สวัสดีครับคุณครูไม่มีชื่อกลาง
สวัสดีค่ะคุณเกษตรอยู่จังหวัด
- ทำไมตรุษจีนอย่าลืมไปกินของเหลือไหว้นะคะ ของไหว้ห้ามกิน เราไม่ใช่........
- แหมกะว่าจะได้หนังสือฟรีเชียว
- อ่านเรื่องคนข้ามฝัน และเขียนฝันด้วยชีวิต ของประชาคม ลุนาชัย ก็ดีค่ะ แต่ค่อนข้างหนักหน่อย
- อีกเรื่องที่อยากแนะนำ ลูกแก้วสำรอง ของคนเดิมอีกแหละ ชอบค่ะคนนี้เขียนให้คนสู้ชีวิตค่ะ ไม่มีรายการประชดหรือโทษใครทั้งหมด
- ชีวิตดำเนินเพราะเราลิขิตมันเอง
- เด้กบางคนก็ดื้อเหลือขอกว่าจะคิดได้-ก็ต้องเจอเสียก่อน
- พวกนี้มักต้องการผ่านประบการณ์จริงทั้งนั้น ทางอ้อมเขาบอกว่าไม่น่าเชื่อ
- ไม่ต้องใครไอ้ลูกชายตัวแสบนี่แหละ ( ก็อ้ำไงแม่... สำนวนเขาละ )
- เขามักจะแสดงอาการกวนสุด ๆ แต่สุดท้ายทุกคนจะหลงรักในน้ำใจไมตรี
- เคยมีพี่ ๆ ที่ม.บูรพา เขียนกระจกส่องน้องในค่ายว่า " ครั้งแรกที่พี่เห็นแกพี่อยากตื้....ให้จม ....แต่อยู่มาพี่ก็รู้ว่าแกน่ารักมาก แต่อยากเตือนว่าเลิกเถอะ..กว่าใครจะรู้ความจริงพี่เกรงว่าแกจะอ่วมซะก่อน......" ( แม่ไปแอบอ่านของลูก )
- คนเป็นแม่ก็ได้แต่ภาวนาลูกเอ๊ย......ทำดีมาก ๆ นะลูก
สวัสดีค่ะ ครูพรรณา
ยายกาแฟ (ปากเปราะ)คิคิ
สวัสดีค่ะคุณแม่หอยโข่ง
- ยินมากเช่นกันที่ได้แลกเปลี่ยนกับคุณค่ะ
- ปัจจัยหลายอย่างส่งผลให้คนเป็นเช่นนั้น
- แต่บางคนก็ข้ามมันไปได้
- บางคนมีชีวิตที่เหลือเชื่อ
- กุศลาธรรมา อกุศลาธรรมมา ....
ไหว้สา...คุณพรรณา
คนเราต้องสอนใจก่อนแล้วสอนกาย....ถ้าได้ใจเด็กไว้แล้วก็พอบรรเทาสิ่งเลวร้ายลงได้บ้าง
แต่การศึกษา สภาพสังคมทุกวันนี้เน้นที่ร่างกาย จึงมีแต่เด็กที่โตแต่ร่างกาย ส่วนจิตใจ สมองไม่โตไม่เต็ม ไม่สมประกอบดั่งผลไม้โตแต่ขนาด ขาดรสชาติที่ดี
ข้อแก้ไขต้องรีบจัดการศึกษาที่เน้นจิตใจ เน้นคุณธรรมตั้งแต่เมื่อเด็กเริ่มรู้ภาษาคน คิดว่าพอจะบรรเทาปัญหาลงได้บ้าง
ที่แน่ๆขอชมเชยที่ตั้งใจทำงาน กุศลที่ท่านทำนั่นแหละจะช่วยให้เด็กหลุดพ้นรกจากความเป็นคนแล้วสู่ความเป็นมนุษย์ที่แท้จริงครับ
ด้วยคงวามปรารถนาดีจากลุงหนาน พรหมมา
อาจารย์ย่าเจ้าขา....
อาจารย์ย่ายอดเยี่ยมที่สุดค่ะ...
