ขอบคุณมากๆเช่นกันครับ
aar-gotoknow สามปีที่ผ่าน สานฝันสู่ปีที่สี่
ทุกฝีก้าววันนี้ของ gotoknow มั่นคง แต่อย่าไปหลงเวรกรรมระหว่างทาง ช่องว่างระหว่างคนแม้ยังมี แต่ก็เป็นสีสรรนั่นปะไร
ความรู้สึกที่มีต่อ GotoKnow.org
ลุงเอกเข้ามาในพื้นที่นี้เมื่อวันที่ 14 เมษายน 2550 นับอายุไขในบล็อกได้หนึ่งปี หนึ่งเดือนครึ่ง
ถามว่าต้องการอะไรตอนเข้ามา อยากบอกไว้ว่า เออดีเป็นพื้นที่ๆเราสามารถแสดงความคิดเห็นอะไรๆก็ได้ ลักษณะติดอัตตาว่าฉันก็มีความรู้นะ
แต่เวลาผ่านไป เราต้องปรับตัวปรับใจ ยิ่งเริ่มสนิทมีมิตรสหาย กลับกลายเป็นว่า สิ่งที่มีปัญหาเองคือ gotoknow อยากจะบอกว่า ปัญหาเกิดมาภายใต้พื้นฐาน การทำงานในสังคมไทยหลายๆที่ ที่มุ่งเอาเงินนำแล้วเอาปัญญาตาม จึงทำให้ชีวิตถลำลึก ทำเอามวลเหล่ามิตรสหายซวนเซกันไปพอควร
ลุงเอกได้รู้จักทีมงาน Usable Labs ทั้ง 4 คน โดยไม่รู้จักหัวนอนปลายเท้ามาก่อน แต่ด้วยจิตสำนึกว่าเขาทำงานเพื่อสังคม จะปล่อยให้เขาเป็นไปตามยถากรรมได้อย่างไร อีกทั้งลุงเอกนิสัยไม่ดี ชอบเห็นอกเห็นใจและช่วยเหลือคน นั่งคิดนอนคิดว่าจะทำอย่างไร คนอาจจะถามแล้วเอ็งมาแบกทุกข์นี้ไว้ทำไม
จะไม่ให้คิดอย่างนั้นได้อย่างไร เพราะมีคนทุกข์ใจอย่างลุงเอกอีกมากมายโข ที่เปิดเผยก็อาจจะโวยวายบ้างและไม่เปิดเผยแค่เพียงแอบดู แต่ดีใจที่การช่วยเหลือของเหล่ามวลมิตรเกิดพลัง ทั้งส่งใจ ทั้งจะพลีกายไปช่วย ทั้งส่งทรัพย์สินร่วมทำบุญ ทำให้เห็นพลังทางใจเริ่มเกิด
ทุกข์จากขาดเงินทุนหมดไป แตภัยใหม่กำลังมา เพราะทุนก้อนใหญ่มหาศาล ทำให้มีงานบานตะไท แล้วจะขับจะเข็นกันอย่างไร
แน่นอนที่สุดชุมชนแห่งนี้ต้องนำพลังมาช่วยสร้างแรงขับเคลื่อนไปข้างหน้า
เหตุที่เป็นอย่างนี้เพราะ gotoknow ที่อยู่มาได้ไม่ใช่เพราะมี กลยุทธทางการตลาดดี อย่างบล็อกทั่วไปที่มุ่งการตลาดพอขาดเงินนำก็ตาย แต่ที่แห่งนี้มีชีวิต ที่ใครๆก็ลิขิตไม่ได้ อ่อนไหวไปตามสังคม เดี๋ยวเล็กเดี๋ยวใหญ่ เป็นดั่งองค์กรที่มีชีวิต ใครไม่เชื่อก็ดูรูปต่างๆที่ลุงเอกเอามาให้ดู
รูปต่างๆนี้สร้างไม่ได้ มันเป็นชีวิตธรรมชาติ ที่ทีมงานอาจจะแปลกใจว่ามันเกิดขึ้นได้อย่างไร เราหลุดรอดคลอดพลพรรคเหล่านี้ออกมาอย่างไร น่าค้นหาคำตอบ แก้ข้อสงสัยใหได้
คิด คิด คิดๆๆๆๆๆๆๆๆๆ คิดไม่ถึงจริงๆจ๊อด
คนไม่เคยหน้า เห็นตากันมาก่อน แต่โผเข้ากอดโดยไม่รู้ตัว เขาไม่เคยรู้จักกัน
