เมื่อวันที่ 2 กันยายน...ทางทีมเราได้ไปถอดบทเรียนในกลุ่มเด็กและเยาวชนที่มาบำบัดยาเสพติดที่วัดป่าหนองไคร้ ... ซึ่งในวันที่เราไปนั้นมีเด็กที่ยังคงเหลือบำบัดอยู่ 13 คน...มีทั้งคนใหม่และคนเก่า...ที่มีเพิ่มมาใหม่ มีเป้าหมายเพื่อให้เด็กได้ทบทวนเส้นทางแห่งชีวิต และการมองตนเองจากอดีตที่ผ่านมามาสู่ปัจจุบัน และการไปสู่การวางแผนในอนาคต...
"ความรู้สึกในการบำบัดในวัด มาอยู่ได้ทำกิจกรรมต่างๆ ตื่นเช้าเวลา 04.30 น. ทำธุระส่วนตัวได้ถวายอาหารได้พบกับเพื่อน"
"ได้ทำความสะอาดบ้าน ทำสวน ถางหญ้าปลูกผัก และเข้าครัวทำอาการกินตอนเย็น เล่นกีฬากับเพื่อน ซักผ้าอาบน้ำเตรียมตัวไปทำวัตรเย็น เลิกจากทำวัตรเย็นเตรียมตัวเข้านอน ...คิดถึงบ้าน คิดถึงพ่อแม่ ปู่ ย่า ตา ยาย"
"เข้าทำการบำบัดเป็นระยะเวลา 6 เดือน ได้ 4 เดือนกว่า คงเหลือระยะเวลา 1 เดือนกว่าก็จะได้กลับบ้าน การบำบัดในวัด รู้สึกดี มีสติดี พูดรู้เรื่องขึ้นมาก การทำงาน ไม่หนักพอทำได้ หลังจากครบกำหนดกลับบ้านจะไปทำนาเหมือนเดิม"
"ความรู้สึกในการที่ได้มาบำบัดในวัดหนองไคร้ รู้สึกดีใจที่ทางเจ้าหน้าที่ได้เปิดโอกาสให้ผมได้กลับตัวเพื่อปรับเปลี่ยนพฤติกรรมของตนเองเพื่อจะปรับตัวให้เข้ากับสังคมภายนอกอย่างมีความสุข ต่อไปในอนาคตสำหรับเวลาในการบำบัดในครั้งนี้ ถึงจะใช้เวลาเพียงสั้นๆ ระยะเวลาแค่ 60 วัน แต่มันก็เป็นระยะเวลานานสำหรับผม ทำให้ผมเสียโอกาสต่างๆ หลายอย่างทางสังคม แต่ผมก็ต้องขอขอบใจทางเจ้าหน้าที่และทางวัด ท่านอาจารย์ที่ให้ความช่วยเหลือในครั้งนี้ ...กลับออกไปผลจะเป็นคนดีของสังคม"
"ระยะเวลาที่ได้รับการฟื้นฟูเป็นเวลา 60 วันอยู่มาแล้ว 6 วัน มีความรู้สึกว่าสนุกดีและได้ทำอะไรหลายอย่าง"
"มาอยู่วัดได้ทำกิจกรรมหลายๆ อย่าง ได้ทำวัตร บิณฑบาตร ล้างบาตร กวาดวัด กวาดศาลา ได้ถวายอาหาร ได้พบกับเพื่อนใหม่หลายคน กิจกรรมประจำวันแล้วแต่พระอาจารย์สั่งและได้ทำงานที่ไม่เคยทำ เช่น ทำปูน ทำเตียง ตัดหญ้า ตัดต้นไม้ สร้างห้องเรียน ก.ศน. และงานอื่นๆ กิจกรรมตอนเย็น...ทำความสะอาดบ้าน ปลูกพืชผักสวนครัว และเก็บพืชผักสวนครัวมาทำเป็นอาหารกินตอนเย็น และเล่นกีฬากับเพื่อนในบ้านซักผ้าอาบน้ำและเตรียมตัว ไปทำวัตรเย็นเลิกจากทำวัตรเย็นแล้วเตรียมตัวเข้านอน"