อาจารย์ย่าเจ้าขา..ที่โรงเรียนก็มีนักเรียนที่ไม่ได้อยู่กับพ่อแม่แท้ ๆ ที่เลี้ยงดูอยู่นี้ไม่ได้เป็นอะไรด้วยเลยหลายคนค่ะ บางคนเอามาฝากเลี้ยงไว้แล้วหายไปเลยก็มีเหมือนกัน(เมื่อไหร่จะมีใครแก้ปัญหานี้ได้ซะที)
ที่ห้องหนูมีนักเรียนอยู่คนหนึ่งค่ะ เรียนอ่อนมาก หนูก็แจ้งผู้ปกครองว่าหลังเลิกเรียนจะสอนพิเศษให้แล้วจะพาไปส่งที่บ้านไม่ต้องเป็นห่วง รู้ไหมคะผู้ปกครองบอกว่าอย่างไร..เขาบอกว่า คุณครูเอามันไปที่บ้านเลยก็ได้สงสารมัน มันไม่มีพ่อมีแม่ ฉันสงสารเลยเอามาเลี้ยง...อ้าว..ซะงั้น
แต่คนที่เลี้ยงเด็กคนนี้ฐานะยากจนแต่เขาก็ดูแลเอาใจใส่ดีค่ะ
เหตุการณ์นี้เกิดขึ้นเมื่อต้นภาคเรียนที่ 1 แต่สรุปว่าหนูก็ไม่ได้สอนพิเศษให้หรอกค่ะ เพราะตั้งแต่บอกผู้ปกครองไปหนูก็ออกเดินสายตลอด เลยไม่มีเวลาสอน เพิ่งจะมาเริ่มสอนช่วงนี้แหละค่ะ อิ..อิ
สวัสดีค่ะ พ่อหนานพรหมา
- รู้สึกเป็นเกียรติและขอขอบคุณค่ะที่เข้ามาให้กำลังใจ
- ชื่นชมผลงานตำนานล้านนาของพ่อหนานมากค่ะ
ยัยตุ๊กแก
- เมื่อต้นเดือน...ลูกเดืนเป็นไงยังไม่เคยเห็น แต่ใบเดือนเห็นแล้ว...ใบแจ้งรับ....เดือน เฮอะๆๆ เล็กๆ...พบลูกศิษย์ครูตุ๊กมาขอเขียนนิทาน
- เด็ก ๆ เดี๋ยวนี้มักไม่อยู่กับพ่อแม่ ...ปัญหาจิปาถะ
- ฝากรูปนี้มาให้ด้วยความรักและตั้งใจจริง ค้นหาซะ หลายวันกว่าจะพบ
- เห็นไหมถึงจะดำก็อยู่แถวหน้า....อ๊ะอ้า...ตัวเล็กใจสู้ ๆ ๆ
คุณครู พรรณาเจ้าขา
คุณแม่หอยโข่ง
- เรื่องฉายาของคุณครูนี่ก็แล้วแต่อารมณ์ และความประทับใจที่ได้รับ
- เด็กเขียนด่าครูพรรณา ไว้ตามที่ต่างๆก็มี
- เด็กถาม....ครูไม่โกรธหรอกเพราะแสดงว่าในหัวใจของเขามีแต่ครูพรรณา ...
- โกรธได้ไง..เสียฟร์อมหมด...๕๕๕
- นี่น้องจิตั้งให้ใหม่เมื่อตรุษจีนนี้เอง
- อาจารย์กระดาษทราย....
อาจารย์ขจิต
- เรื่องคนจน ๆ นี่น่าเบื่อ ...งสำนวนของพี่คนหนึ่งชอบแซวเวลาที่กลุ่มซี้ของเราคุยเรื่องความจน
- กินข้าวกับนำมันหมูคลุกน้ำตาล
- ไข่ต้มลูกเดียวแบ่งกัน ๕ คน ..เป็นครแล้วนะ
- ฯลฯ
- แน่ะ ได้หัวข้อเขียนใหม่แล้ว
- วันหลังจะเล่าให้ฟัง ....วีรกรรมนำไป ขึ้นรถเมล์ ...รถไฟฟรี
- ดีนะคะที่ขาโจ๋..ไม่ขาเจ่า.....
- ไปไหนไม่ได้