วันนี้เขาเจอสิ่งที่ฝัน บางคนยิ้มทั้งน้ำตา ชีวิตดั่งนี้หาดูไม่ได้ บางคนถึงกับปิติกลั้นน้ำที่ไหลบ่าออกมาไม่ไหว เขาเป็นอะไรกัน
บางท่านอาจมองว่าพวกนี้มันบ้า หรือไม่ในชีวิตก็คงขาดอะไร จะเป็นอย่างไรก็ช่างเขาเถอะ แต่ว่าวันนี้มันก็เกิดขึ้นแล้ว
ดีกว่าไปนั่งบังคับทำ KM KemM กันเกลื่อนกราดตลาดล้วนแต่กายภาพหากไร้ซึ่งจิตวิญญาน แต่เหล่า gotoknow เป็น KM ที่มีชีวิต พูดได้ ยิ้มได้ หัวเราะได้ แถมยังกอดกันได้อีกแน่ะ
แม้เด็กน้อย เหล่าลูกหลาน gotoknow ดูช่างมีความสุข ไร้ทุกข์ไปด้วย ใครช่วยหาคำตอบที
รสสัมผัสของ gotoknow ช่างละเมียดละไมกว่าใครคิด
ดูก็รู้ว่าสุขหรือทุกข์
วันนี้คงต้องมาเริ่มถามตัวเองว่า แล้วทิศทาง gotoknow ข้างหน้าจะไปทางไหน ใครๆก็บอกไม่ได้ สิ่งที่ไม่คิดก็ทำให้คิด สิ่งที่อยากให้เกิดก็เกิดแล้ว
อนาคตจะเป็นอย่างไรอย่าไปกังวล อดีตจะทุกข์ปี้ป่นก็อย่าไปทุกข์ตาม แต่ต้องถามตัวเองว่าวันนี้เราได้ทำดีที่สุดแล้วหรือยัง
ทุกฝีก้าววันนี้ของ gotoknow มั่นคง แต่อย่าไปหลงเวรกรรมระหว่างทาง ช่องว่างระหว่างคนแม้ยังมี แต่ก็เป็นสีสรรนั่นปะไร
เชื่อแน่ว่าย่างปีที่สี่ของ gotoknow จะเริ่มสะท้านสังคม ภาพเหล่านี้จะเกิดมากขึ้น
แล้วเราจะตกตะลึงที่ไม่คาดคิด ว่าเขาจะลิขิตถึงเพียงนี้ ขอให้โชคดีเมื่อย่างปีที่สี่ ที่เหล่ามวลมิตรจะแนบสนิทมากยิ่งขึ้น ครับ
คำสำคัญ (Tags): #3 ปี#ปัจจุบัน#อดีต#อนาคต#aar-gotoknow#การเสริมสร้างสังคมสันติสุข#ลุงเอก#สถาบันพระปกเกล้า#สำนักสันติวิธีและธรรมาภิบาล#เอกชัย ศรีวิลาศ
หมายเลขบันทึก: 185032เขียนเมื่อ 29 พฤษภาคม 2008 01:30 น. ()ความเห็น (39)
รู้สึกว่าลุงเอกจะเป็นบล็อกเกอร์นอก มอ.คนแรกที่ไปเยี่ยม UsableLabs นะครับ
จนป่านนี้ ผมยังไม่ได้พบกับอาจารย์จันและหลานแห่งชาติเลย
กราบสวัสดีครับลุงเอก
อิ่มมากๆ เลยนะครัีบ ลุงเอกเล่นเขียนแบบนี้ ทำให้ผมรู้ว่าผมจะต่อยอดอย่างไรต่อไปครับ บันทึกนี้เป็นที่น่าดีใจครับ ที่พัฒนาการต่างๆ ตั้งแต่เบื้องต้นจนมาถึงวาระตอนนี้ครับ
ขอบคุณลุงเอกมากๆ นะครับ ที่เป็นผู้ประสานในหลายๆ ด้าน และทำให้เกิดอะไรดีๆ ต่อเนื่องมามากมายครับ
รักษาสุขภาพนะครับผม กราบขอบพระคุณมากครัีบ
อาจารย์เอกเขียนบรรยายได้ขนลุก ขนชันมากครับ อีกทั้งภาพประกอบยิ่งไม่ต้องบรรยายกันเลย ...
