บ่ายวันที่ ๒๘ กรกฎาคม ๒๕๔๙
เราไม่สามารถให้ทุกคนที่เข้าประชุมพูด AAR ได้ทั้งหมด จึงสุ่มเลือกตัวแทน "คุณอำนวย" "คุณลิขิต" "คุณกิจ" และผู้สังเกตการณ์ มาพูด งานนี้ ภก. อาหามะ วาเง๊าะ รพ.แม่ลาน มีบทบาทช่วยชี้แนะว่าอยากฟังใครพูดด้วย เราบันทึกเทปไว้ คุณสุภาพรรณ ตันติภาสวศิน ถอดเทปออกมาให้เราได้อ่านและนึกถึงบรรยากาศวันนั้นกันอีกครั้ง ผู้เข้าประชุมที่ไม่ได้พูด AAR เราให้เขียนในแบบฟอร์มที่เตรียมไว้แล้วส่งที่คุณปั้ง
ดิฉัน AAR ก่อนคนอื่นโดยบอกว่าการจัดตลาดนัดความรู้ครั้งนี้ เพื่อให้ผู้เข้าประชุมได้เรียนรู้วิธี KM แล้วนำไปใช้พัฒนาการดูแลผู้ป่วยเบาหวานและงานอื่นๆ ของตนเองได้ คาดหวังว่าจะทำให้ทีมเบาหวานของ รพ.ต่างๆ มี connection ระหว่างกัน เกิดความสัมพันธ์ที่ดีต่อกัน และมีการแลกเปลี่ยนเรียนรู้ระหว่างกัน ความจริงก่อนหน้าวันงานดิฉันมีความกังวลใจที่มีจำนวนผู้เข้าประชุมมากกว่าที่คาดไว้และคุณธวัช หมัดเต๊ะ มาช่วยเป็นวิทยากรไม่ได้ แต่สิ่งที่ได้เกินคาดคือผู้เข้าประชุมทุกคนมีความตั้งใจ ความกระตือรือร้นสูงมาก เอาจริงเอาจังตลอดทั้งการประชุม และทีมเบาหวานของทุก รพ.มีผลงานที่น่าประทับใจอยู่เยอะ ไม่มีอะไรที่ได้น้อยกว่าที่คาดไว้ ถ้าจะจัดตลาดนัดความรู้อีกในครั้งต่อไป ในฐานะวิทยากรจะปรับปรุงให้มีขั้นตอนการทบทวนขุมความรู้ที่เขียนใน card หรือบัตรคำ ปรับปรุงการอธิบายเรื่องการสร้างเกณฑ์ระดับความสำเร็จให้ชัดเจนขึ้น
ถ่ายภาพหมู่ร่วมกัน แต่กล้องนี้เก็บภาพไม่หมดทุกคน
ต่อไปนี้เป็น AAR จากผู้เข้าประชุม
คุณปาซียะห์ สนิ นักวิชาการสาธารณสุข PCU คอลอตันหยง อ.หนองจิก
๑. ความคาดหวัง : ตอนแรกที่มางง ยังไม่รู้ว่า KM DM คืออะไร ก่อนมาก็ศึกษาในเว็บแล้ว แต่ต้องมารับหน้าที่เป็นคุณลิขิต ค่อนข้างคาดหวังไว้สูงว่าตนเองจะทำหน้าที่คุณลิขิตให้ดี คาดหวังว่าจะบันทึกเรื่องที่มีผู้เสนอไว้ให้ได้มากที่สุด และจะนำไปถ่ายทอดให้ PCU ให้ดีที่สุด จากเดิมที่ทำอยู่ในการดูแลผู้ป่วยเบาหวาน คือ หนีสถานการณ์ การเยี่ยมบ้าน ฟังจากหลายๆ อำเภอ คิดว่ามีวิธีที่ดี น่าจะประยุกต์ใช้ได้
๒. สิ่งที่เกินคาด : คือได้ความเป็นมิตร ความมีน้ำใจจากพี่ๆ จากที่หลากหลาย ประทับใจพี่ๆ ที่เป็นกันเอง จนลืมไปเลยว่าแต่ละคนสวมหมวกใบไหน ลืมไปเลยว่าคนนี้เป็นหมอ เป็นเภสัชฯ เป็นกันเองกันหมด
