สอนภาษาไทยอย่างไรให้สนุก
จากประสบการณ์การสอนวิชาภาษาไทยเพื่ออาชีพ ระดับชั้นปวช.1 มาหลายปี สังเกตพบว่านักเรียนส่วนมาก จะให้ความร่วมมือในการทำกิจกรรมการเรียนการสอนอย่างเบื่อหน่ายไม่มีความสุขและไม่สนุกสนานในการเรียนวิชาภาษาไทย ซึ่งเป็นอย่างนี้มานานมาก ครูผู้สอนก็พยายามหาวิธีการสอน เทคนิคการสอนและกระบวนการเรียนการสอนอย่างหลากหลาย ไม่ว่าจะเป็นการสอนโดยการเล่าเรื่องนักเรียนแสดงบทบาทสมมุติ ทำงานเป็นกลุ่ม ศึกษาค้นคว้า สอนโดยการทำรายงานและอีกหลากหลายวิธี ซึ่งครูผู้สอนขอใช้ชื่อเทคนิคการสอนนี้ว่า “เรียนปนเล่น” ผลปรากฏว่านักเรียนให้ความร่วมมือเป็นอย่างดี
ครูหลายๆท่านอาจคิดว่าการเรียนการสอนแบบนี้น่าจะเหมาะกับนักเรียนชั้นประถมศึกษามากกว่าที่จะนำมาใช้กับนักเรียนระดับชั้นปวช. แต่เมื่อนำมาปรับใช้ก็ทำให้เห็นว่านักเรียนทุกคนชอบ สนุกสนานและกระตือรือร้นมาก วันใดที่มีการจัดกิจกรรมแบบนี้วันนั้นจะเป็นวันที่ครูได้เห็นรอยยิ้มของนักเรียน ครูจะพยายามให้นักเรียนทุกคนได้ทำกิจกรรม เมื่อทุกคนได้ฝึกจนมีความรู้ ความเข้าใจดีแล้ว ครูก็จะใส่เนื้อหาที่เกี่ยวข้องเพิ่มเพื่อให้นักเรียนเกิดความเข้าใจในเนื้อหาที่เรียนมากขึ้น
จะเห็นว่าการนำเทคนิคแบบ “เรียนปนเล่น” มาใช้กับการเรียนการสอนวิชาภาษาไทยนักเรียนมีความสุขสนุกสนานกับการเรียนการสอนมาก ครูผู้สอนเองก็มีความสุขไปด้วย นอกจากนี้เมื่อจบการเรียนการสอนแต่ละครั้งครูและเพื่อนต้องให้ขวัญกำลังใจโดยการปรบมือให้ผู้ที่ทำกิจกรรมได้สำเร็จ ถึงแม้จะไม่รวดเร็วก็ต้องปรบมือให้เพื่อเป็นขวัญกำลังใจ และที่สำคัญครูผู้สอนภาษาไทยจะต้องพัฒนาบุคลิกภาพให้ดูดีกระตือรือร้น เสียงดังฟังชัด กล้าแสดงออกสามารถแสดงท่าทางประกอบในสิ่งที่ตนเองพูด เล่าเรื่องหรือยกตัวอย่างให้สอดคล้องสมจริงสมจังกับสิ่งที่กำลังสอนหากคุณครูทุกคนสามารถทำได้การเรียนการสอนในวิชาต่างๆก็จะไม่น่าเบื่ออีกต่อไป
นางอุไร แก้วรัตน์
สาขาวิชาสามัญ
ไม่มีความเห็น