ขอบคุณครับ :)
สวัสดีครับ ลุงเอก ขบวนการพัฒนาและต่อเนื่อง บรรยายสั้นๆแต่เนื้อหาแน่นไปด้วยความผูกพัน
ขอบคุณมากๆครับ
อื้อฮือ อิ อิ อิ
ให้คะแนน 3 อิ เลย
สวัสดีคะ...ลุงเอก...แอบดูภาพแล้ว สุดยอด...เลยคะ...
บรรยากาศ เต็มไปด้วยมิตรภาพ ความรัก ความอบอุ่น ด้วยการ ..."กอด"...
พี่เอกครับ มีแต่กอด กับกอดนะครับ อิอิ
แบบนี้เรียกว่า "กอดกระจาย" อบอวลด้วยความสุขจริงๆคระบ
ขอบคุณครับ ความรู้สึกดีๆในระหว่างช่องไปอักษร
gotoknow เป็น Organics org. มีทั้งวงเล็กวงใหญ่อยู่ในนี้
ขอบคุณครับ
สวัสดีครับอาจารย์ Wasawat Deemarn ขนสยบหรือยังครับ ในgotoknow นั้นมีเรื่องตื่นเต้นระทึกใจมากเลยครับ แล้วแต่ว่าใครจะค้นหา ขอบคุณที่มาเยี่ยมครับ
ให้คะแนน 3 อิผมยังไม่อิ่ม ต้องแถมอีกหนึ่งกอด ทิปอีกหนึ่งฟอดนะครับ
* เห็นภาพคนกอดกันด้วยมิตรภาพและรอยยิ้ม
* ประทับใจม๊ากๆ
* ลุงเอกยอดเยี่ยมจริง ของเป็นศิษย์ด้วยคน
- ธุ ลุงเอกค่ะ..
องค์กรนี้..มีชีวิต.. ^^ จริงๆ ด้วยค่ะ มิตรภาพจากหน้าจอออกมาต่อยอดกันข้างนอก หลายๆ คนเป็นยิ่งกว่าญาติสนิท เป็นยิ่งกว่ามิตรแท้
อ่านแล้วได้ความรู้สึกว่าพูดจากใจ ภาษาอาจไม่สละสลวยมากนัก แต่สามารถถ่ายทอดความรู้สึกได้ดีมากๆเลยครับ อิอิ
สวัสดีคะ ลุงเอก
มะปรางแวะมาบอกว่า รบกวนลุงเอก แก้ไจคำสำคัญ จาก aar gotoknow เป็น aar-gotoknow คะ มีขีดตรงกลางด้วยนะคะ
แล้วบันทึกของลุงเอกจะเข้าไปอยู่ที่ http://gotoknow.org/post/tag/aar-gotoknow คะ
เดี๋ยวช่วงค่ำๆ จะเข้ามาอ่านบันทึกอีกรอบนะคะ พอดีว่ากำลังมาเก็บข้อมูลที่คณะเภสัชอยู่คะ
- อ่านบันทึกนี้อย่างมีความสุขครับ
- ขออนุญาตนำภาพไปใช้ต่อนะครับ
- ขอบพระคุณมากครับ
สวัสดีครับ
- แวะมาทักทายครับ
- มาดูฉากเลิฟซีนที่น่ารักครับ
ดูคนที่หอม มีความสุขกว่าคนที่โดนหอมนะครับ อิอิ
- ขอเอาน้ำชามาคารวะค่ะ
- จากที่ไม่ใคร่เข้าใจอะไร..... G2K เป็นมาอย่างไร.... ลุงเอกทำให้หมอเจ๊ได้รู้สิ่งเหล่านี้มากขึ้นค่ะ
- ขอบคุณค่ะ
มารายงานตัวครับลุงเอก..เพิ่งออกจากโรงพยาบาล...คิดถึงมิตรรักทุกคน
ถ้าไม่มีgotoknow ผมคงไม่โชคดี...ที่ได้พบลุงเอก..ได้รับความเมตตาจากลุงเอก..ขอบคุณลุงเอกและgotoknow ที่ผม น้องจิ และชาวบางลี่วิทยาได้รับคุณค่ามหาศาลเกินคำบรรยายครับ
มาอ่านและมาชมภาพสวยๆ น่าอบอุ่นทั้งนั้นค่ะ
สวัสดีเจ้าค่ะ ลุงเอกจ๋า