๓. สิ่งที่ได้น้อยหรือยังไม่ได้ : ได้สูงกว่าที่คาดหวัง ไม่มีอะไรได้น้อย
๔. ควรปรับปรุงอะไร : คือเพิ่มในเรื่องสาระของ KM ว่ามีกระบวนการอย่างไร เพราะวันแรกงงมาก เนื่องจากไม่มีพื้นฐานอะไรเลย เราต้องมานั่งถามพี่เขาอีกว่า KM มันอย่างไร เพราะมาถึงปุ๊บก็เรียกประชุมคุณอำนวย คุณลิขิตเลย ยอมรับว่าการที่อาจารย์ให้ปฏิบัติเลย เราสามารถปฏิบัติได้ตามที่อาจารย์บอก แต่ยังมีช่องว่างบางอย่างที่ต้องเติมให้เต็ม
๕. จะกลับไปทำอะไรต่อ : อันดับแรกไปประสานกับโรงพยาบาลว่าถ้าจะไปดูงานที่ไหน พาหนูไปดูด้วย ทางโรงพยาบาลพัฒนาอะไร หนูอยากไปด้วย อยากพัฒนาไปพร้อมๆ กับอำเภอ ไม่อยากโดนทิ้ง
ขอเพิ่มข้อ 6 วันนี้มีความสุขมากค่ะ
นพ.มูฮัมหมัดอาลี กะโด โรงพยาบาลปะนาเระ
๑. ความคาดหวัง : ตอนแรกได้รับตำแหน่งมาเป็นคุณอำนวย แต่พอมาถึงก็เป็นคุณกิจ เพราะเพิ่งลงมาอยู่ได้ 2 เดือน การทำงานเหมือนเป็นหน้าที่ ในส่วนลึกๆ แล้วก็ทำตามหน้าที่ที่เขามอบหมายให้มาประชุม พอมาก็อยากได้อะไรไปปรับปรุงที่โรงพยาบาล
๒. สิ่งที่ได้เกินคาด : ได้ความคิด ข้อคิดเห็น และสิ่งที่เป็นประโยชน์จากพี่ๆ ที่มีประสบการณ์ ทั้งจากในเวทีการจัดงาน และนอกเวทีจากพี่ๆ ในช่วงกลางคืน ได้เก็บเกี่ยวประสบการณ์จากพี่ๆ
๓. สิ่งที่ได้น้อยหรือยังไม่ได้ : ไม่มีอะไรที่ได้น้อย ตนเองก็มีความพอใจอยู่ในระดับหนึ่ง แต่ถ้าปัตตานีสามารถไปได้เรื่อยๆ ก็อยากไปดูที่จังหวัดอื่นมากกว่านี้
๔. ควรปรับปรุงอะไร : -
๕. จะกลับไปทำอะไรต่อ : จะกลับไปดูปัญหาของโรงพยาบาลตนเอง และใช้ประสบการณ์ที่เก็บเกี่ยวได้ไปแก้ปัญหา ปรับปรุงงาน และกลับไปประสานงาน
คุณนิรุซนีย์ เจะมะ พยาบาลวิชาชีพ PCU ยามู อ.ยะหริ่ง
๑. ความคาดหวัง : ตอนแรกก็ไม่เคยประชุม KM ก็คาดหวังว่าจะเอากิจกรรมในครั้งนี้ที่ได้เรียนรู้ไปปฏิบัติที่ PCU เอาจากที่เราได้เรียนตรงนี้ไปใช้ในการทำงาน
๒. สิ่งที่ได้เกินคาด : จากที่ได้เรียนรู้ว่า คุณอำนวยทำหน้าที่อะไร คุณลิขิตทำอะไร คุณกิจคืออะไร เราก็ได้มาจากตรงจุดนี้
๓. สิ่งที่ได้น้อยหรือยังไม่ได้ : ไม่มีอะไรได้น้อย ก็ได้มากกว่า
๔. ควรปรับปรุงอะไร : กิจกรรมนี้จะปรับปรุงอะไรบ้างคิดว่า น่าจะให้ความรู้ก่อนว่าคุณอำนวย คุณลิขิต คืออะไร
๕. จะกลับไปทำอะไรต่อ : จะกลับไปคุยกับเจ้าหน้าที่ที่ทำงานว่าเราจะไปทำอะไรต่อไป
ภก.อาหามะ วาเง๊าะ โรงพยาบาลแม่ลาน
