เชิญมาGotoKnow Forum สัญจรครั้งที่ 1 ด้วยนะคะ วันที่ 18 กันยายน 2552 ค่ะ
เมื่อวันศุกร์ที่ 4 กันยายน 2552 หลังจากที่เรากลับมาจากไปเยี่ยมทองที่วัด ข้าพเจ้าก็มีภารกิจที่ต้องไปสานต่อ คือ การสร้างเสริมความเข้มแข็งทางจิตใจให้กับเด็กและเยาวชน ซึ่งโรงเรียนที่ข้าพเจ้าไปนี้ เป็นโรงเรียนที่ข้าพเจ้าเคยเรียนสมัยประถมศึกษา เป็นโรงเรียนที่อาจเรียกได้ว่าเราทั้งตระกูลเรียนโรงเรียนกันหมด ตั้งแต่รุ่นอา...มาจนถึงรุ่นลูกและหลาน
โรงเรียนเทศบาล ๑ สุขวิทยากรตั้งตรงจิตร ๑๕
เป็นโรงเรียนที่แม่ของข้าพเจ้าเป็นครูตั้งแต่สมัยที่ท่านจบมาบรรจุใหม่ จนท่านเกษียร
เป็นความภูมิใจที่ข้าพเจ้าได้กลับไปทดแทนพระคุณโรงเรียนเดิม อันเป็นรากเหง้าบ่มเพาะการเรียนในระบบให้กับข้าพเจ้า จำได้ว่าสมัยเมื่อเด็กๆ นั้นวิ่งตามแม่ไป หรืออาจจะเรียกได้ว่าแม่เรานั้นหอบหิ้วเราไปด้วยตั้งแต่จำความได้ ชีวิตของเราจึงค่อยข้างคลุกคลีกับโรงเรียนนี้ และผูกพันกับโรงเรียนนี้...
ไปถึง...ได้พบกับคุณครูหลายๆ ท่าน ซึ่งท่านดูมีอายุกันมากขึ้น แต่ความปราณีของท่านที่มีต่อลูกศิษย์ยังเป็นความรู้สึกเดิม
น้องๆ...นั่งรอกันอย่างเรียบร้อยในห้องประจำ
เสียงทักทายมาพร้อมกับเสียงหัวเราะและความเบิกบานอันสดใสในเด็ก การที่เขาได้มีกิจกรรมของการกล้าแสดง อันเป็นการแสดงออกที่เป็นไปในทางถูกทำนองและจังหวะแห่งธรรม ธรรมอันเป็นความงดงามของชีวิต...
ที่ใด..มีความสุข บุคคลจะวิ่งเข้าไปสู่ที่แห่งนั้น...
หลังจากที่เราได้ทำความรู้จักกันแล้ว...
พี่หนุ่ย...ได้เปิดเรื่อง Idol หรือคนต้นแบบให้เด็กๆ ได้ดู
เด็กๆ นั้นสนใจมาก อาจเนื่องว่านี่น่ะเป็นสมัยนิยมของเขาและเข้ากับยุคแห่งวัย จากนั้นเราให้เด็กๆ ได้แบ่งกลุ่มเพื่อทบทวนและค้นหา Idol ของตัวเอง พร้อมทั้งให้อธิบายเหตุผลด้วยว่าเพราะเหตุใดจึงได้ชื่นชมใน Idol ของตน มีน้องๆ หลายคนที่เลือก พ่อแม่เป็น Idolของตัวเอง และก็มีอีกหลายๆคนที่ให้เหตุผลได้ดีเหลือเกิน...
กิจกรรมนี้...เป็นกิจกรรมทีเราเลือกที่จะรดน้ำให้กับเมล็ดพันธุ์ที่ดีที่มีความสุขให้แก่เด็กๆ...
การบ่มเพาะเมล็ดพันธุ์ในที่นี้ ...คือ การที่เราได้เข้าไปต่อเติมให้หน่อเนื้อเมล็ดพันธุ์ที่ดีที่มีอยู่ในตัวของบุคคลทุกคน ให้เกิดความเข้มแข็ง แข็งแรง และเจริญเติบโต...ขึ้นมาเป็นต้นกล้าแห่งอนาคต...และที่สุดแล้วเขาจะเติบโตขึ้นมาเป็นต้นไม้ใหญ่...ที่ทานทนต่อพายุและลมฝนได้
ข้าพเจ้านั้น..ชอบ..
ในเสียงหัวเราะของเด็กๆ
ชอบรอยยิ้มอันสดใส...
ชอบในความคิดที่งอกงามตามวัยของเขา...
มันเป็นพลังแห่งความสุขและความเบิกบาน เป็นพลังที่บางครั้งถูกทำร้ายไปอย่างไม่ได้ตั้งใจ แต่ถ้าหากว่าเราเชื่อในความดีงามที่มีอยู่ในตัวของผู้คนแล้ว พลังเหล่านี้จะเป็นเครื่องช่วยสานสร้างสังคมให้เจริญและเข้มแข็งอันมีรากฐานมาจาก...ความเข้มแข็งทางจิตใจนั่นเอง
ตามมาอ่านเรื่องราวและกิจกรรมดี ๆ ครับ...
เป็นนางงามได้เลยนะคะเนี่ย"รักเด็กค่ะ"
ดูแล้วก็นึกถึงโรงเรียนตอนสมัยประถม
ยังจำเพื่อนทุกๆคนได้อยู่เลยค่ะ
แวะมาคอมเม้นบล็อคของพวกเราด้วยนะคะ
(อยากได้คำแนะนำดีๆจากพี่มากๆค่ะ)^___^
เชิญมาGotoKnow Forum สัญจรครั้งที่ 1 ด้วยนะคะ วันที่ 18 กันยายน 2552 ค่ะ
เสียสละให้เต็มที่นะ
กิจน่าสนุกน่ะค่ะ