ลุงเอก สบายดีเปล่าค่ะ หลานคิดถึงนะค่ะ วันนี้รับน้อง ไม่โหดแต่ประทับใจมากๆ พี่ๆร้องเพลงประจำคณะ ผูกข้อมือให้ แต่ก็คิดถึงลุงๆ ป้าๆ อยุ่ดี อิอิ รักษาสุขภาพด้วยนะเจ้าค่ะ
เป็นกำลังใจให้เจ้าค่ะ ---> น้องจิ ^_^
กระบวนการปรับใจนี่มันยากจริงๆนะหลานโก๊ะจิจังเอ๋ย
ลุงเอกสบายดีแต่ไม่สู้แข็งแรงเนื่องจากใช้ร่างกายเกินอายุ คงต้องพลิกฟื้นสักระยะ
- ลุงเอกขา พักผ่อนมากๆๆนะคะ หนูเป็นห่วงลุงจ้า ฝากรูปพ่อแสนหวิว มามอบให้นะคะ
- งมงามในความรู้สึกครับ
- อิอิ
พี่นิดสบายดี บ่ ลุงเอกจะพยายามพักครับ
ครูสวัสดีค่ะ ลุงเอก ^_^
เมื่อวานแอบไปดูหนังกับเพื่อน ก็เลยไม่ได้เข้ามาอ่านช่วงค่ำ
ตอนเช้าเลยต้องรีบมาติดตาม หลังจากเคลีย์งานบางส่วนเสร็จไปแล้ว
ขอบคุณลุงเอกมากค่ะ ที่มอบน้ำใจ มิตรภาพและสิ่งดีๆ ให้กับ GotoKnow.org และทีมงาน UsableLabs มาโดยตลอดค่ะ
และขอบคุณอีกครั้ง ที่ลุงเอกได้เข้ามาร่วมเป็นส่วนหนึ่งใน GotoKnow.org ค่ะ
สวัสดีค่ะลุงเอก ได้เริ่มรู้จักลุงเอกในมิติต่างๆ ขอบคุณมากๆ ค่ะแทนคนในสังคมไทย
หลาน
- คิดถึงลุงเอกค่ะ
- คิดถึง ๆ ๆ ๆค่ะ
- อิอิ
สวัสดีนก หลานสบายดีนะคิดถึงเช่นกัน
สวัสดีค่ะลุงเอก
ดูภาพกอดมิตรภาพในบันทึกนี้ อิ่มใจมากเลยค่ะ
กำลังเขียน AAR ทำให้รู้สึกว่าสามารถลงน้ำหนักความรู้สึกผ่านการกดอักษรที่แป้นพิมพ์ได้หนักแน่น เพราะเป็นเรื่องจริงล้วนๆ เลยค่ะ
...พี่นักการพี่หนิงปรากฏตัวแล้ว...
ลุงเอกไม่ใช่คนเมืองแตอู้คำเมืองได้หนา เพราะอยู่มา 5 ปี๋
สวัสดีเจ้าค่ะ ลุงเอกจ๋าๆๆ
สบายดีหรือเปล่าค่ะ น้องจิสบายดีนะค่ะ แต่คิดถึงลุงเอกมากๆๆๆๆ ตอนนี้ก็นั่งเล่นคอมในห้องคอมพิวเตอร์ของมหาวิทยาลัย ไม่เสียตังส์ รอเรียนวิชาต่อไป 5555++ รับทราบขอรับกระผม เอิกๆๆ รักษาสุขภาพด้วยนะเจ้าค่ะ ลุงจ๋า คิดถึงลุงค่ะ
เป็นกำลังใจให้เจ้าค่ะ ----> น้องจิ ^_^
หนูโก๊ะจิจัง ลุงเอกสบายดี น้องจิรักษาตัวเองให้ดีๆ เพราะเข้ามาไม่กี่วัน เริ่มจากกลัวผีก็แก้ไขตกแล้ว ต่อมาเต็มไปด้วยการป่วยไข้ หวัด ปวดหัว ป่วยใจ โรคกลัวอังกฤษ
ซ้ำร้ายโรคบ่อน้ำตาแตกอีก ถูกพี่ๆข่มขู่อีก
- สวัสดีค่ะคุณลุงเอก
- เมื่อกี้นีได้ชมรายการ ของคุณศิริบูรณ์
- เห็นท่านออกทีวี
- ได้รับความรู้และแง่คิดมากค่ะ
- ขอบคุณมาก
ขอบคุณครูลำดวนมากครับที่ยังจำได้ ต้องขายความคิดกระบวนการเปิดใจครับ สังคมไทยเสียหายไปมากแล้วครับ
วันหน้าลงไปเยี่ยมด้วยกันครับ