๑. ความคาดหวัง : ผมมีความคิดตั้งแต่วันแรกว่ามาทำไม คาดหวังว่าน่าจะได้อะไรตรงนี้ไปดูแลคนไข้ที่โรงพยาบาลได้ ขนาดไหน
๒. สิ่งที่ได้เกินคาด : สิ่งที่ได้เกินความคาดหวังก็คือความเป็นกันเองจากเพื่อนต่างโรงพยาบาล ได้มาร่วมทำกิจกรรมด้วยกัน เพราะที่ผ่านมาเป็นการประชุมวิชาการ นั่งอยู่ที่เก้าอี้ แล้วพอประชุมเสร็จก็กลับ ก็อาจไม่ได้รู้จักใครมากมาย
๓. สิ่งที่ได้น้อยหรือยังไม่ได้ : เหมือนกับว่าการคิด มุมมองของการพัฒนางานมากกว่า เราคงไม่ได้อยู่เพียงแค่นี้ คงต้องหาเวทีที่จะพัฒนาต่อไป
๔. ควรปรับปรุงอะไร : ไม่มีอะไร อาหารอร่อยดี แค่ไกลไปหน่อยเท่านั้นเอง พอเลิกประชุมแล้วรู้สึกว่าไม่มีอะไรให้ entertain
๕. จะกลับไปทำอะไรต่อ : ก็คือจะนำ Knowledge ที่ได้ว่าโรงพยาบาลไหนเก่งเรื่องอะไร แล้วเราก็กลับไปดูว่าบริบทของโรงพยาบาลเรามีอะไร แล้วก็สามารถทำได้ขนาดไหน เราก็คงต้องจัดไปดูงาน จากโรงพยาบาลที่เป็นต้นแบบ ก็คิดว่าจะขอไปดูงานที่โกลก เพื่อไปดูกิจกรรมที่เขาได้ทำไว้
ภก.อับดุลเลาะ แวนาแว โรงพยาบาลยะรัง
๑. ความคาดหวัง : เคยผ่านเวที KM ที่สปสช.สงขลาจัดที่หาดใหญ่ คือคาดหวังที่จะมาฟังว่าที่อื่นมีอะไรแตกต่างจากเรา มีอะไรดีกว่าเรา
๒. สิ่งที่ได้เกินคาด : คือทุกคนมีเรื่องเล่าเยอะมาก ได้บัตรคำเยอะมาก แสดงว่าทุกคนมีเรื่องดีๆ เกี่ยวกับเบาหวานเยอะ
๓. สิ่งที่ได้น้อยหรือยังไม่ได้ : ไม่มีอะไรที่ได้น้อย
๔. ควรปรับปรุงอะไร : อยากให้เลือกโรคที่เป็นปัญหาอีก 2-3 โรค เช่น ความดัน หัวใจ CVA
๕. จะกลับไปทำอะไรต่อ : สิ่งที่ขาดของยะรังคือการประเมินผล แต่พอฟังโก-ลกแล้วรู้สึกว่าไม่ต้องกังวลใจว่าผลที่ได้จะต้องต่ำ แต่มีผลออกมาว่าเท่าไร
นางวัชรา วาเห็ง พยาบาลวิชาชีพ สถานีอนามัยเกาะจัน อ.มายอ
๑. ความคาดหวัง : ไม่ได้คิดอะไรเลย ไม่นึกว่าตัวเองจะได้มาเป็นคุณลิขิต คิดว่าตัวเองเป็นส่วนเสริมที่โรงพยาบาลดึงเข้ามาร่วมเป็นเครือข่าย โชคดีได้เป็นคุณลิขิต
๒. สิ่งที่ได้เกินคาด : ตอนแรกคิดว่าจะได้แต่วิชาการอย่างเดียว แต่พอมาแล้วได้ทั้งความสุข ความสนุก ความเป็นกันเองของบุคคลในทีม ตัวเองอยู่ในส่วนของเชิงรับ
๓. สิ่งที่ได้น้อยหรือยังไม่ได้ : ไม่มีอะไรได้น้อยกว่า มีแต่ได้เกิน
๔. ควรปรับปรุงอะไร : คิดว่าดีแล้ว แต่อยากมีในส่วนของความต่อเนื่อง คือเหมือนกับหมออรุณที่ว่าควรมีเวทีนี้อีกหลายๆ ครั้ง เพื่อติดตามประเมินผลงาน