"ความคิดในครั้งแรก...ที่อยากลองยาเสพติดเมื่ออายุประมาณ 20 กว่าๆ แรงบันดาลใจที่อยากลองเล่นยาเสพติดเพราะเพื่อนชวนให้ลองถ้าไม่ลองเดี๋ยวเพื่อนว่าไม่กล้า พอสองครั้งแรกก็รู้สึกถึงความเปลี่ยนแปลงของร่างกาย คือ จะไม่ชอบอยู่เฉยๆ ร่างกายจะรู้สึกสดชื่นไม่เหนื่อย สมองก็จะปลอดโปร่งสบาย สมองไม่ทื่อ แต่พอเวลาหมดฤทธิ์ยาบ้าก็จะเหนื่อยหมดแรง หงุดหงิดง่ายเหนื่อยไม่อยากทำอะไรแล้วเหตุผลที่ผมได้มาอยู่ในวัดป่าหนองไคร้นี้ก็เพราะเรื่องยาเสพติดนี้และเป็นต้นเหตุพอเวลายาหมดฤทธิ์ผมก็อยากจะเสพอีก เพราะมันเหนื่อยแต่ให้ติดก็ไม่ใช่ว่าติดนะ... มันจะติดในใจบรรยากาศมากกว่าผมว่าเพราะเวลาไม่ได้เล่นนอนพัก 1-2 วัน ก็ดีขึ้นแล้วผมเข้ามาอยู่ในวัดนี้ได้วันนี้ครบ 7 วัน พอดีเพราะโดนตำรวจจับตรวยปัสสาวะพบสารเสพติดประเภทยาบ้า ปนเปื้อนในปัสสาวะและพบยาบ้าอยู่ในตัวสองเม็ด ศาลตัดสินให้รอตรวจพิสูจน์และส่งตัวมาบำบัดฟื้นฟูที่วัดป่าหนองไคร้นี้ เป็นระยะเวลาสองเดือน เพื่อให้กลับไปใช้ชีวิตในสังคมเหมือนคนปกติทั่วไปและให้เข้ากลับสังคม ตอนนี้ผมก็หวังจะให้ครบ 2 เดือนเร็วๆ เพื่อจะได้กลับไปใช้ชีวิตในสังคมเหมือนคนปกติทั่วไป(ผมจะเป็นคนดีของสังคม)"
"ผมได้เสพกัญชามาตั้งแต่ปี พ.ศ.2550 แล้วก่อนจะได้มาที่วัดหนองไคร้ก็เพราะว่ามีคนไปบอกตำรวจว่าผมเสพกัญชาที่บ้านผมมีเด็กเอามาให้ผมที่บ้านเขาก็จับผมมาทำตามหน้าที่เขามากัน 5 คน ผมได้มาที่วัดป่าหนองไคร้ผมได้มาทำงานกับพระอาจารย์ผมก็สบายใจมากเลยทั้งได้ความรู้มากผมจะล้างบาปผมได้แล้วครับ...ต่อไปผมจะไม่ทำอีกแล้ว ...ผมได้มาอยู่ที่วัด 64 วันแล้ว..."
นี่เป็นบางส่วนของความในใจของเด็กๆ ที่ทั้งเพิ่งเข้ามาใหม่ และกำลังจะครบกำหนดวันได้กลับบ้าน...
น่าสนใจมากครับ
วัดป่าหนองไคร้นี่อยู่ที่ไหนครับ
มีรายละเอียดมากกว่านี้ไหมครับ
เช่น กระบวนการเข้าค่ายตลอดระยะเวลา มีรูปแบบกิจกรรมอะไร/อย่างไรบ้าง
วิถีพุทธที่ทางวัดใช้นั่นหมายถึงอะไรบ้าง
สนใจจริง ๆ ครับ
ขอบพระคุณค่ะ.. ครูโย่ง หัวหน้า~ natadee ...
ทุกอย่างคือ ความเกื้อหนุนและความต่อเนื่อง โครงการนี้ที่วัดทำมาหลายปีแล้วค่ะสามหรือสี่ปีนี่แหละค่ะ...
นักวิชาประเมินว่า...วัดเปิดสถานบำบัดเถื่อน...
ทั้งๆ ที่หลวงปู่สุมน ท่านมีเจตนาที่ดีต่อการสร้างคน... เราคนหน้างานจิตเวชจึงได้รับความเมตตาจากท่าน ให้ได้มีโอกาสเข้าไปทำงานร่วมด้วย เป็นการเข้าไปทำงานแบบจิตอาสาโดยแท้เลยค่ะ...
ที่วัดเราจะเน้นให้เด็กฝึกวินัยผ่านการทำงาน ทำประโยชน์ต่อวัด...และเด็กๆ จะได้ได้ทำหน้าที่รับใช้ในกิจของสงฆ์ ตามข้อปฏิบัติที่พระอาจารย์กำหนดให้... เป็นการฝึกฝนคนให้รู้จักการทำงาน เป็นการฝึกคืนความเป็นคน เป็นมนุษย์เรียนรู้ผ่านวิถีการงานนี่แหละค่ะ
ตอนเช้าและเย็นก็มีทำวัตรเย็น...
ขอบคุณนะคะคุณ หนานเกียรติ อาจจะเปิดเขียนเรื่องราวกิจกรรมนี้อีกสักบันทึกน่ะคะ
มาชมกิจกรรมดีๆ ค่ะ
แต่เห็นเยาวชน 2 คน ค่อนข้างเด็กมากนะคะ
โชคดีที่เขามีโอกาสในการเข้าค่ายบำบัด