีเด็ดกว่านี้เยอะเลยจ๊ะ
สวัสดีค่ะคุณพี่โอ๋ โอ๋-อโณ
ตกลงว่า บล็อก กอเอ๋ย กอแกะ นี้ เป็นของพ่อธันย์ ล้วนๆ เลยนะคะ โปรโมท URL ได้เต็มที่แล้วค่ะ
สวัสดีค่ะน้องครูตุ๊กแก
ขอบคุณค่ะ สุขสันต์วันคริสต์มาสนะคะ
แซนต้ายังไม่ทันมา G2K เลย...ไปแซนต้ากำลังเมา(เสียแล้วซิคะ)
พี่ ศน.อ้วน ค่ะ
ไม่เพียงแต่น้ำกกค่ะ..ที่ไม่ไหลล่อง ..แต่ไหลขึ้นเหนือ คน..ก็ด้วยเช่นกัน มีคำพูดคำเปรียบเทียบมานานว่า คนที่ขึ้นเหนือแล้วจะไม่คืนกลับทางใต้ (หมายถึงคนเชียงใหม่ที่ไปทำงานที่ อ.ฝาง..อ.แม่อายมักมีคู่ มีครอบครัว ลงหลักปักฐานอยู่ ไม่กลับบ้านแล้ว..ประมาณนี้ค่ะ)
แพ...เมื่อล่องจากท่าตอนไปถึงเชียงรายแล้ว เจ้าของแพ/คนรับจ้างต่อแพ เขาก็จะรื้อแพ..ที่เชียงรายนู่นค่ะ..แล้วมัดเก็บรวบรวม เอาใส่เรือยนต์นั่งย้อนมาที่ท่าตอนค่ะ ..เพื่อต่อแพลำใหม่ สำหรับลูกค้าชุดต่อไป..พี่อ้วนชื่นชมมากวิธีการนี้ ..ภูมิปัญญาชาวบ้านโดยแท้..
น้องชอบที่พี่มาเพิ่มเติมรายละเอียดให้มากเลยค่ะ
อยากให้พี่อ้วนมาช่วยเติมเต็มเรื่องราวนี้ในบันทึกแต่ละหน้าบันทึกด้วยนะคะ ที่นี่จะได้มีเรื่องเล่าที่เหมือนการย้อนเวลาเดิมๆ และให้เวลานั้นมาเหลื่อมซ้อนกับเวลา+ความเป็นจริงปัจจุบันนะค่ะ
เย๊ ๆๆๆ บันทึกนี้น้องครูปูเกิดทันพอดี (อยากมีส่วนรวมค่ะ อิอิ)
น้องครูปูคะ
พี่ดาว...
มาเริ่มต้นนับแกะด้วยคนคร้าบ ^__^
คุณยายคนไข้รับการผ่าตัดเมื่ออายุ 85+ ! ซูเปอร์เลดี้จริงๆ ครับ
น่าสนใจว่า ใช้คำว่า ดี.เอ็น.เอ ตั้งแต่ 2513 แล้ว แต่ยังใช้ ติตาเนียม อยู่เลย
น้อง(พี่)ชิวค่ะ
พี่ครูครูคิม ค่ะ