๕. จะกลับไปทำอะไรต่อ : ที่จะกลับไปทำคือในส่วนของความเชื่อมโยงข้อมูล PCU เราขาดเรื่องนี้ จะกลับไปปรับระบบให้ดีขึ้น เพื่อเป็นแนวทางให้กับ PCU อื่นต่อๆ ไป
นพ.ทนงศักดิ์ ชาวจีน โรงพยาบาลโคกโพธิ์
๑. ความคาดหวังและ ๒.สิ่งที่ได้เกินคาด : ตอนแรกก็งงๆ ที่เขาให้มาทำ KM ก็ยังงงว่ามีอะไรที่เรายังไม่รู้อีก เพิ่ง train จบมา ความรู้ยังแน่นอยู่ ก็ไม่ได้คาดหวังอะไร พอมาก็จะมาดูว่าเขาทำอะไรกัน จะได้ไปทำบ้าง แล้วได้เห็นเรื่องง่ายๆ เห็นเขาเล่าเรื่องทำให้คนไข้เป็นศูนย์กลาง โดยไม่ต้องใช้อะไรเยอะ เช่น ของแม่ลานที่เภสัชฯ ไปแจกยา ก็ประทับใจ
๓. สิ่งที่ได้น้อยหรือยังไม่ได้ : ไม่มีอะไรได้น้อย
๔. ควรปรับปรุงอะไร : ในส่วนที่ต้องปรับปรุง เห็นด้วยที่ว่าควรมีความต่อเนื่อง หรือมีในกลุ่มโรคเรื้อรังอื่นๆ โรคติดเชื้อ หรือโรคอื่นๆ ที่ยังมีปัญหาอยู่ในขณะนี้ อาจไม่จำเป็นต้องมาประชุมอย่างนี้ ถ้าแต่ละโรงพยาบาลมีแกนนำไปปรับและพัฒนาได้
๕. จะกลับไปทำอะไรต่อ : กลับไปจะไปคุยกับผู้อำนวยการว่าเขาจะเห็นด้วยไหม ถ้าจะทำอย่างนี้มีงบไหม การไปดูงานที่อื่นๆ ก็เป็นทางลัด มีตัวอย่างที่ดีอยู่แล้วก็ไม่ต้องคิดเอง
คุณยินดี ประยืนยง โรงพยาบาลศูนย์หาดใหญ่ ผู้สังเกตการณ์
เพิ่งได้รับผิดชอบคลินิกเบาหวาน ที่มา ไม่ทราบจริงๆ ว่าปัตตานีจัด ได้รับข่าวทางโทรศัพท์ว่า “กบพรุ่งนี้ไปประชุม” ตัวเองไม่เคยมีความรู้ในการดูแลผู้ป่วยเบาหวานมาก่อน ก็รู้สึกเครียด เราไม่เคยรู้เลยว่าคนไข้เบาหวานต้องตรวจตา ตรวจเท้า เราอยู่ ward คนไข้ผ่านการ screen มาแล้ว ไม่รู้ process มาก่อน
สำหรับตัวเองก็เลยได้อะไรที่เกินความคาดหมายค่อนข้างเยอะ เช่น เราต้องมี class DM ต้องมี Indicators ตัวไหนมาจับคนไข้บ้าง ซึ่งไปนั่งแอบฟังดูๆ น้องเขาทำกัน ก็ได้อะไรที่ต้องกลับไปทำเยอะ ตอนนั้น จ.สงขลา จัดงานไปแล้ว แต่ยังไม่ได้ไปร่วม โดยนโยบายของสงขลากับปัตตานีคงไม่แตกต่างกัน จะทำให้การดูแลผู้ป่วยเบาหวานเป็นภาคเดียวกันทั้งจังหวัด คือเราจะมีสมุดประจำตัวคนไข้ มี routine การตรวจ Lab สิ่งที่ได้จึงเกินคาด เพราะตัวเองไม่ค่อยมีความรู้
จะกลับไปทำอะไร หลายๆ เรื่องที่คิดเหมือนกัน ก็ว่าจะกลับไปดำเนินการต่อ
วัลลา ตันตโยทัย วันที่ ๔ สิงหาคม ๒๕๔๙
ไม่มีความเห็น