ในตลาดนัดความรู้ครั้งที่ ๒ นี้ ดิฉันตั้งใจเต็มที่ว่าจะต้องให้ผู้เข้าประชุมทุกทีมเปิดบล็อกของตนเองให้ได้ การเพียงสาธิตให้ดูโดยไม่ได้ลงมือทำเอง ก็ยังไม่แน่ใจว่าเมื่อกลับไปแล้วจะทำได้หรือเปล่า ถ้าทุกทีมได้เปิดบล็อกและลองบันทึกด้วยตนเองสักครั้ง รู้ว่าตนเองทำได้ ก็มีโอกาสสูงว่ากลับไปแล้วจะมีบันทึกตามมาอีก ครั้งนี้มีงบประมาณมากพอเพราะได้รับการสนับสนุนจากบริษัท Terumo เราจึงเช่าเครื่องคอมพิวเตอร์มา ๑๕ เครื่องและเสริมด้วยเครื่องของบริษัท Terumo เราก็มีคอมพิวเตอร์เพียงพอสำหรับทุกทีม เราแจ้งให้ทุกคนทราบตั้งแต่วันแรกว่าให้คิดตั้งชื่อบล็อกของตนเองไว้ด้วย
คุณธวัชรับเป็นวิทยากรในหัวข้อนี้ สอนและแนะนำวิธีการขั้นตอนต่างๆ อย่างใจเย็น ค่อยเป็นค่อยไป ทีมงานทุกคน (คุณสุภาพรรณ คุณอาฬสา คุณเอนก คุณธัญญา) คอยช่วยดูแลแต่ละทีมอย่างใกล้ชิด บางทีมบอกว่าตนยังไม่มี e-mail address เลย คุณอาฬสาก็ให้ยืมใช้ของตนเองไปก่อนเพื่อให้สามารถเปิดบล็อกได้ บรรยากาศอบอุ่นมากๆ (เพราะห้องเล็ก แต่คนเยอะด้วย) สีหน้าทุกคนยิ้มแย้มแจ่มใส ไม่เคร่งเครียด มีเสียงหัวเราะเป็นพักๆ
เริ่มเรียนกันตั้งแต่ ๐๘.๐๐ น. ผู้เข้าประชุมส่วนใหญ่มาตรงเวลา มีส่วนน้อยที่ทยอยมาทีหลัง ต้องเดินแทรกเข้าไปที่ของตน (เราติดหมายเลขที่คอมพิวเตอร์และ assign ว่าทีมไหนใช้เครื่องเบอร์ใด) การเรียนจึงสะดุดไปบ้างเป็นบางช่วง ห้องที่ใช้สำหรับการนี้เล็กไปหน่อยสำหรับคนมากกว่า ๖๐ คน หลาย รพ.ต้องนั่งเบียดกัน เพราะมามากกว่า ๓ คน ทีมเขมราฐมา ๕ คน คุณหมอวีรชัยตัวใหญ่นั่งอยู่หน้าเครื่อง น้องสองคนตัวเล็กๆ นั่งรวมกันที่เก้าอี้ตัวเดียว เห็นอย่างนี้เราจึงให้ตากล้องรีบมาเก็บภาพไว้ เพราะประทับใจว่าทีมเขาใก้ลชิดกันจริงๆ
เราจัดเวลาไว้ให้ถึง ๐๙.๓๐ น. แต่ทุกคนเรียนแล้วติดใจ เปิดบล็อกได้ เขียนบันทึกได้ บางทีมก็ upload ภาพได้ด้วย เราขอให้ทุกทีมเปิดบล็อกอย่างน้อย ๑ บล็อก ทุกคนได้เห็นบันทึกของตนปรากฏที่ http://gotoknow.org บางคนก็เข้าไปให้ความเห็นในบันทึกของเพื่อนแล้ว ไม่เพียงแต่ทีมจาก รพ.ต่างๆ เท่านั้น ผู้มาสังเกตการณ์อย่าง รศ.วลัยพร นันทศุภวัฒน์ จากคณะพยาบาลศาสตร์ มหาวิทยาลัยมหาสารคามก็เปิดบล็อกของตนเองด้วย
ดิฉันขอให้ทุกบล็อกสมัครเข้าชุมชน Communities of Diabetes Care ด้วย ทีมงานปล่อยให้ใช้เวลาไปจนถึง ๑๐.๐๐ น. ทีมไหนยังบันทึกไม่เสร็จก็ให้ตีพิมพ์เป็นร่างไว้ก่อน และบอกว่าเมื่อมีเวลาว่างช่วงใดก็สามารถเข้ามาใช้งานได้อีก มีหลายรายกลับเข้ามาบันทึกอีกรอบ
การเรียนรู้เรื่องบล็อกผ่านพ้นไปได้ด้วยดี เนื่องจากหลายปัจจัย ตั้งแต่คอมพิวเตอร์และระบบอินเตอร์เน็ตที่ใช้การได้ดี เร็ว ไม่ติดขัด ผู้เข้าประชุมมีความกระตือรือร้น คุณธวัชผู้สอนมีประสบการณ์สูง รวมทั้งการเตรียมการล่วงหน้าอย่างเป็นระบบของทีมงาน
คราวนี้เราได้เครื่องมือที่ดีสำหรับการแลกเปลี่ยนเรียนรู้ระหว่างสมาชิกเครือข่ายแล้ว และในวันนี้คุณฐิติ ปราบ ณ ศักดิ์ นักกายภาพบำบัด ทีมงานของอาจารย์สมเกียรติ มหาอุดมพร ก็ยังได้เปิดบล็อกชื่อ Neuropathic foot management อยู่ในชุมชนบล็อกของเราด้วย ต่อไปการแลกเปลี่ยนแบบ "B2B" ในเครือข่ายของเราคงคึกคักมากขึ้นหลายเท่านะคะ
วัลลา ตันตโยทัย วันที่ ๒๗ พฤศจิกายน ๒๕๔๘
พี่ดีใจที่น้องกุ๊กไก่ เข้ามาเขียนบล็อกค่ะ เดี๋ยวจะไปอ่าน เขียนแบบที่พูดในรายการวิทยุก็ได้ค่ะ เล่าได้ทุกเรื่องค่ะ เขียนบ่อยๆ ยิ่งดีค่ะ
ขอเป็นกำลังใจให้น้องนะคะ มีอะไรที่เครือข่ายจะช่วยได้ ก็ยินดีค่ะ